Entries from December 2019 ↓

У гэтыя дні так закруціўся, што ледзь не забыў падпісаць навагоднія паштоўкі вязням

Нечакана для сябе зразумеў і парадаваўся таму што гэтым разам трэба віншаваць меней беларускіх палітвязняў, чым у папярэдніх. На свабоду ў 2019 выйшлі антыфашысты Арцём Кацаў, Андрэй Грабовік, анархіст Зміцер Паліенка а таксама абменены на сепараў украінскі палітвязень Аляксандр Кольчанка.

Аднак сеў мінскі анархіст Мікіта Емельянаў – і яму ўжо тры месяцы не прапускаюць увогуле ніякія лісты.

У 2020-м годзе на свабоду, адсядзеўшы 9 з лішнім год, выходіць асуджаны па справе АБТО расійскі палітвязень Іван Асташын. Наш Святаслаў Барановіч. Міхаілу Жамчужнаму сядзець яшчэ да 2021-га. Прытым што апошнія 2,5 год ён у адзіночнай камеры.

Акрамя палітычных, рэгулярна пішу і “звычайным” вязням – маім сябрам, знаёмым і былым сукамернікам. Ім яшчэ сядзець і сядзець. У большасці – вялізныя тэрміны. Пра іх, вядома, не напішуць праваабаронцы і незалежная прэса. Аднак гэтым людзям, як і ўсім астатнім, трэба троху цеплыні і увагі.

 

Анімэ па-беларуску.

☄️Схадзіў учора на бясплатны кінапрагляд анімэ-стужкі «Тваё імя» (рэж. Макота Сінкай) ад Анібел. Рабяты перакладаюць анімэ на беларускую мову: думаю важнасць гэтага ўнёска ў нашую культурную прастору тлумачыць ня трэба.

Фільм да немавернасці захапляльны, чароўны і кранальны. Ну не ведаю якія яшчэ эпітэты падабраць. Рэальна, 1 гадзіна 50 хвілін глядзяцца на адным дыханні. Па сюжэту нечым нагадвае «Дзяўчынка, якая скарыла час» Мамору Хасода.

Спадзяюся, фільм хутка будзе ў адкрытым доступе і зацаніць яго змогуць усе.

 

 

 

 

Рок-аганёк з Рудабелкай

Адным з найлепшых уражанняў адыходзячага году для мяне стала вандроўка ў Акцябрскі некалькі дзён таму. А ехаў я туды не проста так, а падводзіць вынікі году з Рудабельскай Паказухай. Пасля афіцыйнай часткі (хто падпісаны на канал, пабачыце хутка) пайшла неафіцыйная, а менавіта навагодні блакітны аганёк з групай «За Беларусь — за Уругвай», з паралельным стрымам. Упершыню паспрабаваў сябе ў ролі вядоўцы забаўляльнай перадачы!

Стрым выдаўся круцейшым — на піке глядзела болей за 100 чалавек (на самім канцэрце ў прыватным доме ў Акцябрскім насбыло ўсяго 7 :), было мега-атмасферна, весела, нязмушана і па-мужыцку проста!

Хто хоча расслабіцца, паржаць і паглядзець як мы аттапырываліся (я нават заспяваў, хаха) — праходзьце па спасылцы. Напачатку відэа троху лагае але потым норм.

Ушанаванне месцаў НКВДшных расстрэлаў — не такая эфектная і хуткая рэч як вулічныя мітынгі. Аднак адтаго не меней важная: гэта стварэнне культурнага кантэксту і гістарычнай памяці для супрацьстаяння таталітарызму.

Падзякуем тым, хто гэтым займаецца і патрацім адну хвіліну на падпісанне петыцыі па правядзенню раскопак і усталёўкі мемарыялу ў месцы масавых растрэлаў у 1930-я — 40-я гады на Гомельшчыне.

На сённяшнюю акцыю на Кастрычніцкай я ісці адпачатку не планаваў

Адразу было бачна, што акцыя была заяўленая Паўлам Севярынцам, скажам так, паспешна, неабдумана і на яе не прыйдзе шмат народу. Таму што:

а) Колькасць удзельнікаў апошніх акцый няўхільна зніжалася, бо

б) Відавочнай нагоды для далейшага аларму і выхаду на вуліцы няма – дарожныя карты не былі падпісаныя і невядома, калі будуць.

