Entries from December 2018 ↓

It is interesting to see that Egyptian authority thinks much like Belarusian one do.

I remember the case, somewhere around 2006, Belarusian authorities insisted that pop-band “Kraski” (“The Paints”) should not sing their song “Orange sun” during the tour. Why? Because just a few month ago so-called “Orange revolution” occured in Kiyv, Ukraine. And singing about Orange sun may, certainly, ignite Belarusians to a revolutionary deeds )))

АААААААА смотрите что я нашел!

Вот как выглядит борьба государства с анархистами в медийном поле:

“Их не так много, но они все же опасны. В последнее время практически бездействуют, однако, если уж и выходят из тени, то совершают отнюдь не детские шалости, за которые легко может наступить административная, а то и уголовная ответственность. Любят наносить трафареты, что-то наподобие «Нет, беспределу!», но используют для этого стены конечных остановочных пунктов, где надписи никто не видит или опоры мостов, также скрытые от посторонних глаз. Иногда сознательно портят свежевыкрашенные стены жилых домов, но ввиду того, что сегодня практически все подъезды оборудуются видеокамерами и такие «подвиги» давно не совершались. Могут для вида провести пару акций по уборке леса, но после таких «уборок» почему-то мусора в виде пустой тары из-под алкоголя в лесу становится только больше, а стволы деревьев неприятно украшены наклейками и надписями, распыленными из баллончиков с краской. Вроде не критично, просто есть парочка таких вот энтузиастов, которые из подросткового возраста так и не вышли, но ничего не поделаешь. Правоохранительные органы, как правило, знают таких индивидов и держат их на контроле. Принимается даже понимание того, что в силу молодого возраста появляется и такая «романтика» — нарисовать что-нибудь ненужное. Но риск того, что ваш несовершеннолетний подросток попадется в сети уже матерых бездельников, которые старательно затягивают туда новых продолжателей своего бесполезного движения, есть. […] По всему видно — таких надо знать в лицо, иначе путь от граффитиста до участника боевых действий может быть пройден легко, а это уже совсем другая история. Появление и развитие сети Интернет, к сожалению, привело и к росту возможностей в получении разрушительной информации. Существуют группы в социальных сетях, пропагандирующие анархизм со всей его атрибутикой, а главное и источники, в которых молодежь может почерпнуть информацию, относящуюся к экстремистской. А вот хранение и распространение такой экстремистской информации – это уже уголовная статья. Относится или нет информация, содержащаяся в распространяемой литературе, к экстремистской, решает экспертная комиссия. Обычно те, кто наносит трафареты и граффити, любят подсунуть несведущим и экстремистскую литературу. […] Пока боишься армии, перестаешь делать глупости, а значит, появляется больше времени оценить собственную жизнь, свои устремления в ней и даже заглянуть в будущее. А что хорошего там ждет, если интересы ограничены «романтикой» анархизма, например лет в сорок. Вот тогда и наступает отрезвляющее прозрение с четким ориентиром на дальнейшую работу и желанием иметь полноценную семью.”

 

С того же сайта, про задержание Петра Рябова в прошлом году:

