July 5th, 2019 — Аналітыка, Палітыка
Написали с товарищем полемическую статью на тему оценки присутствия анархистов в соцсетях и общих трендов на потребление информации в Интернете. Как анархистам лучше доносить свои идеи: вести сайты или блоги на популярных сервисах? Или, может быть, рубиться в комментариях? У какой анархистской группы больше подписчиков, та и круче? Или нет?
По ходу дела затронули также вопрос революционного насилия и общей тематики анархистского месседжа в иннтернете.
Недавно на сайте «Анархия сегодня» появилась статья «Социальные клети» с критикой использования социальных сетей для продвижения идей анархизма. Так как тезисы, выдвигаемые в ней, крайне спорные, мы решили написать на неё ответ.
Для начала хотим поблагодарить коллектив сайта за попытку рефлексии и анализа важного для движения вопроса. Такие статьи нужны, даже если что-то в них ошибочно. Аналитика и рефлексия, как попытка улучшить существующее положение дел достойна похвалы и поддержки.
Теперь коротко об Анархии Сегодня. Коллектив сайта придерживается инсуррекционистского (повстанческого) направления анархизма, в котором единственным приемлемым способом действия являются нелегальные и насильственные действия против институтов и представителей власти. По мнению инсуррекционистов, восстание есть акт, который может и должен быть проводим повстанцами здесь и сейчас, не дожидаясь пробуждения масс или каких бы то ни было объективных социально-экономических обстоятельств.
Суть статьи коллектива — в критике использования социальных сетей для продвижения идей анархизма. По мнению автора, современное информационное онлайн-пространство построено таким образом, что читатели выхватывают из социальных сетей лишь заголовки, не постигают сути анархистских идей и воспринимают информацию поверхностно. Кроме того, погоня за подписчиками в соцсетях привела к тому что многие анархисты начинают считать количество подписчиков в пабликах показателем реальной силы анархистской группы, что на поверку оказывается ошибочным. Вывод: анархисты должны отказаться от ведения пабликов в соцсетях, делая упор на развитие сайтов, а также агитацию в комментариях и личных собщениях.
Хотя ряд из вышуказанных явлений действительно существует, многие утверждения и, тем более, окончательные выводы статьи, мы считаем абсолютно нерелевантными. Пойдем по порядку.
Continue reading →
July 4th, 2019 — Бягучыя навіны, Палітыка
Пра рух #MeeToo, канешне, ўсе чулі. А ведалі што ў ЗША есць яшчэ і рух #HimToo? Ён прысвечаны абароне ахвяраў ілжывых абвінавачанняў у згвалтаванні. Папулярнасць тэгу і тэме надала гісторыя Брэта Кавана – суддзі Вярхоўнага суда ЗША. У 2018-м прафесар псіхалогіі Крысціна Форд, якая вучылася з ім у каледжы 36 год таму, пазваніла ў Washington Post і мясцоваму сенатару і паведаміла што калі яму было 17 год, ён спрабаваў яе згвалтаваць (праўда беспаспяхова). Тры месяцы яна прасіла не раскрываць сваю асобу – то бок абвінавачанне было ананімным. У верасні яна апублічылася, паўтарыўшы сваё абвінавачанне яшчэ раз, прытым зрабіла гэта, РАПТОЎНА, якраз перад прызначэннем Брэта Кавана на пасаду Вярхоўнага суддзі (то бок прытрымлівала абвінавачанне да лепшага моманту). Пачаўся скандал з прыцягненнем ФБР, грамадскім агалошваннем, зборам подпісаў за і супраць. Потым паследвалі яшчэ два абвінавачанні – яны таксама датычыліся часу, калі Кавана вучыўся ў каледжы – маўляў, на студэнцкіх вечарынах ён кепска паводзіў сябе з дзяўчынамі. Аднак і гэтыя абвінавачанні не далі плёну. Расследаванне ФБР не знайшло доказаў віны і Брэта Кавана на пасаду ўсё ж назначылі. Але выпадак быў настолькі паказальным, што зараз правакі ўвесь час падымаюць яго на шчыт, калі хочуць абвінавачыць феміністак у ілжывасці.
Пакуль знаёміўся з тэмай, то на прыкладзе артыкула пра рух #MeeToo расчараваўся ў аб’ектыўнасці англамоўнай Вікіпедыі. Артыкул напісаны з яўным абвінаваўчым ухілам. Больш за тое, амаль усе тыя 10-20 артыкулаў якія выдае гугл па запыце #MeeToo прадстаўляюць рух у яўна негатыўным свеце, выдаюць выразна абвінаваўчую і прыніжальную рыторыку. Так у тэорыі змовы паверыш.
