Один из популярнейших либеральных мифов – о том что капитализм, дескать, хоть и не идеален, зато он помог вывести из нищеты миллионы людей. Снабдил их сначала рабочими местами, потом предметами базового потребления, а потом и обеспечил устойчивый рост доходов. Поэтому все, кто борется против капитализма, на самом деле, борются с прогрессом. Ну а если в какой-то стране свободный рынок принёс голод, войну, коррупцию и нищету, то значит это капитализм неправильный.
Оставим за скобками тот факт, что глобализация капитала унчитожила целые экосистемы, приблизила планету к исчерпанию ресурсов, спровоцировала несколько войн и геноцидов. А также то, что она подвержена регулярным системным кризисам, в ходе которых десятки тысяч людей оказываются без средст к существованию. Возьмем лишь миф о “росте доодов бедных”.
Британский экономист и антпрополог Джейсок Хикель проанализировал последние данные по имущественному неравенству в мире и немножко под другим углом посмотрел на аргумент о росте доходов. Если мы посмотрим на рост дохода в относительных числах с 1980 по 2016 год то вырисовывается довольно оптимистическая картина. Доходы беднейших 20% населения подросли на 82%. А доходы одного богатейшего процента – всего на 45% Неплохо, правда?
Да, пока мы посмотрим на эти цифры не в относительном, а в абсолютном выражении.
Тогда становится видно:
– Доходы беднейших 60% населения выросли лишь до уровня в 1200$\год. За 36 лет! Добавьте сюда инфляцию: что можно было купить за 1200 долларов тридцать шесть лет назад, и что – сейчас.
– Доходы богатейших 10-20% выросли в 4 раза,
– Богатейший 1% имеет в сто раз (!) больше чем беднейшие 60%.
– Доходы самых богатых из числа этого одного процента теперь стали в 14 000 больше, нежели у тех же 60%.
Почему такая колоссальная разница между двумя графиками? Потому что бедныя начинали с низшего уровня. И для те же беднейших 20% рост доходов в 82% это всего-то навсего 4,36 доллара вместо 2,4 доллара в день. А для богатого рост в 82% это увеличение объема капитала, грубо говоря, с одного миллиарда до почти двух. Так что в абсолютных числах неравенство не только не снижается – оно усливается.
Таким образом глообализация позволила мизерной богатейшей доле населения сконцентрировать в своих руках несоизмеримо огромные богатства. Богатства, которые они никогда не смогут потребить, которыми они будут распоряжаться по своему единоличному усмотрению, тем самым получая в свои руки огромную политическую власть.
Ну а беднейшее большинство как получало, так и получает за продажу своего каждодневного труда ровно столько, чтобы не умереть с голоду и продолжать выполнять свои функции в обслуживании небожителей.
Прынята іранізаваць з таго, як на несанкцыянаваных шэсцях беларусы пераходзяць праезджую частку па ходніках і стаяць на святлафорах.
Фэйсбучныя аналітыкі падаюць гэта ў сваім прывычным рэчышчы: маўляў, глядзіце, якія беларусы законапаслухмяныя, памяркоўныя, дысцыплінаваныя і схільныя да падпарадкавання правілам! З усяго гэтага робіцца выснова: ну якая ж тут рэвалюцыя, калі беларусы баяцца перайсці дарогу ў недазволеным месцы! І далей яшчэ кіламетр «прыўкрасных» разважанняў аб тым які ў нас сялянскі і непасіянарны менталітэт. [1]
Аднак пры бліжэйшым разглядзе гэтага міфа бачна зусім іншае.
– Законапаслухмяныя беларусы без праблем уступаюць у прамую фізічную канфрантацыю з уладай, калі бачаць, што адбываецца несправядлівасць. Гісторыі аб тым як дзесці ў правінцыі мінакі адбілі затрыманага ў міліцыі — ня рэдкасць. І я на свае вочы бачыў як на дармаедскіх акцыях 2017 года 50-гадовыя жанчыны цягалі за каўнер шунявак, якія затрымлівалі «страшных анархістаў у масках». Дзе ж законапаслухмянасць?