в) Хутка святы, усе хочуць правесці час з сям’ёй а не з ментамі

І ўвогуле лічу што збіраць несанкцыянаваныя мітынгі ў адказ на словы Мядзведзева так сабе ідэя. Атрымоўваецца кожны раз, калі расійскі жулік нешта ляпне, беларусы мусяць бегчы на плошчу?

Аднак цягам пару дзён на суткі закрылі адразу 10 чалавек – арганізатараў мінулых акцый і блогераў. Гэта самыя масавыя рэпрэсіі з часоў дармаедскіх пратэстаў 2017 года. А яшчэ, пасля таго як закрылі Севярынца, што заявіў акцыю, аргкамітэт палітыкаў хуценька сабраўся і перабіў месца\час\фармат. Маўляў, не пойдзем на Кастрычніцкую на 12.00, будзем рабіць “жывы ланцуг” у 15.00 ля Галоўпаштампту. Прасцей кажучы, пахерылі акцыю, якую рабілі не яны. Прычына відавочная: спужаліся рэпрэсій і вырашылі зрабіць больш бяспечны фармат.

Частка апазіцыі, аднак, сказала: “Не!” і заклікала прыходзіць на Кастрычніцкую як дамаўляліся адпачатку.

Такім чынам я, хоць і маючы скепсіс адносна мэтазгоднасці гэтай акцыі, усё ж такі апрануўся пацяплей, маральна падрыхтаваўся сустракаць Новы Год на Акрэсціна, і пайшоў на Плошчу да 12-ці ранку. У гэты раз я выйшаў, па-першае, супраць рэпрэсій, па-другое, каб не было сітуацыі “поражу пастыря и рассеются овцы” (Мф. 26-31), калі ў адсутнасці харызматычнага лідара ўсе ў разгубленасці не ведаюць што рабіць.

На самім мітынгу нічога асаблівага. Як і чакаў, вельмі мала народу (каля 100 чалавек), затое былі крэатыўныя плакаты. І адносна многа моладзі. Напрыканцы я ўвогуле падумаў: як усё ж такі файна, што такія людзі ёсць сярод нас. Пасля цяжкага працоўнага тыдню, у выходны дзень, замест таго, каб адпачываць, дома гэтыя людзі выйшлі на плошчу і стаялі на ёй, церпячы жудасную халадрыгу і небяспеку рэпрэсій. Гэта сапраўдныя героі і я шчаслівы, што жыву з імі ў адзін час!

Две тысячи девятнадцатый

Этот год прошел у меня под знаком стабильного роста и определения приоритетов. В две тысячи девятнадцатом не было каких-то существенных скачков или потрясений (задержания и штрафы не в счёт, это рутина). Но в каждом из своих направлений деятельности я вполне чётко и ощутимо взял новую ступеньку.

Блогерство. В начале этого года я поставил себе план: дорасти до совокупного количества подписчиков в 4 000. Сейчас их у меня более 5 000, то есть план был существенно перевыполнен. Особенный рост показал ютуб. И это то направление в котором я буду наиболее усиленно работать в следующем году. Регулярный выпуск роликов не только даёт мне высказаться и быть услышанным, и тем самым донести свои идеи до широчайшего круга людей, но и прирасти лояльной аудиторией — людьми, которые не просто смотрят, а готовы помогать, поддерживать и в чем-то участвовать.

В этом году по этому направлению было два прорыва: интервью на стотысячном канале «Люди PRO» и мой ролик «Тры крокі для незалежнасці», собравший только на Ютубе 2,2 тыс просмотров за месяц.

Действия. В этом году я впервые попробовал мобилизовать свою аудиторию на реальные действия. В объявленном мной флэшмобе #яэкстремист приняло участие уже около 40 человек. Это заставило мусоров из ГУБОПиКа некисло суетиться: массово создавать фейковые странички в ВК, и даже показательно задержал среди ночи одного из участников. Впрочем, и после этого задержания люди продолжили участвовать во флэшмобе.

Сюда же можно отнести выход у меня ещё одной книги (ну ладно, брошюры 🙂 – «Народные моджахеды», про революционную организацию ОМИН, которая рубится против иранского режима уже 50 лет. Если всё пойдет хорошо, в следующем году будет печатный вариант, а также выйдет уже третья книга.

Учеба. Я всегда считал и продолжаю считать, что для успешной революционной деятельности нам нужно учиться, учиться и еще раз учиться, как завещал великий Аристотель. В начале года я поступил на магистратуру по предмету Middle Eastern Studies в университет Лунда, Швеция, потратив на это ощутимое количество денег и еще больше времени. Меня приняли, ура! Но вот незадача — стипендию на обучение я не выиграл, слишком большой был конкурс. Обучение же стоит 10 тыс. евро в год.

