Урэшце, адсудзіўся. Працэс ішоў 2,5 гадзіны. Суддзя Ярохіна, як сказаў Максім Вінярскі – сапраўды аказалася “правераным кадрам”.
З цікавага:
1. Змаглі дапытацца непарэднага допыту непасрэднага складальніка пратакола (участковага Аляксандра Юр’евіча Куранкова). Бітых паўгадзіны ён мяўся і чырванеў за трыбунай, адказваючы на пытанні – мае і адваката. Што зрабіць, праца такая, выстаўляць сябе дурнем у кампаніі прыстойных людзей.
2. Аўтар даведкі аб “выявленом правонарушеніі” хто? Канешне, наш стары сябар Міхаіл Бедункевіч. Цэлы падпалкоўнік патраціў 50 хвілін свайго працоўнага часу каб правесці “исследование в глобальной сети Интернет” і дагартаць мае захаваныя карцінкі да 2016 года. Хай будзе мне ўдзячны – з-за мяне і такіх як я ён увогуле мае працу.
Суддзя асабліва напірала на тое, што я не выдаліў карцінкі няглядзячы на іхнюю “незаконнасць”. Некалькі разоў з розных бакоў тлумачыў, чаму я не буду гэта рабіць: гэта мая прынцыповая пазіцыя ў абарону свабоды слова. Я не прызнаю за ГУБАЗіКам права вырашаць, чаму быць а чаму не быць на маей старонцы ў Фэйсбуку. Калі так будуць рабіць усе актывісты – усе іхнія “законы аб экстрэмізме” пойдуць прахам (ага, эта заклік).
Дзякуй усім, хто прыйшоў падтрымаць! Народу было зусім няшмат, але вы для мяне вельмі каштоўныя!
Зразумела, што суд не прыняў да ўвагі ані бесталкова складзены пратакол, ані кантэкст маіх пастоў, сутнасць якіх была ў асуджэнні нацызму. І выпісаў штраф – удвая большы чым ранейшы (амаль 500 баксаў).
Аднак гэта ні на што не паўплывае. Толькі наперад, спадары экстрэмісты.
#яэкстрэміст
#яэкстремист
Comments Off on Заплаці дзяржаве тысячу рублёў за тое што асудзіў нацызм
Завядзеннем другой адміністрацыйнай справы за “дэманстрацыю нацысцкай сімволікі” яны перапоўнілі мой кубак цярпення. Прыйшлося расказаць усю праўду: МУС РБ проста па факту сваёй дзейнасці і поглядаў яе супрацоўнікаў адпавядае амаль усім фармальным рысам нацысцкай арганізацыі. Гэта не мастацкая метафара і не журналісцкая гіпербала: усё раскладзена па паліцах. Глядзіце самі. Працягласць – 11 хвілін.
Нагадаю, судзіць мяне за “нацысцкую” карцінку ў фэйсбуку будуць у 27 снежня, у 10.00 у судзе Фрунзенскага раёну.
Подписал открытки с Новым Годом обвиняемым по делу Сети. Анархисты и антифашисты из России сейчас сидят по сфабрикованному делу о террористическом сообществе. Их 9 человек. Все обвиняемые подверглись зверским пыткам. Некоторых продолжают прессовать в СИЗО. Им нужна ваша поддержка. Напишите, поздравьте, скажите пару тёплых слов. Адреса здесь: https://rupression.com/person/
Больш за дзве тысячы год таму ў горадзе Бэт-Лахм, што вельмі далёка адсюль, адбылося здарэнне, якое перадвызначыла ход далейшай гісторыі чалавецтва.
Давайце ў гэты дзень спынімся, удыхнем-выдахнем і паглядзім на сваё жыццё праз прызму словаў чалавека, які нарадзіўся ў той дзень. Гэта рэальна дапаможа нам стаць лепш.
Ужо ў гэты чацвер мяне будуць судзіць за вось гэты пост у Фэйсбуку. Артыкул – 17.11 КаАП (“Распаўсюд экстрэмісцкіх матэрыялаў”). Жадаючыя – прыходзьце падтрымаць.
Мусара склалі на мяне пратакол за тое што я крытыкую людзей, якія стаяць побач з нацысцкім сцягам. Бязмежжа ГУБАЗіКа спыніць тут і зараз мы не можам. Але можам, прынамсі, асвяціць і выцягнуць на паверхню.
Чем старше становишься, тем быстрей летит время. Это банальность, но к ней невозможно привыкнуть.
Перед тем, как сесть за этот пост, пролистал аналогичную свою публикацию за 2017 год. Многое изменилось во взгляде на вещи, многие приоритеты сместились.
