Мір, каханне, кактэль молатава.

Калі за дзень робіш два рэпартажы аб мусарскім бязмежжы, пры гэтым супраць самога заведзеная адміністрацыйная справа. Беларусь – краіна для жыцця!

Нумар раз – https://novychas.by/palityka/vyklikac-pazarnyh-i-stac-padazronym-u-zlaczynstve
Нумар два – https://novychas.by/palityka/stanoviszcza-palitvjaznjau-rezka-pahorszylasja

У сусветны дзень правоў чалавека распавёў Белсату пра апошні пераслед з боку органаў. Сімвалічненька 🙂

https://youtu.be/ylNrd7QODg0?t=473

На мінулай прэміі быў лаўрэатам, на гэтай толькі рэпарцёрам. Ну і нічога страшнага 🙂 Чытайце мой рэпартаж.

The cops from the Anti-extremist department, after monitoring my FB-page, started an administrative case case against me on “Public demonstration of nazi symbolics’. The original post which draw their attention: https://www.facebook.com/happymikola/posts/308505772833788

The content of this publication – criticizing some persons (quite famous in Belarus) for standing along with nazis from “Misantropic division” group. Apparently, for proving my words, I demonstrate the pictures where these persons do so. And here it is – an administrative case 🙂 The case is already sent to the court. As far as I see, no sentence yet.

У прынцыпе, хлусіць для мента – як дыхаць. Але тут хлусня была публічнай, на шматміліённую аўдыторыю, таму вартая каментару.

Хлусня нумар раз. “Это я придумал идею с извинением перед памятником, Явчар ушел по выслуге лет».

Па-першае: я ніколі не паверу, што Шуневічу дакладваюць пра кожны шлепок па попе ці па чымсьці яшчэ ягонага улюбёнага гарадавога. Нават у нашай шызафрэнічнай краіне гэта – не ўзровень міністра. Па-другое, я не паверу што нават калі б дакладалі, Шуневіч займаўся бы распрацоўкамі геніяльнага плана помсты. У сферы медыяў ён увогуле ня моцны і наўрацці здольны нешта выдумаць. У-трэціх, калі звольніўся па выслузе год – чаму раптоўна зараз? Чаму не месяцам раней, не месяцам пазней? Зрэшты чацьверты пункт: моцная матывацыя Шуневіча давесці да грамадскасці: “вы тут не прычым ён сам сышоў!”. Бо ён, як сапраўдны дэспат і садыст, не можа ўявіць, што грамадская думка і СМІ ў гэтай краіне могуць на нешта ўплываць насуперак ягонай волі. Ён ненавідзіць незалежныя СМІ. Ён ненавідзіць Інтэрнэт. Ён ненавідзіць сацсеткі. І яму вельмі важна – падкрэсліваю, ВЕЛЬМІ ВАЖНА зрабіць так, каб мы не адчулі сваю моц. Адсюль гэтае: “Да, это была моя идея! А вы там что себе уже возомнили!” Адтуль гэтае хамскае “затем”. Бо калі б гэта была ягоная ідэя – ён бы знайшоўся што адказаць акрамя гэтага “затем”.

Хлусня нумар два. “У Беларусі 3000 нацыстаў. 302 удзельніка і лідара нацыстаў былі прыцягнутыя да адказнасці за апошнія 2 гады”.

Гэта проста такое фантастычнае трызненне, што нават цяжка каментаваць. Але трэба. Дык вось скажу вам як палітычны актывіст з 15-гадовым стажам (прабачце нявольнае самахвальства). Калі б у Беларусі было 3000 актыўных нацыстаў (на 9,5 млн насельніцтва), мы былі б самай неанацысцкай краінай у свеце, пакінуўшы далёка ззаду Румынію, Польшчу, Украіну. Вы разумееце, што такое 3000 актывістаў у любой партыі\арганізацыі\руху? Гэта каласальная сіла. НІ АДНА беларуская палітычная група на сённяшні момант не мае столькі. БНФ, АГП, анархісты – ня маюць. Калі б любая апазіцыйная група мела 3000 актывістаў, лукашысцкая сістэма ўжо б, як мінімум, трашчала па швах. Але гэтага не адбываецца.

Я памятаю яшчэ канец 1990-х пачатак 2000-х, калі субкультурных нацыкаў было сапраўды шмат. У буйных гарадах было ад 50 да 300, па самых шырокіх адзнаках, актыўных дзеячаў нацы-скінехд субкультуры. Нават разам па Беларуси гэта ледзь дацягвае да тысячы. Аднак тады кожны раз выйдзеш на вуліцу – бачыш “па моде” апранутага фашыка, на сценах – свастыкі і вайт пауэр ўсялякія, на слупах налепкі. Групамі па 20-30 чалавек тусаваліся ў парках, ля крамаў, залівалі свае нацыянал-сацыялістычныя лычы арыйскім Крыжачком. Зараз, няцяжка заўважыць, нічога гэтага няма. А нам ўпарваюць за тры тысячы.

