Крыху пра метады працы [1] адной з самых адмарожанных беларускіх спецслужбаў – Галоўнага ўпраўлення па барацьбе з арганізаваннай злачынасцю і карупцыяй (ГУБАЗіК).
“Калі я адмовілася напісаць пагадненне аб супрацоўніцтве на канфідэнцыйнай аснове з ГУБАЗіК МУС мяне пачалі абражаць і пагражаць. Гучалі фразы кшталту: “Калі б ты была мужыком, я б цябе ****л!”, “Паедзеш на Акрэсціна, ныркі застудзіш, дзяцей больш ніколі не будзе”, “Знайшла б сабе мужыка, каб з-пад яго не выпаўзала, тады б некалі было лезці ў палітыку” […] старэйшы оперупаўнаважаны Высоцкі націснуў на плечы і на шэйныя пазванкі, каб дала паролі ад тэлеграм-акаўнта”.
Так-так, гэта тыя самыя “афіцэры”, якія надзелі кайданкі [2] на бодзібілдэра Шату Лабжанідзе за тое, што па інтэрэнэце назваў прастытуткай актывістку БРСМ.
Цікава атрымоўваецца ў гэтых крывадушнікаў: каўказкаму мужчыне назваць БРСМаўку “прастытуткай” нельга. Сорамна. Затое беларускаму мужчыне (калі гэтае стварэнне называць мужчынам) можна катаваць, саджаць у камеру і абражаць беларуску? Зрэшты, улічваючы бэкграўнд і маральны ўзровень [3] іх супрацоўнікаў, гэта здзіўляе мала.
Вельмі спадзяюся, што гэты старэйшы опер упаў-намочаны Высоцкі так жа дзёрзка будзе весці сябе на лаўцы падсудных.
Переводил недавно свою старую статью, посвященную репрессивным стратегиям государства. Вспомнились все эпизоды, по мотивам которых статья писалась:
– как уничтожали через массовые посадки по уголовке движение футбольных фанатов
– как ОМОН накрывал панк-концерты
– как у некоторых анархистов проводили дома шмоны по два раза на месяц
– маски-шоу на ЛГБТ-вечеринках
– внесение сотен книжек и брошюр в «Список экстремистских материалов»…
И апофеоз государственного скотства: накрытие СОБРом свингерской вечеринки (!) два года назад. Замначальника МВД тогда объяснился: они нарушали моральные нормы! То есть занимались сексом не так, как этого хотело бы МВД.
Внезапно подумал: стоп. А почему же ничего этого не происходит сейчас? Давненько мы что-то не слышали про маски-шоу у субкультурщиков, или про дебильные судебные решения «признать брошь серого цвета экстремистским материалом».
Ответ прост. А им сейчас не до этого.
Когда нет ежедневных уличных акций и флешмобов, а каждую неделю не объявляется новый блогер-революционер — государственная свора начинает грызть всё, что попадается под руку, ища экстремизм даже на вечеринках свингеров. Руки чешутся, а заняться нечем — и они начинают работать на упреждение, подавляя ростки не то что политического инакомыслия а вообще инаковости, как таковой.
Но как припечёт всёръез и под главным паханом зашатается трон — то уже становится не до не до панков, ЛГБТшников и фанатов. Ресурс-то у карателей ограничен — приходится выбирать того врага, который в данный момент кажется опаснее.
Так гражданское общество, выросши и консолидировавшись, само того не зная, оттянуло на себя внимание карателей от криминализованных групп населения, впервые за долгое время дав им вздохнуть немного спокойней.
А если все описанные выше явления прошли мимо вас, то советую почитать собственно статью.
Comments Off on Когда государству плохо – людям спокойно
Не люблю каментаваць псеўдаінтэлектуальныя патугі міліцыянтаў, але тут проста не змог прайсці міма. Намеснік міністра МУС гучна заявіў [1] аб адказнасці адміністратараў ТГ-каналаў за ўсё, што яны робяць. Калі перакласці месендж на больш простую мову: забіце зяпу і не гаварыце нічога, што б нам, уладам, не падабалася. Інакш пасадзім. Але самае цікавае гэта спробы Казакевіча прыкрыць сваё забароннае “гаў!” у даследчую, ледзь не навуковую форму.
