Сразу два вдохновляющих случая самоорганизации и протеста

 
В Бобруйске врачи скорой помощи не получили обещанных доплат за работу с ковидными пациентами. Начали строчить обращения и жалобы. Когда к ним приехала съемочная группа БТ, чтобы снять как всегда лживый репортаж о том что всё класс, они обступили их и не дали снимать. В результате пропагандисты уехали ни с чем, а главврач бобруйской больницы лишился должности.
 
В Гомеле, подняв шумиху в СМИ и соцсетях. жители добились-таки отмены строительства знаменитого флагштока за 1,5 млн долларов.
 
Тут интересный момент. Одна только медийная-бумажная работа: петиции, жалобы, репортажи и обращения, может не сработать. А вот прямое действие работает почти всегда. Если 30 врачей соберутся и не дадут БТшникам снимать, что они сделают? Поэтому тут на ум приходит вчерашний антипример: главврач минской ГССМП Александр Жинко запретил водителям скорой помощи заезжать в Макдональдс за бесплатной едой, добавив это угрозой, что несанкционирванная трата топлива будет “расценена как коррупция”. Достаточно было расчетам скорой помощи не обращать на это внимание и продолжать ездить за едой как раньше – он был бы полностью бессилен. Но, к сожалению, всё закончилось возмущением в соцсетях. Часто никакие СМИ и телеграм-каналы не способны решить за угнетённую группу населения её проблемы, пока сама эта группа не начнёт активные действия. Так произошло и в этот раз. Циничный хам Александр Жинко не отменил своё скотское указание, вместо этого под него подстроилась служба доставки, которая сказала, что теперь будет привозить им еду на рабочее место. Тем самым, пусть косвенно, дав Жинко карт-бланш на дальнейший прессинг своих подчинённых.
 
За свои права, всё-таки надо бороться и не бояться вступать в конфликт с власть имущими. Тогда и они не будут лишний раз покушаться на вашу свободу и достоинство.

Ці пяройдзе АМАП на бок народу?

 
Ужо троху стаміўся каментаваць словы (былых) кандыдатаў у прэзідэнты, але вось міма гэтага проста не магу прайсці. Ціханоўскі на першым інтэрвью пасля сутак:
 
«Я думаю, калі будуць масавыя пратэсты, то яны (АМАП) пяройдуць на бок народу. Яны мне самі казалі, што 2 тысячы ці 20 тысяч мы разгонім, але калі будзе 100 тысяч — мы пяройдзем на бок людзей».
 
«Яны мне самі казалі»…
 
Па-першае, гэта не АМАПаўцы вырашаюць, разганяць ці не. Гэта вырашае камандзір атраду. Таму калі вам старшына кажа «мы зробім тое, мы зробім гэтае», можаце адразу смяяцца ў ягоны твар. Ён – пешка якая нічога не вырашае.
 
Па -другое. Слухаючы вось гэтыя казкі пра тое што «вось калі вас будзе болей…» я адразу ўзгадаў пратэсты 2006 года. Тады, дарэчы, колькасць затрыманых, па разным дадзеным, пераваліла за 1000 чалавек. Дык вось тады ажно некалькім маім сябрам АМАПаўцы ў аўтобусах падчас вось такіх вось «шчырых» размоваў таксама казалі: «не ну смари как вас мало. И 10 тысяч нет. Вот если бы вас было 100 тысяч — мы бы были с вами!»
 
А потым было 19 снежня 2010 года. Што было тады, думаю, нагадваць не трэба.
 
Папомніце мае словы: АМАП будзе разганяць і калі на плошчы будзе 100 тысяч і калі іх будзе 200. Іх НІКОЛІ не спыніць колькасць народу якая выйдзе. На гэта ёсць адна простая прычына: іх корміць не Ціханоўскі і не Статкевіч. Іх корміць Лукашэнка. З ягоных рук яны атрымоўваюць сваю 1 000 $ заробку, які яны, неадукаваныя ёлупні без інтэлекту і карысных для грамадства навыкаў, не атрымаюць больш нідзе.
 
З якога перапугу ім пераходзіць на бок народу? Дзе ў іх хоць крыху зацікаўленасці ў гэтым?
 
Прымусіць іх перайсці на бок народу можа толькі адно — арганізаваны сілавы адпор. Толькі ПАСЛЯ такога адпору, калі яны пабачаць, што разгон нясе для іхніх арганізмаў прамую фізічную рызыку, яны могуць адмовіцца разганяць і перайсці на бок пратэстоўцаў. Але ніяк не раней.
 