July 3rd, 2019 — Аналітыка, Палітыка
Некалькі дзён таму справа Зміцера была перададзеная ў пракуратуру. Значыцца, да канца тыдня, хутчэй за ўсё, будзе ў судзе. Настрой у яго не вельмі добры: скардзіцца на тое што абвастрыліся старыя балячкі (дэрматыт і экзэма) і на недахоп інфармацыі: у камеры на Валадарцы нават няма тэлевізара (што дзіўна – у маю бытнасць там яны былі ў кожнай хаце).
А яшчэ, кажа, рыхтуецца да тэрміну ў шэсць год.
Падтрымайце чалавека, які пайшоў у турму за вашую і нашую свабоду.
Мінск, СІЗА-1, вул. Валадарскага, 2. 220030. Паліенка Дзмітрый Аляксандравіч.
July 3rd, 2019 — Аналітыка, Бягучыя навіны, Палітыка
Пару недель назад в Беларуси во втором чтении был принят законопроект с поправками к Закону о противодействии экстремизму”. Сейчас закон ждет подписи и Лукашенко, и можно не сомневаться, что он будет подписан: борьба с экстремизмом в тренде.
Новая версия закона будет предполагать:
– Увеличение штрафов по ст. 17.11 КОАП (“Распространение экстремистских материалов”).
– Введение уголовного наказания за “Реабилитацию нацизма”.
– Введение новой статьи КОАП: “Демонстрация символики экстремистских и террористических организаций” (список символики обещают составить и опубликовать).
– И самый любопытный пункт: введение уголовной (!) ответственности за “Хранение атрибутики экстремистских и террористических организаций с целью распространения”. Правда, с этим пунктом пока ясности нет. В первоначальной версии законопроекта его не было, после второго же чтения палаточники пишут, что “из законопроекта были исключены нормы об изменении Уголовного кодекса”. Что будет на выходе, пока неясно.
Итак, какая же символика попадёт в список “экстремистских и террористических организаций”? Это будет сиволика футбольных фанатов и их “фирм”, эмблемы неонацистских сект, которые в Беларуси даже не представлены, возможно – внесистемных националистов (вроде МФ или Белого Легиона), но главное – символика анархистского движения. Потому что на сегодняшний день это единственное радикальное политическое движение, всерьез беспокоящее власти, о чем можно судить хотя бы по ресурсам, привлекаемым для его подавления: целое управление в ГУБОПиК, бойцы СОБР, а в последнее время – и штатные писаки з десятками фейковых аккаунтов в сети.
Ответственный за принятие законопроекта – “депутат” Валерий Иосифович Савко. 57 лет. По первому образованию – инжинер-механик (окончил Институт механизации сельского хозяйства), по второму – менеджер-экономист. Трудовой путь также поражает своей близостью к социально-политическим вопросам: заведующий автогаражом совхоза “Искра”, директором ООО “Вита”, председателем Гродненского обкома профсоюза госслужащих. Ну и, конечно, карьера в ЛКСБМ – без этого никак.
На сайте ПП НС есть даже статья, представленная обоснованию необходимости принятия поправок в закон, состоящая чуть более чем полностью из дидываевале и пересказа страшилок Шуневича про 3000 нацистов в Беларуси. Подписана она почему-то “Светлана Савко”.
В страничке законопроекта написано, что к его разработке были привлечены сотрудники Академии Наук и Истфака БГУ. Наверное, чтоб не перепутать Гитлера с Гиммлером, а наших воевавших дедов – с ихними. Я написал этому депутату на официальный email с вопросом, кто именно из сотрудников был привлечен к работе над законопроектом. Думаете мне ответили? Хрен там.
К чему я это всё? Сегодня в Беларуси заведующий автогаражом с комсомольским прошлым может решать, какие символы и значки нам можно постить в своих инстаграмах и вокнтактах, а какие – нет. Решать, за что нас, политически активную молодежь, будут штрафовать и сажать в тюрьмы. Он и ему подобные определяют, какой круг идей нам думать можно, а какой – атата и экстремизм. В руки некомпетентных, ограниченных, и попросту бессовесных людей попала колоссальная власть. И так будет до тех пор, пока неподчинение их идиотским законам не станет массовым. А этого мы обязательно добьемся.
July 2nd, 2019 — Бягучыя навіны, Палітыка
У ЗША абмяркоўваецца магчымасць забараніць шыфраваныя месенджеры, якія спецслужбы не могуць узламаць. Абгрунтоўваецца гэта… барацьбой з тэрарызмам, наркатрафікам і дзіцячай парнаграфіяй. Знайдзі тры адрозненні ад рыторыкі скрэпнай рашкі і стабільнай БССР.
