Entries from May 2019 ↓

Тым, каму цікава, чым жыў анархісцкі рух Беларусі да 2010 года – гістарычныя матэрыялы, якія маюць для нас аграмадную важнасць.

Архив беларуской Индимедии доступен онлайн

#яэкстрэміст #яэкстремист

Глеба Рубанава выпусцілі, пратрымаўшы 30 гадзін у на Акрэсціна. Затрыманні людзей за карцінкі і пасты ў інтэрнэце ні да чаго не прывядуць акрамя радыкалізацыі сумленных людзей. Выпадак, аднак, нешараговы, і наводзіць на думку аб тым, што ў справу адназначна ўмяшаўся ГУБАЗіК. Звычайныя РАУСаўскія менты дакладна не будуць муціць такую спецаперацыю: падманныя званкі ў 4.30 ранку і засады ў двары.

Быў план. Менавіта супраць Глеба. І вось чаго яны хацелі ім дабіцца:

1. Запужаць ЗВЫЧАЙНЫХ людзей. Вядома, што з актывістамі запужванне не працуе. Трэба было паказаць, што за рэпост можа “прыляцець” – ажно да затрымання – таму хто не з’яўляецца ніякім актывістам, а проста вырашыў падтрымаць флэшмоб.
2. Зрабіць максімум стрэсу Глебу і яго сям’і (у іх маленькае дзіцё). Начны званок, раптоўнае затрыманне, больш за суткі ў няпэўнасці… Карацей, стварыць такую непрыемную сітуацыю, каб чалавек потым баяўся ў інтэрнэце лішняе слова ляпнуць.
3. Вядомая тактыка для таго, каб разбураць салідарнасць у супольнасцях: караць супорцера больш жорстка, чым арганізатара. Тыпу: “ты сядзіш а ў яго ўсё добра. Кашу заварыў ён а ты расхлебывай”. Праходзілі, ведаем 🙂

А падрабязней пра прыгоды Глеба чытайце тут: http://bit.ly/2PYdJqQ

Падчас апошней паездкі ў Вільню наш аўтобус раптоўна адправілі на рэнтген. Мусіць, шукалі нешта. Па вяртанню вадзіла адчыніў усе дзверы буса, выйшаў на вуліцу і стаў чакаць. На нашыя пытанні, чаго чакаем (спазняемся вапшчэ-та), ён сказаў што чакае пакуль пасля рэнтгену радыяцыя выветрыцца. Яму “сказалі” што ў такіх выпадках трэба чакаць 40 хвілін.

Я пытаюсь – гэта вам памежнікі сказалі? Ён кажа: “не, тыя сказалі можна сразу ехаць”. Сказаў, значыцца, нехта з калегаў. Вось вы смеяцеся а мы рэальна стаялі і чакалі з адчыненымі дзвярыма. Яшчэ і некаторыя пасажыры не хацелі заходзіць, пакуль радыяцыя не выветрыцца.

Жорсць.

#ACAB
#яэкстрэміст
#яэкстремист

Мусарской мразі вельмі хочацца запужаць усіх хто рэпосціць недазволенае. Дайшлі ўжо і да брудных правакацый. Глеб Рубанаў затрыманы да суда на трое сутак. Паведамляе Анастасія Рубанава: “Толькі што. Сярод ночы ў 4:30 званок на гарадскі. Нехта прадстаўляецца ўчастковым, паведамляе, што нейкі неадэкват граміў машыны ў двары, наш сітраен пашкоджаны і Глебу (гэта яе муж) трэба выйсці ў двор, каб праверыць пашкоджанні. Там высвятляецца, што з машынай ўсё ў парадку, але Глеба вельмі хочуць бачыць у Савецкім РУУС – верагодна, па справе, звязанай з флешмобам Міколы Дзядка. Павезлі яго туды зараз на грамадзянскай машыне.”

Пазней паведамілі, што Глеба Рубанава затрымалі на трое сутак да суда.

Коротенькое исследование того, как беларуские партии и движения работают в интернете. Результат неутешительный: нормально работают только общественные движения (некоторые) и анархисты.

Даволі частае пытанне.

Простага адказу няма. Залежыць ад таго, што вы разумееце пад уладай.

