Анархісцкі рух на сёння – адна з галоўных мішэняў спецслужбаў. Супраць яго стала дзейнічае цэлы аддзел ГУБАЗіКу, анархісцкія мерапрыемствы падаўляюцца з дапамогай СОБРу. Аднак так было не заўжды. Пачатак такой пільнай увагі быў пакладзены ў 2010 годзе, калі група “Сябры свабоды” спаліла аўтамабіль, які належаў расійскай амбасадзе – ды яшчэ на яе тэрыторыі.
Хутка пасля гэтага паследваў дыпламатычны скандал, указанне Лукашэнкі “разабрацца” і масштабная паліцэйская спецаперацыя супраць анархісцкага руху: вобшукі і арышты адбываліся па ўсей краіне. Крымінальная справа па выніку следства склала 10 тамоў.

Чытайце самы добры лонгрыд, які я калісь сустракаў на гэтую тэматыку. Падрабязны разбор, храналогія падзеяў, а таксама высновы, якія мы для сябе зрабілі. Усім палітычным актывістам гэтыя веды вельмі згадзяцца: гэта ўнікальны антырэпрэсіўны і арганізатарскі досвед нізавога рэвалюцыйнага руху.

Дзякуй Праваабарончаму цэнтру “Вясна” за падтрымку! Здавалася б, нязначны эпізод, і па сучасных мерках ужо і не акт рэпрэсій зусім – аднак трэба казаць і пра такое, і не стамляцца агучваць, інакш ворагі свабоды абарзеюць у канец.

Я не разумею такой бурнай рэакцыі на выхад 1000 гарнякоў з незалежнага прафасюзу. Ніякай катастрофы і нават праблемы тут не бачу. Калі 1000 чалавек выйшлі з прафсаюзу без адзінай стачкі, без адзінай акцыі пратэсту, значыцца гэта былі людзі, якія адпачатку не гатовыя змагацца за свае правы. І доўгія гады знаходжання ў прафсаюзе іх гэтаму таксама не навучылі. Такім чынам, дзе яны знаходзяцца\не знаходзяцца, не мае аніякай розніцы. У масштабах краіны гэта ўвогуле ні на што не ўплывае.

1000 чалавек без шуму і пылу загналі ў стойла, аднымі толькі словамі. Горкі смех. Я б пасаромеўся ўвогуле аб такім пісаць.

Я уже как-то писал о росийском политзаключенном Кирилле Кузьминкином. Это парень 14 лет, анархист, которого арестовали за переписку с Михаилом Жлобицким, Архангельским анархистом-смертником, который взорвал себя в здании ФСБ в октябре прошлого года.

Долгое время все это дело было покрыто мраком. Теперь кое-что стало известно благодаря корреспондентам moloko plus.

Кузьминкину предъявляют обвинение по двум статьям: ст. 223.1 ч.3 УК РФ (незаконное изготовление взрывчатых веществ, незаконные изготовление, переделка или ремонт взрывных устройств), ст. 222.1 ч.3 УК РФ (незаконные приобретение, передача, сбыт, хранение, перевозка или ношение взрывчатых веществ или взрывных устройств).

«Ч. 3» в этих статьях означает, что деяния совершены организованной группой. То есть, по мнению следствия, Кузьминкин действовал не один. При этом обвинение предъявлено только нему. О других подозреваемых по этому делу (и есть ли они вообще) мы не знаем ничего.

При обыске дома у Кузьминкина изъяли всю технику, в том числе старые телефоны. Следствие считает, что подросток переписывался с Михаилом Жлобицким, который совершил терракт в архангельском ФСБ. Во время обыска дедушка Кузьминкина поинтересовался у силовиков, есть ли у них ордер. Один из силовиков начал угрожать: «Сейчас на бутылку сядешь».

У дела сменилось несколько следователей. Последний, по словам матери, давит на Кузьминкина и предлагает признать вину. В обмен обещает минимальное наказание. Кузьминкина защищает независимый адвокат. Его нашёл дедушка подростка. Адвоката оплачивают родители Кузьминкина. Они не против финансовой помощи и общественного сбора. Этим начала заниматься одна правозащитная структура. Скоро появятся новости об этом. В СИЗО Кирилл посещает «школьные занятия». Но их все равно недостаточно, чтобы покрыть образовательную программу.

