Entries Tagged 'Палітыка' ↓
А зараз некалькі словаў пра тое, чаму важна баставаць
October 25th, 2020 — Бягучыя навіны, Палітыка
/Ад падпісанта/
October 24th, 2020 — Бягучыя навіны, Палітыка
Не магу не падзяліцца такой вясёлай інфой.
У адной бюджэтнай арганізацыі быў план колькасці людзей на ябацькінг – 300 чалавек. Змаглі знайсці/набыць/угаварыць/запужаць толькі 11 чалавек з 300. А, на хвіліначку, гэта 3.67%. ???? з улікам статыстычнай хібнасці – гэта тыя праславутыя 3%. Пераследуюць яны нас паўсюль.????
P.S. Так, і не верце заявам пра каронавірус. Увясну гэта не замінала ўладам праводзіць суботнікі і г.п. мерапрыемствы.
Дзякуй за вашыя выдатныя пасты і аналітыку – прыемна чытаць.
Да ўсеагульнай забастоўкі 26 кастрычніка яшчэ ёсць час
October 24th, 2020 — Бягучыя навіны, Палітыка
А для таго каб паўдзельнічаць у агітацыйнай працы, вам патрэбна толькі паўгадзіны. Спампаваць файл, раздрукаваць улёткі і раскідаць па суседніх пад’ездах. Можна таксама расклеіць на прыпынках і слупах.
Памятайце: дагэтуль далёка не ўсе беларусы ў курсе нашай павесткі і чытаюць нашыя тэлеграм-каналы. Улёткі на вуліцах і ў пад’ездах – гэта не толькі інфармаванне, гэта і стварэнне належнай атмасферы для гараджан. Кожны мусіць бачыць, што рыхтуецца нешта грандыёзнае!
Агулам, робім свой унёсак.
Улётка “Уся ўлада дварам” ад анархістаў.
А таксама яшчэ адна падборка самых розных анарха-ўлётак, што прасоўваюць ідэі самакіравання і народнага паўстання.
Цэнтральнае сховішча агітацыйных матэрыялаў.
Агітка2020, таксама мноства ўсяго.
Абсалютна незвязаныя між сабой здарэнні
October 23rd, 2020 — Бягучыя навіны, Палітыка
Пра злых зэкаў
October 23rd, 2020 — Бягучыя навіны, Палітыка
Конспирология и Шульман
October 23rd, 2020 — Відэа, Палітыка
Два мільёны экстрэмістаў
October 21st, 2020 — Аналітыка, Палітыка
Думаю, усе ўжо чыталі навіну пра прызнанне канала і лагатыпа NEXTA экстрэмісцкімі [1]. Нічога дзіўнага ў гэтым няма, дзіўна толькі, што гэта адбылося так позна. Тлумачым, чаму гэта ўвогуле стала магчымым у Беларусі.
Як і ў выпадку з міліцэйскім самачынам, з антыэкстрэмісцкім заканадаўствам мы мелі заўсёдны нарастальны ціск Сістэмы на асобныя групы людзей: маргіналізаваныя, стыгматызаваныя, якія не маюць уплывовай грамадскай абароны. У 2006 годзе, пасля першай Плошчы, быў прыняты закон “аб супрацьдзеянні экстрэмізму” [2]. Апрача відавочнай рэпрэсіўнай скіраванасці, галоўнае ў ім – гранічна расплывістае вызначэнне экстрэмізму, прыкладам, у адным з пунктаў, экстрэмізм вызначаецца як “распальванне расавай, нацыянальнай, рэлігійнай ЦІ ІНШАЙ сацыяльнай варожасці ці розні”, а пад паняцце “экстрэмісцкай дзейнасці” трапляла, прыкладам, “фінансаванне экстрэмісцкай дзейнасці ці ІНШАЯ садзейнасць у ейным здзяйсненні”. Увогуле, закон, як у нас вядзецца, пісаўся навырост, каб пад экстрэмізм пры жаданні можна было б падвесці ўсё, што патрэбна карнай сістэме.
Доўгі час прымяненне закона адпрацоўвалася на анархістах, футбольных заўзятарах, ультраправых і мусульманах. Яшчэ ў 2016 годзе былі абвешчаныя экстрэмісцкімі і заблакаваныя сайты і паблікі анархісцкіх групаў “Прамень”, “Анархічны чорны крыж – Беларусь” і іншых. Гэта выклікала досыць кволую грамадскую рэакцыю. У спіс экстрэмісцкіх матэрыялаў былі ўнесеныя таксама анархічныя кнігі, у тым ліку сусветна вядомых пісьменнікаў, напрыклад, “Анархія працуе” Пітэра Гелдэрлаоса і нават DIY-зін “Свабода або смерць”, які я выпускаў у 18 гадоў [3].