Ключевыми в этом году могу назвать сразу два момента. Первое: глубокие перемены в личной жизни, в отошении к окружающим и себе. Второе: твёрдое становление на дорогу видеоблогерства.
Вывад амерыканскіх войскаў з Сірыі – не проста чарговып папулісцкі ход Трампа. Гэта драматычны крок, які цалкам зменіць сітуацыю на Бліжнім усходзе. А яшчэ гэта ўрок для нас, беларусаў. Напісаў аб гэтым артыкул.
Учора ў другім чытанні быў адменены знаменіты і самы дэманстратыўны палітычны артыкул КК – 193.1, які мае на ўвазе крымінальную адказнасць за дзейнасць ад імя любой незарэгістраванай арганізацыі. Памятаю, калі яго прымалі, быў вялікі хайп – фактычна на 2 гады можна было пасадзіць за сяброўства, напрыклад, ў суполцы аматараў кактусаў.
Па факце ж, прымяняўся ён вельмі выбарачна. Больш за тое, вазьму на сябе смеласць заявіць, што ён і пісаўся пад пэўных людзей. Такіх як Зміцер Дашкевіч і шэраг іншых. Іх пасадзілі – артыкул амаль перастаў выкарыстоўвацца.
Прыбіранне гэтага артыкулу з КК магло б стаць нагодай для радасці, калі б не штогадовае ўзмацненне антыэкстрэмісцкага заканадаўства і шэраг іншых навінак. У 2016-м годзе быў прыняты такі “выдатны” артыкул, як 361-1 “Стварэнне экстрэмісцкай супольнасці” (да дзесяці год), і ён, без усялякага сумневу, таксама пісаўся пад пэўныя палітычныя групоўкі, у прыватнасці пад анархістаў. А яшчэ есць арт.361 “Заклікі да дзеянняў, накіраваных на шкоду нацыянальнай бяспецы Рэспублікі Беларусь” – з ВЕЛЬМІ расплывістымі фармулёўкамі (любы заклік да пратэстаў пад яго падвесці – две секунды). Яшчэ есць арт.361-2 “Фінансаванне экстрэмісцкага фарміравання”, 369-1 “Дыскрэдытацыя Рэспублікі Беларусь”, 369-3 “Нарушение порядка организации или проведения массовых мероприятий” і многія іншыя. Іх таксама прытрымліваюць да лепшых часоў – пакуль не падымецца чарговая хваля народнага гневу.
А яшчэ ж прыдумалі артыкул пра “Рэабілітацыю нацызма” – то бок варта разумець, будуць саджаць, калі адзначыш гераізм УПА ці напішаш аб зверствах чырвоных?
Выдаленне ж 193-1 з КК будзе, безумоўна, прадстаўлена “заходнім партнерам” як вялізарны шлях па дарозе да дэмакратыі, фантастычная саступка “эцім вашім правам человека”, каласальная лібералізацыя грамадскага жыцця і ўвоугле дайце грошай пажалуста.
193-1 быў самым адметна і бясспрэчна палітычным артыкулам у КК, прыдрацца да якога было вельмі проста праваабаронцам і замежнікам, якіх турбуюць правы чалавека ў Беларусі. Што яны і рабілі. Прыбіраючы такія артыкулы дзяржава пакідае сабе магчымасць казаць: а вось, глядзіце, ў іншых краінах усё тое ж самае ёсць! А ў еўрапейскіх краінах сапраўды есць артыкулы за сяброўства ў арганізацыях, чые метады не выключаюць гвалт.
Карацей, чым больш доўжыцца дыктатура тым больш дасканалыя яе метады пускання пылу ў вочы замежнікам.
Дарэчы, сам артыкул не зусім каб адмяняецца, а пераводзіцца з крымінальнага кодексу ў адміністрацыйны. І трэнд апошніх гадоў такі, што ў рамках адміністрацыйнага працэсу прэсуюць людзей не горш чым па крыміналцы. Вобшук? Калі ласка (назавем “агляд” і ўсяго дзялоў!). Затрыманне АМАПаўцамі пад домам? Калі ласка. Выламыванне дзвярэй у кватэру? Калі ласка. І ніякіх крыміналак заводзіць ня трэба. То бок фактычнага зніжэння рэпрэсій дзякуючы адмене гэтага артыкула не адбудзецца. Проста ўсё тое ж самае будзе і далей рабіцца але ўжо пад троху іншым прававым дахам.
Таму, спадары экстрэмісты, радавацца няма чаму. Трэба разлічваць толькі на ўласныя сілы і быць гатовымі пакутваць за свае перакананні.
