Entries from February 2019 ↓

Заметки с вчерашнего суда: Игорь Богачек против МВД

В 2017-м, когда шла массовая облава на анархистов, во время обыска у Игоря забрали 70 единиц печатной продукции (книги, журналы, листовки и т.п) на предмет проверить их на “экстремизм”. Экстремизма не нашли. Зато 70 единиц печатной продукции участковый просто уничтожил. После жалоб участкового лишили премии. Но никакой компенсации, естественно, не дали. Игорь подал в суд, вчера было первое заседание, которое я и посетил.

Так вот, заметки.

Мусора очень любят словосочетания “литература, пропагандирующая экстремизм” или “литература, пропагандирующая анархизм”. Чувствуете коннотацию?

Хотя никто не называет Уголовный кодекс “литературой, пропагандирующей законность”, а журнал “Беларуская думка” – “литературой, пропагандирующей государственность”.

Дискурсивная власть даже здесь.

Креативчик от милиции

Вот это история! Коротко: девушка сидела в анархистском чате, где незнакомец попросил ее скинуть рецепт взрывчатки. Она скинула. Вскоре к ней пришли, увезли в РОВД, где она добровольно (!) показала ментам свой акк в инстаграме и телеграме, и рассказала что и кому скидывала.
Итог: административка по 17.14 КоАП.
Незнакомец, естественно, был подставным мусором.

Какие выводы можно сделать?
– Никогда не давайте мусорам доступ к своим аккаунтам и не показывайте ничего на своем телефоне
– Если ты анархист и тебя репрессируют, сообщай об этом СРАЗУ ЖЕ, а не через месяц. Благо у анархистов есть своя правозащитная орагнизация (abc-belarus.org)
– Как видим, милиция может узнать ваш номер в ТГ. Так что используйте более защищенные каналы: Jabber, riot.im.
– Я бы посоветовал вообще меньше сидеть, и тем более писать в стремных телеграм-чатиках, которые админят непонятные анонимы. Как видим, это лишь рассадник проблем и провокаций для самих же анархистов.

 

Што чытаць рэвалюцыянеру?

Чаму беларускі суд забараніў кнігу амерыканскага анархіста? Чым жылі баевікі рэвалюцыйных арганізацый стагоддзе таму? Дзе ў Мінску знайсці падрыўныя кніжкі ў легальным продажы? Аб гэтым у новым відэа! Працягласць: 13 хвілін.

 

Nothing but disgust

Belarus have adopted a new law. According to it each girl under 16 will pass an obligatory gynecological exam. In case she is not a virgin, the gynaecologist ьmust inform a head of local police, the latter informs psych, and they the girl must talk to an investigator.

In case they discover who she had sex with, this person goes to jail, if he is over 16 yo. Once again: its a law.

Right for privacy? Fucked up. Medical secrecy? Fucked up. Personal dignity? Fucked up. Also, Belarus has one of the highest child suicide rates in the world.

Анархія – проста

Са здзіўленнем вынайшаў, што вялікая колькасць падпісчыкаў маіх старонак, ды і проста людзей, што спачуваюць анархістам, маюць вельмі цьмянае ўяўленне аб тым, што ж такое анархізм.

Але ж без разумення гэтага не зразумець сутнасць анархісцкага руху, ды і ўвогуле сучаснай беларускай палітыкі, у якой анархісты занялі трывалае месца.

Тры pdf-кі ніжэй – ваш пропуск у свет анархісцкай тэорыі. Коратка, ясна, максімальна даступна аб тым, хто мы такія і чаго хочам.

Калі засталіся пытанні, праходзьце сюды: https://pramen.io/ru/hto-my-takiya-i-chago-my-hocham/ (уваход праз Tor i VPN) – там тэорыя і практыка анархізма пададзеныя больш разгорнута ў грунтоўных тэматычных працах.

Чытаем-адукоўваемся!

http://bit.ly/kto-ukral
http://bit.ly/chto-taoke-a
http://bit.ly/chego-hotyat-a

Лянота чытаць шмат, ці засталіся яшчэ пытанні? Хвалюе, ці будуць пры анархізме аднаполыя шлюбы? Як будзе працаваць хлебазавод на вул. Слясарнай у анархічным Мінску? Ці сапраўды ў Сірыйскім Курдыстане пабудавалі анархізм? Шліце пытанні мне на мыла mikola@riseup.net

Абяцаю адказаць усім: коратка, хутка і па справе!

Набярэцца шмат пытанняў – зраблю відос! 🙂

Міліцыя зацікавілася непаўнагадовымі дзяўчынкамі

“Мэдыкі будуць паведамляць міліцыі пра полавае жыцьцё беларусак да 16 гадоў. Дзяўчаткі да 16 гадоў штогод будуць праходзіць мэдагляды. Калі выявіцца, што дзяўчына мела полавую сувязь, гінэколяг абавязаны паведаміць пра гэта начальніку мясцовага УУС. Дзяўчыну накіруюць да мэдычнага псыхоляга, які падрыхтуе яе да камунікацыі са сьледчымі. Сьледчыя будуць пытацца ў дзяўчыны, «чаму гэта здарылася і з кім».”
 
