Entries from October 2018 ↓

Взрыв в Архангельске совершил анархист?

Если информация правдивая, и не вброс, то вот он – первый анархист-смертник за всю новейшую историю бСССР.

Вечная память погибшему. А товарищам из России, видимо, придеться готовиться к еще большему аду.

Вот это я называю “Россия встаёт с колен”.

Я і БРСМ

#загонбрсм

У маей школе класнай кіраўніцай была жанчына па фаміліі Падрубная – вялікая аматарка рускай літаратуры (якую яна і вяла) і вельмі дэманстратыўная інтэлігентка.

З ёй у мяне звязана шмат гісторый: і калі ў 8-м класе я заявіў што я анархіст, яна даказвала мне і маім аднакласнікам што праз некалькі год я “перабешусь” і стану нармальным (сёння б на такога школьніка ўжо б ГУБАЗіК вызвалі =); фактычна выгнала мяне з дзіцячага лагеру дзе мы з класам адпачывалі летам (парушаў дысцыпліну); а аднойчы ўвогуле ўдарыла мяне за публічнае непадпарадкаванне.

Зараз яе няма ў жывых, памерла каля 50-ці ад раку.

Звязана з ей і БРСМаўская гісторыя. Пяты клас. 2000-ы год. Да нас прыйшла агітатарка, расказваць якія шматлікія бонусы у нас будуць ад уступлення. Казала “У нас проводится школа лидера!” (“школа пидера?!” -пачулася з задніх шэрагаў пад дружных рогат). Але без усялякага ціску. Падрубная ж няўстанна дадавала – без сяброўства ў БРСМ у ВНУ не паступіце! Вядома, гэта было хлусней.

У выніку з усяго класа ўступіла менш за палову. Адна дзяўчына, у якой бацька быў бізнесмен, сказала што ен ей наўпрост забараніў “связываться со сраными коммунистами”.

Калі трэба было абараняць краіну ад агрэсара – першымі на гэта пайшлі дабраахвотнікі, бо людзі, абавязаныя рабіць гэта дзяржавай, імпэту не праявілі. Калі трэба было утрымліваць армію – першымі гэта рабілі дабраахвотнікі, бо армія была раскрадзеная служкамі дзяржавы. Калі стала неабходна дапамагаць ахвярам вайны – першымі гэта зрабілі дабраахвотнікі, бо дзяржаве было не да гэтага.

Здаецца, можна задацца пытаннем – а навошта тады дзяржава патрэбная? Бо яна выглядае проста вялізным сховішчам рэсурсаў, якія альбо скрадаюцца альбо выкарыстоўваюцца неэфектыўна. Лічу, што магчымасці грамадзянскай супольнасці ва Украіне, да і ўвогуле на пост-савецкай прасторы моцна недаацэненыя. Энтузіазм людзей і іх жаданне жыць у нармальным грамадстве – куды больш трывалая і стабільная рэч, чым бюракратычныя механізмы. І будучыня – за гарызантальнымі формамі арганізацыі людзей. Аб гэтым, у тым ліку, – наш з Валерам Таміліным матэрыял.

 

30 октября – день политзаключенного

ВТОРОЙ ТОСТ
Я предлагаю тост второй:
За тех, кого везет конвой,
За прибывших на место.
За всех замученных тюрьмой
Я предлагаю тост второй,
Старинный тост, известный.

Они сидят не за столом,
Они сидят в краю таком,
Где хмелен и от хлеба.
Давайте выпьем, чтоб с вином
Они сидели за столом,
Чтоб срок смертелен не был.

В такой же день, в такой же час
В холодный карцер кинут нас,
Где через день питанье.
К трубе чуть теплой прислонясь,
Мы вспомним – пьют друзья за нас,
И нам теплее станет.

20.11.85.

via Кирилл Подрабинек

Падтрымайце Новы Час!

1. Адзіная беларускамоўная грамадска-палітычная папяровая газета на сёння.

2. Не баімся цэнзуры, судзімся з нехарошымі людзьмі.

3. Адкрытыя да супрацы, даем фідэбэк, падтрымліваем плюралізм меркаванняў.

І сёння нам патрэбная вашая дапамога. Прасцей за ўсе аказаць яе, падпісаўшыся на нас у любым аддзяленні Белпошты.

Мусара есць мусара

Нападаць на анархістаў, апрануўшы маскі – гэта яны смелыя.

А як узяць на сябе адказнасць за зробленае – ніхто не хоча. Чаго баіцеся, “праваахраніцелі”?

Пікча – ПЦ “Вясна”

Вось так неабачліва выкладзі суворую фотку ў фэйсбуку))

 

Начальник отдела внутренних дел жабинковского районного исполнительного комитета подполковник милиции Лагота Андрей Евгеньевич просит начальника главного управления идеологической работы брестского облисполкома предоставить сведения о наличии о кридитации!”

Via Марыя Харытонава

Интересно, ему предоставят сведения о болие лимение о кридитованых? Или врятли?

 

From now on, Elon Musk is my bro.