Мір, каханне, кактэль молатава.

НІ АДЗІН з уладных паскуднікаў, з соцень псоў сістэмы, прыцягнутых да гэтай спецаперацыі, не адмовіўся выканаць загад. Ні ў аднаго не дрогнула рука: выкарчоўваць крыжы, падпісваць паперы, стаяць у ачапленні. Мусіць, трымалі фігу ў кармане, корчылі морду ўціхую, але – рабілі.
Аб чым гэта кажа? Аб тым, што трэба пакінуць ілюзіі, калі ў кагось яны яшчэ засталіся. Гэтаксама ж яны, калі будзе загад, праедуцца бульдозерамі па нашых жывых целах. Гэтаксама будуць страляць нам у патыліцы, як стралялі іх папярэднікі.

Гэта я не да таго што “всё пропало мы все умрём!”. А да таго, што трэба максімальна ясна ўсвядоміць: гэтая барацьба не будзе простай. За любы вынік нам прыйдзецца плаціць боллю і крывёю. Быць гатовымі ахвяраваць сабой. Таму любы палітык\грамадскі дзеяч, які абяцае лёгкую і хуткую перамогу над рэжымам – хлус.

То что предвыборная кампания началась, видно уже по всем фронтам. Из вчерашней новости стало ясно, что шунявки решили упаковать, как минимум, на период выборов, одного из самых активных анархистов в Минске – Дмитрия Полиенко. Ему предъявили обвинение сразу по трём статьям УК: 339 ч.3 “Особо злостное хулиганство”, 341 УК РБ “Осквернение сооружений и порча имущества” и 130 УК РБ “Разжигание расовой, национальной или религиозной вражды или розни”.

Разберем их по очереди.

Самое тяжкое обвинение из вышеперечисленных – это особо злостное хулиганство. До 10 лет. По версии следствия, сосед сделал Полиенко замечание на лестничной клетке, а тот, без лишних слов, брызнул ему в глаза газовым баллончиком. В реальности же пьяный сосед полез на него кулаками а Дмитрий воспользовался баллончиком, чтобы защитить себя. Спустя неделю соседа нашли, заставили написать заявление, и на Дмитрия возбудили дело.

Некоторые заявляют, что все это событие было-де “провокацией”. То есть заранее спланированной спецоперацией, чтобы упаковать Диму. Я так не считаю. Просто потому, что этому нет никаких доказательств. Наоборот, все факты говорят об обратном: это был обычный житейский случай, который может произойти с КАЖДЫМ, и который менты использовали как повод. Эту же версию подтверждают и слова друзей Димы в интервью прессе: они сами говорят того алкаша-соседа буквально принуждали к написанию заявления (никак не тянет на спецоперацию). Пауза длиной в неделю говорит о том, что менты просто не знали про эту ситуацию. Для сравнения вспомним кейс Дмитрия Дашкевича – за спровоцированную драку его задержали в ту же минуту.

Утверждая, что любая драка на улице с участием активиста это “провокация КГБ”, люди сами копают себе яму. Получается, поддержка и защита нужна активисту только тогда, когда против него проведена спецоперация по имитации бытовой драки? А если это была просто самооборона – то, типа, случай не заслуживает внимания? А что вы будете делать, когда с вами такое произойдет? Приплетать “провокацию КГБ” при любом бытовом конфликте, даже когда это будет выглядеть нелепо?
Наоборот, нужно подчеркивать, что активист тоже человек, с ним тоже могут произойти конфликтные ситуации, и нельзя допускать, чтобы они становились поводом для политической расправы.

Кроме того, мы пока не знаем позицию самого Димы по этому вопросу. А именно от нее, а не от наших измышлений, и нужно отталкиваться.

Я не поддерживаю идею о том, что можно заведомо лгать журналистам и обществу про “провокацию” (не имея на то доказательств), чтобы получить больше поддержки от правозащитников. Каждый человек имеет право на самооборону, и точка. Исходя из этого, мы будем защищать Дмитрия, независимо от того, была это спецоперация КГБ, или обычная драка с пьяным соседом. В обеих случаях политический мотив тут очевиден.