Такая мярзотная навіна, што нават не ведаеш з якога боку пачаць аб ёй выказвацца.
 
Дзяржава, знішчыўшы ўшчэнт публічную сферу, зараз замахваецца на права падлеткаў на сваё цела. Проста ўявіце сабе карціну, як 15-гадовая дзяўчына пасля медагляду будзе вымушаная расказваць міліцыянерам дэталі свайго асабістага жыцця. А тыя потым будуць між сабой (ці нават пры ёй) смакаваць падрабязнасці і рагатаць з пачутага. Хто меў справу з міліцыяй – пацвердзяць, што так яго і будзе адбывацца.
 
А калі 15-гадовая дзяўчына пераспала з 17-гадовым хлопцам па абаюднай згодзе? Гэта таксама допыты, суд і крымінальнае пакаранне. Проста ўявіце сабе бруд сітуацыі.
 
Да чаго прывядзе гэты закон? Перш за ўсе, прабачце, за рост палавых кантактаў нетрадыцыйнымі спосабамі. Гэтак і падлеткі падчас сэкса будуць ратаваць сябе ад увагі міліцыі, і патэнцыяльныя гвалтаўнікі будуць імкнуцца сябе абезапасіць.
 
Па-другое – да каласальнага росту дзіцячых псіхалагічных траўмаў і суіцыдаў (па якіх Беларусь і так першая ў Еўропе). А потым, як пасля Стоўбцаў, будуць крычаць што “ва ўсім вінаваты інтэрнэт”…
 
Па-трэцяе, калі сэкс, быў, напрыклад, з каханым равеснікам, у дзяўчыны будзе вялікая спакуса агаварыць яго, назваўшы кагось іншага. А ў апероў і следакоў – выбіць паказанні традыцыйным спосабам. Гэта значыць: рост такіх жа брудных крымінальных справаў.
 
Усё новаўвядзенне, канешне, падаецца пад соўсам “барацьбы за маральнасць” і “выкрыцця фактаў згвалтаванняў”. Але, якая, нахрэн, маральнасць, у тым скасоўваць права людзей на прыватнае жыццё? Якая маральнасць у тым, каб напляваць на прынцып тайны лекавання?
 
У іх “ахова бяспекі грамадзян” – гэта татальнае сачэнне на кожным кроку, “барацьба з беспрацоў’ем” – гэта здзіранне падаткаў з самых бедных, а “барацьба са згвалтаваннямі” – гэта калі следак залазіць пад спадніцу малалетней дзяўчыне. Апека і ахова дзяржавы знішчаюць усё чалавечае.
 
І яшчэ. Калі спрабавалі прыняць закон аб хатнім гвалце: кансерватыўныя грамадзяне воўкамі вылі аб тым, што гэта ўварванне дзяржавы ў прыватную сферу. Дзе зараз іх галасы?
 

Чарговы выпуск Нехты – малавядомыя факты, рэдкія кадры. Я парагатаў ад душы. Асабліва раю паглядзець тым каму зараз меней за 25. Бо многае, што адбывалася ў краіне 15 год таму, ужо і не ўсе ўзгадаюць, а гэта вельмі важна і цікава.

Андрэй Мукавозчык (СБшны “журналіст”) аб групе падтрымцы Марынай Золатавай: “собралась толпа непонятных “блогеров и блогерок”.

Лол, Андруха, у гэтых “непонятных блогеров” каментары збіраюць больш лайкаў, чым твае артыкулы – праглядаў.

Міліцэйскія трэнды і што нам рабіць

Ужо некалькі год назіраю за змяшчэннем фокуса ўвагі карных ворганаў у плане палітычных рэпрэсій. Доўгі час слова “экстрэмізм” карысталася рэдка, і не мела выразнага прававога статусу. У цэнтры увагі былі апазіцыйныя партыі і іхняя “маладзёжка”. ЗУБРы, БУНТы, МФ, Моладзь БНФ, “За свабоду” і іншыя. Зараз сітуацыя змянілася кардынальна. Па дзяржСМІ і ад міліцыі толькі і чуваць “экстрэмісты, экстрэмісты, экстрэмісты!” Цэлае ўпраўленне ГУБАЗіК і адчувальная частка КДБ працуе на барацьбу з нефармальнымі моладзевымі рухамі\групоўкамі (анархісты найперш, несістэмныя нацыяналісты, футбольныя фанаты, маргінальныя неанацысты, язычнікі). З чым гэта звязана? Я выдзяляю два галоўных аспекты:

1. Аслабленне апазіцыі. Перш за ўсе з-за міжнароднай кан’юнктуры і рэзкага зніжэння фінансавання. Перастаюць спансаваць нават такіх монстраў як Хартыя-97, то аб чым ужо казаць. Паколькі бОльшая частка сістэмнай апазіцыі прадстаўляе будзь-якую пагрозу толькі пры наяўнасці шчодрага фінансавання, то няма фінансавання – няма пагрозы.
Акрамя таго за 25 год дыктатуры апазіцыя выдатна ўбудавалася ў Сістэму, абстаўленая чырвонымі флажкамі і, збольшага, камфортна ў іх існуе. Інстытуцыяналізавалася ў тых рамках, што есць, і не імкнецца змяніць правілы гульні.

