Для таго, каб максімальна ўскладніць жыццё колішняму прэзідэнту і ягонай свіце, неабходна, зацягнучы паясы тужэй, КОЖНАМУ З НАС максімальна прымяняць наступныя рэкамендацыі. Менавіта ад гэтых рэкамендацый можа залежыць наш з вамі лёс. А так жа сама лёсы тысячаў людзей, якія без аглядкі, негледзячы на запужванні і катаванні, зневажанні і фізічныя расправы, паставілі на кон усё, каб даць нам з вамі тую самую надзею на перамены! І мы не маем права заплюшчыць вочы і рабіць выгляд, што нічога не адбываецца.
Рэкамендацыі:
– зняць грошы з дзяржаўных банкаў (усё ў наяўныя, не пакідайце дэпазіты ў банке і сродкі на картах)
– не аплочваць ЖКГ плацяжы
– не аплочваць штрафы, не плаціць падаткі і зборы
– не запраўляцца і нічога не купляць на Беларусьнафце
– не набываць спіртное і цыгарэты (акцызы прыносяць ільвіную частку прыбытку ў бюджэт)
– не рабіць пакупкі ў сетках прыкарытных бізнэсмэнаў (Еўраопт, КАРОНА, Табакерка)
Калі мы не выйдзем на працы і будзем прытрымлівацца дадзеных рэкамендацый – гэта болей чым ускладніць выплату заробкаў сілавікам і свіце. Бо НДВ, падаходны падатак з фізічных асобаў, акцызы і падаткі на прыбытак юрыдычных асобаў – гэта 80% штомесячнага паступлення ў бюджэт РБ.
Без своечасова выплачанах заробкаў сілавікам і свіце ўсе сілавыя сцэнары асуджаныя на паразу, бо задарма ніхто нічога рабіць не будзе! Усё ўпіраецца ў болей чым годныя з.п. Калі пазбавіць з.п. сілавікоў і світу, змагацца за колішняга прэзідэнта будзе няма каму!
(узята з сяброўскіх каналаў)
Comments Off on ☝️А цяпер аб эканамічным супрацьстаянні
Ужо стала зразумела, што супрацьстаянне грамадства і дзяржавы перайшло ў пазіцыённую фазу. І ў гэтай зацяжнай вайне, пры ўмове дастатковай згуртаванасці, час грае на нашым баку. Прычына простая: дзеля такой беспрэцэдэнтнай мабілізацыі дзяржаўнага апарата, як цяпер, Лукашэнку патрэбныя вялізныя грошы.
Учора была агучаная [1] сума, у якую Беларусі абышліся пратэсты: 0,5 млрд даляраў. Не зусім зразумела, адкуль узялася сума: прэміі АМАПу, перакуленыя клумбы ці выдаткі ад забастовак? Лічба, хутчэй за ўсё, вельмі прыблізная. Але бюджэт Беларусі складае 36 млрд даляраў, а значыць, вышэйпаказаныя страты, будзь яны болей ці меней, усё адно досыць вялікія.
Увогуле, мне вельмі цікава было б даведацца, колькі сапраўды рэжым выдаткоўвае на мабілізацыю штодзён, але падлічыць гэта з наяўнымі дадзенымі амаль нерэальна. Але давайце паспрабуем падбіць тыя графы выдаткаў, якія мы ведаем:
– Выплаты АМАПу і іншым карнікам: ~400$ у дзень актыўных дзеянняў
– Выплаты бюджэтнікам за ўдзел у мітынгах за Лукашэнку: ~20$ за мітынг
– Выплаты нанятым з Расіі прапагандыстам на БТ, узамен бастуючых супрацоўнікаў (паводле сведчанняў [2] – відавочцаў іх там “чалавек 15” і заробак 2000$ на месяц), такім чынам, 30 000$ на месяц мінімум.
– Інфраструктура на лукашысцкія мітынгі (верталёты, аўтобусы, сімволіка і т.п.)