В итоге пришлось искать другой ВУЗ. И сейчас я — на языковых курсах при университете Марии Кюри-Складовской в Люблине. Еще семестр изучения польского — и меня ждёт магистратура уже там.
Два года магистратуры, а там и до докторской ступени рукой подать 😉

Спорт. В этом году поднажал на йогу и даже сходил на два платных занятия. Впрочем, это всё равно не тот уровень, что я хочу, тем более йога такая вещь в которой можно развиваться всю жизнь и всё равно будешь безмерно далёк от вершины. В общем, чем дальше тем больше думаю что для успеха в этой области нужно либо менять ритм жизни либо периодически уходит в ретриты (второе гораздо более вероятно).

По спортивным достижениям: взял рекорд по подтягиваниям (21 раз),по жиму лёжа (70 кг. на раз) и по отжиманиям на брусьях (55 раз).

Люди. Надо сказать что тут как раз изменилось что-либо мало. Те, с кем был близок в предыдущие годы, остались рядом. Те, кому я оказался не очень нужен, продолжили дрейфовать в сторону. Как и в любом другом году, в этом было много новых знакомств, однако именно дружба по прежнему завязывается очень редко. Причин этому две: мало у кого найдутся общие интересы со мной, плюс сам я человек очень требовательный к тем, кого называю словом «друг». Однако очевиден рост людей, готовых меня поддержать, даже не зная лично. Стал часто получать анонимные послания в телеграм в духе: «ты молодец, спасибо тебе за то что ты делаешь», и тому подобное. Может это один и тот же добряк с разных аккаунтов пишет:)?

Уже совсем скоро нарежем салатики, посмеемся над усатой рожей, бубнящей дурацкие банальности и слегка погрустим по поводу убегающего времени. В этот момент прошу каждого из вас слать, хотя бы мысленно, лучи поддержки тем кто встретит эту ночь в неволе.

Берегите тот огонь, что внутри вас. Ничего не бойтесь и будьте счастливы.

Не перастаеш здзіўляцца цынізму ўладаў

Калі быў патрэбны вулічны фон для перамоваў з Пуціным: калі ласка, муціце акцыі. Вось вам карэктная міліцыя, “работаем спокойней”, ніякіх сутак і нават штрафаў.
 
Як толькі пытанні з дарожнай картай устаканіліся, Пуцін даў перадышку і праблема ўжо не стаіць так востра: вжух! і пяць чалавек на сутках (upd сёння зранку затрыманы шосты), уключаючы арганізатараў будучай акцыі. Астатнім пачкамі прысылаюць павесткі. Сваю ролю вы выканалі, зараз шуруйце на Акрэсціна.
 
Ну што ж наш “беларускі Вацлаў Гавел” (с), Уладзімір Макей? Па схемах некаторых аналітыкаў, ён мусіў даўно ўступіць у ценявое супрацьборства з “сілавым блокам”, ахоўваючы свае знешнепалітычныя поспехі, спыняць злобных ястребаў ва ўладзе, каб тыя не сапсавалі яму дыялог з заходнімі чыноўнікамі. Аднак жа на носе візіт ў Беларусь Майка Пампеа, а затрыманні ЗА АБАРОНУ НЕЗАЛЕЖНАСЦІ КРАІНЫ усё працягваюцца. Як так? 🙁 Эх, не разумеюць яны што мы адзін народ! Трэба яшчэ болей чырвона-зялёнымі сцягамі памахаць на мітынгах, авось зразумеюць!

Ещё немного о делах российских

На днях Карельский военный суд вынес приговор карельской анархистке Екатерине Мурановой. Девушке 27 лет, живет в городе Медвежьегорск, мать-одиночка, у нее 7-летний сын, у которого астма и задержка речи. В прошлом году Екатерина оставила комментарий Вконтакте. Под новостью о самоподрыве Михаила Жлобицкого (это если кто не знает 17-летний анархист который взорвал себя в здании Архангельского ФСБ в отместку за пытки анархистов) она написала «Мир праху его! Герой.»

За этот комментарий против неё возбудили уголовное дело по статье «Оправдание терроризма». Екатерину люто кошмарили следователи, грозились посадить, отобрать сына и т. п. Всякая мусорская мразь еще и слала анонимные сообщения с угрозами.