Любая дзяржава хоча парушыць вашую прыватнасць, залезці ў вашую перапіску і даведацца вашыя тайны. Таму не трэба даваць дзяржаве ўладу. Ніколі.
July 1st, 2019 — English, Аналітыка, Бягучыя навіны, Палітыка
As I promised, check out my comment to Radio Deutschland. Shortly told, why European games will not bring Belarus closer to Europe and how does the state persecutes the Anarchist movement
_______________
А вось і абяцаны каментар Радыё Дойчланд (гэта як нашае БТ, толькі ў Германіі :). Коратка растлумачыў, чаму Еўрапейскія гульні не зробяць Беларусь бліжэй да Еўропы і якім чынам дзяржава пераследуе анархісцкі рух.
July 1st, 2019 — Бягучыя навіны, Гумар
Беларускіх падлеткаў ахапіла новая, раней невядомая навала – сніфінг, піша НН. То бок нішто іншае як нюханне газу з запальнічкі ў надзеі злавіць кораткачасовы кайф.
Гэтая таксікаманская практыка настолькі ўнікальная і наватарская што ажыццяўлялася ў маёй школе ў Гомелі яшчэ гадоў 20 таму. Сапраўды, чаму б у пагоні за клікамі не назваць нешта даўно вядомае модным ангельскім словам і зрабіць выгляд што ты знайшоў сенсацыю.
Чакаю ад НН цыкл артыкулаў пра іншыя шкодныя з’явы сярод падлеткаў, якія з’явіліся толькі ў 2019 годзе: канфлікцінг (сваркі з бацькамі), канстракшн-эксплорынг (шастанне па будоўлі), ёрлі-факінг (раннія палавыя сувязі) і г.д.
July 1st, 2019 — Бягучыя навіны
Урэшце рэшт гэта адбылося.
Першая спроба атрымаць вышэйшую адукацыю была ў 2008 – я паступіў на трэці курс юрфака БДУ і кінуў яго, бо не вытрымаў саўковую муштру і калгаснае хамства. Другая – у 2009-м годзе – паступіў у ЕГУ на праграму “Паліталогія і еўрапейскія даследванні”. Але гэтае навучанне на 5 год перарвала турма.
І вось, урэшце, з трэцей спробы, насуперак усім перашкодам: турме, затрыманням, даглядам на мяжы, побытавым і фінансавым фэйлам, я зрабіў гэта. Хай і ў 30 год, але доўгачаканы дыплом аб вышэйшай адукацыі атрыманы.
Навучанне ў ЕГУ стварае свой непаўторны кантэкст і досвед. Па выніках часу, праведзенага між Вільняй і Мінскам, ловіш сябе на тым, што можаш на смак адрозніць піцу з Charlie ад Chilie; выязджаючы ў любую еўрапейскую краіну па звычцы кажаш мінакам “ачу” і “аціпрашау”; і ўжо ў твар ведаеш усіх памежнікаў на пункце пропуску “Каменны Лог”. Чатыры гады старанага (сапраўды старанага, без жартаў) навучання, сотні старонак напісаных і прачытаных тэкстаў, дзясяткі зробленых прэзентацый і пісьмовых працаў, за якія мне не сорамна, бястурботныя гулянні да ранку з маімі любімымі аднагрупнікамі і аднагрупніцамі, не меней за сотню паездак на аўтобусе Мінск-Вільня і Вільня-Мінск – і вось я ўладальнік двух дыпломаў і куды больш цэласнай карціны свету чым чатыры гады таму.
З 17 чалавек, якія паступілі на праграму, да фінішу з нас дайшло толькі 7. Таму мы па праву можам ганарыцца сваімі высілкамі.
Вучыцца – добра. А вучыцца з добрымі людзьмі – яшчэ лепш. Дзякуй усім, з кім я прайшоў гэты шлях.
June 29th, 2019 — English, Гумар
When you claim Belarusian officials are stupid, just read Marianne Williamson, US Decmocartic party member for California, seeking for presidency in 2020.
June 29th, 2019 — Бягучыя навіны
1. Нікога з родных ДАІшніка Яўгена Патаповіча не пусцілі ў морг.
2. Бацькам адмовілі ў эксгумацыі цела.
3. СК: “Гэта суіцыд, разыходзімся!”
Я не перастаю здзіўляцца здольнасці ўлады лічыць усіх вакол сябе дурнямі і нахабна хлусіць у вочы. Такое, сапраўды, трэба ўмець.