– Калі ўжо ўзгадваць 2017 год, то каля 90% беларусаў праігнорыла дзяржаўны закон і не сплаціла дармаедскі падатак. Дзе ж законапаслухмянасць?
– Сёння е менш за тысячу беларусаў выйшла на Плошчу, ведаючы, што тым самым яны прама парушаюць закон. Выйшлі, ведаючы пра санкцыі: штраф ці да 15 сутак арышту. Дзе законапаслухмянасць?
– Ніякая «памяркоўнасць» і «сялянскі менталітэт» не замінала сёння беларусам штурхацца з АМАПаўцамі на прыступках Палацу Рэспублікі.
Аднак жа дарогу падчас нелегальнага шэсця — па пераходах. Смецце на вуліцы ніхто пасля сябе не кідае. П’яных няма.
Аб чым гэта кажа? Беларусы дысцыплінаваныя і схільныя прытрымлівацца правілаў, калі яны відавочна на агульную карысць. Каму будзе лепей калі створыцца аварыйная сітуацыя? Нікому. Рэжыму ад гэтага не спякотна ні халодна. Спусціцца ў пешаходны пераход не цяжка — затое не будзеш замінаць людзям праехаць. А буяніць дзеля буянства, толькі таму што «нас тут зараз многа сабралося, ыыэээх!!!» – гэта сапраўды не нашае. Затое калі быкі пачынаюць хамець — тут законапаслухмянасць адыходзіць на другі план.
І гэта лепшая форма дысцыплінаванасці з усіх магчымых. Падпарадкаванне не уладзе, а разумным законам. Узаемная павага адэкватных людзей.
Гэта я ўсё да чаго. Перастаньце думаць пра сябе кепска. Нашая дысцыплінаванасць — гэта САМАдысцыплінаванасць і звычка да здаровых правілаў агульнага жыцця, а не рабская пакора.
(Так, любыя размовы пра менталітэт гэта заўсёды абагульненні. Зразумела што хапае і рабскі пакорных людзей, якія будуць слухацца любую ўладу. Аднак актыўная частка грамадства — якраз такая як я апісаў).
[1] Ды і ўвогуле пара б ўжо спыніць гэтыя размовы пра сялянскі менталітэт у беларусаў, гэта дурацкая мантра нічым не пацверджаная і без аніякага практычнага сэнсу.
Адзін. Мы не давалі дзяржаве такіх паўнамоцтваў. Мы ніколі іх аб гэтым не прасілі. Мы ніколі і нікога не ўпаўнаважвалі на тое, каб яны нам нешта забаранялі.
Два. Забарона «экстрэмісцкай» прадукцыі не робіць нашае жыццё ні кроплі лепей. Ад гэтых забаронаў няма ніякай карысці для грамадства.
Любыя спрэчкі вакол тэмы экстрэмізма ў Беларусі, як мне падаецца, можна звесці да двух гэтых фактаў. Астатнія аргументацыя проста залішняя.
Comments Off on Ёсць дзве простыя прычыны, чаму дзяржава не можа, не мусіць, не мае ні малейшага права забараняць будзь-якую інфармацыю.
Суд прызнаў экстрэмісцкім фільм Nexta «Лукашенко. Уголовные материалы». Зараз што фармальна любая спасылка на гэты фільм будзе карацца штрафам да 50 б.в. альбо да 15 сутак арышту.
Што я бачу ў гэтым рашэнні?
1. Гэта аграмадная асабістая крыўда нашага Пахана. Паглядзеўшы фільм, ён ляпнуў кулаком па сталу, крыкнуў: «ЗАПРЭЦІЦЬ!» халуі адразу пабеглі выконваць. Прытым Дзед, безумоўна, не настолькі тупы, каб не разумець: дэ-факта забараніць гэты фільм ён не можа. Можа прымусіць некаторых людзей баяцца яго рэпосціць. Можа правесці некалькі судоў над грамадзянамі, якія яго расшарылі. Аднак прыбраць яго з інфапрасторы не ў сілах ні ён ні ўсё КДБ разам узятае. Аднак эмоцыі пераважалі розум (не першы раз).