Адкуль жа ўзяліся гэтыя тры тысячы? Па дакумантах, цалкам веру, яны ёсць. Па-першае, у нацысты аўтаматам запісваюць літаральна ўсіх футбольных фанатаў. якіх за апошнія 2 гады сапраўды ідэнтыфікавалі і пасадзілі сапраўды дастаткова. Па-другое – усіх асуджаных па 17.11. Такіях як Влад Середа з Гародні, які быў асуджаны за публікацыю свастыкі, выкінутай у сметніцу. Альбо такіх як я – за пасты з крытыкай нацызму. Такіх, хто па-дурасці ці з-за мімалётнага захаплення захаваў у сябе ў ВК нейкую нацысцкую фігню, забыў пра гэта, а праз 2 ці 3 гады да яго ў дзверы пагрукаліся. Па-трэцяе далёка не ўсе выпадкі даходзяць да праваабаронцаў. Можна не сумнявацца, мноства людзей штрафуюць і саджаюць за неіснуючы нацызм, а мы аб гэтым не ведаем.

Астатні палёт фантазіі: пра нацызм, які ідзе да нас з Захаду, пра “нравственные ценності” нават не буду каментаваць. Гэта проста плыня славеснага лайна, разлічаная нават не ведаю на каго. Праўда эмацыйна не магу ўстрымацца: як ты, хлус і крывадушнік, можаш увогуле адкрываць свой рот пра нейкія каштоўнасці, калі апранаешся ў форму забойцы і ганарышся гэтым? Як табе не сорамна гэтым ротам вымаўляць такія словы?

“В интернете распространяются псевдоисторические публикации, искажающие события прошлого, оправдывающие нацистских преступников и их пособников. Европа – источник нацизма и неонацизма, поскольку и извращение результатов Великой Отечественной войны идет именно оттуда”.

Разбору гэтых псеўдамаральных вычварэнняў я б можа і прысвяціў час, але не маю упэўненасці, што ён сам верыць у тое, што кажа. Магчыма гэта проста чарговая мімікрыя пад тренд і думку свайго Пахана, што для “государевых людей” ёсць норма.

Праўда, маецца думка, што пад выбары новай нагодай для “закручвання гаек” зробяць неіснуючых нацыстаў, але яшчэ паглядзім. Калі тэндэнцыя пацвердзіцца – я аб гэтым напішу.

Ён ня вечны. Зло ня вечнае. Змагаемся далей.

Падпісацца на папяровую газету – стыльна, модна, моладзева 🙂 Музыкі, палітыкі і грамадскія дзеячы – усе чытаюць Новы час у паперы! А вось чаму – яны расказалі самі. Пачытайце!

Пасля апошняга паста некаторыя чытачы абурыліся параўнаннем Беларусі і Францыі і тым што я “апраўдваю пагромы”. Прыйдзецца яшчэ раз паўтарыць і разгарнуць свой пункт гледжання. Паўтараю: народ мае права на паўстанне. Знішчэнне ўласнасці і атакі на служкаў Сістэмы (тое што вы называеце “пагромамі”) – гэта правільна, калі робіцца ў палітычных мэтах барацьбы насельніцтва супраць пануючага класу.

А зараз разгортваю. Як у Беларусі, так і ў Францыі існуюць дзяржаўная і капіталістычная сістэма з уладай меншасці над большасцю. І меншасць абараняе сваю ўладу і маёмасць, для чаго існуюць спецыяльна адукаваныя людзі з дручкамі і спецсродкамі. Пакуль уладзе нічога не пагражае: пікетікі там, мірныя дэманстрацыі, альбо атакі, але дробныя – улада паводзіць сябе спакойна і ультра-ліберальна. Што адбываецца, калі наступае ПРАМАЯ ПАГРОЗА уладзе эліт і ўсталяваным правілам гульні? Тады дзяржава паказвае ўсю сваю моц. Вось вам вынікі пратэстаў у Францыі:

– 1500 затрыманых (з якіх па розных ацэнках ад 150 да 200 – прэвентыўна, то бок да таго як яны паспелі нешта зрабіць. Чытаў што недзе пішуць “ехалі з бітамі і маскамі на пагромы” – ага, мы памятаем што і анархісты ў тралейбусе ў Мінску таксама былі “з кастетамі і нажамі”)
– 4 загінулых (апошней сканчалася ад патраплення газавай гранаты ў твар 80-гадовая жанчына ў Марселі. Тут дыванныя аналітыкі кажуць што пратэсты ў Парыжы гэта “мяцеж ультарлевых і ультраправых хуліганаў”. Дык хачу спытацца – а гэтая жанчына, яна ўльтралевая была, ці ультраправая?)
– Ужыты ўвесь арсенал сродкаў падаўлення: слезацечны газ, фізічная сіла, гумовыя кулі (імі забіваюць і робяць інвалідамі, каб вы ведалі), бранетранспарцёры.

