November 14th, 2019 — Бягучыя навіны, Палітыка
Сегодня исполняется 14 лет со дня смерти Тимура Качаравы: питерского анархиста, антифашиста, музыканта. Нацисты зарезали его после акции «Еда вместо бомб», где Тимур раздавал еду бездомным.
Хорошо помню тот день и как я узнал об этом случае. Вечером сижу у себя дома «в аське». Тут пишет хорошая подруга из Питера, тоже активная участница раздач: «боны нашего парня убили после ФНБ!!!». Я сначала не поверил. Субкультурные тусовки, они такие: любят плодить слухи и потом в них верить. Но это оказалось правдой. Семеро нацистов напали на Тимура возле магазина «Буквоед» (там до сих пор мемориал) и изрезали ножами насмерть.
Уличная война «фа-антифа» поначалу напоминала драки «район на район» или фанатские махачи, или тому подобные развлечения, которыми занималась молодежь испокон веку. С тем лишь различием что обе стороны имели, порой минимальную, но всё же идейную мотивацию. Но скоро всё стало не в шутку.
Зачинщиками насилия, безусловно, изначально были т.н. бонхеды (наци-скинхеды). С конца 90-х по всем крупным городам бСССР групки молодых нацистов разной степени организованности терроризировали, помимо иностранцев, неформальную молодежь, избивая за длинные волосы, унижали и глумились за косуху или неправильные нашивки. Милиции было плевать. Кто постарше, помнят это время.
Закономерно, что ответ не заставил себя ждать. На базе DIY-панк-хардкор сцены, густо замешанной на субкультурном анархизме, стали появлятся люди, готовые давать силовой отпор. Для кого-то это была несерьезная войнушка, но такие вскоре отсеялись: так себе удовольствие пойти на концерт любимой группы, зная, что прямо оттуда есть риск попасть в реанимацию. Вслед за Тимуром Качаравой, с 2005 по 2009 год нацисты в России убили более десятка участников антифашистского движения. В том числе двух его лидеров в Москве: Федора Филатова (Федяя), и Ивана Хуторского (Костолома), бывшего, кроме прочего, отличным бойцом и убежденным анархистом. Первого зарезали ножами. Второго застрелили в затылок в подъезде собственного дома. За две последние акции ответственность на себя взяла БОРН (Боевая организация русских националистов). Те же кто в 2009-м убили в центре Москвы адвоката Станислава Маркелова и анархистку Анастасию Бабурову.
В Беларуси этот процесс проходил примерно по той же схеме. С тем лишь различием, что, слава Богу, не дошло до смертей – хотя были несколько случаев ножевых ранений. Панк-хардкор тусовка, а позже и фанаты МТЗ-РИПО в 2000-2009 годах вполне успешно отстаивали право на свою культуру и жестко противодействовали нацизму на улицах. За что нередко сами становились жертвами нападений бонхедов, а позже и фигурантами уголовных дел.
Изменение политиеской обстановки и активная деятельность ГУБОПиКа сделали субкультурные драки неактуальными. Надолго ли? Это тема для отдельных размышлений. Сегодня стоит вспомнить просто тот факт, что пока одни жили тихой обывательской жизнью, другие сражались и умирали в то, во что верили. Светлая им память.
November 14th, 2019 — English
Police shows up on a feminist festival in St.Petersburg. Reason – a complaint, filed by “anti-gay activist”. Russian authority is so eager to preserve “morality” and “traditional values” that even decriminalized home violence some time ago. So there is nothing surprising that feminism poses threat to them.
Feminists vs. Police in Petersburg
November 14th, 2019 — Бягучыя навіны, Палітыка
Анархічны чорны крыж-Брысталь выказаў сваю падтрымку анархісту-палітзэку з Мінска Мікіце Емельянаву.
Нагадаю, Мікіта Емельянаў зараз знаходзіцца на Валадарцы па абвінавачванню ў двух акцыях прамога дзеяння. Віны ён не прызнае.
Паводле АЧК-Беларусь.
November 12th, 2019 — Бягучыя навіны, Палітыка
Варта толькі адзін раз апрануць вышыванку і толпы патрыятычных хамячкоў (з акаўнтамі на беларускай мове) будуць гатовыя з радасцю цябе аблізываць. “Самы прагрэсіўны міністр!”, “Ідзіце ў прэзідэнты, я за вас прагаласую!” і таму падобнае.