2. Як я і прадказваў шмат разоў, дзяржаўнае вызначэнне экстрэмізму будзе ўвесь час пашырацца. Апошні трэнд, як я бачу – на забарону матэрыялаў на ютубе. Напрыклад, нядаўна аналагічным чынам забаранілі фільм Паўла Спірына «Грань».
Чаму ютуб? Вельмі проста. Беларусы пачынаюць глядзець яго больш, чым тэлебачанне, парушаецца дзяржаўная манаполія на інфармацыю. Дзесяткі тысяч людзей у каментарах згаджаюцца, што ўлада – звычайныя бандыты і ашуканцы. Гэта ўжо палітычная пагроза.
3. Гэта была вялізная стратэгічная памылка. Гатовы спрачацца: ініцыятыва па прызнанні фільма экстрэмісцкім сыходзіць не ад ГУБАЗіК, як звычайна, а ад Лукашэнка.
Раней аб тым, што дзяржава нахабна топчацца па свабодзе слова, ведала толькі купка палітычна ангажаваных грамадзян (для параўнання, у флэшмобе #яэкстрэміст прыняло ўдзел усяго 33 чалавекі), і абураліся гэтым пераважна актывісты. Зара ярлык «экстрэміста» быў налеплены на сотні, а магчыма і тысячы чалавек, які гэты фільм расшарылі.
Гэтым самым дзяржава сама робіць падкоп пад сваю дыскурсіўную ўладу. Карцінка аб тым што экстрэміст – гэта анарха-іслама-нацыст з гранатамётам у адной руцэ і «Майн кампф» у другой ужо не клеіцца. Наадварот, усім робіцца відавочна: т.н. «экстрэміст» гэта проста чалавек, які крытычна ставіцца да ўлады і не маўчыць. Пачакайце, яшчэ прыйдзем да моманту, калі «экстрэміст» у Беларусі стане сінонімам словаў «вальнадум», «дэмакрат» і «прыхільнік пераменаў».
Хто не ведаў ці забыўся, я спрабую раскачаць тэму экстрэмізму ужо амаль год. Пішу аналітычныя артыкулы і пачаў флэшмоб #яэкстрэміст (навошта ён трэба, чаго мы дабіваемся і як далучыцца, чытайце тут.
Думаю, многія, хто рэпостнуў фільм, зараз задаюцца пытаннем: «А што мне за гэта будзе?» Дарэчы, сам Nexta ўжо зрабіў ход канём і проста перайменаваў відэа на беларускую, фармальна гэта ўжо іншы матэрыял.
Лічу, што масавых пераследаў за гэты фільм не будзе. Будзе меней за дзясятак паказальных судоў. Гэтага будзе дастаткова каб збіць хвалю распаўсюду роліка. Ніякіх заяў МУС ці рэпартажаў па БТ не будзе. Незалежныя СМІ самі данясуць дзяржаўнае «атата!» да шырокіх мас насельніцтва (тут, парадаксальна, яны дапамагаюць дзяржаве выконваць функцыю запужвання). Улічваючы колькасць рэпостаў, прыцягнуць да адказнасці усіх будзе амаль нерэальна проста па рэсурсах. Таму будуць біць кропкава ў разліку на самацэнзуру беларусаў.
Нагадаю, што з 33 удзельнікаў запушчанага мной флэшмобу, толькі на 6 былі складзеныя пратаколы, і з гэтых 6 толькі 2 атрымалі штрафы (у астатніх справы альбо не дайшлі да суда альбо прысуды былі адмененыя). З гэтым фільмам прапорцыя будзе яшчэ меншая.
Самым трапным і эфектыўным у такіх выпадках будзе – адказваць яшчэ больш шырокім распаўсюдам. Тым больш што на ярлык «забаронены» аўдыторыя ідзе яшчэ ахвотней. Таму заклікаю ўсіх посціць яго у сябе на старонках і не баяцца – шанец атрымаць штраф імкнецца да нулю. А таксама кідаць сябрам і знаёмым, расшарываць у групавых чатах. І, вядома, пісаць болей каментараў пад самім відэа, каб яно не сыходзіла з топу. Памятайце, любыя законы дзейнічаюць, толькі пакуль мы іх выконваем. Без нашага падпарадкавання ўсе іхнія громагалосныя указы гэта проста замараныя чарніламі паперкі.
