Entries from June 2020 ↓

Радыкальны голас 16.06.2020

Выдатна пастрымілі ўчора: 127 чалавек на піке. Праўда, я так захапіўся адказамі на пытанні што так і не распавёў нічога пра Акрэсціна, хаця абяцаў у загалоўку )

Заходзьце паглядзець, хто яшчэ не глядзеў, і абавязкова стаўце лайк.

Бабарыка лепшы! Ура!

Неяк незаўважна настаў той раптоўны момант, калі ледзь не ўсё маё інтэрнэт-атачэнне (а гэта найперш стужка ФБ: актывісты, праваабаронцы, журналісты, супрацоўнікі НДА) сталі фанатамі Бабарыкі.

Прытым зрабілі гэта рэзка, хутка і абсалютна некрытычна. Прытым нават тыя, хто яшчэ ўчора называў яго “часткай сцэнару” і топіў за байкот (напрыклад Уладзімір Мацкевіч).

Людзей не засмучае ягоны бэкграўд і сувязі з Расіей, не засмучаюць першыя нягеглыя выказванні пра Каліноўскага, Сінгапур, рэверансы перад наменклатурай, і “масавыя рэпрэсіі гэта міф”. Бабарыка пачаў казаць тое што ім падабаецца – і вуаля, сімпатыі заваяваныя. Напачатку кар’еры палітыка ён быў неразумны: казаў тое, што думае. Зараз хутка адукаваўся і кажа тое, што ад яго хочуць пачуць. І пра беларускую мову, і пра незалежнасць, і пра вяртанне канстытуцыі 1994 года. І яшчэ шмат чаго ён вам скажа.

Тут варта б параважаць аб тым да якой ступені ў Беларусі персаналізаваная палітыка – што людзям трэба аб’ядноўвацца вакол КАГОСЬЦІ а не вакол ЧАГОСЬЦІ, але я зараз не аб гэтым: вось пабачыце, незалежна ад таго чым скончацца выбары, усіх хто зараз фанацее па Бабарыке, чакае жорсткае расчараванне. Але, мусіць, грамадству трэба прайсці праз гэтыя амерыканскія горкі захапленняў-расчараванняў, каб урэшце пасталець.

#radixbel
???? Пачынаем ужо хутка. Абмяркуем падзеі апошніх дзён і супрацьстаянне рэпрэсіям. Таксама зраблю некалькі важных аб’яваў для ўсіх, хто мяне падтрымлівае. Праходзім па спасылцы і ставім званочак, хто яшчэ не паставіў.

 

Дал интервью российскому революционному блогу “Ситуация” о текущем положении дел у нас в стране.

 

Бяспека для ўсіх!

У апошні час у маіх блогах выйшлі адразу некалькі тэкстаў для людзей, якія пачынаюць удзельнічаць у палітыцы. Я распавёў аб тым, як паводзіць сябе ў ІЧУ, як дзейнічаць пры затрыманні і допыце.

Вялікі дзякуй майму падпісчыку: ён сабраў гэтыя тэксты разам, дадаў у іх прылажэнні – аналагічныя ўсебаковыя дапаможнікі з анархісцкіх сайтаў і зрабіў з гэтага цэльную кнігу, няхітра назваўшы яе “Памятка беларусу” 🙂

Гэтая кніга ўвабрала ў сябе досвед цэлых пакаленняў змагароў з рэжымам, якія пакутвалі за свае перакананні ў турмах і калоніях. У ёй толькі самае галоўнае. Толькі рэальная рэвалюцыйная практыка прамой канфрантацыі з аўтарытарызмам. Кожны, хто прачытае гэтую кнігу і зможа прымяніць на практыцы хаця б палову з напісанага, стане паўнавартаснай, небяспечнай для ўлады баявой адзінкай. Калі такіх будуць тысячы – сістэма абламае зубы.

Сцягвайце, распаўсюджвайце, вывучайце і дзяліцеся з сябрамі!

 

Почему нужно поменьше слушать политологов

…особенно заграничных.

Попадается порой на глаза всякая высокоумная “аналитика” и “инсайды” от российских каналов и авторов, мнящих себя спецами по Беларуси. С полной ответственностью заявляю что большая часть того, что пишут эти “спецы” – бред, не имеющий отношения к реальности. Российские “инсайдеры” уже обещали нам и уход Лукашенко в отставку в ночь на 1 января 2019 и аннексию с сегодня на завтра, и рисовали Лукашенко несуществующие болезни.

И вот вам свежайший пример: в эфире Белсата российский “профессор и политолог” Валерий Соловьев на серьезных щщах заявляет что “на следующей неделе начнется плотная разработка Беларуси и Лукашенко”.

Интервью было дано 12 мая.

Где же она, плотная разработка? Или она настолько плотная, что мы её даже не замечаем?

Но на этом специалист по Беларуси не останавливается и предрекает нам “обращение части беларуской элиты за помощью к России в борьбе с эпидемией”. Произойти это должно вот-вот. Но эпидемия уже пошла на спад а никаких “обращений” мы что-то не видим.

То есть по всем высказываниям человека видно, что он вообще не шарит в контексте, не понимает, как устроена политика и общество в Беларуси, что тут вообще возможно а что нет. И в результате делает допущения, которые тут абсолютно невероятны, притом делает их с удивительной уверенностью. Кстати, тут может быть много от колониального мышления – аналитики из России у себя в уме по-прежнему считают Беларусь каким-то отростком России и думают что все их знания относительно России вполне поэтому применимы к нам.