2. Майдан. Вялізную ролю ў ім адыгралі футбольныя фанаты і, увогуле, самаарганізаваныя НЕпалітычныя супольнасці. Аналітыкі з КДБ і ААЦ адразу ж экстрапалявалі сітуацыю на Беларусь. А тут і анархісты з кактэйлем молатава, і сотні фанатаў з накачанымі біцухамі, якім толькі дай нешта штурмануць. І пачалі душыць.

Прааналізаваўшы адкрытыя крыніцы, зараз дакладна магу сцвярджаць: пачынаючы прыкладна з 2015-га году пачалася сістэмная праца па барацьбе з «экстрэмізмам». Праца ідзе па загадзя загатоўленаму плану. Асноўныя высілкі – на моладзь. Гэта і неаднаразовае ўзмацненне “Закона аб супрацьдзеянні экстрэмізму”, і правядзенне профільных семінараў для педагогаў, і развешванне па інтэрнатах пужалак для студэнтаў. Сайт амаль кожнай навучальнай установы зараз мае старонку, прысвечаную “супрацьдзеянню экстрэмізму”. Некаторыя адпальваюць па поўнай. Напрыклад, на сайце 11-й школы г.Бабруйска да экстрэмізма аднесенае  “публичное ложное обвинение лиц, занимающих государственные должности”. Дзяржаўныя “даследчыкі” пішуць цэлыя манаграфіі  аб прычынах “моладзевага экстрэмізма” .

Яшчэ была такая смешная «даследчыца» Алла Веруш. Магла б быць нармальнай шэранькай мышкай, але вырашыла напісаць артыкул аб злых беларускіх анархістах (асноўны пасыл: МУС недастаткова нас прасуе) і стала знакамітасцю. Анархісты вырашылі зрабіць расследаванне пра яе, і зараз пры пошуку ў Гугле гэта першае, што аб ёй вылазіць. Пачытайце, вельмі цікава: (спойлер – дачка барацьбіткі з экстрэмізмам посціла свастыкі і жарты пра спаленых габрэяў на сваёй старонцы).

З навуковага пункту гледжання ўсе іхнія даследванні вельмі пасрэдныя і нецікавыя. Навізны – ноль. Што таго, што робіць міліцыя і Мінадукацыі ў навучальных установах, то моладдзю гэта будзе ўспрымацца як яшчэ адна сумная абязалаўка, якую трэба выслухаць і распісацца. Сухая бюракратычная фігня, ніхто такое нават чытаць па сваёй волі не будзе.
Аднак тут важны сам факт таго, што такая праца вядзецца. Бо ёсць і трывожныя званочкі. Напрыклад выпадак у Магілеве, калі ў рамках прафілактычных мерапрыемстваў супраць экстрэмізму вучняў спрабавалі абавязаць  даць логіны і паролі ад сваіх старонак ВК.

Ва ўсім гэтым бачны, вядома, вялікі закос пад Расію. Бо там рэпрэсіўная база ўжо адпрацаваная, трэба толькі пераняць фармулёўкі, адаптаваць пад нашыя рэаліі і можна працаваць.

Барацьбу за моладзь яны прайгралі. Выйграў жа яе інтэрнэт, у якім Мы – экстрэмісты і барацьбіты за свабоду, прадстаўленыя куды лепей, чым сілы рэакцыі. Яны гэта выдатна разумеюць, і адтаго – спробы навярстаць страчанае. Тым не меней, разнявольвацца рана. Наперадзе ў нас вялікая бітва за свабоду слова. Я так думаю.

#яэкстрэміст
#яэкстремист

Злачынцы на “ахове правапарадку”

https://pramen.io/ru/2019/02/polkovnika-sluzhby-sobstvennoj-bezopasnosti-zaderzhali-za-debosh-v-magazine/ – вось такія прыколы адбываюцца.

А я б яшчэ задаўся пытаннем, якое маральнае права указваць нам як жыць і навязваць нейкія законы маюць тыя, хто барыжыць наркатой і напіваецца ў грамадскім месцы?

Заўважым, у абедзьвух выпадках гаворка ідзе аб афіцэрах. Старлей і палкоўнік. То бок гэта не шараговыя патрульныя. Да агульнай карціны пасуюць ГУБАЗавец Денісевіч, які крышэваў бізнес Вілюгі па продажы спайсаў, і супрацоўнік ГУБАЗіК, што скраў са служэбнага сейфа 200 тыс баксаў і зваліў у Еўропу…

Ізноў, гэтыя людзі надзеленыя ўладай караць і саджаць, вось што самае страшнае.

Рыба гніе з галавы, а беларуская міліцыя даўно згніла, як бы не імкнулася выставіць сябе дысцыплінаванай і эфектыўнай структурай. Адзінае з чым яна адносна нядрэнна спраўляецца – гэта барацьба з іншадумцамі. І тое, дзякуючы таму што іншадумцаў гэтых кот наплакаў.