І калі мы ўзгадаем усе ранейшыя прыклады рэвалюцый, калі сілавікі, ці іх частка, пераходзілі на бок народу (Туніс, Украіна, Лівія), то пабачым, што гэта адбывалася толькі пасля таго як НЕ перайсці стала рэальна небяспечна. Хіба што індывідуальныя выпадкі адмоваў могуць быць (па чутках, былі ў 2017 годзе).
 
А разлічваць на іхнюю свядомасць, патрыятызм, пачуццё адзінства і іншае ня варта, гэта глупа і нядальнабачна. Гэта тупыя, злобныя і крайне меркантыльныя людзі, з якіх за гады службы вытравілі ўсё чалавечае. І калі хтосьці лічыць па іншаму то раней ці пазней яго спасцігне горкае расчараванне.
 
 

Алкаголь і кантроль

Навіна, якой не прыдалі належнай увагі. Гатовы законапраект, які дазволіць гандляваць гарэлкай, півам і любым алкаголем праз інтэрнэт. [1]

Чаму менавіта зараз? Афіцыйны адказ — падтрымаць гандляроў і вытворцаў падчас пандэміі. Аднак у гэта слаба верыцца.

Лічу, рэальная прычына адна — засталося 3 месяцы да выбараў. Спажыванне алкаголю — вельмі важны фактар утаймавання і дэпалітызацыі насельніцтва. Урад гэта выдатна ведае і выкарыстоўвае гэткі фактар напоўніцу. Хто сумняецца – глядзім храналогію.

2010 год – да выбараў 10 месяцаў. Улада павялічвае квоту на вытворчасць спіртнога [2]. Прытым найбольш – ажно на 12% была павышаная квота на здагадайцеся што? Танныя пладова-ягадныя віны, тыя самыя «чарналіы». Напой электарату.

2015 год — да выбараў 1 месяц і 16 дзён. Улады адмяняюць абмежаванні на продаж алкаголю ў начны час. [2]

І вось калі ласка. 2020-ы, ізноў выбары на носе, палітызацыя грамадства расце і ўладам важна уключыць усе даступныя сродкі, каб яе абмежаваць.

А яшчэ – абсалютна на кожных выбарах на ўсіх выбарчых участках алкаголь прадаюуць значна танней за рынкавы кошт, ды яшчэ і з магчымасцю спажыць прама на месцы – без усялякіх прэтэнзій з боку міліцыі.

Не трэба быць сямі пядзяў у ілбе, каб разумець, для чаго гэта робіцца. Алкаголь — самы лёгкі, даступны і легальны сродак сыходу ад рэчаіснасці. На індывідуальным узроўні гэта лёгкі даступны спосаб вырашыць бягучыя праблемы. Проста забыцца. Наадварот, іншы спосаб— вырашаць праблемы праз уключэння ў грамадска-палітычнае жыццё – куды больш складаны і рызыкоўны. Таму уладам ёсць прамая карысць заахвочваць людзей вырашаць свае праблемы менавіта так – праз п’янства. І відавочна, што чалавек, які рэгулярна спажывае алкаголь, куды менш схільны да палітычнай сацыялізацыі і грамадскай актыўнасці – нягледзячы на ідыёцкі вобраз «пьянага пратэстоўцы», які старана стварае дзяржпрапагада.

Тут, канешне, лукашызм не вынайшаў ровар. Кантраляванне праз спайванне актыўна прымянялася царскім урадам у дачыненні да сялян, пралетарыяў і салдат. Я ўжо не кажу пра каланізатараў Паўночнай Амерыкі альбо Сібіры.

Тут вось што важна зразумець: сістэма панавання і прыгнёту насамрэч больш складаная і шматгранная, чым мы прывыклі думаць. Гэта далёка не толькі дубінкі+тэлевізар. Гэта рэальна магутнае і шырокае павуцінне, большасць нітак якога мы абсалютна не заўважаем. Кантроль прасціраецца ў ідэалагічную сферу, лексічную, дыскурсіўную, сферу побытавых звычак, ствараючы ўсеабдымную сістэму ідэалагічнай гегемоніі. Кантроль даўно перарос межы дзяржаўнага апарату. Гэта складаная сістэма якая, аднак, мае на мэце толькі адну рэч: захоўваць статус кво. Рабіць так, каб паны заставаліся панамі а мы заставаліся рабамі.

На гэтую тэму я запісаў ужо два падкасты [3] [4] — вельмі раю азнаёміцца. Чым больш гэтых нітак мы пабачым, тым больш зможам абарваць. А ўрэшце рэшт лепш пачаць з простага — перастаць ужываць алкаголь самому і падаваць тым самым прыклад адказных паводзінаў і індывідуальнага бунту супраць Сістэмы.