Калі ўлада гэта кіраванне напрамкам развіцця грамадства і ягонымі надзённымі справамі – так, пры анархізме будзе ўлада.

Калі арганізаванае панаванне меншасці над большасцю – не, пры анархізме не будзе ўлады.

На сённяшнім судзе на прадстаўніка СК было цяжка глядзець. Уявіце, вас ад асобы цэлай сур’езнай арганізацыі адправілі даказваць недаказуемае, паказваць на круглае і казаць што яно – квадратнае.

Як вы будзеце весці сябе ў гэтым выпадку? Прыкладна так як сёння рабіў сёння зам.старшыні аддзела па працы са зваротамі грамадзян Жукоўскі: несці лухту і абсурд, і рабіць гэта з такім сур’еным тварам як быццам чытаеш паэму Шэкспіра.

І гэта не апошняе паседжанне. 10 мая працяг. Будзем працаваць у гэтым напрамку да канца.

Ёсць такія кнігі, якія з першых старонак могуць не надта спадабацца. А вось калі разсмакуеш, уцягнешся – то не адарвешся! “Моби Дик или Белый Кит” Германа Мелвіла – якраз з такіх.

Почему, скажите мне, все борцы с экстремизмом оказываются “с душком”? Вот и стыривший из сейфа у колеги 270 тыс. долларов ГУБОПовец оказался подполковником, СТАРШИМ оперуполномоченным по ОСОБО ВАЖНЫМ делам 3-го управления. Управления по борьбе с экстремизмом.

Сейчас получил убежище в Румынии, живет припеваючи. А потом его коллеги будут рассказывать, какие они доблестные борцы за стабильность, и как они нещадно разят мечом экстремистов, террористов, коррупционеров и прочих врагов Беларуси. Если б не они – давно в Беларуси случились бы Майдан, война и каннибализм.

Правда, меч быстро откладывается в сторону и на его место приходит калькулятор, когда на горизонте маячат халявные бабки 🙂 Тут никакой подполковник не устоит. Сразу вспоминается случай как в прошлом году при обыске у наших товарищей исчезло 500 евро. Деньги исчезли и во время одного из обысков у Полиенко. Да и ждет своего исследователя история наркоторговца Вилюги, который был агентом КГБ и _дружил_ с ГУБОПовцами, зарабатывя при этом миллионы долларов на спайсах. Дружба, разумеется, была бескорысной. Вы ведь не сомневаетесь в этом?

Вывод прост: сотрудники ГУБОПиК это такого сорта люди, которые за деньги они не то что службу предадут – сожрут и своего “собрата по оружию”, и Лукашенко, и маму родную. И они – опора сегодняшнего государства. Больше ему опереться не на кого, потому что ни один человек с хотя бы остатками моральных принципов не будет делать то, что делают они. И они будут продолжать это делать – пока есть возможность урвать за свои подлые поступки побольше ДЕНЕГ.

Чтобы потом в передачах по ОНТ снова сделать пафосное лицо и в дорого обставленном кабинете рассказывать о том как они спасают страну от опасных экстремистов, сурово карая их за репосты картинок и хранение запрещенных книжек.

Заўтра ў мяне чарговы суд, на гэты раз нетыповы. Следчы камітэт адмовіў у разглядзе маёй заявы аб нападзе напад СОБРу на анархісцкі лагер у Крупках. І адмовіў у ўзбуджэнні крымінальнай справы. Зрабілі выгляд што нічога не адбылося.

4 траўня ў 14.30 гэтая адмова будзе разглядацца ў Партызанскім судзе Мінска. Будзем даказваць, што тое што учынілі спецназ і ГУБАЗіК год таму пад Крупкамі – гэта склад крымінальнага злачынства.

Нават калі вынік суда будзе такі, як звычайна ў Беларусі, вінаватыя мусяць памятаць, што ім нічога не сыйдзе з рук. Усё запісана, усе панясуць асабістую адказнасць. Дурныя менты думаюць што пад ценем загадаў начальства можна рабіць усё, і адказваць не прыйдзецца. Яны не разумеюць, што калі каньюнктура зменіцца (а гэта непазбежна – пытанне толкьі ў часе), у топку паляцяць не загадчыкі – а якраз гэтыя выканаўцы: Бедункевічы, Луневічы і ім падобныя.

Хто хоча – падыходзьце заўтра!