Comments Off on Стаць экстрэмістам стала яшчэ прасцей!
Выдатна паразмаўлялі ўчора ў студыі Белсата. Меў мажлівасць выказацца але з-за фармату, як заўсёды, многае і важнае сказаць не паспеў. А менавіта:
1. Зараз многія элементы інфавайны, напрыклад маніпулятыўныя апытанкі з высновамі “90% за інтэграцыю”, маюць сваёй мэтай не расійскую аўдыторыю, і нават не беларускіх ватнікаў. Іхняя мэтавая аўдыторыя якраз прыхільнікі незалежнасці ў Беларусі. Задача – стварыць у нас адчуванне што ўсё прапала, што супраціў беспалезны, што народ нас не падтрымлівае, што мы ў меншасці, што сітуацыя безнадзейная. Яны хочуць увесці нам у галаву што АД НАС УЖО НІЧОГА НЕ ЗАЛЕЖЫЦЬ.
Не давайце ім гэтага рабіць. Не вядзіцеся на ўкіды (пры гэтым захоўваючы пільнасць), баньце правакатараў і панікёраў, адзёргвайце сваіх сяброў і таварышаў, якія несвядома распаўсюджваюць упадніцкія настроі.
2. Пасля заявы беларускай тэлеграм-супольнасці (ужо 150 тыс праглядаў, калі што) і форса тэмы незалежнасці ў СМІ пачалі актывізоўвацца крэмлеботы і пятая калона РФ. Стала вельмі шмат правакатараў у чатах, каментарах на ютубе і ў сацсетках. Напруга будзе расці, актыўнасць троляў будзе павялічвацца. Што рабіць вы ведаеце.
Just finished the short inspiring broshure “Memories of freedom”, written by (former?) members of Animal Liberation Front – the radical eco-anarchist organization, aiming to down with oppression of animals, vivisection and fur industry by the means of direct action.
The broshure descripts the most outstanding actions of ALF in 90-s, the actions which cost millions of dollars of damage for the vivisectors and capitalists, who make money on death and enormous suffering of hundreds of thousands of animals. So some tactics of the direct action may be borrowed for these who interested.
Some chapters are dedicated to Rod Coronado – eco-anarchist and native American acitivst, who was the first ALF prisoner. Put between the choice – get years of prison or rat his friends and comrades on a subpoena, he have chosen to refuse the collaboration with system and got a 57-month prison sentence.
Meanwhile, you may did not know it, but there were at least one recorded action of the radical ecologists in Belarus. An arson set to an excavator in Vitebsk region. Here is the report (in Russian).
Адпачатку вызначыў тэматыку: палітычная аналітыка ў рэвалюцыйным накірунку. Падрыўная адукацыя і радыкальныя веды. А яшчэ – беларускамоўнасць. Чаму беларускамоўнасць? Таму што на Ютубе надзвычай мала палітычнага кантэнту на беларускай мове (калі не браць буйныя СМІ). Можна сказаць, што акрамя асобных відэа Рудабельскай Паказухі, яго і не было увогуле. Прыйшлося прабіваць гэтую сцяну адным з першых.
Першым відосам стаў аналіз антыэкстрэмісцкага заканадаўства і дыскурса, зняты ажно ў студзені 2018. Зараз ён падаецца даволі каравым: абы-які гук, дзіўны ракурс, а я ўвесь час “кідаю касяка” на паперку са сцэнарам. Аднак час ішоў, досвед набіраўся, падпісчыкі дадаваліся. Добрыя сябры і паплечнікі дапамагалі з мантажом, вучылі і падказвалі, дапамагалі з тэхнікай на першых этапах.
Вы не ўяўляеце, колькі часу займае рабіць якасны відэа-кантэнт. Каб зрабіць якасны ролік, патрэбна быць троху сцэнарыстам, троху гукарэжысёрам, троху аператарам, троху мантажорам, троху вядучым, троху акторам. А каб распаўсюдзіць яго – яшчэ і нетроху СММшчыкам. Неяк падлічваў і атрымоўвалася што на якаснае 20-30 хвіліннае адукацыйнае відэа сыходзіць у сярэднім не меней за 10 гадзін працы.