[1] https://naviny.by/article/20200519/1589868694-v-internet-magazinah-iz-za-pandemii-mozhet-poyavitsya-vodka

[2] https://belaruspartisan.by/economic/156395/

[3] https://nn.by/?c=ar&i=155282

[4] https://youtu.be/R5bwS9I3dlE?list=PLP_Pgz3npBZF3cKN8AxUUy8149CkNA9wD

[5] https://youtu.be/9k1XCF32aCg?list=PLP_Pgz3npBZF3cKN8AxUUy8149CkNA9wD

 

Глядзі таксама: https://novychas.by/hramadstva/nas-trymajuc-ne-na-lancuhah-a-u-butelcy

Тихановский на свободе

Внезапное освобождение Тихановского показывает, что главной целью задержания было не дать ему зарегистрироваться в качестве кандидата. В принципе, ему можно было и не дать это сделать тысячей разных способов, но власти выбрали такой, как наиболее «элегантный» и внешне соответствующий закону.

Почему Тихановского не оставили досиживать 45 суток (с ещё семью протоколами количество суток могло вырасти до 180)? Думаю, чтобы не героизировать его и не повышать авторитет. Так сложилось, что в беларуской политике длительная отсидка способствует массовому признанию и сочувствию. Чем больше ты отсидел — тем больше тебе респекта. Зная это, власти решили не создавать Тихановскому ореол мученика.

Однако отправить его досиживать могут в любой момент — сутки-то ещё висят. Будут смотреть на дальнейшее поведение и на активность. Пока что это просто знак в его адрес. Но если присмотреться внимательней то становится видно — власти готовы мириться даже с самой массовой интернет-поддержкой, но готовы действовать крайне жестко, когда эта поддержка выливается в реал.

Буквально только что стало известно, что в качестве кандидата зарегистрировали супругу блогера. Что из этого выйдет — посмотрим, прогнозы строить пока рано.

В любом случае, поздравляю Сергея Тихановского с освобождением и желаю ему продуктивной работы.

Менты взламывают телефоны

Каждый раз, идя на акцию с риском быть задержанным, следует помнить, что мы живем в НЕ правовом государстве. Менты давно повадились красть ваши личные данные, залазить в ваши аккаунты в соцсетях и вскрывать ваши гаджеты – в обход любых правовых норм. Поэтому не надо рассчитывать на их порядочность. Надо:

а) Удаляться из Вконтакта (или минимизировать своё нахождение в нём). Эта соцсеть максимально плотно сотрудничает со спецслужбами.
б) Ставить на смартфон пароль (не графический ключ и не открытие по отпечатку пальцев). Пароль должен быть сложным.
в) Регулярно обновлять операционку в смартфоне, установить антивирус и периодически проводить им проверку.
г) Ставить, где можно, двухфакторную аутентификацию, и делать СЛОЖНЫЕ пароли к аккаунтам.

Это не будет панацеей, если вашим телефоном займутся всерьёз, но поможет защититься от не в меру назойливых правонарушителей в погонах.

 

Айці-адпіскі для айці-краіны

Не так даўно пісаў, што ў Беларусі заблочылі 10 паблікаў Укантакце, з якіх 4 гэта апалітычныя забаўляльныя паблікі з некалькімі міліёнамі падпісчыкаў.

З гэтай нагоды напісаў у суд з мэтай даведацца, які суддзя выносіў рашэнне. Вось такую адпіску мне прыслалі на е-мэйл. Думаю, буду абскарджваць, а яшчэ паспрабую пазваніць.

Нядаўна прачытаў кнігу «Чорныя сцягі і паветраныя млыны». Дык там амерыканскі анарха-актывіст расказвае пра тое што ён дзякуючы федэральнаму закону аб свабодзе інфармацыі атрымаў на рукі 600 старонак расследавання ФБР у дачыненні да яго. А справа ішла аб абвінавачаннях у тэрарызме…

Як бачыце, нам над свабодай інфармацыі яшчэ працаваць і працаваць. Хто хоча прыняць удзел, можаце напісаць\пазваніць у суд самастойна з тым жа пытаннем: які суддзя вынес рашэнне ад 1 красавіка 2020 года аб прызнанні інфармацыйнай прадукацыі экстрэмісцкай.

Няхай яны бачаць, што, як мінімум, не ўсе моўчкі ігнораць і хаваюць іхнія нелегітымныя рашэнні.

Суд Кастрычніцкага раёна г.Віцебска

210029 г. Витебск, ул. Правды, д. 34

тел./факс 8(0212) 65-48-54

e-mail: okt-vitebsk@court.by

канцелярия по гражданским делам 8(0212) 65-48-36

 

Всё-таки Яндекс-Дзен – дно

Около полутора месяцев назад в попытках расширить свою аудиторию, решил выйти на новую платформу – Яндекс-Дзен.