Сперва срыв лекции преподавателя российского государственного высшего учебного заведения «независимыми» СМИ подавался как брутальный разгон профессорской лекции гродненским ОМОНом. Позже и сами согласились, что лектор то с 1987 года участник анархического движения, завернут на истории анархизма и является ярым его последователем. Приехал в Гродно познакомить местных подростков с тем, что знает сам, а еще распространить среди молодежи экстремистскую литературу и поделиться навыками изготовления зажигательных смесей. Понятное дело, стражи порядка мимо такого неординарного события для спокойного безвизового Гродно пройти не смогли. И правильно сделали. Рябова и его 18 жертв задержали и препроводили в РОВД, где после выяснения личностей, слушатели были отпущены. […] В Гродно Рябова отпустили, но видимо острых ощущений анархисту не хватило. Вместо того чтобы вернуться в Россию, Рябов отправился в Барановичи, где была запланирована вторая встреча. И снова был неприятно удивлен задержанием сотрудниками милиции. Сегодня Рябов арестован на шесть суток. […] Сегодня стало известно, что после отбывания наказания Рябов депортирован из Беларуси и ему запрещен въезд на территорию Беларуси сроком на 10 лет. Разумное решение. Думается, родители тех, кто оказался в рядах слушателей лектора Петра Рябова, не были бы в восторге от визита преподавателя российского вуза и его воззрений, засоряющих умы их отпрысков. Возраст собравшихся юн да горяч. Кто знает, возможно, наслушавшись измышлений повернутого исследователя анархизма, их потянет на подвиги, способные искалечить всю дальнейшую жизнь. Остается сказать одно. Родители, следите за своими детьми, не оставляйте их без присмотра и тогда их шансы пойти по наклонной дорожке значительно сократятся.”

Ну что, товарищи экстремисты? У вас еще не появилось желание ориентироваться на дальнейшую работу и иметь полноценную семью?

Беларусь – краіна для жыцця

Калі за дзень робіш два рэпартажы аб мусарскім бязмежжы, пры гэтым супраць самога заведзеная адміністрацыйная справа. Беларусь – краіна для жыцця!

Нумар раз – https://novychas.by/palityka/vyklikac-pazarnyh-i-stac-padazronym-u-zlaczynstve
Нумар два – https://novychas.by/palityka/stanoviszcza-palitvjaznjau-rezka-pahorszylasja

У сусветны дзень правоў чалавека распавёў Белсату пра апошні пераслед з боку органаў. Сімвалічненька 🙂

На мінулай прэміі быў лаўрэатам, на гэтай толькі рэпарцёрам. Ну і нічога страшнага 🙂 Чытайце мой рэпартаж.

Recent adventures (hashtag)

The cops from the Anti-extremist department, after monitoring my FB-page, started an administrative case case against me on “Public demonstration of nazi symbolics’. The original post which draw their attention: https://www.facebook.com/happymikola/posts/308505772833788

The content of this publication – criticizing some persons (quite famous in Belarus) for standing along with nazis from “Misantropic division” group. Apparently, for proving my words, I demonstrate the pictures where these persons do so. And here it is – an administrative case 🙂 The case is already sent to the court. As far as I see, no sentence yet.

Important to say, this is the second case of such a type against me. In July I was arrested by the riot cops near my house, brought to a police station and in 2 hours – to a court, where I was fined with the same article.

It’s apparent that cops purposely scan my FB page, searching on whether they can punish me with a most derogatory article possible. By the way, few weeks ago an antifascist comrade from Grodno was arrested and punished for a same article: for posting online a swastica put in a thrash bin. That’s how state “anti-extremism” works 🙂

I will keep you informed.

Шуневіч схлусіў двойчы

У прынцыпе, хлусіць для мента – як дыхаць. Але тут хлусня была публічнай, на шматміліённую аўдыторыю, таму вартая каментару.

Хлусня нумар раз. “Это я придумал идею с извинением перед памятником, Явчар ушел по выслуге лет».

Па-першае: я ніколі не паверу, што Шуневічу дакладваюць пра кожны шлепок па попе ці па чымсьці яшчэ ягонага улюбёнага гарадавога. Нават у нашай шызафрэнічнай краіне гэта – не ўзровень міністра. Па-другое, я не паверу што нават калі б дакладалі, Шуневіч займаўся бы распрацоўкамі геніяльнага плана помсты. У сферы медыяў ён увогуле ня моцны і наўрацці здольны нешта выдумаць. У-трэціх, калі звольніўся па выслузе год – чаму раптоўна зараз? Чаму не месяцам раней, не месяцам пазней? Зрэшты чацьверты пункт: моцная матывацыя Шуневіча давесці да грамадскасці: “вы тут не прычым ён сам сышоў!”. Бо ён, як сапраўдны дэспат і садыст, не можа ўявіць, што грамадская думка і СМІ ў гэтай краіне могуць на нешта ўплываць насуперак ягонай волі. Ён ненавідзіць незалежныя СМІ. Ён ненавідзіць Інтэрнэт. Ён ненавідзіць сацсеткі. І яму вельмі важна – падкрэсліваю, ВЕЛЬМІ ВАЖНА зрабіць так, каб мы не адчулі сваю моц. Адсюль гэтае: “Да, это была моя идея! А вы там что себе уже возомнили!” Адтуль гэтае хамскае “затем”. Бо калі б гэта была ягоная ідэя – ён бы знайшоўся што адказаць акрамя гэтага “затем”.