Кирилл много читает, интересуется логикой, риторикой и эзотерикой. Ему можно написать письмо через сервис «РосУзник». (http://rosuznik.org/)

То что предвыборная кампания началась, видно уже по всем фронтам. Из вчерашней новости стало ясно, что шунявки решили упаковать, как минимум, на период выборов, одного из самых активных анархистов в Минске – Дмитрия Полиенко. Ему предъявили обвинение сразу по трём статьям УК: 339 ч.3 “Особо злостное хулиганство”, 341 УК РБ “Осквернение сооружений и порча имущества” и 130 УК РБ “Разжигание расовой, национальной или религиозной вражды или розни”.

Разберем их по очереди.

Самое тяжкое обвинение из вышеперечисленных – это особо злостное хулиганство. До 10 лет. По версии следствия, сосед сделал Полиенко замечание на лестничной клетке, а тот, без лишних слов, брызнул ему в глаза газовым баллончиком. В реальности же пьяный сосед полез на него кулаками а Дмитрий воспользовался баллончиком, чтобы защитить себя. Спустя неделю соседа нашли, заставили написать заявление, и на Дмитрия возбудили дело.

Некоторые заявляют, что все это событие было-де “провокацией”. То есть заранее спланированной спецоперацией, чтобы упаковать Диму. Я так не считаю. Просто потому, что этому нет никаких доказательств. Наоборот, все факты говорят об обратном: это был обычный житейский случай, который может произойти с КАЖДЫМ, и который менты использовали как повод. Эту же версию подтверждают и слова друзей Димы в интервью прессе: они сами говорят того алкаша-соседа буквально принуждали к написанию заявления (никак не тянет на спецоперацию). Пауза длиной в неделю говорит о том, что менты просто не знали про эту ситуацию. Для сравнения вспомним кейс Дмитрия Дашкевича – за спровоцированную драку его задержали в ту же минуту.

Утверждая, что любая драка на улице с участием активиста это “провокация КГБ”, люди сами копают себе яму. Получается, поддержка и защита нужна активисту только тогда, когда против него проведена спецоперация по имитации бытовой драки? А если это была просто самооборона – то, типа, случай не заслуживает внимания? А что вы будете делать, когда с вами такое произойдет? Приплетать “провокацию КГБ” при любом бытовом конфликте, даже когда это будет выглядеть нелепо?
Наоборот, нужно подчеркивать, что активист тоже человек, с ним тоже могут произойти конфликтные ситуации, и нельзя допускать, чтобы они становились поводом для политической расправы.

Кроме того, мы пока не знаем позицию самого Димы по этому вопросу. А именно от нее, а не от наших измышлений, и нужно отталкиваться.

Я не поддерживаю идею о том, что можно заведомо лгать журналистам и обществу про “провокацию” (не имея на то доказательств), чтобы получить больше поддержки от правозащитников. Каждый человек имеет право на самооборону, и точка. Исходя из этого, мы будем защищать Дмитрия, независимо от того, была это спецоперация КГБ, или обычная драка с пьяным соседом. В обеих случаях политический мотив тут очевиден.

“Осквернение сооружений и порча имущества” вменяется Диме за нанесённое кем-то граффити “Менты убивают людей”. Санкция там минимальная и оно, скорее всего, на суде будет поглощено более тяжким. Дима и остальные обвиняемые по этому эпизоду идут в полный отказ. Доказательств нет. Поэтому как менты будут ему его пришивать – понятия не имею.

А вот ст.130 – это очень важный и тревожный пункт. Ее вменяют за видео с граффити “Менты убивают людей”. Однако же в диспозиции статьи указано про “Умышленные действия, направленные на возбуждение расовой, национальной, религиозной вражды или розни, на унижение национальной чести и достоинства”. Где там расовая, национальная или религиозная рознь? Загадка. Вероятнее всего менты решили расширить трактовку до возбуждения вражды в отношении “социальной группы” (в данном случае шунявок). По российским лекалам, в общем. Если это так, то мы, друзья, приехали. В таком случае возбудить дело по этой статье можно будет против КАЖДОГО критика власти. Потому что любую критику (не только агрессивную) можно при желании трактовать как возбуждение вражды или ненависти. Да даже каждого, кто употребляет слово “шунявка”. Оскорбление ведь!

Кстати, недавно мне стал известен случай антифашиста из Минска, против которого возбудили дело по 130-й за два видеоролика Вконтакте. Один – со стебной песней российского рэпера, другой – про раздел Польши в 1939-м году.

Все это говорит о том, что на Дмитрии сейчас отрабатываются новые технологии репрессий. И будут ли они впоследствии откатаны и на нас, зависит от реакции общества и – что немаловажно – международной общественности. Проглотим, схаваем — будет гораздо хуже.