Изначально были сомнения, потому что сеть имеет репутацию крайне ватной, да и корпорация Яндекс плотнейшим образом сотрудничает с российской властью.

Первое время всё шло хорошо. Отдельные мои статьи взлетали и набирали по 10-20 тысяч просмотров (при 100-200 тысячах показов в лентах). Потом ВНЕЗАПНО просмотры упали до десятков. Я долго не мог понять в чём дело, потом написал в техподдержку. Они мне такие: «да, мы ограничили показы ваших статей. Причина – кликбейт».

Кликбейт, представляете? То есть крикливые заголовки, не соответствующие содержанию. Обвинение было обидным – я такое никогда не пощу. Говорю: ребята, так покажите мне где кликбейт, я исправлю. А они мне говорят, что показать не могут, потому что кликбейт определяет алгоритм (!). И я должен сейчас сам вычистить все кликбейтные названия и предоставить канал на проверку. Скрипя зубами, я это и сделал. Изменил все хоть мало-мальски провокационные заголовки в статьях. А они мне: «мы очень сожалеем, но у вас по-прежнему кликбейт».

Ясно.

Моё мнение что после определённого количества показов мой канал просто заметил кто-то из выполняющих в Яндексе роль политических цензоров и сказал обрезать показы. Потому как ватные статьи, с заголовками вроде УКРАИНА РАЗВАЛИТСЯ ЧЕРЕЗ ДВЕ НЕДЕЛИ ПРОГНОЗ БАБЫ ВАНГИ СМОТРЕТЬ БЕЗ СМС И РЕГИСТРАЦИИ почему-то никакие алгоритмы не замечают. А вот анархизм, революция и объективные биографии чеченских полевых командиров россияне на своей платформе, очевидно, не потерпят.

Ну и ладно. Не очень то и хотелось.

Social media and political polarization

Well-known effect: in an era of social media people tend not to listen each other and much less capable for dialog. It is really a great paradox that in the times of mass communication we have less communication skill then ever.

The same is applicable for political communication and habits. There is a great podcast describing this issue. Strongly recommend.

 

https://youtu.be/4cUDiUTntGo

Выдатны разбор справы Камара-Емельянава, з пункту гледжання актывісцкай бяспекі, паводзінаў на судзе і следстве.

Сістэме можна і трэба супрацьстаяць, у тым ліку ў радыкальным ключы. Аднак рабіць гэта трэба, будучы гатовым да наступстваў.

Калі спасылка не адкрываецца, выкарыстоўвайце Tor ці VPN.

 

Закон і суткі

Той факт, што Ціханоўскаму дакінулі 15 сутак – сведчанне несур’ёзнасці ўсіх тэорый змовы аб тым што ён, нібыта, агент уладаў. Я слаба ўяўляю сабе акцёра, які б пагадзіўся граць такую ролю на карысць КДБ. Гэта ж што трэба каб табе паабяцалі наўзамен?

Думаю, гэта варта расцэньваць як выпрабаванне на трываласць. Правяраюць – вытрымае ці падзе духам? Без сумневу, абстаўляюць унытрыкамернымі агентамі. Манітораць псіхалагічны стан, настрой, паводзіны.

У сувязі з гэтым прыгадалася свая гісторыя. У 2010 годзе, 3 верасня, мяне арыштавалі па падазрэнні ў здзейсненні акцый прамога дзеяння. Па законе з такім абвінавачаннем мяне маглі трымаць у ІЧУ толькі 3 сутак. Трое сутак прайшлі – ГУБАЗіК і КДБ так і не знайшлі дастатковых доказаў маёй віны (ніхто з паплечнікаў не «калоўся»). Мяне мусілі выпусціць. Аднак роўна па заканчэнні 72 гадзін мяне адвялі на першы паверх ізалятара, і замест таго каб аддаць шнуркі ад абутку, іншыя асабістыя рэчы і выпусціць да радных і сяброў, ад якіх мяне аддзялялі ўсяго толькі некалькі метраў і дзверы… падсунулі паперку і загадалі распісацца яшчэ за трое сутак затрымання. Па новым эпіздзе па 339 КК РБ, згодна з артыкулам 108 КПК РБ….

І так шэсць разоў.

Замест прапісаных у законе 3 сутак я правёў на ІЧУ 21 дзень. Пакуль менты не змаглі даціснуць самых слабенькіх з маіх паплечнікаў. Усе скаргі ў адпаведныя ворганы, вядома, сышлі ў сметніцу.

Гэта ўсё што трэба ведаць аб законе ў нашай краіне.

Ва ўладзе – арганізаваная злачынная групоўка. І закон будзе парушаны адразу як толькі пачне ствараць сур’ёзныя перашкоды для ўтрымання кантролю.