Увогуле, праславуты Рэспубліканскі спіс экстрэмісцкіх матэрыялаў [4] стаў узорнай дэманстрацыяй чыноўніцкага маразма ў Беларусі. У ім можна сустрэць такія пазіцыі, як, напрыклад, “Брошь серого цвета” або “аудиофайл 196296.mp3”, “диск с надписью Go Vegan!” (Гэта ўсё цытаты, я не выдумляю), расійскі забаўляльны паблік “Контур гусі” з 1,7 млн падпісантаў і гэтак далей.
Прадчуванне таго, што хутка абвінавачванне ў экстрэмізме стане ідэальнай зброяй для расправы з усімі іншадумцамі, прымусіла мяне зняць яшчэ ў чэрвені 2018 года аналітычнае відэа пра феномен “барацьбы з экстрэмізмам” [5]. У ім я сказаў, што ўсё ідзе да таго, што ўчора экстрэмістамі абвяшчалі анархістаў і нетрадыцыйные рэлігійныя супольнасці, сёння – футбольных заўзятараў і найбольш радыкальную апазіцыю, пазаўтра экстрэмізмам абвесцяць увогуле любую вострую крытыку ўлады. Роўна гэтае і адбылося праз 2 гады з невялічкім.
Гледзячы, што тэма нармальна пракатвае і грамадству няма справы, МУС, вядома, пайшло далей, ва ўгары пачаўшы забараняць субкультурныя абрэвіятуры ACAB і СЛОН, у рэальнасці даходзіла да таго, што хлопцаў з такімі нашыўкамі затрымлівалі проста на вуліцы. Людзей пачалі штрафаваць і саджаць на содні за рэпосты з “экстрэмісцкіх” паблікаў, нават калі рэпост быў зроблены яшчэ да абвяшчэння пабліка экстрэмісцкім. У спробах абудзіць якую-небудзь грамадскую хвалю з гэтай нагоды ў лютым 2019 года я пачаў кампанію ЯЭКСТРЕМИСТ [6], у межах якой збіраў подпісы за адмену закона пра супрадзеянне экстрэмізму, друкаваў і ляпіў налепкі, рабіў значакі (дарэчы, дагэтуль раздаю :), пісаў мноства пастоў і даваў каментары тым нямногім СМІ, якія гэтым зацікавіліся, дэманстратыўна фатаграфаваўся з “экстрэмісцкімі” абрэвіятурамі ў цэнтры горада. А галоўнае – праводзіў флэшмоб “#яэкстремист”, заклікаючы людзей смела размяшчаць у сябе ў сацсетках любы матэрыял са Спіса і суправаджаць крато, бо ўсе гэтыя законы скіраваныя на запужванне і аб’ектыўна у Сістэмы няма рэсурсаў вылічыць і пакараць усіх. Масавым жа распаўсюдам мы фактычна адмяняем гэты закон самі, знізу, бо калі пакарання за парушэнне няма, то і няма закона. Калі ж мы запусцім сітуацыю, то прыйдзем да расійскага варыянта, дзе 2 гады калоніі за мемасік ужо нікога не здзіўляюць.
Вынікі мабілізацыі аказаліся скромнымі: у флэшмобе паўдзельнічала 39 чалавек, але, дарэчы, адміністратыўкі па 17.11 КаАП атрымалі толькі чацвёра. Вядома, калі б я ведаў, што суд Цэнтральнага раёна падгоніць мне два мільёны ўдзельнікаў для флэшмоба, то я б нават не рыпаўся ????
Сваім дзеяннем улада вельмі дапамагла палітычным радыкалам і прыхільнікам пераменаў. Абражаючы экстрэмістамі 2 мільёны чалавек (цяпер кожны, хто мае ў Тэлеграме падпіску на NEXTA, тэарэтычна можа быць прыцягнуты па 17.11 КаАП), яны чым далей, тым болей дэвальвуюць гэты тэрмін, паказваючы, што каб стаць экстрэмістам, не трэба быць крыважэрным урвіцелем-баевіком, а дастаткова чытаць тое, што не паказваюць па тэлевізары. То бок улада думала запусціць сваю колішнюю зброю ідэялагічнай гегемоніі: аперуючы дыскурсам “нармальнасці”, выціснуць за межы прымальнага, паставіць па-за законам усіх іншадумцаў, і тым самым растлумачыць расправу. Аднак крыху памыліліся з маштабам і эфект атрымаўся рыхтык супрацьлеглы. Слова “экстрэміст”, што раней мела негатыўнае адценне, цяпер высілкамі самой улады перафарматуецца і пераўтвараецца ў сінонім вальнадумца і смяльчака. Дарэчы, такое ж самае здарылася са шмат якімі мянушкамі бунтароў, прыкладам, словы “санкюлот” [7], “гёз” [8], “анархіст” пачаткова таксама сталі прыніжальнымі ярлыкамі, а потым пераўтварыліся ў саманазвы.