– Выплаты невядомай (пакуль) расійскай фабрыцы троляў за працу ва ўсіх сацсетках, а таксама за рэкламу праўладных пастоў (каторыя з’явіліся нават у ціндары) – гэта вялізныя грошы, думаю, другі па вялікасці пункт выдаткаў пасля карнікаў.
– Выдаткі ад забастовак
– Забеспячэнне інфраструктуры карнікаў (паліва для аўтазакаў, амуніцыя, слезацечны газ і т.п.)
– Выдаткі ад адтока капіталу і кваліфікаваных спецыялістаў (яшчэ не наступіў, але будзе вялізным)
Вядома таксама, што тры дні адключэння інтэрнэту абышліся бюджэту ў 150 млн даляраў, а адзін толькі тэндар на пачынку электрашокераў абышоўся карнікам у 7 000 даляраў.
І гэта я падлічыў толькі экстра-выдаткі, не беручы ва ўвагу тое, што і так выдаткоўвалася ў мірны час. І гэта толькі тое, аб чым вядома ў публічнай сферы.
Такім чынам, калі скласці ўсе выдаткі, думаю, можна спакойна гаварыць аб мільёнах даляраў на дзень. Гэтыя мільёны даляраў мы даем рэжыму ў выглядзе падаткаў, акцызаў і сваіх банкаўскіх укладаў. Але гэтых грошаў ужо не хапае, што пацвярджаецца апошнім паседжаннем Савета бяспекі, на які абмяркоўвалася ідэя аб замарозцы банкаўскіх укладаў, часовай забароне вывада сродкаў і таму падобныя рэпрэсіўныя меры. Занадта гаварыць, што гэта толькі узмацніць становішча. У бліжэйшыя тыдні, думаю, нас чакае дэвальвацыя і скачок цэнаў на ўсё.
Але гэта як раз тое. Што нам патрэбна. Алгарытм тут просты: у бюджэце скончваюцца грошы → няма чым плаціць карнікам і ідэолагам (вядома, адразу заробкі не будуць абразаць, але паступова, спачатку зменшаць прэміі, потым забяруць льготы, потым пакінуць адзін аклад) → яны масава звальняюцца ці проста пачынаюць выконваць сваю працу абы-як. Яшчэ раней грошы скончацца на замежных СММ-шчыкаў, якія вядуць праўладныя тэлеграм-каналы, ютубы і цік-токі. Задарма на Лукашэнку працаваць не будзе ніхто, а свае асабістыя грошы ён раздаваць не будзе. А яшчэ вадна, што самыя высокапастаўленыя пацукі пачнуць бегчы з карабля яшчэ задоўга да таго, як грошы пачнуць скончвацца.
Але для таго, каб прыблізіць гэты момант, нам патрэбная моцная стратэгія эканамічнага супрацьстаяння і змена многіх сваіх звычак. Аб гэтым я і хутка напішу.
Машины с протестной символикой изрисовывают и прокалывают колёса. Я не знаю на что рассчитывали “гении”, которые отдавали приказ это делать, но знаю, что:
а) Поврежденные машины отремонтируют забесплатно в соответствующих автосервисах, либо оплатят ремонт из фондов солидарности.
б) Людей не останавливает от выхода на улицу боязнь задержания и пыток, с чего вдруг их остановит повреждение машины?
в) Зато такими действиями власть сама радикализует тех, кто до этого хотел сопротивляться только мирным путём.
Да, и пожалуйста, не называйте исполнителей этого гадства “неизвестные” или “противники перемен”. 9 из 10 что это делают всё те же силовики, из числа максимально замазанных кровью, которым нечего терять. Никогда электорат Лукашенко не потратит ночь на проведение партизанских акций. Их предел это сходиться на митинги, которые для них организуют, раздадут символику и заплатят 43 рубля после вычета подоходного налога. Так что это очередная пакость силовиков, боящихся потерять кормушку и ответить за содеянное, а никак не акция сторонников Лукашенко.
