About a month ago I gave a detailed and in-debth interview (basically it is more like an article) to a Great Britain analityc media “Open democracy”, dedicated to strategies of Belarusian state on depolitization of youth. Issues of recent protests are also taken into consideration. Interesting fact – Russian version of the interview was reposted by Russian-chauvinist (vatnik) media “inosmi.ru”, which belongs to Russia Today.
Около месяца назад я дал детальное и глубокое интервью (более похожее на статью) британскому аналитическому медиа “Open Democracy” посвященное стратегиям беларуского государства, использующимся для деполитизации молодежи. Тема недавных протестов также была затронута.
Интересный момент – русскоязычная версия интервью была перепечатана ватным медиа “Иносми.ру”, принадлежащим холдингу Russia Today.
Не маю ніякіх сімпатый да Белага легіёну (а на затрыманых спецназаўцаў\дзяржслужбоўцаў мне ўвогуле пляваць), але уся гэтая справа – чыстай вады 37-ы год. Навідавоку ўсе паралелі са справамі “дыверсійна-трацкісцка-фашысцкіх арганізацый”. Такія як:
1. Людзей абвінавачваюць не ў тым, што яны зрабілі, а ў тым, што яны нібыта ЗАМЫШЛЯЛІ зрабіць (па меркаванню следства).
2. Цяжкасць абвінавачанняў несуадносная з рэальным становішчам і нават магчымасцямі абвінавачаных (захоўваў дома страйкбольны прывад – планаваў дзяржпярэварот; расказаў анекдот пра Сталіна – стварыў контррэвалюцыйную арганізацыю).
3. Абавязковыя замежныя лялькаводы.
4. Колькасць фантастычных падрабязнасцяў зашкалівае (БЛ планаваў падрывы смяротнікаў на Дзень Волі; трацкісты падмешвалі бітае шкло ў ежу працоўным).
5. Няспынныя параўнанні БЛ з фашыстамі (як і “ворагаў народа” у 30-е), тым больш крывадушныя ад таго што ў Лукашэнкі і ягонага атачэння цалкам сабе фашысцкі менталітэт, шмат якія фашысцкія практыкі даўно ажыццяўляюцца ў Беларусі (ды і СССР 30-х нармальна сябравала з нацысцкай Германіяй).
6. Абвінавачанні настолькі абсурдныя і непраўдападобныя што для іх апраўдання прыйшлося кінуць усю моц прапагандысцкай машыны.
March, 25 – repressions against protesters, more than 700 arrested, including 10 more anarchists, pumping up the hysteria through the state propaganda, fake terrorist criminal case against Belarusian nationalists – https://pramen.io/…/hundreds-of-protesters-detained-after-…/
Хто не ў курсе, у мяне зараз ідзе цяжба з беларускай дзяржавай з нагоды адсідкі 2010-2015. Пададзеная скарга ў Камітэт па правах чалавека ААН. Па правілах КПЧ, атрымаўшы скаргу, яны пішуць дзяржаве, запытваючы ў яе тлумачэнні з яе нагоды. Дык вось, Беларусь, у асобе ейнай місіі ў ААН, прыслала адказ.
Цалкам чакана, з гэтага адказу следуе, што я крымінальнік і ўсе было па законе, а мая скарга – гэта злоўжыванне правамі.
Аднак што сапраўды рассмешыла так гэта аргументацыя чыноўнікамі неабгрунтаванасці маей скаргі. Яны пералічылі ўсе тыя інстанцыі, у якія я звяртаўся (шматлікія суды і ворганы пракуратуры) і ў якіх мае скаргі пакінулі без задавальнення і ГЭТА І ПРАДСТАВІЛІ як доказ неабгрунтаванасці маіх патрабаванняў. Маўляў, ну раз не адрэагавалі, значыцца я быў неправы! Ну гэта прыкладна як: вязень канцлагера звяртаўся да наглядчыка, да старэйшага за баракам і да начальніка лагера, а яго ўсе роўна расстралялі! Значыцца сам вінаваты.
Ну і яшчэ смешнявачка. Капэрцік-та ішоў з Жэневы. І прыйшоў на мой мінскі адрас ускрыты і неахайна заклеены.
Абсалютнай нечаканасцю для мяне стала апраўданне Андрэя Бандарэнкі па артыкуле 411-м і ягоны выхад на волю.