Менавіта пагэтаму я лічу не зусім паспяховым рашэннем тое, што NEXTA змяніў лагатып і назву. Патрэбна было, наадварот, ісці на поўную канфрантацыю, паказваючы тым самым, што гэта мы тут вырашаем, што дапушчальна, а што не, што рэальная ўлада за намі. Відавочна, што дзяржава не ў стане прыцягнуць да адказнасці нават 1% з 2 млн падпісантаў. І гэты факт, як нішто іншае, мог бы дэманстраваць нашую сілу і іх бяссільнасць. У выпадку, калі дзяржава навязвае цэнзуру, найлепшы спосаб барацьбы – гэта прамое дзеянне. Мы чытаем, глядзім і рэпосцім тое, што хочам, і дзяржава нам не ўказ. Імкнучыся граць, як раней, роль старога бацькі, які вырашае за неразумных дзетак, што ім можна, а што не, дзяржава спарахнела да старэчай заслоны ў вачох: беларусы даўно выраслі.
[1] – https://42.tut.by/704735
[2] – https://www.pravo.by/document/?guid=3871&p0=H10700203
[3] – https://mikola.noblogs.org/?p=513
[4] – http://mininform.gov.by/documents/respublikanskiy-spisok-ekstremistskikh-materialov/
[5] – https://youtu.be/Y59SPWr7mEI
[6] – https://mikola.noblogs.org/?p=3083
[7] – https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%B0%D0%BD%D0%BA%D1%8E%D0%BB%D0%BE%D1%82%D1%8B
[8] – https://be.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D1%91%D0%B7%D1%8B
Усе гэтыя пераводы палітвязняў на хатні арышт і пад падпіску пра нявыезд ёсць вынік нашай з вамі настойлівасці і штодзённых высілкаў.
October 20th, 2020 — Аналітыка, Бягучыя навіны, Палітыка
Отряды гражданской самообороны Беларуси – кто за ними стоит?
October 20th, 2020 — Аналітыка, Бягучыя навіны, Палітыка
На днях в сети появилось ментовское видео, на котором принимают группу парней в одном из минских кафе. У них находят шипы, орудия самообороны, и один из них говорит, что собрался проводить акции против власти и получил задание от “координатора ОГСБ”.
Для тех кто не в курсе. После марша 6 сентября и бандитской вылазки ГУБОПиКа в протестном сообществе началось активное обсуждение идей создания групп самообороны. Все крупные каналы дали свои советы на этот счет. Дал аналитическо-практический текст [1] и я. Главное, о чем хотелось сказать: своём классическом виде отряды самообороны возможны только там, где государство исчезло или ослабло. В нашей же ситуации, когда государство есть, и максимально актуализирует свою карательную функцию, могут быть только конспиративные боевые группы, а не гражданская самооборона.
Судя по ряду косвенных признаков, некоторые группы были созданы, но открыто себя не позиционируют (что абсолютно правильно).
И вот 9 сентября появляется канал с громким названием “Отряды гражданской самообороны Беларуси”, берущий на себя смелость говорить от имени всех подобных групп. Многие стали смотреть на него косо, как на проект спецслужб. Масла в огонь подлили наезды канала ОГСБ на топовые телеграм-каналы. Мне всё чаще стали писать люди с тем, чтобы я высказал своё мнение.
Я прочитал почти всё содержимое канала. И вот, что вызвало у меня серьезное недоверие:
а) ОГСБ активно набирают людей в свой чат. Как бы для “оперативного реагирования” на беспредел мусоров. Вопрос: чем для этого не годились уже существующие чаты? Городские, районные, дворовые, водительские, анархистские, чаты 97%, какие хочешь. Написать и попросить поддержку можно в любом, а там уже люди сами решат, в какой форме эту поддержку оказывать.
Я уже не говорю о том, что сбор всех радикалов в одном месте существенно упрощает спецслужбам задачу по их поиску и деанону. Опыт «Армии с народом» [2] ничему не учит?