“Мы сталкиваемся с феноменом снятия социальных запретов, с так называемой социальной расторможенностью, когда пользователь, полагая, что он анонимен, не узнан, не распознан, думает, что с него снимаются все запреты”.
Дружок, гэта называецца свабода слова. Уяві сабе, ёсць вялікая праслойка людзей, якія сапраўды лічаць, што яны могуць пісаць і гаварыць усё што ўздумаецца і ўпэўнены, што яны не павінны несці за гэта аніякай адказнасці. Я таксама належу да гэтай групе людзей.
Бо пакаранне за выказванні — гэта анахранізм, супраць якога змагаюцца ўсе больш-менш прагрэсіўна мыслячыя людзі. І не трэба тут тыкаць досведам ЗША або Еўропы — там, як мінімум, існуюць незалежныя суды, а насельніцтва мае хоць якую вагу ў заканатворчым працэсе.
Усміхнула выкарыстанне тэрміна “социальная расторможенность”. Маючы якога-ніякага бакалаўра па паліталогіі/эканоміцы (сацыялогія таксама ўваходзіла ў курс) ніводнага разу гэты панятак не чуў. Пайшоў гугліць. Аказалася, сацыяльная растарможанасць — тэрмін з псіхіятрыі, а калі дакладней — сімптом шэрага хвароб (СДУГ, шызафрэнія, дэпрывацыя і т.п.). Намеснік міністра МУС, які ставіць дыягназы адміністратарам тэлеграм-каналаў на прэс-канферэнцыях — гэта моцна.
“Администратор телеграм-канала несет ответственность за все действия, которые он совершает в Сети. Если он призывает к любому нарушению общественного порядка, мы достаточно эффективно его находим и пресекаем подобные явления как на стадии зарождения, так и на стадии реализации”.
А вось і старое добрае “ўсіх знойдзем і перасаджаем”, пра якое я ўжо пісаў [2]. Ва ўмовах недахопу рэсурсаў, няўмельства рэагаваць на сучасныя выклікі, непаваротнасць апарату, а часцяком і проста гультайства звычайных супрацоўнікаў, Сістэме ўсё ж патрэбна выконваць сваю рэпрэсіўную функцыю. Як? Праз запужванне. Не можаш пакараць, часцей крычы што “ўсіх знойдзем і пасадзім”, нагадвай пра неадхільнасць пакарання, а можа хто і спужаецца. Спачатку знайдзіце светлагорскіх партызанаў [3], Шэрлакі Холмсы вы нашы.
“Конечная цель, с одной стороны, породить недоверие, а потом неуважение и ненависть населения, ну, допустим, к правоохранительным органам”.
Тут, здаецца, дыягназ самы час ставіць ужо самому намесніку міністра. Б’юць, катуюць і лжэсведчаць — міліцыянты. А нянавісць, значыць, спараджаюць тэлеграм-каналы, якія аб гэтым расказваюць. Добрая думка, нічога не скажаш.
Ну а мы, тыя самыя злачынныя адміністратары, як звычайна, пасмяяліся з недалёкіх і працягваем рабіць сваю справу. Рэвалюцыя не чакае.
На апошнім стрыме я казаў дапаможны сродак сувязі на выпадак адключэння інтэрнэту. Гэта — партатыўныя радыёстанцыі.
Дзякуючы падказкам падпісчыкаў і таварышаў змог вылучыць две мадэлі, якія прымальныя па тэхнічных характарыстыках і кошце.
Baofeng UV-5R. Дальнабойнасць па горадзе – каля 1 км. Кошт: 70-80 р. Аналагавая радыястанцыя – сувязь не шыфруецца.
