Вот как выглядит борьба государства с анархистами в медийном поле:

“Их не так много, но они все же опасны. В последнее время практически бездействуют, однако, если уж и выходят из тени, то совершают отнюдь не детские шалости, за которые легко может наступить административная, а то и уголовная ответственность. Любят наносить трафареты, что-то наподобие «Нет, беспределу!», но используют для этого стены конечных остановочных пунктов, где надписи никто не видит или опоры мостов, также скрытые от посторонних глаз. Иногда сознательно портят свежевыкрашенные стены жилых домов, но ввиду того, что сегодня практически все подъезды оборудуются видеокамерами и такие «подвиги» давно не совершались. Могут для вида провести пару акций по уборке леса, но после таких «уборок» почему-то мусора в виде пустой тары из-под алкоголя в лесу становится только больше, а стволы деревьев неприятно украшены наклейками и надписями, распыленными из баллончиков с краской. Вроде не критично, просто есть парочка таких вот энтузиастов, которые из подросткового возраста так и не вышли, но ничего не поделаешь. Правоохранительные органы, как правило, знают таких индивидов и держат их на контроле. Принимается даже понимание того, что в силу молодого возраста появляется и такая «романтика» — нарисовать что-нибудь ненужное. Но риск того, что ваш несовершеннолетний подросток попадется в сети уже матерых бездельников, которые старательно затягивают туда новых продолжателей своего бесполезного движения, есть. […] По всему видно — таких надо знать в лицо, иначе путь от граффитиста до участника боевых действий может быть пройден легко, а это уже совсем другая история. Появление и развитие сети Интернет, к сожалению, привело и к росту возможностей в получении разрушительной информации. Существуют группы в социальных сетях, пропагандирующие анархизм со всей его атрибутикой, а главное и источники, в которых молодежь может почерпнуть информацию, относящуюся к экстремистской. А вот хранение и распространение такой экстремистской информации – это уже уголовная статья. Относится или нет информация, содержащаяся в распространяемой литературе, к экстремистской, решает экспертная комиссия. Обычно те, кто наносит трафареты и граффити, любят подсунуть несведущим и экстремистскую литературу. […] Пока боишься армии, перестаешь делать глупости, а значит, появляется больше времени оценить собственную жизнь, свои устремления в ней и даже заглянуть в будущее. А что хорошего там ждет, если интересы ограничены «романтикой» анархизма, например лет в сорок. Вот тогда и наступает отрезвляющее прозрение с четким ориентиром на дальнейшую работу и желанием иметь полноценную семью.”

С того же сайта, про задержание Петра Рябова в прошлом году:

“Сперва срыв лекции преподавателя российского государственного высшего учебного заведения «независимыми» СМИ подавался как брутальный разгон профессорской лекции гродненским ОМОНом. Позже и сами согласились, что лектор то с 1987 года участник анархического движения, завернут на истории анархизма и является ярым его последователем. Приехал в Гродно познакомить местных подростков с тем, что знает сам, а еще распространить среди молодежи экстремистскую литературу и поделиться навыками изготовления зажигательных смесей. Понятное дело, стражи порядка мимо такого неординарного события для спокойного безвизового Гродно пройти не смогли. И правильно сделали. Рябова и его 18 жертв задержали и препроводили в РОВД, где после выяснения личностей, слушатели были отпущены. […] В Гродно Рябова отпустили, но видимо острых ощущений анархисту не хватило. Вместо того чтобы вернуться в Россию, Рябов отправился в Барановичи, где была запланирована вторая встреча. И снова был неприятно удивлен задержанием сотрудниками милиции. Сегодня Рябов арестован на шесть суток. […] Сегодня стало известно, что после отбывания наказания Рябов депортирован из Беларуси и ему запрещен въезд на территорию Беларуси сроком на 10 лет. Разумное решение. Думается, родители тех, кто оказался в рядах слушателей лектора Петра Рябова, не были бы в восторге от визита преподавателя российского вуза и его воззрений, засоряющих умы их отпрысков. Возраст собравшихся юн да горяч. Кто знает, возможно, наслушавшись измышлений повернутого исследователя анархизма, их потянет на подвиги, способные искалечить всю дальнейшую жизнь. Остается сказать одно. Родители, следите за своими детьми, не оставляйте их без присмотра и тогда их шансы пойти по наклонной дорожке значительно сократятся.”