Памятаю, не так даўно я прагназаваў, што Андрэю дадуць 1,5-1,8 гады – з практыкі падобных спраў і агульнага стаўлення да палітвязняў. Але я памыліўся (і дзякуй Богу), і яшчэ раз пераканаўся не толькі ў тым, што ўлада нашая носіць ірацыянальны характар (паступае нелагічна і насуперак уласным інтарэсам), але і ў тым, што пры такім раскладзе, калі ў краіне ўсе ключавыя пытанні вырашае адзін чалавек з вельмі пераменлівым настроем, рабіць прагнозы амаль бессэнсоўна.
У любым выпадку – віншую Андрэя з вызваленнем, жадаю яму поспехаў у далейшай барацьбе і падпісваюсь амаль пад кожным словам, сказаным ім у інтэрв’ю ніжэй.
Пішу са спазненнем (у аўральным рэжыме апошніх тыдняў было трошкі не да гэтага) – 21 сакавіка адбылася даўгачаканая для мяне падзея – прэзентацыя “Фарбаў паралельнага свету” у ЕГУ. Прысутнічала 18 чалавек, паглядзелі фільм “Анархия прямое действие: неангажированная версия” і акрамя ўласна кнігі і турэмнага досведу дыскутавалі аб анархізме і палітычных падзеях у краіне. Вялікі дзякуй за дапамогу ў арганізацыі Студэнцкаму прадстаўніцтву ЕГУ, а ў прыватнасці – Таццяне Лічэўскай і Ганне Філістовіч.
Перад 25-м, як вы ўсе ведаеце, ў Гомелі прайшла акцыя прамога дзеяння – кактэйлямі молатава атакаваная падаткавая інспекцыя.. Праз некалькі дзён, адказнасць на сябе ўзялі анархісты.
Акцыя была рэзананснай, нехта ўбачыў у ей ментоўскую правакацыю, БТ, як звычайна, пачало вапець пра анархістаў-падпальшчыкаў. Таму лічу неабходным выказаць тут свае стаўленне да таго што адбылося.
Шчыра рэспектуючы паплечнікам, якія правялі гэтую акцыю, аддаючы належнае іх смеласці і рашучасці, не сумняючыся, што дабро, а значыцца і анархізм павінны быць з кулакамі, хачу сказаць, што на сенняшні дзень, у нашай краіне, у тых умовах, што мы маем, лічу правядзенне такіх акцый палітычна немэтазгодным.
В тот день, 25-го, мы с группой товарищей выдвинулись со стороны Ботанического сада на Академию Наук. Было видно, что все перекрыто, однако мы не теряли надежды туда пробраться, к тому же информации о том, что творится там, на академке, не было. Решили, чтобы не тратить время (всё равно скоро скрутят), прямо на месте развернуть баннер и флаги, и двинуться в сторону Академии. Тут мимо нас как раз проходила группа, человек 10, под красно-зеленым флагом (!), тоже направлявшаяся на митинг. Решили пойти с ними 🙂 Шли по улице Платонова, заряжали, всё как обычно. Прошли максимум метров 200, как навстречу нам подъехало три синих микроавтобуса, из которых одна за одной стали выходить шунявки (было пару в форме, но остальные – преимущественно без) – примерно столько же, сколько и нас было. Встали в сцепку, зарядили: “Заучи как дважды два, лишь борьба дает права!” – правда, до борьбы дело не дошло, нас свинтили очень быстро))) Меня и еще пару товарищей запихали в один бус (“патриота” с государственным флагом, кстати, уложили прямо на пол). Начальник подразделения передал по рации “Задержали 12 человек анархистов”. Рядом со мной на сидении села одна из шунявок, которая меня винтила. Кого-то пару раз ударил, я стал громко возмущаться, тогда он начал стучать в голову и мне ну и это продолжалось минут пять под разными предлогами – руки не так поднял, голову не так повернул и т.п. Ну и я пару раз прикрикнул на него, в результате из микрона приходилось выкарабкиваться, сложившись как черепашка, прикрыв жизненно важные органы))) Меня перехватили “космонавты” и посадили в автозак, куда вскоре запихали и барда Анатоля Кудласевича, который и помог нам сделать знаменитое “селфи в автозаке” 🙂