Зараз вы разумееце, чаму для мяне так важная гэтая лічба на лічыльніку. На Ютубе падпісчыкі набіраюцца цяжэй, чым дзе б то не было. Асабліва калі ты прыхільнік анархізму, радыкал, ды яшчэ піліш кантэнт на беларускай мове. Насуперак трэндам, неспрыяльным пошукавым алгарытмам і варожым сілам, я ўзяў гэтую вершяню. Але не стаім на месцы, рухаемся далей – з вашай дапамогай і падтрымкай. Толькі наперад!
Спадзяюся вы не забылі, што ў нас працуе адмысловы Рэспубліканскі спіс мусарскіх матэрыялаў. У ім мы збіраем усе акаўнты і групы ва ўсіх сацсетках і сэрвісах, якія вядуцца супрацоўнікамі спецслужб з мэтай правакацый, дыскрэдытацый і збору інфы.
Зараз у ім ужо 51 пазіцыя
Сёння ў спісы абнаўленне: дадазены акаўнт ВК. У гэтым выпадку менты карысталіся прывычнай тактыкай: склалі фэйкавую старонку актывіста, рэальнага чалавека, і пісалі ад ягонага імя ўсялякую дзіч.
і не забываемся прысылаць мне новыя акаўнты, калі пабачылі ў іх падазроную актыўнасць. Пасля ўважлівага аналізу яны будуць апублікаваныя на гэтай старонцы.
Или люди, которым не нужно ходить на работу, будут лениться и спиваться?
«Читаю сейчас книжку про безусловный базовый доход — «Утопия для реалистов: как построить идеальный мир». Там анализируются исследования и эксперименты по предоставлению базового дохода, проводившиеся в разных странах. Их результаты свидетельствуют, что получая деньги «даром» люди, в большинстве своем, отнюдь не уходят в запой и не лежат на диване кверху пузом целыми днями.
Они инвестируют в свое обучение и здоровье, ремонтируют жилье, покупают бытовую технику и транспортные средства — то есть улучшают свое качество жизни. Причем такая динамика даже среди слоев населения, которые считаются «неблагополучными» — бездомных и мелких преступников. При этом расходы для государства оказываются меньше, чем если бы они ивестировали в программы социальной помощи, требующие выполнения определенных условий — трудоустройства в обозначенные сроки, прохождения образовательных программ итд. Причем при анализе стало ясно, что большинство средств, выделенных на такие «программы с условиями», идет на зарплаты персоналу, обеспечивающему их менеджмент, а не самим целевым группам.
В этой динамике есть еще одна интересная деталь, которая мне указывает на причину, почему владельцы многих крупных бизнесов и представляющие их политические силы так категорически против безусловного базового дохода или его аналогов.
Эксперименты показывают, что большинство людей, получающих базовый доход, отнюдь не перестают работать совсем. Но они уходят с дерьмовых работ. Вместо этого они получают образование и находят лучшую работу, или начинают свой небольшой бизнес, или еще что-то. От чего они отказываются — так это от работы на потогонках за копейки.
В этом, собственно, ответ на вопрос, почему такое сопротивление базовому доходу. Не потому что люди станут «ленивыми», а потому что базовый доход ликвидирует рычаг голода и отчаяния, который гонит людей на дерьмовую тяжелую работу без карьерных перспектив. Он осложняет эксплуатацию дешевой рабочей силы. И тем, кто владеет бизнесами, использующими такой труд, это, конечно, невыгодно. Чтобы они могли и дальше получать свои сверхприбыли, работник должен быть максимально нищим, необразованным и бесправным. «Лень» — это примитивная морализация для прикрытия собственной зажратости и желания выжать из работников максимум за минимум оплаты, только и всего.»
Як у Беларусі няма годнай незалежнай сацыялогіі, то застаецца глядзець блогераў з глыбінкі. Вельмі цікавыя размовы з мінакамі праскокваюць у Рудабельскай Паказухе. Кожны раз прыемна здзіўляе, як звычайныя людзі абсалютна спантанна выказваюць вельмі анархісцкія думкі. Раю паглядзець і натхніцца.
