Entries Tagged 'Палітыка' ↓

Дело Полиенко

Я не бачу ніякай рацыянальнай мэты, з якой ментам карысна навесіць Зміцеру яшчэ адзін артыкул КК. З пункту гледжання жорсткасці пакарання гэта ніякай ролі не грае: у яго і так вісіць 339 ч.3.,а гэта да 10 год. Артыкул 369, які яму вешаюць зараз – гэта максімум да 3-х год хіміі.
 
Пракуратура і СК спрабуюць выслужыцца, паказваючы як пільна яны прэсуюць экстрэміста? Скарысталіся нагодай зрабіць яшчэ адну дэманстратыўную справу за выказванне ў інтэрнэце? Цягнуць час, каб падолей пратрымаць Змітра на СІЗА? Пакуль незразумела. Суд пакажа ўсё. А пакуль скажу адно: ACAB.

Анархісты і згушчонка

Часта ідэалогіі і погляды, якія аказалі істотнейшы ўплыў на гісторыю, аказваюцца незаслужана недаацэненымі ці закінутымі. Бывае гэта па розных прычынах: з-за небяспечнасці гэтых ідаэлогій для эліт, з-за іх уяўнай “утапічнасці”, а часам па віне іхніх нядбайных прыхільнікаў. Такі ж незаслужаны лёс, як мне падаецца, напаткаў і анархізм. А асабліва – ягоных вядомых прадстаўнікоў.

Тым часам, упэўнены, вы і не здагадваецеся, колькі людзей, якія аказалі ўплыў на сусветную літаратуру, мастацтва і навуку прытрымліваліся анархісцкіх поглядаў. Прабяжымся толькі па самых вярхах.

Яраслаў Гашэк – чэскі пісьменнік, аўтар знакамітых “Прыгодаў Швейка” – быў анархістам.

Леў Талстой – так-так, той самы што напісаў “Вайна і мір” – таксама. Хаця ягоны анархізм істотна разыходзіўся з уяўленнямі большасці анархістаў таго часу, яго ўсё ж лічаць адным з заснавальнікаў анарха-хрысціянства, а сам ён быў зацятым праціўнікам любой дзяржавы.

Максім Багдановіч, наш паэт – у 14 год стварыў таемны кружок анархістаў, а ягоны сябра і аднадумца ўзарваў лесвіцу ў гімназіі, дзе вучыўся. (бацька Максіма Багдановіча быў нарадавольцам, таму нічога дзіўнага).

Эжен Патье – іншы паэт, аўтар “Інтэрнацыяналу” (Вставай, проклятьем заклеймённный…) быў анархістам.

Казімір Малевіч – моцна сімпатызавал анархізму, у 1918 годзе шчыльна супрацоўнічаў з газетай “Анархія”. Яшчэ блізкім да анархізму быў вядомы мастак-прэрафаэліт Уільям Морыс.

Анатоль Жалезнякоў – рэвалюцыйны матрос, які разагнаў Устаноўчы сход у 1917-м, таксама быў анархістам. Знакамітая фраза “Караул устал” належыць яму.

Ну і на сёння ўсё не так кепска. Сусветна вядомы антраполаг Джэймс Скот, які спецыялізуецца на грамадствах паўночна-усходней Азіі і на супраціву сістэмам дамінавання – анархіст. Як і іншы амерыканкі антраполаг, прафесар лонданскай школы эканомікі, Дэвід Грэбер.

Каб не быць аднабокім, трымайце лыжку дзёгцю. Першым наркомам НКУС, заснавальнікам ГУЛАГа і будоўлі Беламорканала быў Генрых Ягода – ён пачынаў у 1907 годзе як анархіст, а да бальшавікоў прымкнуў толькі ў 1917-м.

Калі ж вы жыхар Рагачова ці проста любіце згушчонку, то вы многім абавязаныя Аляксандру Таратуце – расійскаму анархісту і рэвалюцыянеру, які ў 1930-х на пасадзе агранома-эканаміста трэсту “Союзконсервмолоко” прыняў рашэнне будаваць у Рагачове завод па вытворчасці згушчонкі. Пішуць нават, што ён з’яўляўся аўтарам знакамітай бела-блакітнай этыкеткі (па іншых дадзеных ёю з’яўлялася дызайнерка Іраіда Фаміна). Так ці інакш, з Беларуссю Таратуту звязвае яшчэ і тое, што падчас сваёй рэвалюцыйнай дзейнасці ў царскай Расіі ён 3,5 гады адсядзеў у Мінску (хутчэй за ўсё, на Валадарцы).