б) Чрезмерное использование революционных фраз с закосом под военную терминологию: “Оперативная вводная отрядам ОГСБ по городу Минск!!!”, “Все, кто рядом – на усиление!” Требования к силовикам сложить оружие (да, они как раз ждали пока им это прикажет анонимный канал на 7 тысяч человек). Сильно отдаёт позёрством и пустословием.
в) Постоянное, из поста в пост, обесценивание мирного протеста. Культивирование идеи о “дне Х”, в который якобы “всё решится”: “Либо сегодня победим, либо будем ещё пару месяцев ходить на воскресные бесполезные марши”. Называть воскресные марши “бесполезными” может лишь человек, мягко говоря, плохо понимающий суть политических процессов. Ладно бы они сами придерживались поверхностных мнений и суждений, ошибаться не запрещено. Но они транслируют их на свою аудиторию, а это — вред.
г) Крайне агрессивная и конфронтационная риторика в отношении всех, кто с ними не согласен (см скрины).
-“Если вы ещё не поняли, то диктатор объявил войну народу Беларуси. Если вы отказываетесь это понимать, то вы бесхребетный либерал.”
-“как оказалось это намного сложнее организовать беларусов, чем мурашек у которых даже мозга нет как такового ???? ”
Людей, которые не вступают в их тусу, называют “мироходами”, “терпильцами”. Зачем оскорблять людей только потому, что они выбрали доступные для себя формы протеста? Когда несколько экзальтированных парней или девушек становятся на колени перед карателями (безусловно глупый жест), зачем-то переносят это на всех мирных протестующих, мол, ха-ха, посмотрите какие дураки и терпилы. “Минск сегодня: новый тренд у сторонников чаепитий и ручейков – протестовать, стоя на коленях.”
Очень много наездов в адрес сети NEXTA. Тупее занятие, чем это, сложно себе придумать. Степан Путило у них и “терпила”, и “либерал” и вообще он всё делает не так. Ок, команда NEXTA не идеальна и к ним есть вопросы. Но! NEXTA начал свой проект 5 лет назад, вложил в него колоссальный труд, и сейчас справедливо пожинает плоды сделанного. И я хочу спросить: ребятки, а где всё это время были вы? Где были ваши отряды самообороны 5 лет назад? Или менты только вчера начали бить беларусов?
Попытка подняться на поливании грязью общепризнанных лидеров вызывает только отвращение. Хочешь сделать лучше — делай, а не вноси раздрай. Сейчас революция и окно возможностей открыто каждому, кто готов рисковать.
д) Некритическое обожествление “Киргизского сценария”. Тот факт, что ребята в упор не видят пропасть между Киргизским контекстом и беларуским, говорит лично мне о том, что они строят свои действия не на анализе, а на эмоциях. См. мой текст на тему. [3]
е) Попытка объединить группы радикалов в одну “боеспособную организацию с разветвлённой многоуровневой структурой, с десятками отрядов, не только по всему Минску”. По вполне очевидным причинам я считаю, что сейчас это невозможно и такая попытка не приведёт ни к чему, кроме появления новых политзаключенных. ОГСБ предлагают выходить на связь, когда сделаешь свой отряд гражданской самообороны. Беря на себя миссию собрать всех радикалов, админы ОГСБ, не имеют ни знаний, ни опыта для того, чтобы это осуществить.
Сейчас админы ОГСБ собирают какой-то “минский котёл для режима Лукашенко” и вербуют в своём чате “народную армию”. Что по этим понимается — не ясно. И у меня реально болит сердце за молодых парней и девушек, которые по горячности полезут куда не надо, и подставят себя под сроки, даже ещё не успев ничего толком сделать.
Я решил, что будет нечестно писать об ОГСБ, не поговорив с ними, и связался с их координатором по поводу видео, о котором писал вначале. Он сказал, что этих людей не знает и никаких заданий им не давал. В то же время подписчик сообщил мне, что координатор ОГСБ (возможно, их там несколько) создал ячейки и как минимум одну из них собрал в Минске, где от 7 до 10 человек были приняты. Кому верить, не знаю.
Справедливости ради, стоит сказать, что в канале ОГСБ есть и дельные посты: безопасность для смартфона, советы искать товарищей только среди доверенных людей, самоделки и лайфхаки для диверсий. Но в целом полезное там теряется в тоннах ура-радикализма и уничижительного высмеивания “терпил”, в которых они успели записать уже всех, кроме себя.