Comments Off on Очередной пример абсолютно дебильных шагов, которыми власть пытается спасти своё положение
То бок людзі жывуць і думаюць мернікамі ХХ стагоддзя, калі ўсе рэвалюцыі кіраваліся са штаба. Камандзіры сказалі, павялі навучаны натоўп, той захапіў тэлефон-тэлеграф-пошту і новая ўлада прыйшла на месца старой. Усё проста, зразумела, цэнтралізавана. Парадаксальна, але яны проста адлюстроўваюць міф дзяржаўных прапагандыстаў, згодна з якім усе народныя рухі мусяць аднекуль скіроўвацца і кімсьці кіравацца.
Але цяпер гэта так не працуе. Годзе ўжо параўноўваць беларускую рэвалюцыю з Майданам ці Арменіяй. Яна куды болей падобна да рэвалюцыі Арабскай вясны: з іржавымі за некалькі дзесяцігоддзяў дыктатарамі і маналітным карным апаратам. Які штаб быў у рэвалюцыі ў Егіпце? У Тунісе? У Лівіі?
Праўду кажуць, што ўсе генералы рыхтуюцца да мінулых войнаў. У нас жа ўсе аналітыкі намагаюцца сённяшнія падзеі мераць састарэлымі меркамі.
Comments Off on Чытаю нашых топавых палітычных аналітыкаў (не буду называць прозвішчы, бо гэта паважаныя мною людзі) і многія з іх ва унісон гавораць, што калі ў рэвалюцыі няма штаба і кіраўніцтва, то нямашака і перспектываў.
Некоторые требуют их убрать, мол, “спровоцируем Россию” и “дадим повод русским пропагандистам обвинить нас в прозападности”. Ну и дальше по накатанной: Путин введёт войска и т.п.
Во-первых, российские пропагандоны уже вторую неделю поливают беларуские протесты, говоря, что они проплачены Польшей, организованы западными кукловодами при поддержке украинских боевиков. Что Батька молодец и за стабильность, что весь народ за него, а мы, оболваненные телеграм-каналами по методичкам цветных революций, хотим кровь и Майдан. Они УЖЕ это говорят. И будут говорить, какие бы флаги тут не были. Потому что пропагандисты отталкиваются от указаний начальства, а не от реальной картины мира.
Во-вторых, умоляю вас, оставьте раз и навсегда колониальное мышление. Мы в своей стране и сами решаем, как и с чем нам митинговать. Не хватало ещё чтобы кто-то из-за границы прямо или косвенно диктовал нам, с какими флагами нам ходить по НАШИМ улицам. Хватит перед каждым действиям оглядываться и думать “а что скажет российское ТВ?” Сама мысль об этом должна быть недопустима и отвратительна. Как себя идентифицировать – решаем только мы. А если кто-то боится агрессии, то помните одно: если агрессору нужен повод для нападения, он его найдет. Не найдёт – создаст. Стратегия утихомиривания агрессора не работала нигде и никогда, а лишь усугбляла проблему. Поэтому наличие тех или иных флагов на митингах по сути ни на что не влияет. Да и Путин в своих решениях руководствуется докладными записками чекистов куда больше, нежели репортажами своих помоечных СМИ.
Лично я бы с флагом Евросоюза не пошел, но не имею ничего против них, равно и против других флагов на протестах (даже российских). Поддержать народ приходят люди разных политических взглядов – и это замечательно. Попытка привести всех к единому знаменателю (больше нежели он уже есть) ни к чему хорошему не приведёт.
Comments Off on Мне задали вопрос: целесообразно ли приносить на митинги флаги Евросюза?
В связи с жестокостью карательных структур и забастовками Краковская экологическая комиссия и Федерация анархистов Кракова выразили свою поддержку бастующим рабочим Беларуси!
В целом впечатление позитивное. Люди видят, чего хотят и имеют определённую решимость этого добиваться. Правильным ходом было включение в первый же выход в люди Павла Латушко. Это сигнал колеблющимся из номенклатуры: приходите, для вас есть место.