Ну что, товарищи экстремисты? У вас еще не появилось желание ориентироваться на дальнейшую работу и иметь полноценную семью?

Калі за дзень робіш два рэпартажы аб мусарскім бязмежжы, пры гэтым супраць самога заведзеная адміністрацыйная справа. Беларусь – краіна для жыцця!

Нумар раз – https://novychas.by/palityka/vyklikac-pazarnyh-i-stac-padazronym-u-zlaczynstve
Нумар два – https://novychas.by/palityka/stanoviszcza-palitvjaznjau-rezka-pahorszylasja

У сусветны дзень правоў чалавека распавёў Белсату пра апошні пераслед з боку органаў. Сімвалічненька 🙂

https://youtu.be/ylNrd7QODg0?t=473

У прынцыпе, хлусіць для мента – як дыхаць. Але тут хлусня была публічнай, на шматміліённую аўдыторыю, таму вартая каментару.

Хлусня нумар раз. “Это я придумал идею с извинением перед памятником, Явчар ушел по выслуге лет».

Па-першае: я ніколі не паверу, што Шуневічу дакладваюць пра кожны шлепок па попе ці па чымсьці яшчэ ягонага улюбёнага гарадавога. Нават у нашай шызафрэнічнай краіне гэта – не ўзровень міністра. Па-другое, я не паверу што нават калі б дакладалі, Шуневіч займаўся бы распрацоўкамі геніяльнага плана помсты. У сферы медыяў ён увогуле ня моцны і наўрацці здольны нешта выдумаць. У-трэціх, калі звольніўся па выслузе год – чаму раптоўна зараз? Чаму не месяцам раней, не месяцам пазней? Зрэшты чацьверты пункт: моцная матывацыя Шуневіча давесці да грамадскасці: “вы тут не прычым ён сам сышоў!”. Бо ён, як сапраўдны дэспат і садыст, не можа ўявіць, што грамадская думка і СМІ ў гэтай краіне могуць на нешта ўплываць насуперак ягонай волі. Ён ненавідзіць незалежныя СМІ. Ён ненавідзіць Інтэрнэт. Ён ненавідзіць сацсеткі. І яму вельмі важна – падкрэсліваю, ВЕЛЬМІ ВАЖНА зрабіць так, каб мы не адчулі сваю моц. Адсюль гэтае: “Да, это была моя идея! А вы там что себе уже возомнили!” Адтуль гэтае хамскае “затем”. Бо калі б гэта была ягоная ідэя – ён бы знайшоўся што адказаць акрамя гэтага “затем”.

Хлусня нумар два. “У Беларусі 3000 нацыстаў. 302 удзельніка і лідара нацыстаў былі прыцягнутыя да адказнасці за апошнія 2 гады”.

Гэта проста такое фантастычнае трызненне, што нават цяжка каментаваць. Але трэба. Дык вось скажу вам як палітычны актывіст з 15-гадовым стажам (прабачце нявольнае самахвальства). Калі б у Беларусі было 3000 актыўных нацыстаў (на 9,5 млн насельніцтва), мы былі б самай неанацысцкай краінай у свеце, пакінуўшы далёка ззаду Румынію, Польшчу, Украіну. Вы разумееце, што такое 3000 актывістаў у любой партыі\арганізацыі\руху? Гэта каласальная сіла. НІ АДНА беларуская палітычная група на сённяшні момант не мае столькі. БНФ, АГП, анархісты – ня маюць. Калі б любая апазіцыйная група мела 3000 актывістаў, лукашысцкая сістэма ўжо б, як мінімум, трашчала па швах. Але гэтага не адбываецца.

