Мір, каханне, кактэль молатава.

Наспявае вялізная бойка між незалежнай прэсай і амаральным бізнесам. Пакуль – толькі судовая. Прыходзьце падтрымаць нас!

https://youtu.be/bsp5L6Zgs1s

Ну што ж, калі спадар мастак так цэніць сваю шэдэўральную працу, што ў інфармацыйны век хоча, каб яна не з’яўлялася анідзе акрамя там, дзе ён на гэта дасць афіцыйны дазвол, хай падумае аб наступным:

1. Скажы, мастак Зміцер Шапавалаў, ты калі вучыўся маляваць, рабіў гэта выключна па купленых кніжках? Відэаролікі на ютубе ніколі не глядзеў? Мануалы, інструкцыі, падрунікі ў сеціве не чытаў? Як і ўвогуле кнігі з інтэрнэту? Не глядзеў рэпрадукцыі ЧУЖЫХ карцін? Не вучыўся, гледзячы на карціны класікаў? Гарантую, што пераважная большасць усяго гэтага аказалася ў сеціве насуперак волі праваўладальнікаў. Аднак ТЫ скарыстаў гэта для навучання і для далейшага атрымання грошаў (у адрозненні ад мастакоў з Бярэсця, якія ў якасці профіту атрымалі толькі рызыку сесць на суткі).

А можа ты адаптаваў пад сябе ЧУЖЫЯ тэхнікі малявання? То тваё шчасце што іх вынаходнікі менш карысталюбівыя чым ты. А можна даведацца, ці плаціш ты свайму гістарычнаму кансультанту Юрасю Бохану, які робіць твае выявы аўтэнтычнымі?

2. Калі ты ўжо так парышся за сваё аўтарскае права – зрабі так, каб тваю карцінку не было бачна ў інтэрнэце. Каб яна была толькі на сайце, дзе яе нельга спампаваць, альбо ў дарагіх кнігах\каталагах. Альбо выключна на выставах. Чаму ты не зрабеў гэта раней? Таму што ты хочаш, каб яе бачыла як мага больш народу, але і кантраляваць кожнае яе ўжыванне. Хітры.

3. З юрыдычнага пункту гледжання парушэнне аўтарскіх правоў можа быць толькі ў выпадку камерцыйнага\іншага карыснага выкарыстання, а не ў тым што нехта зрабіў фотку тваей карціны і выклаў у інэт. Таму абвінавачваць у чымсці можна – з нацяжкай – мастакоў якія яе скарысталі. А ніяк не тэлеграм-канал “Баста!” і Новы Час, якія з’яўляюцца СМІ і таму могуць фоткаць і выкладваць што іхняй душы заўгодна

4. Замест таго каб радавацца, што твая карціна “пайшла ў народ” – то бок людзі палічылі яе дастаткова годнай, каб размясціць на сцяне, ты абураешся, што гэта было зроблена без твайго дазволу. Што табе не далі грошай. Пагражаеш судом. Гэта проста сімптом – маркер чалавека-спажыўца, які ўсе на свеце мерае на грошы. Выдатная ілюстрацыя таго, каго выхавала гегемонія лукашызму – і абсалютна не важна што мастак тыпу беларускамоўны і такі ўвесь нацыянальны.

Вучыся ў іншых мастакоў, музыкаў, пісьменнікаў, якія, затраціўшы гады на свае творы, потым адразу выкладваюць іх у вольны доступ.

п.с. хто скажа мне пра “цывілізаванае еўрапейскае грамадства”, дзе павінны паважацца правы ўласнасці, дык узгадайце адпачатку што ўсе эгалітарныя і камуналісцкія ідэі, ад сацыяалізму да ідэі копілефта, пірацтва і вольнага доступу да інфармацыі нарадзіліся якраз у еўрапейскім грамадстве, і там жа квітнеюць.

Сёння – гадавіна смерці Сака і Ванцэцці. Яны былі анархістамі, але іх імёнамі ў СССР называлі вуліцы і заводы. Чытайце мой артыкул аб тым як у краіне ліберальнай дэмакратыі адбылося зусім неліберальнае судзілішча над працоўнымі.

Terrorist attacks performed by Muslims, gather 357% (!!!) more attention by the press then any others – says the research of scholars from Alabama.

Also, between 2008 and 2016 white nationalists in US performed almost twice more attacks, than islamists. But well, all post-soviet conservatives, nazis, racists (many liberals also, btw) still live in a myth of “refugees-terrorists who blow up Europe”. People love their image of the world so much that do not want to get rid of it even when all the facts say the opposite.

Капіталізм сам па сабе – зло. А постаўковы жлобскі дзяржаўны капіталізм – зло ўдвая.

By Yasuhiro Takemoto

One of the funniest anime series I have ever seen. The very concept of a girl-dragon-wizard-maid in a single person seems pretty fresh 🙂 You may like it if you are tired of anime set patterns.

Больш агіднай прыдумкі, чым стварэнне “дармаедскіх камісій”, дзе атлусцелыя чыноўнікі, мусара з постнымі рыламі і тёткі з начосамі будуць вырашаць тунеядзец ты альбо не, нашая ўлада, нават калі б захцаела, не змагла б прыдумаць. Фішка гэтай навінкі ў тым, што для таго каб абгрунтаваць свае “цяжкія жыццёвыя абставіны” ты мусіш вываліць перад прадстаўнікамі вертыкалі дэталі свайго асабістага і сямейнага жыцця, побыту і матэрыяльнага становічша. А яны ж, канешне, будуць яшчэ ўдакладняючыя пытанні задаваць, і сумнявацца, і лавіць цябе на супярэчаннях.

І мы яшчэ пабачым цэлы стос мярзотных гісторый з гэтых ганебных судзілішчаў.

Аб тым, чаму дармаедскія камісіі – гэта крок да саслоўнага грамадства, мой артыкул на НЧ.

http://novychas.by/hramadstva/darmaedskija-kamisii-vjartanne-u-sjarednjaveczcz

У той час як ва ўсялякіх Фінляндыях і Швецыях вядуць размовы аб увядзенні 6-гадзіннага працоўнага дня – тыпу лічаць сябе такімі прагрэсіўнымі – сацыяльная беларуская дзяржава сышла далёка наперад і ўжо ўводзіць на некаторых прадпрыемствах 1-гадзінны працоўны дзень! Шах і мат, пятая калона!