Отдельно хотел обратиться к правозащитникам. Я понимаю, что у вас есть свои нормы и правила, которыми вы руководствуетесь при признании людей политзаключенными. Но беларуская репрессивная система давно приспособилась к этим правилам и учиться сажать людей так, чтобы они проходили мимо ваших норм. Это кейсы Барановича, Бондаренко и ряда других. В таком случае, возможно, пришло время адаптировать нормы под текущие реалии. Иначе псы системы почувствуют, что у них окончательно развязаны руки.

А пока Дима на Володарке, парит нары. Написать ему вы можете по адресу г.Минск, ул.Володарского, 2. 220050. СИЗО-1.

#free_polienko

#free_palienka

#Свабоду_Паліенка

Учора зранку у Мінску быў затрыманы наш паплечнік, анархіст Зміцер Паліенка. У той жа дзень, але ўжо ў Акцябрскім затрымалі Андрея Павука.

Нашая грамадзянская супольнасць вельмі любіць канспіралогію. Таму першае што я пачуў, што гэта – падрыхтоўка перад 25-м сакавіка, Еўрагульнямі, выбарамі (патрэбнае падкрэсліць). То бок у нас людзі жывуць меркаваннем, што ўсе, што робяць карныя ворганы гэта частка аднога вялікага Плана, хітрай і складанай сістэмы. Аднак аналіз абедзвюх справаў кажа, што, прынамсі ў дадзеным выпадку, гэта не так.

Па-першае ані Паліенка ані Павук не з’яўляюцца такімі лёсавызначальнымі для святкавання Дня Волі персонамі, каб іх затрымліваць эксклюзіўна для гэтага, ды яшчэ заводзіць крыміналку. Тым болей Павука ўжо адпусцілі і ён тэарэтычна можа наведацца куды заўгодна.

Еўрагульні яшчэ няхутка. І, па папярэдней практыцы Чэмпіянату свету па хакеі, усіх “падазроных” проста кідалі на суткі за тое што яны раптоўна пачыналі лаяцца матам і мачыцца па вуглах, за некалькі дзён да мерапрыемства. Але не заводзілі ліпавыя крыміналкі.

Аналагічна і з выбарамі. Карным службам перад палітычна-паліцэйскімі спецаперацыямі важна што? Па-першае парушыць інфраструктуру магчымага праціўніка (паралізаваць працу журналістаў, праваабаронцаў, медыя-студый, тыпаграфій), а непасрэдна перад пратэстамі – затрымаць ключавых актывістаў, каб не даць ім выйсці на вуліцу. Тут яўна не той выпадак. Хіба што запужаць людзей каб праз паўгады нікуды не хадзілі? Але за гэтыя паўгады эфект ад запужвання сыйдзе на нішто.

Да кучы сюды можна прыплесці і іншыя здарэнні: паламаныя 19-га крыжы ў Курапатах і спробы ўзламаць акаўнты журналістаў НН (якія адбыліся не ўчора а цягам мінулага месяцу. Але ўсе гэта адбылося не ў адзін дзень з затрыманнямі і не мае агульнай сутнаснай платформы, якая б дазволіла паставіць іх часткай агульнага канкрэтнага плану.

А зараз асобна па кожнаму кейсу.

Да Павука мусілі прыйсці яшчэ даўно. Я, па шчырасці, здзіўляўся, чаму гэта адбылося так позна. Думаю, асноўных прычыны дзве: тое што ён стаў косткай у горле мясцовай уладзе і тое што робіць перадачы з разважаннямі аб анархізме і свабодзе слова. Небяспечнае спалучэнне. Вобшук паказаў, што прыйшлі менавіта за ягонай тэхнікай. Думаю, будуць шукаць “экстрэмісцкія матэрыялы”, крыніцы фінансавання, сувязі з анархістамі.

Але смешна, канешне, што нагодай вырашылі прыдумаць справу з мініраваннем. І як піша Еўрарадыё, нават не падрыхтаваліся як след, бо МНС па Гомельскай вобласці ні на якое мініраванне не выязджала.