Хлусня нумар два. “У Беларусі 3000 нацыстаў. 302 удзельніка і лідара нацыстаў былі прыцягнутыя да адказнасці за апошнія 2 гады”.

Гэта проста такое фантастычнае трызненне, што нават цяжка каментаваць. Але трэба. Дык вось скажу вам як палітычны актывіст з 15-гадовым стажам (прабачце нявольнае самахвальства). Калі б у Беларусі было 3000 актыўных нацыстаў (на 9,5 млн насельніцтва), мы былі б самай неанацысцкай краінай у свеце, пакінуўшы далёка ззаду Румынію, Польшчу, Украіну. Вы разумееце, што такое 3000 актывістаў у любой партыі\арганізацыі\руху? Гэта каласальная сіла. НІ АДНА беларуская палітычная група на сённяшні момант не мае столькі. БНФ, АГП, анархісты – ня маюць. Калі б любая апазіцыйная група мела 3000 актывістаў, лукашысцкая сістэма ўжо б, як мінімум, трашчала па швах. Але гэтага не адбываецца.

Я памятаю яшчэ канец 1990-х пачатак 2000-х, калі субкультурных нацыкаў было сапраўды шмат. У буйных гарадах было ад 50 да 300, па самых шырокіх адзнаках, актыўных дзеячаў нацы-скінехд субкультуры. Нават разам па Беларуси гэта ледзь дацягвае да тысячы. Аднак тады кожны раз выйдзеш на вуліцу – бачыш “па моде” апранутага фашыка, на сценах – свастыкі і вайт пауэр ўсялякія, на слупах налепкі. Групамі па 20-30 чалавек тусаваліся ў парках, ля крамаў, залівалі свае нацыянал-сацыялістычныя лычы арыйскім Крыжачком. Зараз, няцяжка заўважыць, нічога гэтага няма. А нам ўпарваюць за тры тысячы.

Адкуль жа ўзяліся гэтыя тры тысячы? Па дакумантах, цалкам веру, яны ёсць. Па-першае, у нацысты аўтаматам запісваюць літаральна ўсіх футбольных фанатаў. якіх за апошнія 2 гады сапраўды ідэнтыфікавалі і пасадзілі сапраўды дастаткова. Па-другое – усіх асуджаных па 17.11. Такіях як Влад Середа з Гародні, які быў асуджаны за публікацыю свастыкі, выкінутай у сметніцу. Альбо такіх як я – за пасты з крытыкай нацызму. Такіх, хто па-дурасці ці з-за мімалётнага захаплення захаваў у сябе ў ВК нейкую нацысцкую фігню, забыў пра гэта, а праз 2 ці 3 гады да яго ў дзверы пагрукаліся. Па-трэцяе далёка не ўсе выпадкі даходзяць да праваабаронцаў. Можна не сумнявацца, мноства людзей штрафуюць і саджаюць за неіснуючы нацызм, а мы аб гэтым не ведаем.

Астатні палёт фантазіі: пра нацызм, які ідзе да нас з Захаду, пра “нравственные ценності” нават не буду каментаваць. Гэта проста плыня славеснага лайна, разлічаная нават не ведаю на каго. Праўда эмацыйна не магу ўстрымацца: як ты, хлус і крывадушнік, можаш увогуле адкрываць свой рот пра нейкія каштоўнасці, калі апранаешся ў форму забойцы і ганарышся гэтым? Як табе не сорамна гэтым ротам вымаўляць такія словы?