Па версіі ліберальных аналітыкаў і “аналітыкаў” ўсе гэтыя пратэсты і рэпрэсіі – барацьба дэмакратыі супраць хуліганаў і экстрэмістаў. Канешне, гэты погляд кажа толькі аб палітычнай ангажаванасці тых хто яго выказвае. Бо калі былі пратэсты на майдане, дзе дэманстранты стралялі па мусарах з агнястрэльнай зброі – гэта было ок. Абсалютна аналагічныя (нават больш гуманныя) пратэсты адбываюцца ў Францыі? Вой, ды гэта ж ультралевыя хуліганы! Ды яшчэ падбухтораныя ФСБшнікамі!

Да-да, гэтая версія зараз гучыць усур’ез. Як толькі замаячыла перспектыва сапраўднай рэвалюцыі, дзяржаўныя і карпаратыўныя СМІ Францыі пачалі расказываць што усе пратэсты гэта пераварот які падрыхтаваны Пуціным і яны там ужо збіраюцца ледзь не перарэзаць палову дзяржчыноўнікаў і, вядома, “разбурыць дэмакратыю”. Дохлых пацукоў у вадапровадзе не нагадвае?

У тую ж канву плятуцца ўсялякія маразматычныя версіі СБУ (https://www.rbc.ru/politics/09/12/2018/5c0ca07c9a794746459963ef?from=main). Хаця там канешне просты палітычны матыў: падлашчыцца да Макрона. Шкада толькі што знаходзяцца людзі, якія ў гэта вераць. У то што расійская выведка не можа травануць свайго былога супрацоўніка ў Вялікабрытаніі, затое можа вывесці некалькі соцень тысяч чалавек на вуліцы ў Парыжы.

Так, у Францыі, у адрознені ад Беларусі, не затрымліваюць кандыдатаў у прэзідэнты. Але гэта кажа толькі аб тым што для “сваіх” (істеблішмента) у іх такія меры рэпрэсій непрымальныя. Зато прэвентыўна затрымліваць звычайных людзей, альбо актывістаў, у якіх няма кіламетра грошай і пасад у партыях – колькі заўгодна.

Размовы аб тым што ў краінах Еўропы не бьюць мірных дэманстрантаў, не затрымліваюць “пакуль не пачынаецца гвалт” – поўная і абсалютная хлусня. І што не вытвараюць жэсць – таксама хлусня. Трымайце свежанькія відэа з Францыі.

Dozens of students in the Paris suburb of Mantes-la-Jolie were made to kneel by riot police on Thursday pic.twitter.com/M8K0jd8Fjc

— The Guardian (@guardian) December 7, 2018

https://twitter.com/nicolasgregoire/status/1069287329515429889/video/1

Прабачце за штамп, але вось вам дэмакратыя. Падкрэслю яшчэ раз – такія рэпрэсіўныя меры пачынаюцца менавіта тады, калі істеблішмент (карпарацыіі, вышэйшыя чыноўнікі, буйны бізнес – а яны там зрошчаныя ў нямалай ступені), адчуваюць, што іх могуць пазбавіць усяго, усталяваўшы іншую палітычную сістэму. Пакуль такога страха ў іх няма – будзе лібералізм.

Гэта не значыць, што французская ліберальная дэмакратыя нічым не лепшая за беларускі аўтарытарызм. Лепшая. Аднак глядзіце цвяроза: і там і там эліты ахоўваюць сваю ўладу ўсімі сродкамі. Асноўнае адрозненне палягае ў тым, што межы цярпімасці эліт да пратэстаў насельніцтва ў абедзьвух выпадах розныя. Калі ў Беларусі дастаткова аднаму табе стаяць з плакатам, каб быць пабітым і затрыманым, то ў Францыі для гэтага трэба прадстаўляць сапраўдную пагрозу ўладзе. Розныя палітычныя сістэмы, розныя метады панавання і кантроля, сутнасць адна: панаванне багатых і кантроль меншасці над большасцю. Трэба здымаць ружовыя акуляры, каб у адзін прыўкрасны момант, калі Беларусь пазбавіцца ад Лукашэнкі, не быць непрыемна шакаваным, што дэмакратыя гэта не тое, што вы чакалі. Таму што не можа быць і не бывае дэмакратыі там, дзе ёсць канцэнтрацыя ўласнасці ў руках нямногіх (капіталізм). Але гэта ўжо зусім іншая тэма.