Учитывая всё это, мне вообще странно, зачем наши СМИ берут интервью у явно некомпетентных людей. Что за странная уверенность в том, что там за бугром кто-то знает ситуацию лучше, чем мы? У нас аналитики, которые всю жизнь прожили в Беларуси и собаку съели на разборах и прогнозах (Класковский, Карбалевич, Шрайбман) и то иногда ошибаются, чего же тогда дать от дилетантов из-за границы?

Короче говоря, развивайте навыки информацоинной гигиены и будьте внимательны к источникам информации.

Проста супер!

Слухаць усім! Песня вельмі файна падышла б у якасці гімна рэвалюцыі 🙂

 

Автостопные мысли

Вчера делал 300 км по Беларуси автостопом. Из пяти водил, которые меня подвозили, трое сами (!) завели разговор про политику (за что бесплатно получили визитку с ютуб-каналом и моё радостное внимание:). Все трое – против Лукашенко. Двое вспомнили Тихановского. Разговорились о принудительном сборе подписей. Все мужики дружно утверждали, что, мол, что ты сделаешь – ведь “бьют по карману”, обещают снять премию. А премия – 150 рублей (что для районных центров немало). На мой ответ о том, что нужно отказываться сдавать подписи всем коллективом и тогда ничего не сделают, они только вздыхали. А вариант о том, чтобы сказать “ну и хрен с ней с этой премией” вообще даже не рассматривается.

Я вижу, что в наших людях живёт ложная мысль о том, что свободы, права и благосостояние можно отвоевать без жертв. Это не так. И я боюсь что человек, не готовый пожертвовать ради личного достоинства 150 рублями раз в 5 лет, не сможет пожертвовать чем-то большим. У нас так часто приводят в пример Майдан. Но Майдан сделали люди, готовы были идти под пули, без колебаний отдававшие свою жизнь за то, чтобы их страна избавилась от Януковича. Тут же разговор о вещах куда меньших, чем жизнь.

Уже говорил, и повторюсь: любые перемены начинаются на индивидуальном уровне. Когда хотя бы 1 миллион беларусов научится говорить “нет” там где унижается его личное достоинство – революция подойдёт сама собой. Но не раньше.

Што значаць рэпрэсіі супраць каманды Бабарыкі?

1. Яны дэманструюць абсалютную несастаяльнасць стратэгіі “пераможам сістэму па яе правілах”. Злая іронія ў тым, што сам Бабарыка яшчэ нядаўна рассыпаўся ў дыфірамбах перад наменклатурай і ЦВК і казаў што масавыя рэпрэсіі гэта міф. Літаральна тры тыдні спатрэбілася ўладзе, каб даказаць яму зваротнае. Так заўсёды бывае, калі бяжыш ад рэчаіснасці і спрабуеш яе прыбфарбаваць для ўласнай выгады.
Не важна наколькі паспяхова ты залагоджваеш наменклатуру, не важна як старана ты падлізваешся, падымаючы лапкі ўгару са словамі “я не вораг”. Як толькі ты пачнеш прадстаўляць патэнцыйную небяспеку (а рэйтынгі Бабарыкі гэта якраз яна) – ты атрымаеш па галаве.

Таму шчырасць і называнне рэчаў сваімі імёнамі заўсёды больш правільныя і паслядоўныя, чымсці спробы прапетляць і абыграць сістэму па яе правілах.

2. Вобшукі і затрыманні робяцца з двума мэтамі. Першая – аказаць псіхалагічны ціск на самога Бабарыку і сябраў ягонай кампаніі, якія. паверыўшы ў ружовыя казкі аб “выбарах па законе”, не былі гатовыя да такога развіцця падзеяў. Па-другое, сыходзячы са словаў самога Бабарыкі, што трасуць людзей, якія раней з ім працавалі – гэта стоадсоткава спроба знайсці кампрамат. Магчыма для ціску, магчыма – для пасадкі пасля 9 жніўня.

У той жа час трэба адзначыць што гэта, бадай, першая перадвыбарная кампанія, падчас якой такі шалёны ціск адбываецца на актывістаў і на саміх кандыдатаў яшчэ за два месяцы (!) да саміх выбараў. Супрацоўнікаў ДФР здымаюць з працы на тэрміновыя вобшукі, міліцыя – у аўральным стане, “Альфа” праводзіць спачатку аперацыі з Ціханоўскім, потым стрёмныя антытэрарыстычныя вучэнні. Колькі сістэма зможа жыць у такой напрузе, каб не даваць збоі – пакуль для мяне пытанне адкрытае.

Крытычнае мысленне

#radixbel #RadioRadix
Як навучыцца бачыць тое, што схавана? Як не стаць ахвярай хлусаў і маніпулятараў? Як натрэніраваць свой розум рабіць незалежныя высновы? Аб гэтым я расказваю ў новым, дванадцатым выпуску падкаста RadioRadix. Выпуск цалкам прысвечаны галоўнаму інтэлектуальнаму інструменту вызвалення – крытычнаму мысленню. Аб тым што гэта за звер і як ён дапаможа нам у жыцці – слухайце ў выпуску.

Працягласць: 34 хвіліны

SoundCloud
MixCloud
Youtube