“В интернете распространяются псевдоисторические публикации, искажающие события прошлого, оправдывающие нацистских преступников и их пособников. Европа – источник нацизма и неонацизма, поскольку и извращение результатов Великой Отечественной войны идет именно оттуда”.

Разбору гэтых псеўдамаральных вычварэнняў я б можа і прысвяціў час, але не маю упэўненасці, што ён сам верыць у тое, што кажа. Магчыма гэта проста чарговая мімікрыя пад тренд і думку свайго Пахана, што для “государевых людей” ёсць норма.

Праўда, маецца думка, што пад выбары новай нагодай для “закручвання гаек” зробяць неіснуючых нацыстаў, але яшчэ паглядзім. Калі тэндэнцыя пацвердзіцца – я аб гэтым напішу.

Ён ня вечны. Зло ня вечнае. Змагаемся далей.

Падпісацца на папяровую газету – стыльна, модна, моладзева 🙂 Музыкі, палітыкі і грамадскія дзеячы – усе чытаюць Новы час у паперы! А вось чаму – яны расказалі самі. Пачытайце!

Пратэсты ў Францыі

Пасля апошняга паста некаторыя чытачы абурыліся параўнаннем Беларусі і Францыі і тым што я “апраўдваю пагромы”. Прыйдзецца яшчэ раз паўтарыць і разгарнуць свой пункт гледжання. Паўтараю: народ мае права на паўстанне. Знішчэнне ўласнасці і атакі на служкаў Сістэмы (тое што вы называеце “пагромамі”) – гэта правільна, калі робіцца ў палітычных мэтах барацьбы насельніцтва супраць пануючага класу.

А зараз разгортваю. Як у Беларусі, так і ў Францыі існуюць дзяржаўная і капіталістычная сістэма з уладай меншасці над большасцю. І меншасць абараняе сваю ўладу і маёмасць, для чаго існуюць спецыяльна адукаваныя людзі з дручкамі і спецсродкамі. Пакуль уладзе нічога не пагражае: пікетікі там, мірныя дэманстрацыі, альбо атакі, але дробныя – улада паводзіць сябе спакойна і ультра-ліберальна. Што адбываецца, калі наступае ПРАМАЯ ПАГРОЗА уладзе эліт і ўсталяваным правілам гульні? Тады дзяржава паказвае ўсю сваю моц. Вось вам вынікі пратэстаў у Францыі:

– 1500 затрыманых (з якіх па розных ацэнках ад 150 да 200 – прэвентыўна, то бок да таго як яны паспелі нешта зрабіць. Чытаў што недзе пішуць “ехалі з бітамі і маскамі на пагромы” – ага, мы памятаем што і анархісты ў тралейбусе ў Мінску таксама былі “з кастетамі і нажамі”)
– 4 загінулых (апошней сканчалася ад патраплення газавай гранаты ў твар 80-гадовая жанчына ў Марселі. Тут дыванныя аналітыкі кажуць што пратэсты ў Парыжы гэта “мяцеж ультарлевых і ультраправых хуліганаў”. Дык хачу спытацца – а гэтая жанчына, яна ўльтралевая была, ці ультраправая?)
– Ужыты ўвесь арсенал сродкаў падаўлення: слезацечны газ, фізічная сіла, гумовыя кулі (імі забіваюць і робяць інвалідамі, каб вы ведалі), бранетранспарцёры.

Па версіі ліберальных аналітыкаў і “аналітыкаў” ўсе гэтыя пратэсты і рэпрэсіі – барацьба дэмакратыі супраць хуліганаў і экстрэмістаў. Канешне, гэты погляд кажа толькі аб палітычнай ангажаванасці тых хто яго выказвае. Бо калі былі пратэсты на майдане, дзе дэманстранты стралялі па мусарах з агнястрэльнай зброі – гэта было ок. Абсалютна аналагічныя (нават больш гуманныя) пратэсты адбываюцца ў Францыі? Вой, ды гэта ж ультралевыя хуліганы! Ды яшчэ падбухтораныя ФСБшнікамі!