Перад пачаткам акцыі пратэсту прэвентыўна затрымана 300 чалавек. Трыццаць змешчаныя ў ізалятар. На вуліцах – спецтэхніка, паліцыянты ўжываюць сілу, збіваюць людзей.

Беларусь? Не, Францыя. Гэта адбылося сёння, перад пачаткам пратэсту “жоўтых камізэлек”.

Увесь ліберальны лоск, размовы пра правы чалавека і вяршынства права злятаюць у лічаныя секунды, калі гаворка ідзе аб канкрэтнай пагрозе для кіруючага класу. Яны не хочуць уступаць сваю ўладу. Яны не дазваляюць змяніць правілы гульні.

Якраз аб гэтым я казаў у адным са сваіх аналітычных відэа. Паглядзіце, калі яшчэ не бачылі.

Трэба часцей заглядаць у паштовую скрыню. Вось зараз, прыйшоўшы дадому, даведаўся, што Фрунзенскі РУУС ужо 2 тыдні шле мне лісты шчасця. 25 лістапада на мяне быў складзены пратакол па ч.2 артыкула 17.11 КаАП. Ізноў за “дэманстрацыю нацысцкай сімволікі”. Гэтым разам я прадэманстраваў сімволіку Misantropic Division – чэрап з аўтаматамі. Смутна спрабуючы ўзгадаць, калі і дзе я гэта рабіў, я залез у ФБ і знайшоў. Карцінка за ліпень 2016 – ілюстрацыя да паста, у якім я крытыкую людзей за тое што яны стаяць побач з нацыстамі (!!!). Фоткі прыводжу ў абгрунтаванне сваіх словаў. Разумееце шарм сітуацыі? Вось гэты пост.

Зараз яшчэ раз. Выдахніце і засяродзьцесь: менты склалі пратакол за “дэманстрацыю нацысцкай сімволікі” у дачыненні да анархіста, за пост у Фэйсбуке, ў якім анархіст наязджае на людзей за тое, што яны фоткаюцца разам з нацыстамі і іх сцягамі.

Пратакол складзены тым жа самым участковым – Куранковым. Ініцыятыва сыходзіць ад ГУБАЗіКа – бясспрэчна.

Дадам, што гэта ўжо другі выпадак, калі на мяне складаюць пратакол за “Дэманстрацыю нацысцкай сімволікі”. Першы раз АМАПаўцы прынялі мяне ля дома, завезлі ў РУУС і там прад’явілі за 3 сатырычныя карцінкі 2017 года. Рапарт для справы складаў начальнік 3 аддзела ГУБАЗіК Бедункевіч (той самы што ў Крупках на анархістаў прыгаў). Тады затрыманне і суд былі відавочнай помстай за тое, што я пра гэтага персанажа напісаў пост, апазнаўшы яго з леса, нягледзячы на маску.

Што магло ўзбудзіць гэтых рыцараў мышкі і клавіятуры ў гэты раз? Хіба мой удзел у флэшмобе #СтанемЗаЖурналістаў з анархісцкай налепкай за 7 дзён да таго як было “выяўленае правапарушэнне”? Альбо проста гэтым гультаям з ГУБАЗіКа настолькі мала справы (Беларусь не самае пладароднае месца для тэрарызма і экстрэмізма), што яны вырашылі дагартаць мае захаваныя карцінкі да 2016 года, а тое ў мінулы раз цярпення хапіла толькі да 2017-га. Так, як штат гэтых лайдакоў раздуты, працаваць ім няма над чым, яны займаюцца відавочнай фігней, каб потым было што прадставіць начальству. Бо калі не прадставяць – ёсць рызыка трапіць пад скарачэнне.

Справа была адпраўленая ў суд. Ці было паседжанне, мне пакуль невядома.

Па выніках:

1. ГУБАЗіК адмыслова абірае ўсё той жа агідненькі артыкул. Мэта: дыскрэдытаваць і выставіць мяне ў нацысцкім свеце. Яны лічаць, што грамадзянская супольнасць, чытачы СМІ – дэбілы. І што калі на мяне скласці 20 пратаколаў за нацызм, людзі падумаюць, што я нацыст.

2. З юрыдычнага пункту гледжання гэта справа поўны абсурд. Мала таго, што не ўзяты да ўвагі кантэкст, сама карцінка была прызнаная экстрэмісцкай толькі праз 4 месяцы пасля таго, як я яе апублікаваў.

3. Допіс я выдаляць не буду, прынцыпова.

4. Менты чытаюць мае блогі. А гэта добра. Можа хтось перавыхаваецца і стане чалавекам. Трэба верыць у людзей і быць да іх дабрэйшымі. Інакш можна стаць ментом.