У 1934-м Таратуту арыштавалі і далі 5 год палітізалятара. А праз два гады расстралялі. Абвінавачанне: “контррэвалюцыйная анархічная дзейнасць і арганізацыя тэрарыстычнай групы”.

Так што памятайце, што кожны раз, купляючы слоік згушчонкі, асабліва рагачоўскай, вы аддаеце даніну памяці славутаму анархісту.

п.с. У Саўбелцы ёсць артыкул пра Таратуту і ягоны ўнёсак у згушчоначную справу. Але пра анархізм там, канешне, ні слова.

Схадзіў сёння на апеляцыйны суд Глеба Рубанава. Нагадаю, яму пару месяцаў таму далі 40 базавых штрафу за ўдзел у флэшмобе #яэкстрэміст. Ад падобных справаў гэта адрозніваее тое што менты не змаглі схаваць што афармлялі пратакол заднім чыслом – калі Глеб УЖО быў затрыманы.

Зроблена!

 

Семінар “Родныя ў турмах”, які я так доўга вам піярыў, урэшце адбыўся сёння. Народу было няшмат: 7 чалавек, але прыкладна на столькі я і разлічваў. Было вельмі прыемна выступаць перад зацікаўленай і абазнанай аўдыторыяй, з якой вельмі хутка паразумеліся. Больш за палову прыйшоўшых складалі ўдзельніцы “Маці 328”, у якіх дзеці сядзяць у зонах ужо не першы год – таму ў нас была не лекцыя а сапраўдны абмен досведам.

Што стала новым для мяне:
– Пасля бунту ў Воўчых Норах каля 30 (!) чалавек вывезлі на крытую (Магілёў і Жодзіна). Некаторых з іх ужо круцяць па 411-м артыкуле. Я ў шоку: чаму аб гэтым маўчаць СМІ? Гэта беспрэцэдзентная карная акцыя, апошні раз такое было мо ў дзевяностых.

– Літаральна нядаўна прынялі закон, па якім адміністрацыя можа без дазволу асуджанага СПІСВАЦЬ З ЯГОНАГА РАХУНКУ грашовыя сродкі на “добраўпарадкаванне калоніі”. То бок яны проста тыраць грошы, якія родныя высылаюць сваім дзецям на пакупкі ў турэмнай краме. Гэта проста неслыхана. Думалі, што з гэтым можна рабіць.

Па анкетах зваротнай сувязі, якія я сабраў пасля, зразумеў, што наведвальнікі былі задаволеныя. Ды і я выклаўся на 100%. А толькі так і трэба рабіць працу, якую любіш.

Практыка падобных семінараў будзе працягнутая.

IS outside Middle East

Finally I share with you my bachelor thesis, which is named “Territorial achievements of IS outside Middle East”. It is my first work, which I could honestly call a full-scale academic research without any “but”.

Just for a remark: IS cells by now are present in tens of countries outside Middle East, including Algeria, Turkey, Pakistan, India, Indonesia, Philippines, Uzbekistan, Tajikistan, Chad, Burkina-Faso, Mali etc. My research is narrowed to countries where IS did have or continue to have concrete and strong foothold: Philippines, Afghanistan\Pakistan, Nigeria, Libya.

_____________

Урэшце, магу падзяліцца з вамі сваёй бакалаўрскай працай пад назвай “Тэрытарыяльныя заваяванні Ісламскай Дзяржавы за межамі Бліжняга ўсходу”. Гэта першая мая праца, якую магу з гонарам і без усялякіх выняткаў назваць паўнавартасным акадэмічным даследаваннем.

Для інфармацыі: ячэйкі ІД зараз існуюць у дзясятках краінаў за межамі Бліжняга ўсходу: Алжыр, Турцыя, Пакістан, Індыя, Інданезія, Філіпіны, Узбекістан, Таджыкістан, Чад, Буркіна-Фасо, Малі, Самалі і г.д. Маё даследаванне звужанае да краінаў, дзе ІД мела ці мае на сёння выразны і пацверджаны кантроль над тэрыторыяй.