Baofeng DM-5R. Дальнабойнасць па горадзе — каля 1 км. Кошт: 160-200 р. Лічбавая радыёстанцыя — гэта значыць што сувязь шыфруецца і проста так праслухаць нельга.
І тую і тую пры жаданні можна знайсці ў Мінску, калі не ў крамах то на барахолцы. Час яшчэ ёсць — так што рыхтуемся.
За спробу падаць скаргу ў КДБ затрымана [1] болей 50 (!) чалавек. З іх дзесяць — журналісты. Абсалютна ірацыянальнае дзеянне без будзь якога палітычнага сэнсу. Ані рэальнай, ані патэнцыяльнай пагрозы гэтая акцыя не несла. Наадварот, былі ўсе мажлівасці прадэманстраваць, што чарга-та вось — зусім невялічкая. Так адкуль такая неадэкватная рэакцыя? Лічу, што прычына ў тым, што ўлада, а ў першую чаргу, самі чэкісты, успрымаюць будынак КДБ як нейкае сакральнае месца. А значыць, адчуваюць першабытны жах ад таго, што хтосьці з нас, простых смяротных, можа вось так узяць і з’явіцца туды без санкцыі звыш. Прыходзіць туды нам, плебсу, можна толькі калі выклікаюць абветскай, ну, ці калі вязуць пад канвоем. Інакш ніяк.
Такое псіхапатычнае стаўленне да сваёй святыні чэкісты праяўляюць ужо не ўпершыню. Прыклад: у траўні 2011 у Бабруйску судзілі [2] анархістаў, якія закідалі мясцовы будынак КДБ кактэйлямі Молатава. Негледзячы на мізэрную шкоду (крыху копаці на ганку, пажарныя проста затапналі агонь нагамі), усе трое атрымалі па семь гадоў узмоцненнага рэжыму. У тым жа годзе, у снежні, актывістак украінскай FEMEN, якія правялі эксцэнтрычны флэшмоб [3] перад будынкам КДБ у Менску схапілі [4] проста на вакзале і запхалі ў мікрааўтобус. Звязалі, увезлі ў лес, білі, астрыглі валасы, аблілі зялёнкай і пагражалі забойствам.
І там, і там меў месца замах на святыню. Таму такая скоцкая жорсткасць у адказ.
Вось і зараз — цалкам неадэкватная рэакцыя ашалелых псіхапатаў на абсалютна легальную, ва ўсіх сэнсах законную спробу проста падаць чалабітную.
А потым здзіўляюцца, з чаго гэта знянацку грамадзяне ўсё часцей пачынаюць ужываць гвалт супраць сілавікоў [5]. Чэкісцкае жрэцтва, што зарвалося ў сваёй элітарнасці, пачало забываць: калі людзі перастаюць ісці ў суды, бо там немагчыма дамагчыся праўды, калі перастаюць ісці са скаргамі ў кабінеты, бо за гэта іх валакуць у аўтазак, то ім — людзям — становіцца няма чаго губляць. А роспач прыгнечаных вядзе да жорсткага і неразборлівага гвалту супраць прыгнятальнікаў. І менавіта да гэтага талкаюць беларусаў тыя, хто аддаў загад затрымаць 50 чалавек пры спробе падаць скаргу. Адсутнасць прававой сістэмы абароны сваіх інтарэсаў, ды й яшчэ на фоне адноснай свабоды інфармацыі — смяротны кактэйль для любой дыктатуры. І камусьці, пэўна, карціць гэтага кактэйля хлебнуць вусатым рылам.
Во время пандемии львиная доля средств и усилий государств Запада была кинута на спасение крупного бизнеса. Наилучший пример – США, где обычным людям выплатили мизерные 1,2$ долларов (и то их получили не все) а в бизнес были влиты сотни миллиардов (всего в экономику было вкинуто 2,25 трлн).
То же самое имеем и на законодательном уровне. Практически везде в странах победившего неолиберализма государство топило за то, чтобы граждане как можно скорей возвращались на рабочие места. Кое-где это даже вызывало забастовки рабочих.