На хвілінку, нагадаю што Макей гэта чалавек, які выступаў супраць рэабілітацыі палітзняволеных , а яшчэ называў беларускіх анархістаў “знешней пагрозай”. Усё ў адпаведнасці з чэкісцкімі метадычкамі. Няўжо вы думаеце, што чалавек, які за савецкім часам 11 год працаваў у ГРУ, можа быць нейкім там прыхільнікам незалежнасці ці ўтрымліваць у сабе хоць цень прагрэсіўнасці? Алё, народ. спусціцеся з нябёсаў на зямлю!
November 10th, 2019 — Бягучыя навіны, Відэа, Палітыка
Сегодня у меня для вас полноценный образовательный подкаст! В новом выпуске #RadioRadix я рассказываю о такой политической идеологии, как либертарианство. В последнее время на постсоветском пространстве этот термин стал звучать всё чаще: в России ширится популярность Либертарианской партии, в Украине Зеленский назвал свою программу «либертарианской», слышна такая самоидентификация и от некоторых активистов в Беларуси.
Что хорошего в идеях либертарианства и что плохого? Действительно ли «либертарианство выгодно бедным»? Частные суды и полиция это и вправду круто? Об этом и о многом другом слушайте ниже по ссылкам. Продолжительность: 40 минут
Следующий подкаст выйдет 10 декабря.
#radixbel
Слушать на Youtube
Слушать на Soundcloud
November 6th, 2019 — English
Anarchist Black Cross-Belarus calls for solidarity with imprisoned anarchist Nikita Yemelyanov.
You can either transfer money in support of the activist, or perform a solidarity action.
November 6th, 2019 — Бягучыя навіны
Доўгі час праваабаронцы, сумесна з Маці 328 (ну і я троху дапамог) форсілі той факт, што прадукцыя, зробленая рабскай працай беларускіх зэкаў, прадаецца рэспектабельным заходнім кампаніям. Дэпартамент выканання пакаранняў МУС, відаць, не саромеўся гэтага факта і выкладаў свае дасягненні ў гэтай галіне на ўласным сайце.
Але зараз – прыбралі.
Наступным крокам будзе дабіцца таго каб спыніўся і сам гандаль вынікамі рабскай працы. Мы працуем над гэтым.
November 4th, 2019 — Бягучыя навіны, Гумар
Узнаём новые грани активизма вместе с КYKY.
(в этом месте я хотел пошутить о том, какие еще активистки скоро появятся, но получалось слишком грубо и я не стал).
November 2nd, 2019 — Бягучыя навіны, Палітыка
Як жа ўсе ж такі важна ісці ў нагу з часам. Сваю «пісьменніцкую кар’еру» я пачаў у 2006 годзе, завёўшы блог на лайвджорнале. Пісаў многа і ўпарта. Пісаў у самвыдатаўскія журналы і на анархісцкія сайты. Пазней пісаў у зняволенні.
Выйшаў на волю ў жніўні 2015-га, завёў фэйсбук і стаў пісаць.
Як любому зацятаму пісаке, мне, вядома, хочацца, каб мае тэксты чытала болей людзей. І таму, не буду хаваць, бярэ зайздрасць, калі людзі якія вядуць блогі аб тым як яны пакушалі-паспалі-пакакалі, збіраюць сотні тысяч падпісчыкаў. А ў цябе, нягледзячы на рэгулярныя пасты, падняцце вострых тэмаў, няспыннае адвостраванне стылю, у тым жа фэйсбуку усяго толькі пад 2 тысячы чытачоў, з якіх актыўных хіба сотня.
Патроху мяне пачало «асеняць». Людзі не хочуць доўгіх тэкстаў, будзь яны хоць сто разоў класныя. Яны хочуць сторыс у інстаграме. Ім не трэба твае складанаспалучаныя сказы з віртуозным сарказмам, алегорыямі і алюзямі на Бальзака. Ім падавай відос, дзе кадры змяняюцца кожныя тры секунды. І гэтак далей. Ужо сёння бачу, што людзі больш ахвотна глядзяць (ці слухаюць) мае відэа на ютубе (якія я б сам наўрацці стаў глядзець), чым чытаюць тэксты ў ФБ. І асэнсаванне гэтага патрабуе сапраўднай ломкі інфармацыйных звычак, бо рэальна, мне заўсёды было прасцей сесці і напісаць (а таксама сесці і прачытаць), чым глядзець нейкія відосы і слухаць аўдыя. Аднак супраць сусветнага трэнду не папрэш – прыходзіцца ісці за аўдыторыяй.
Карацей, сябры, ідуць сістэмныя перамены ў механізме атрымання людзьмі інфармацыі. Хто не зможа прыстасавацца — адамрэ як сацыяльная з’ява.
Ну і так, дадавайцеся да мяне ў інстік 🙂
November 1st, 2019 — Відэа