Выводы:
– Я сегодня не могу назвать ОГСБ проектом спецслужб. Для этого недостаточно фактов. Однозначно могу сказать что это проект не опытных, но крайне самонадеянных людей. Своей самонадеянностью они подставляют тех, кто им поверил, под огромный риск. А своей уничижительной риторикой вносят деструктив в наши ряды.
– Чтобы начать радикальные действия, сегодня вам не только не нужно но и ВРЕДНО присоединяться к крупным структурам, тем более под руководством анонимов. С большой вероятностью поиск единомышленников там приведёт вас в тюрьму.
– Противопоставление мирного и радикального протеста — ложное. Это две стороны одной медали, которые должны дополнять друг друга.
– Если вы хотите заняться силовой борьбой с режимом, вам нужно всего три вещи:
а) Четкое осознание и принятие рисков (возможного срока)
б) Подробное изучение тематической литературы (инструкции, методички, история)
в) Ещё один человек, кроме вас, которому вы доверяете. Для абсолютного большинства партизанских акций достаточно двух человек. Расширяться можно только через доверенных людей и систему поручительства, но никак не через знакомства из чатов, даже секретных.
И отдельно для админов ОГСБ: не стоит свысока “организовывать беларусов”. Беларусы прекрасно могут сами себя организовать, они это уже доказали. Можете помочь, подсказать, посодействовать — делайте, и вам любой пожмёт руку. Но не нужно навязывать людям себя в качестве лидеров, там, где вас об этом не просят.
[1] https://t.me/MikolaDziadok/4277
[2] https://t.me/MikolaDziadok/3736
[3] https://t.me/MikolaDziadok/4527
Ад падпісчыка. Надзвычай слушныя думкі!
October 20th, 2020 — Бягучыя навіны, Палітыка
Ведаеце, што тупа?
У інфармацыйнай вайне, дзе інтэрнэт, у асаблівасці тэлеграм, з’яўляецца вольнай пляцоўкай, а дзяржаўныя пярэваратні абмежаваныя памерам тэлевізара і вымушаны выпускаць сюжэты там, у тэлевізары, які амаль ніхто не глядзіць: усё адно ім удаецца праз тэлевізар выпускаць такі кантэнт, які добраахвотна распаўсюджваецца людзьмі і свабоднымі медыя, які пранізвае інтэрнэт і тэлеграм; бадзёрыць чытачоў і уплывае на прыманне рашэнняў у масе. Я не гавару, што трэба абвергнуць факт, што гэтыя мудакі дагэтуль катуюць беларусаў, і ігнараваць іх цалкам.
Але тое, што яны, выступаючы на тэліку, захапляюць павестку нашых медыя ў інтэрнэце; ды мы й самі граем ім на руку, прадказальна з пункту гледжання сацыялогіі рэагуючы – нам варта перапрацаваць.
І быць кіроўцамі, а не кіраванымі.
Не пужаць зброяй і правакацыямі яны не могуць, бо гэта адсейвае некаторую колькасць пратэстоўцаў, але калі яны скарыстаюць зброю то, хутчэй за ўсё, хутка прайграюць, будуць ахвяры, будзе радыкалізацыя, будзе пераварот…
(Спадзяюся, што і па той бок адміністрацыйных будынкаў большасць выступае за эвалюцыю палітычнай сістэмы, а не калапс)
Варта разумець, што яны нашмат мацней баяцца народа, чым народ баіцца іх.
Іх у сто разоў меней за актыўных грамадзян, і гэта звычайныя людзі, проста апрацаваныя ці зломленыя сістэмай.
Кшталту калі яны кажуць пра “ўжыванне зброі”, усім ужо ўсё адно. Затое, калі яны кажуць абсурд пра “гуманнае ўжыванне зброі” – то ўсе адразу аб гэтым думаюць. Гэта і ёсць дыялог грамадства з дзяржавай. І гэта дыялог інтэрнэта з тэлевізарам.
То свабодная інфармацыя захапляе тэлевізар, і яны там павінны адказваць, рэкламаваць тэлеграм-каналы па БТ і т.п.
То кантэнт з тэлевізара пранікае ў інтэрнэт і распаўсюджваецца як вірус.
Гэты дыялог – інфармацыйная вайна, менавіта інфармацыя вымушае як пратэстоўцаў, так і прыкарытнікаў адчуваць тое ці іншае натхненне, уплывае на іхнюю стратэгію і план выхада на мітынг. Шмат у чым менавіта інфармацыйная павестка паскарае набліжэнне перамогі, таму з інфармацыяй варта быць асцярожным як пры выданні, распаўсюдзе, так і пры спажыванні