Да-да, гэтая версія зараз гучыць усур’ез. Як толькі замаячыла перспектыва сапраўднай рэвалюцыі, дзяржаўныя і карпаратыўныя СМІ Францыі пачалі расказываць што усе пратэсты гэта пераварот які падрыхтаваны Пуціным і яны там ужо збіраюцца ледзь не перарэзаць палову дзяржчыноўнікаў і, вядома, “разбурыць дэмакратыю”. Дохлых пацукоў у вадапровадзе не нагадвае?

У тую ж канву плятуцца ўсялякія маразматычныя версіі СБУ (https://www.rbc.ru/politics/09/12/2018/5c0ca07c9a794746459963ef?from=main). Хаця там канешне просты палітычны матыў: падлашчыцца да Макрона. Шкада толькі што знаходзяцца людзі, якія ў гэта вераць. У то што расійская выведка не можа травануць свайго былога супрацоўніка ў Вялікабрытаніі, затое можа вывесці некалькі соцень тысяч чалавек на вуліцы ў Парыжы.

Так, у Францыі, у адрознені ад Беларусі, не затрымліваюць кандыдатаў у прэзідэнты. Але гэта кажа толькі аб тым што для “сваіх” (істеблішмента) у іх такія меры рэпрэсій непрымальныя. Зато прэвентыўна затрымліваць звычайных людзей, альбо актывістаў, у якіх няма кіламетра грошай і пасад у партыях – колькі заўгодна.

Размовы аб тым што ў краінах Еўропы не бьюць мірных дэманстрантаў, не затрымліваюць “пакуль не пачынаецца гвалт” – поўная і абсалютная хлусня. І што не вытвараюць жэсць – таксама хлусня. Трымайце свежанькія відэа з Францыі.

https://twitter.com/nicolasgregoire/status/1069287329515429889/video/1

Прабачце за штамп, але вось вам дэмакратыя. Падкрэслю яшчэ раз – такія рэпрэсіўныя меры пачынаюцца менавіта тады, калі істеблішмент (карпарацыіі, вышэйшыя чыноўнікі, буйны бізнес – а яны там зрошчаныя ў нямалай ступені), адчуваюць, што іх могуць пазбавіць усяго, усталяваўшы іншую палітычную сістэму. Пакуль такога страха ў іх няма – будзе лібералізм.

Гэта не значыць, што французская ліберальная дэмакратыя нічым не лепшая за беларускі аўтарытарызм. Лепшая. Аднак глядзіце цвяроза: і там і там эліты ахоўваюць сваю ўладу ўсімі сродкамі. Асноўнае адрозненне палягае ў тым, што межы цярпімасці эліт да пратэстаў насельніцтва ў абедзьвух выпадах розныя. Калі ў Беларусі дастаткова аднаму табе стаяць з плакатам, каб быць пабітым і затрыманым, то ў Францыі для гэтага трэба прадстаўляць сапраўдную пагрозу ўладзе. Розныя палітычныя сістэмы, розныя метады панавання і кантроля, сутнасць адна: панаванне багатых і кантроль меншасці над большасцю. Трэба здымаць ружовыя акуляры, каб у адзін прыўкрасны момант, калі Беларусь пазбавіцца ад Лукашэнкі, не быць непрыемна шакаваным, што дэмакратыя гэта не тое, што вы чакалі. Таму што не можа быць і не бывае дэмакратыі там, дзе ёсць канцэнтрацыя ўласнасці ў руках нямногіх (капіталізм). Але гэта ўжо зусім іншая тэма.

Дзякуй СМІ і праваабаронцам, усім хто напісаў, за падтрымку!
 
Ну і НЧ ніколі не кіне ў бядзе 🙂