В итоге ей всё-таки дали 350 тысяч рос.рублей штрафа. Свидетелеями обвинения были сплошь студенты-юристы (будущие силовики), которые, как один «случайно» наткнулись на этот пост и комментарий в ВК.

Итак, вдумайтесь: 5 тысяч евро и полгода лютой нервотрёпки с карательной системой за четыре слова Вконтакте. Это Россия. И туда нам предлагают интегрироваться.

Анархизм

Анархизм
 
Порой с удивлением обнаруживаю, что многие подписчики, читающие, меня годами, имеют очень слабое представление о том, что такое анархизм. С одной стороны это нормально, и я рад что меня читают люди разных политических взглядов.
С другой стороны, это приводит к тому, что я часто разговариваю со своими подписчиками на разных языках.
 
Анархизм для меня это предельно важно. Я стал сознательно называть себя анархистом в 15 лет и сегодня анархистские идеалы составляют стержень моих политических и моральных убеждений. В сущности всё, что я делаю, прямо или косвенно служит продвижению идей анархизма, и для того, чтобы наш идеал рано или поздно стал реальностью.
 
Что же такое анархизм? Если совсем просто, то:
 
– все политические партии и движения говорят: давайте выберем себе начальника и будем ему подчиняться! Анархисты говорят: давайте договариваться.
– все партии и движения говорят: давайте отдадим все ресурсы и богатства тем, кто больше заплатит, ну или государству! Анархисты говорят: давайте отдадим их тем, кто на них трудится.
 
Вот вам и весь анархизм.
 
Если вдруг вышесказанное как-то в вас откликается, то специально для вас собрал немного материалов о сути, методах и целях анархизма (и чуть-чуть истории). Некоторые тексты находились на заблокированных ресурсах, поэтому специально перезалил их для вас на гугл-диск.
 
1. Чего хотят анархисты? Листовка минских анархистов на две странички.
 
2. Капитализм, класс и классовая борьба — брошюра американского коллектива libcom.org о том почему система под названием «капитализм» в которой мы живем, это надругательство над справедливостью, здравым смыслом и человеческим достоинством.
 
3. Брошюра «Кто украл наше счастье? v.2.0». Простой и короткий агитационный текст, который минские анархисты распространяют с 2007 года.
 
4. Брошюра «Будем молчать — потеряем всё!». Еще одна брошюра о сути анархизма в максимально доступной форме. Тоже выпущена минскими анархистами.
 
5. Что такое анархия? Текст Петра Кропоткина, одного из отцов современного анархизма.
 
6. Чего хотят анархисты? — лекция Петра Рябова, доктора философских наук и историка.
 
7. Анархія проста — плейлист моего канала на ютубе, где я отвечаю на самые важные и типичные вопросы об анархизме и устройстве анархического общества будущего. Если у вас возник вопрос, гляньте, может в этом цикле уже есть ответ на него?
 
Будут вопросы или мысли — не стесняйтесь писать мне в личку.

Троху беларускай рэчаіснасці

– Гімназісты з Ліды правялі пікеты ў абарону незалежнасці Беларусі і супраць інтэграцыі з Расіей.
– На аднаго склалі пратаколы, астатніх шукаюць.
– Пагражаюць бацькам
– Была таксама інфа што хлопцам пагражалі крымінальнай справай (!)

Пачытайце што піша ў чацікі бацькам мясцовае чынавенства і г.зв. “педагогі”. Асабіста мяне ў гэтай сітуацыі больш за ўсё абурае і садзіць на каня менавтіа гэты нахабны скоцкі тон і бязлікія штампованыя фразы, якімі карыстаюцца саўковыя гаўнаеды каб запужаць людзей. Проста вар’яцееш ад таго што гэтыя гніды лічаць сябе ў праве кідацца пагрозамі ў такіх прэтэнцыёзных выразах. “Испортят себе биографию” .

Так і хочачцца сказаць гэтай тупой жывёле, што грамадзянская пазіцыя і смеласць гэта заўсёды было есць і будзе станоўчым фактам у біяграфіі. А вось аўтарка гэтых паведамленняў сабе ўжо сапсавала біяграфію, бо вельмі хутка яе дадзеныя будуць апублічаныя. Рэжым зменіцца, а ў аўтаркі гэтых пагроз нарадзяцца дзеці, а яе прозвішча ў гугле па-ранейшаму будзе выдаваць вось гэтыя мярзотныя паведамлення.

Карацей, шлю промні нянавісці і ганьбы ўсяму таму калгаснаму быдлу якое запужвае самаахвярных і шчырых падлеткаў.