И вот итог: за два месяца пандемии суммарное богатство американских миллиардеров увеличилось на 15%, т.е. приблизительно на 434 млрд долларов.
Пазл вообще легко складывается если вспомнить, что почти весь госаппарат в том же США состоит из лоббистов тех или иных бизнес-корпораций.
Бизнес продвигает своих людей во власть => власть принимает нужные бизнесу законы, особенно во время кризиса => доходы бизнеса растут => появляется ещё больше возможностей скупать политиков.
Чым далей, тым болей людзі падумваюць аб тым, як скараціць сваю залежнасць ад бюракратычнага паразіта — дзяржавы.
Вышэй я ўжо пісаў аб тым, як перастаць спансаваць дзяржпрапагандыстаў. А цяпер зацаніце пераклад амерыканскага артыкула на тэму таго, як дэмантаваць палітычныя і эканамічныя іерархіі ў паўсядзённым жыцці.
Некаторыя метады падыходзяць толькі для ЗША, але ўвогуле там паўсюль выдатная нагода для развагаў. Пры дастатковым масавым прымяненні, лічу, што гэтыя рэцэпты могуць не толькі істотна паслабіць уплыў дзяржавы на нашае штодзённае жыццё, але і стварыць сапраўднае паралельнае грамадства: гарызантальнае, вольнае, раўнапраўнае.
За падгон артыкула дзякуй падпісанту.
ОМОН ТРЕНИРУЕТСЯ ПРИМЕНЯТЬ БОЕВОЕ ОРУЖИЕ ПО ДЕМОНСТРАНТАМ!!!
Чем ближе к 9 августа, тем больше панических сообщений самого разного рода. Это и “инсайды” на крупных телеграм-каналах, и осторожные сливы в независимых СМИ и маразматические сообщения о тотальном чтении КГБ всех переписок (именно с понедельника. Почему не со вторника?). Нарративы разные, цель одна: создать у нас чувство апатии, безысходности, тотального превосходства государства. Им надо, чтобы мы почувствовали: мы – никто и огромная могучая госмашина нас раздавит при первом же неподчинении.
Что ж, госпропагандисты и силовики действоительно преуспели в нагнетании страха. Но только мы – умнее и смелее. Смотрите моё видео с разбором технологии тревожности. Также советую заглянуть в комментарии: там высказали много ценных мыслей.
Продолжительность: 10 минут.
Comments Off on С ПОНЕДЕЛЬНИКА КГБ МАССОВО ЧИТАЕТ СОЦСЕТИ И ВСЕ ПЕРЕПИСКИ! ПЕРЕШЛИ ДРУЗЬЯМ!!!!!
Пачынаем зусім хутка! Разбіраем спробы прапагандыстаў і спецслужб рэагаваць на поспехі грамадзянскай супольнасці і разглядаем альтэрнатывы інтэрнэціку ў выпадку блэкаўту.
Оказывается каждый из нас спонсирует БТ. В наших жировках есть пункты “ТВ-программы”. И независимо от того, смотрим мы их или нет, с нас снимают 8,58 рублей в месяц. Из этих денег платят людям, которые нам рассказывают про 900к $ у Тихановского, про то что демонстрации приводят к войнам а альтернативы дряхлому психопату в нашей стране нет.
Внезапно, перестать платить паразитам очень просто. Нужно сделать всего две вещи:
1. Собственнику квартиры или доверенному лицу с паспортом (или довереностью) и жировкой нужно приехать в МТИС на Энгельса, 14 (график работы: ПН – ПТ с 10:00 до 19:00, работают без обеда).
2. Написать и подать заявление с просьбой отключить ТВ-программы в квартире такой-то.
Тое же самое можно сделать по е-мэйлу. Пять составляющих:
1. Заявление в вольной форме: “Я, ФИО, прошу отключить ТВ-программы из списка коммунальных услуг в квартире такой-то. Телефон, дата, подпись”.
2. Скан или фото двух последних страничек паспорта собственникак вартиры.