Я памятаю яшчэ канец 1990-х пачатак 2000-х, калі субкультурных нацыкаў было сапраўды шмат. У буйных гарадах было ад 50 да 300, па самых шырокіх адзнаках, актыўных дзеячаў нацы-скінехд субкультуры. Нават разам па Беларуси гэта ледзь дацягвае да тысячы. Аднак тады кожны раз выйдзеш на вуліцу – бачыш “па моде” апранутага фашыка, на сценах – свастыкі і вайт пауэр ўсялякія, на слупах налепкі. Групамі па 20-30 чалавек тусаваліся ў парках, ля крамаў, залівалі свае нацыянал-сацыялістычныя лычы арыйскім Крыжачком. Зараз, няцяжка заўважыць, нічога гэтага няма. А нам ўпарваюць за тры тысячы.

Адкуль жа ўзяліся гэтыя тры тысячы? Па дакумантах, цалкам веру, яны ёсць. Па-першае, у нацысты аўтаматам запісваюць літаральна ўсіх футбольных фанатаў. якіх за апошнія 2 гады сапраўды ідэнтыфікавалі і пасадзілі сапраўды дастаткова. Па-другое – усіх асуджаных па 17.11. Такіях як Влад Середа з Гародні, які быў асуджаны за публікацыю свастыкі, выкінутай у сметніцу. Альбо такіх як я – за пасты з крытыкай нацызму. Такіх, хто па-дурасці ці з-за мімалётнага захаплення захаваў у сябе ў ВК нейкую нацысцкую фігню, забыў пра гэта, а праз 2 ці 3 гады да яго ў дзверы пагрукаліся. Па-трэцяе далёка не ўсе выпадкі даходзяць да праваабаронцаў. Можна не сумнявацца, мноства людзей штрафуюць і саджаюць за неіснуючы нацызм, а мы аб гэтым не ведаем.

Астатні палёт фантазіі: пра нацызм, які ідзе да нас з Захаду, пра “нравственные ценності” нават не буду каментаваць. Гэта проста плыня славеснага лайна, разлічаная нават не ведаю на каго. Праўда эмацыйна не магу ўстрымацца: як ты, хлус і крывадушнік, можаш увогуле адкрываць свой рот пра нейкія каштоўнасці, калі апранаешся ў форму забойцы і ганарышся гэтым? Як табе не сорамна гэтым ротам вымаўляць такія словы?

“В интернете распространяются псевдоисторические публикации, искажающие события прошлого, оправдывающие нацистских преступников и их пособников. Европа – источник нацизма и неонацизма, поскольку и извращение результатов Великой Отечественной войны идет именно оттуда”.

Разбору гэтых псеўдамаральных вычварэнняў я б можа і прысвяціў час, але не маю упэўненасці, што ён сам верыць у тое, што кажа. Магчыма гэта проста чарговая мімікрыя пад тренд і думку свайго Пахана, што для “государевых людей” ёсць норма.

Праўда, маецца думка, што пад выбары новай нагодай для “закручвання гаек” зробяць неіснуючых нацыстаў, але яшчэ паглядзім. Калі тэндэнцыя пацвердзіцца – я аб гэтым напішу.

Ён ня вечны. Зло ня вечнае. Змагаемся далей.

Перад пачаткам акцыі пратэсту прэвентыўна затрымана 300 чалавек. Трыццаць змешчаныя ў ізалятар. На вуліцах – спецтэхніка, паліцыянты ўжываюць сілу, збіваюць людзей.

Беларусь? Не, Францыя. Гэта адбылося сёння, перад пачаткам пратэсту “жоўтых камізэлек”.

Увесь ліберальны лоск, размовы пра правы чалавека і вяршынства права злятаюць у лічаныя секунды, калі гаворка ідзе аб канкрэтнай пагрозе для кіруючага класу. Яны не хочуць уступаць сваю ўладу. Яны не дазваляюць змяніць правілы гульні.

Якраз аб гэтым я казаў у адным са сваіх аналітычных відэа. Паглядзіце, калі яшчэ не бачылі.

