Мір, каханне, кактэль молатава.

Зміцера Паліенку не сталі судзіць сёння. Замест гэтага вырашылі яшчэ суткі “памарынаваць” у ІЧУ.

Агульны хайп аб пагрозе незалежнасці ў СМІ мінуў, але сама пагроза нікуды не знікла. Хачу падзяліцца з вамі, бадай, найлепшым тэкстам, які чытаў на гэтую тэму. Згодны з усім, акрамя “партызаншчына ў 21 стагоддзі ў Еўропе неэфектыўная”. Ніхто не спрабаваў яшчэ як след, каб аб гэта казаць. Чытайце і дзяліцеся.

As you, maybe, know, few time ago Belarusian parliament passed the law, which allows fining and arresting ppl for “extremist” posts in social media. What our courts do now? They add certain videos, web-pages, social media pages, T-shirts, sayings or even fridgies (!) to a “Republican list of the extremist materials” (which already holds few hundreds of items) and than they detain you wherever you want.

This list consists of anarchism-related materials on around 1\3.

For the last 7 month I had 2 court trials (and one more will be soon), one for “Distribution extremist materials”, one for “Demonstration nazi symbolic”, in both pictures these were FB posts with nazi posing with their symbolics, with my comments about what I think about them.

For the 1st time I was fined in the amount of 200 eur. 3 weeks ago – on the amount of 500 eur. Both times, once again, for posts in social media! Few days ago I got to know that they started new administrative case: for writing “ACAB” on my “Vkontakte” page. This abbreviation is also acknowledged as extremist, and now I face fine or up to 25 days of arrest.

Moreover, week ago, while passing the EU-Belarus border (I was coming back to Belarus from Vilnius) I was disembarked from the bus by the border guards, and they were checking my identity and luggage for around 2 hours.

Many other guys from the anarchist movement report about the same pressure.

Anyhow, fuck cops and authority. It’s OK to be an extremist.

Сёння адбыўся разгляд касацыі па адной з маіх справаў за “Дэманстрацыю нацысцкай сімволікі”. Той, дзе я крытыкую людзей, што стаяць побач з нацысцкімі сцягамі (https://vk.com/wall-136549508_1270).
Суддзя, прозвішча якога я нават не запомніў (і, ведаеце, не вельмі шкадую) пачаў паседжанне, дажоўваючы свой абед. Коратка зачытаў сутнасць маёй скаргі, уважліва выслухаў мяне і зышоў у “савяшчацельную комнату”.

На суддзе стаічна адсядзелі два мента з Фрунзенскага РУУС. Цікава, што б было калі б я не прыйшоў: тусаваліся б утрох з суддзей )))

Вынік прадказальны: рашэнне суда без зменаў.

Паралельна даведаўся, што мая апошняя справа за “экстрэмізм укантакце” была заведзеная за надпіс “АСАВ” і ўжо пайшла ў суд. Так што хутка трэба чакаць павестку.

Усе гэта разам, і суддзя (адзін у адзін персанаж казкі “Тры таўстуны”), які жаваў абед, і два мента, і прадказальны вырак, і пасмурны дзень навеяла нейкую журбу.

Хто і чаму робіць вайсковые фэйкі, як дзейнічае “пераможаны” ІДІЛ і якую цікаўнасць для яго ўяўляе украіна, а таксама іншыя цікавосткі – у інтэрвью нашага таварыша Ігаля Левіна украінскаму Радыё НВ. Глядзіце, калі хочаце ведаць пра бліжнеўсходнюю палітыку без штампаў і прапагандысцкіх спрашчэнняў.

https://novychas.by/palityka/na-mikalaja-dzjadka-zavjali-novuju-administracyjnu

http://spring96.org/be/news/91920

https://naviny.by/new/20190128/1548673361-v-otnoshenii-nikolaya-dedka-vozbuzhdeno-ocherednoe-administrativnoe-delo-za

Портрет беларуской ватной публицистики.

Несколько дней назад одно пророссийское интернет-издание с количеством читателей в пределах статистической погрешности выкатило разгромную “статью” (именно в кавычках), под названием “Газета депутата белорусского парламента героизирует террористов”, сопровожденную заглавной картинкой, которую вы видите выше. Статья чуть более чем полностью посвящена Новому Часу, Елене Анисим и лично мне. Ссылку намеренно не привожу чтоб не добавлять им читателей.

Речь в статье идет о том, что раз в НЧ публикуются статьи-биографии о жизни чеченских воинов и деятелей сопротивления: Басаева, Гелаева, Яндарбиева и др., значит газету нашу нужно закрыть, а авторов статей – посадить. Ведь с точки зрения деформированного ватного мозга люди, борющиеся с оккупацией – террористы. Это если Россия оккупирует. Если оккупирует любая другая страна – то они партизаны и ополченцы. Главное не перепутать.

Уровень статьи – примерно как у поста “ВКонтакте” 13-летнего школьника. Однако через пару дней ее репостнули не только десяток пропагандистских ватных помоек, но также Яндекс-новости и Рамблер-новости. Так что, решил я, надо пройтись по написанному.

Continue reading →

Мяне часта пытаюцца, як я сумяшчаю журналістыку і актывізм. Цікава было даведацца, што не я адзін сутыкаюся з неабходнасцю жыць адначасова ў двух іпастасях. Дзякуй Віке Біран, што дадумалася зрабіць на гэтую тэму матэрыял і запрасіла мяне ў ім паўдзельнічаць!

“В отличие от партий, советы всегда возникали во время самой революции, они спонтанно создавались народом как органы действия и порядка. Послед­нее стоит подчеркнуть особо; ничто так наглядно не опроверга­ ет старую выдумку об анархических и нигилистических «есте­ственных» наклонностях народа, внезапно лишившегося узды в лице своих властей, чем возникновение советов, которые, где бы они ни появлялись (в этом плане особенно показательна Венгерская революция), посвящали себя реорганизации поли­тической и экономической жизни страны и установлению но­вого порядка”

Ханна Арендт. О революции