Са Змітром Паліенкам сітуацыя куды горшая. На ім ужо ёсць крыміналка – за нібыта “псаванне маёмасці” (анархісцкае графіці). Гэта каб вы ўяўлялі ўзровень прэсінгу. Першае, што я падумаў, калі пачуў аб прычыне затрымання – свядомая правакацыя, як была з Андрэем Бандарэнка, калі да цябе проста падсылаюць чалавека, залежнага ад ментоў, і той правакауе цябе на бойку. Але гледзячы па тым, што менты арыштавалі яго толькі праз тыдзень – то бок адразу не ведалі, усе ж такі прыходжу да высновы, што канфлікт быў аўтэнтычным У любым выпадку версія СК аб тым што “Паліенка зрабілі заўвагу і ён прыснуў у твар балончыкам” – трызненне. Ну дакладна не будзе чалавек у такім хісткім, як Зміцер, становішчы, сам падстаўляцца пад крымінальны артыкул на роўным месцы. Ня кажучы ўжо што, наколькі я ведаю Змітра, ён не такі чалавек каб распачынаць бойкі.

Але ягоная справа гэта яшчэ адзін небяспечны прэцэдэнт. Атрымоўваецца, калі ты экстрэміст і пятая калона, ты ў прынцыпе не можаш абараняць сябе ад побытавага гвалту. Любы алкаш, ці проста адмарозак можа на цябе напасці, збіць, абрабаваць, і ты будзеш баяцца даць адказ – бо адзін удар па твары гэта адразу 339 ч. 1 у плечы, а брызнуў балончыкам: 339 ч.3 (ад трох да дзесяці год). І будзеш сядзець – ніхто палітзняволеным не прызнае. Крымінальнік жа, хуліган! На гэта, думаю, у ментоў якраз і разлік. Таму шараговы, лічы, побытавы эпізод самаабароны Паліенкі ад нейкага п’янага быдла стаў для іх проста падарункам і магчымасцю ізаляваць актыўнага і вельмі дзейснага анарха-актывіста.

Высновы: калі ты экстрэміст (г.зн. сацыяльна актыўны чалавек) – зашыфруй свой жорсткі дыск, пастаў на Тэлеграме двухфактарную аўтэнтыфікацыю, юзай бяспечныя сродкі камунікацыі (Jabber).
Гэта ўсе гугліцца і ўсталёўваецца цягам 15-ці хвілін, але можа выратаваць годы твайго жыцця на свабодзе.
Калі ж даў у лыч пьянаму быдлосу, зрабі так каб аб гэтым ніхто не даведаўся.

Ну і гэта… ня бойцеся. Усіх не перасаджаюць. Хай яны баяцца, мы ж робім правільныя рэчы.

Можна доўга плявузгаць на нашую родную беларускую міліцыю, але ў чым яе дакладна нельга абвінавачыць, дык гэта ў нясціпласці. Ну не любяць міліцыянеры хайпа, відэакамер, публічнасці, вось гэага вось усяго. Прадпачытаюць заставацца ананімнымі наколькі гэта магчыма.

Вось і ўчора падчас зрыву лекцыі Moloko Plus падпалкоўнік 3-га (антыэкстрэмісцкага) аддзялення ГУБАЗіК Ігар Паўлавіч Луневіч (на фота) прадставіўся прысутным як… супрацоўнік Іваноў з Савецкага РУУС 😀

Ну скажыце, чым, як не прыроджанай сціпласцю растлумачыць такія паводзіны?

Тыя хто сутыкаўся з Луневічам апісваюць яго як асобу неадекватную. Асабіста прыходзіў на пікет заабаронцаў ля цырку, каб палаяцца з людзьмі і паабражаць. Любіць вапіць на актывістаў і ўвогуле паводзіць сябе даволі гістэрычна. Ну, гэта зразумець можна, праца цяжкая. Штодзень выезды: то лайк, то рэпост, то лекцыя… Радзіма ў небяспецы.

Міліцыянеры любяць абвінавачваць анархістаў у тым што тыя носяць маскі на публічныя мерапрыемствы і хаваюць свае асобы ў сацсетках. Аднак самі, праўда, любяць ананімнасць не меней. УСЕ супрацоўнікі, якя накрывалі сустрэчу анархістаў у Крупках у ліпені 2018-га былі ў масках. Падпалкоўнік ГУБАЗіК дзеля канспірацыі сам сябе панізіў у пасадзе да шараговага РУУСаўца 🙂 А якую крэатыўнасць яны праяўляюць пры выдумленні сабе імёнаў у сацсетках! “Кэти Депрессивная”, “Законникова Поли”…

Ну мы ж з вамі не любім каб героі заставаліся без прызнання? Таму будзем абавязкова надаваць агалошванню іх сціплыя асобы. З далёка ідучымі мэтамі 🙂