“Осквернение сооружений и порча имущества” вменяется Диме за нанесённое кем-то граффити “Менты убивают людей”. Санкция там минимальная и оно, скорее всего, на суде будет поглощено более тяжким. Дима и остальные обвиняемые по этому эпизоду идут в полный отказ. Доказательств нет. Поэтому как менты будут ему его пришивать – понятия не имею.

А вот ст.130 – это очень важный и тревожный пункт. Ее вменяют за видео с граффити “Менты убивают людей”. Однако же в диспозиции статьи указано про “Умышленные действия, направленные на возбуждение расовой, национальной, религиозной вражды или розни, на унижение национальной чести и достоинства”. Где там расовая, национальная или религиозная рознь? Загадка. Вероятнее всего менты решили расширить трактовку до возбуждения вражды в отношении “социальной группы” (в данном случае шунявок). По российским лекалам, в общем. Если это так, то мы, друзья, приехали. В таком случае возбудить дело по этой статье можно будет против КАЖДОГО критика власти. Потому что любую критику (не только агрессивную) можно при желании трактовать как возбуждение вражды или ненависти. Да даже каждого, кто употребляет слово “шунявка”. Оскорбление ведь!

Кстати, недавно мне стал известен случай антифашиста из Минска, против которого возбудили дело по 130-й за два видеоролика Вконтакте. Один – со стебной песней российского рэпера, другой – про раздел Польши в 1939-м году.

Все это говорит о том, что на Дмитрии сейчас отрабатываются новые технологии репрессий. И будут ли они впоследствии откатаны и на нас, зависит от реакции общества и – что немаловажно – международной общественности. Проглотим, схаваем — будет гораздо хуже.

Отдельно хотел обратиться к правозащитникам. Я понимаю, что у вас есть свои нормы и правила, которыми вы руководствуетесь при признании людей политзаключенными. Но беларуская репрессивная система давно приспособилась к этим правилам и учиться сажать людей так, чтобы они проходили мимо ваших норм. Это кейсы Барановича, Бондаренко и ряда других. В таком случае, возможно, пришло время адаптировать нормы под текущие реалии. Иначе псы системы почувствуют, что у них окончательно развязаны руки.

А пока Дима на Володарке, парит нары. Написать ему вы можете по адресу г.Минск, ул.Володарского, 2. 220050. СИЗО-1.

#free_polienko

#free_palienka

#Свабоду_Паліенка

Зміцера Паліенка перавялі на СІЗА ў Жодзіна. Прытым абвінавачанне так і не прад’явілі – мусяць зрабіць гэта да 9 красавіка.

Зараз ён у вельмі нявызначаным стане. Сам факт знаходжання пад такім цяжкім артыкулам, без усялякай пэўнасці – вялізны псіхалагічны ціск. Вы можаце напісаць яму ліст: г.Жодзіна, вул.Савецкая, 22а. 222163, ці хаця б выслаць паштовачку.

Ехаў на аўтобусе Нясвіж-Гарадзея на 06.05 ранку. Разам са мной яшчэ дзясятак людзей. Панурыя, сонныя, злыя, нешчаслівыя. Побач з імі я адчуваю сябе прывілеяваным (што са мной не часта здараецца). Я журналіст, і хоць няшмат зарабляю, але маю ўдосталь вольнага часу, каб паехаць па краіне аўтаспынам і не парыцца што заўтра мне не будзе што есці. Гэты пануры халодны аўтобус для мяне – дасадная выпадковасць, а для іх – штодзённая руціна. Гэтыя людзі, дзеля таго каб на наступныя 8-12 гадзін трапіць на нелюбімыя работы, кожны дзень устаюць у 5 ранку і ў холад, у цемру, пруцца на транспарт, каб яшчэ некалькі гадзін да гэтых месцаў працы даехаць і там карячыцца за 400-500 (у лепшым выпадку) рублёў у месяц.

Я адчуваю боль, гледзячы на іх.

І так па ўсёй краіне, толькі ад’едзь ад Мінску.