Трэба часцей заглядаць у паштовую скрыню. Вось зараз, прыйшоўшы дадому, даведаўся, што Фрунзенскі РУУС ужо 2 тыдні шле мне лісты шчасця. 25 лістапада на мяне быў складзены пратакол па ч.2 артыкула 17.11 КаАП. Ізноў за “дэманстрацыю нацысцкай сімволікі”. Гэтым разам я прадэманстраваў сімволіку Misantropic Division – чэрап з аўтаматамі. Смутна спрабуючы ўзгадаць, калі і дзе я гэта рабіў, я залез у ФБ і знайшоў. Карцінка за ліпень 2016 – ілюстрацыя да паста, у якім я крытыкую людзей за тое што яны стаяць побач з нацыстамі (!!!). Фоткі прыводжу ў абгрунтаванне сваіх словаў. Разумееце шарм сітуацыі? Вось гэты пост.

Зараз яшчэ раз. Выдахніце і засяродзьцесь: менты склалі пратакол за “дэманстрацыю нацысцкай сімволікі” у дачыненні да анархіста, за пост у Фэйсбуке, ў якім анархіст наязджае на людзей за тое, што яны фоткаюцца разам з нацыстамі і іх сцягамі.

Пратакол складзены тым жа самым участковым – Куранковым. Ініцыятыва сыходзіць ад ГУБАЗіКа – бясспрэчна.

Дадам, што гэта ўжо другі выпадак, калі на мяне складаюць пратакол за “Дэманстрацыю нацысцкай сімволікі”. Першы раз АМАПаўцы прынялі мяне ля дома, завезлі ў РУУС і там прад’явілі за 3 сатырычныя карцінкі 2017 года. Рапарт для справы складаў начальнік 3 аддзела ГУБАЗіК Бедункевіч (той самы што ў Крупках на анархістаў прыгаў). Тады затрыманне і суд былі відавочнай помстай за тое, што я пра гэтага персанажа напісаў пост, апазнаўшы яго з леса, нягледзячы на маску.

Што магло ўзбудзіць гэтых рыцараў мышкі і клавіятуры ў гэты раз? Хіба мой удзел у флэшмобе #СтанемЗаЖурналістаў з анархісцкай налепкай за 7 дзён да таго як было “выяўленае правапарушэнне”? Альбо проста гэтым гультаям з ГУБАЗіКа настолькі мала справы (Беларусь не самае пладароднае месца для тэрарызма і экстрэмізма), што яны вырашылі дагартаць мае захаваныя карцінкі да 2016 года, а тое ў мінулы раз цярпення хапіла толькі да 2017-га. Так, як штат гэтых лайдакоў раздуты, працаваць ім няма над чым, яны займаюцца відавочнай фігней, каб потым было што прадставіць начальству. Бо калі не прадставяць – ёсць рызыка трапіць пад скарачэнне.

Справа была адпраўленая ў суд. Ці было паседжанне, мне пакуль невядома.

Па выніках:

1. ГУБАЗіК адмыслова абірае ўсё той жа агідненькі артыкул. Мэта: дыскрэдытаваць і выставіць мяне ў нацысцкім свеце. Яны лічаць, што грамадзянская супольнасць, чытачы СМІ – дэбілы. І што калі на мяне скласці 20 пратаколаў за нацызм, людзі падумаюць, што я нацыст.

2. З юрыдычнага пункту гледжання гэта справа поўны абсурд. Мала таго, што не ўзяты да ўвагі кантэкст, сама карцінка была прызнаная экстрэмісцкай толькі праз 4 месяцы пасля таго, як я яе апублікаваў.

3. Допіс я выдаляць не буду, прынцыпова.

4. Менты чытаюць мае блогі. А гэта добра. Можа хтось перавыхаваецца і стане чалавекам. Трэба верыць у людзей і быць да іх дабрэйшымі. Інакш можна стаць ментом.

На мяне новая адміністратыўка. Ізноў 17.11 КаАП, ізноў Фэйсбук. Зараз разбіраюсь што да чаго, ўсе падрабязнасці заўтра. Я на свабодзе.
ГУБАЗіК вырашыў што калі адзін і той жа жарт паўтарыць двойчы, ён будзе удвая смяшней. Ну-ну.

На сённяшнім судзе над Зміцерам Паліенка.

______
During today’s court trial against Zmitser Palienka.