ЧЫТАЦЬ

Ізноў размова на тэму “лічбавага актывізма”.

На гэты раз – у прасторы “Другі паверх”. Дзякуй Human Constanta за тое што запрасілі ў якасці эксперта і далі магчымасць выказацца!

З самога пачатку дыскусіі на мяне многія абрынуліся за сцверджанне аб тым, што лічбавага актывізма не існуе і нельга прыроўніваць рызыкоўны выхад на вуліцы з бяспечным тыканнем у смартфон. Аднак я працягваю стаяць на гэтым: кляцканне мышшу і стаўленне лайкаў – гэта не актывізм.

А потым яшчэ доўга спрачаліся пра цэнзуру і самацэнзуру, а таксама пра тое на што мы здольныя ў аўтарытарнай дзяржаве. Сышліся на тым, што здольныя мы на многае, галоўнае – не баяцца. А калі баішся дык хоць ведаць дакладна, чаго баішся 🙂

І дзякуй калеге па блогерскаму цэху “Шэраму кату” за стрым з месца.

Што было: чытайце на Новым Часе.

Чаму дзяржава затурбавалася аб экстрэмістах?

Апошнія некалькі год дзяржава вельмі захапілася барацьбой з экстрэмізмам. А менавіта ў 2018-м годзе адбыўся рэзкі рост колькасці людзей, прыцягнутых па экстрэмісцкіх артыкулах КААП, больш за тое, пачалі абкатваць крымінальныя артыкулы за “распальванне варожасці”, якія раней ляжалі ў Крымінальным кодексе мёртвым грузам.

Чаму так адбылося? Адкуль такі шалёны імпэт? На гэта ёсць тры прычыны, аб якіх я і расказаў сайту palitviazni.info (а таксама паспрабаваў спрагназаваць што будзе далей).

 

Алёна Анісім не параўновўвала Басаева з партызанамі :)

Можна бясконца глядзець на тры рэчы: як гарыць агонь, як цячэ вада і як дэпутатка парламента Алёна Аніcім апраўдываецца перад парламенцкай камісіяй за твае артыкулы ў Новым Часе.
Звярніце ўвагу, што абраны прэіздэнт Ічкерыі Джахар Дудаеў названы “чачэнскім тэрарыстам”. Найс, вэрі найс…

 

Вось такія старажытныя артэфакты знайшоў у сябе дома. Звярніце ўвагу, якім поўным палітычным жыццём жыў Мінск у 1996 годзе 🙂

 

Семинар для родственников заключенных

У нас в стране относительно много времени уделяется проблемам заключенных: о беспределе в колониях пишут СМИ и правозащитники, громкие дела – в фокусе внимания общества. Только вот совсем за бортом внимания остается многотысячная армия матерей, жен, сестер, братьев и отцов тех, кто сидит за решеткой. А ведь эти люди сидят вместе с ними: годами ведут переписку, ждут редких звонков, ездят на свиданки и тягают передачи. Седеют, когда их близких садят в ШИЗО или везут на “крытую”.

По хорошему этим людям нужны группы психологической помощи, регулярные тренинги и всесторонняя помощь. Ничего этого нету.

В рамках своих скромных возможностей я решил помочь хотя бы в одном: в предоставлении информации. На четырёхчасовом семинаре я расскажу:
– Что делать если вашего родственника задержали
– Подробно опишу правовую базу, в рамках которой действуют репрессивные органы при задержании и допросе
– Расскажу что делать, если происходит худшее (избивают, шантажируют, пытают)
– Как правильно поддержать своего близкого в неволе
– Разберу неформальную иерархию в тюрьмах

и многое другое.

А также отвечу на вопросы присутствующих.

Семинар будет полезен не только родственникам заключенных но и тем кто хочет подготовить себя к неволе, а также юристам и правозащитникам.

Мероприятие платное, но обещаю вам, что это знание будет эксклюзивным. Многое из того что вы узнаете, еще не звучало в публичной сфере.

Событие в ВК.

Событие в ФБ.