Нехта скажа «трэба было атрымоўваць адукацыю, мо яны болей ні на што не здольныя блаблабла» я скажу што стоадсоткава ў многіх с гэтых людзей есць вышэйшая альбо моцная тэхнічная адукацыя. І што ў выніку? На кіроўных пасадах і высокааплатных працоўных месцах – іхнія равеснікі, у якіх аказаліся «патрэбныя» сваякі. Пераважная ж большасць працоўнага насельніцтва ў правінцыі задушаныя побытам і штодзённай патрэбай у выжыванні. У іх няма часу нават на сябе, не кажучы ўжо пра грамадскую актыўнасць, палітычную актыўнасць і адукацыю. Плюс цісне асяроддзе і традыцыі: «усё патрэбна быць у людзей, няма машыны\кватэры – ты не састаяўся ў жыцці». Ня дзіва што цэлыя слаі насельніцтва співаюцца. Не дзіва што там пануе апалітычны, падданніцкі менталітэт і нежаданне нешта змяняць.

Як уцягнуць гэтых людзей у палітыку? Як растлумачыць ім, што яны – вялікая сіла? У мяне пакуль няма простага адказу. Можа гэтыя людзі ўжо згубленыя для перамен, а цікаўнасць прадстаўляюць толькі іхнія дзеці і ўнукі? Я не ведаю.

На трасе пад Бабруйскам застопіў нейкі мажорны кросовер. Каб вы разумелі, дарагія машыны ўвогуле вельмі рэдка спыняюцца, гэта выключэнне. Пакуль садзіўся, заўважыў у кіроўцы на лабавым беларускі і расійскі сцяжкі, а на люстэрцы – каларадскую стужку. «Блджад» – толькі і паспеў я падумаць, але потым падумаў, што вязуць і добра )))

Слова за слова, не памятаю ўжо, як ён пераскочыў да палітычнай тэматыкі, але гэта адбылося:

– Вот говорят что в Советском союзе было плохо. А я вообще не понимаю: что было плохого?

Канешне, думаю, табе-та і зараз норм. Паездзіў бы ты ў СССР на такой тачцы.

Ну і панеслася. Я яму прама сказаў, што супраць СССР, супраць Расіі, увогуле сам анархіст і за самакіраванне; да ЕС і ЗША стаўлюся з вялізнай долей крытыкі, але прынамсі там непараўнальна болей грамадзянскіх свабод, таму гэтыя яны ўсяляк лепшыя чым рашка. Узамен буйны кіраўнік з БМЗ (гэта я вывеў з ягоных жа словаў і шэрагу дэталяў) вываліў на мяне цэлы стос штампаў, якія ён, такое адчуванне, што пазычыў з коміксаў пра Квадратнага Ватніка:

– Россия при Путине начала процветать. Это только чиновники воруют, Путин не ворует.

– Американцы только плодят войны

– Крым всегда был российским

і… барабанны дроб…

– В АМЕРИКЕ ВИДЕЛ КАКОЙ ГОСДОЛГ???

Я тактычна, але мякка, спрачаўся, і гэта было вельмі проста, таму што чэл супярэчыў самому сябе на кожным кроку. Спачатку казаў што для яго стабільнасць і мір першая каштоўнасць, а потым, кажа, правільна што Расія ва Украіну ўлезла. Дзе логіка? Калі яму ўказваеш на гэта, ён адразу пераводзіць стрэлкі на тое што: «а вось амерыканцы робяць тое ж самае…». Таксама стандартны выверт ватнай псіхікі.

У самым жары палемікі мне трэба было ўжо выходзіць, дык я шчэ паспрабаваў усунуць яму анархісцкую брашуру, але ён адмовіўся браць 😀

Калі паглядзець на высілкі дзяржавы у барацьбе з экстрэмізмам, робіцца ўражанне, што гэтая праблема – нумар адзін у краіне. Наколькі гэта так? Ці падтрымліваюць людзі шалёны імпэт карных ворганаў у барацьбе з “экстрэмістамі”? І ці ведаюць яны ўвогуле, хто такія экстрэмісты?

Менавіта гэта мы вырашылі высветліць, праведшы апытанку на вуліцах Мінска два месяцы таму! Больш за тое, мы вырашылі сумясціць вясёлае відэа з атрыманнем статыстычных дадзеных. Вынікі нашага міні-даследвання чытайце ў апісанні відэа. Ну і глядзіце сам ролік! Працягласць: 9 хвілін.

Згодзен з напісаным на 100%. (гэта артыкул аб тым чаму Зеленскі ў якасці прэіздэнта для Украіны – гэта катастрофа).