Вопросы российских журналистов, как всегда, демонстрировали непонимание ситуации: “куда вы поведете толпу? кто будет управлять протестами?”. Они не совсем понимают, что протесты идут от внутреннего импульса самих людей и ими же организовываются. И лишь координируются (и то не полностью) топовыми телеграм-каналами.
Дипломатично включили в представительство человека от стачкома МТЗ Сергея Дылевского (который по преимуществу молчал). Хотя если б КС составлялся по степени влияния на текущую обстановку то должен бы был состоять из рабочих процентов на 60.
Вообще по составу КС стоит сказать отдельно: на мой взгляд, в нём явно диспропорционально представлена старая оппозиция, люди которые во-первых играют ничтожную роль в сегодняшних протестах во-вторых, как я считаю, полностью дискредитировали себя имитацией борьбы с диктатурой последние 26 лет. Ну да ладно, покритиковать новую власть времени ещё будет достаточно.
Латушко говорил очень правильные вещи (хотя занимал чересчур много пространства). А именно: мы уже давно не живем по закону а живем по понятиям. В стране: всевластие силовиков, неподконтрольных закону и оттого упивающихся своей безнаказанностью. Это и породило сегодняшнюю ситуацию. Видно, что у человека наболело.
Сейчас самое интересное, как власть будет саботировать работу КС. Отключать свет или блокировать входы там где они будут собираться? Всех задерживать? Просто игнорить их, как будто альтернативной власти не существует? И насколько сам КС готов взывать к гражданскому обществу и улицы для самозащиты? На эти вопросы у меня пока ответов нет. Будем посмотреть.
Цяпер шмат хто сцеражыцца зліву пратэста, таго, што людзі стомяцца выходзіць і ўсё вернецца ў старое рэчышча. Хачу вас запэўніць: як раней ужо не будзе. Ніколі. Нават калі Лукашэнка гэтага вельмі захоча. У грамадстве ўжо адбыліся і працягваюцца кардынальныя зрухі, якія нельга павернуць назад. Я не буду пералічваць шматлікія сведчанні таго, як сыплецца дзяржаўны апарат, у т.л. сілавы блок (адное гэтае [1] чаго каштуе) і выбудоўваецца паралельная сістэма ўлады (Каардынацыйная Рада і Нацыянальны стачачны камітэт), гэта і так відавочна. Але негледзячы на гэта у шмат каго чуваць трывожныя ноткі і хваляванні: вось мы выходзім-выходзім, а Лука дагэтуль не збег/не арыштаваны, што далей рабіць-та? Прычына такіх настрояў у тым міфе, які доўгі час раскручвалі апазыцыя і блогеры: маўляў, нас выйдзе 100.000 і сілавікі адразу пяройдуць на наш бок, а Лукашэнка спужаецца і збяжыць! І сапраўды, выйшла ўжо 200.000, а Лукашэнка дагэтуль не збягае. Але я адразу гаварыў, што ў нас гэта працаваць не будзе.
Важна разумець, фашысцкую сістэму, якая будавалася 26 гадоў немагчыма апракінуць за пару дзён. І таму важна не збаўляць абароты, спрабаваць розныя формы пратэста і канфрантацыі з Сыстэмай, і, вядома, умацоўваць нашую салідарнасць.
Нагадаю, што Майдан, да таго як перамог, стаяў ажно 4 месяцы. Рэвалюцыя ў Тунісе цягнулася 21 дзень. У Арменіі – 20 дзён. У Егіпце – 17. І нават улюбёная ўсім і звышхуткая (але, на жаль, вельмі крывавая: 1104 загінулых) рэвалюцыя ў Румыніі цягнулася 9 дзён. У нас жа пакуль толькі 10-ты дзень пратэстаў.
Пераважная большасць беларусаў абрала для сябе шлях негвалтоўнага супраціву і не хочаць радыкальных дзеянняў (штурмаў дзяржаўных установаў і т.п.) Раз так – значыць, шлях будзе адносна доўгім. Галоўнае, што гэты выбар народа зроблены самастойна. І ніякія тэлеграм-каналы, як бы каму не падавалася, не могуць зараз зрабіць з 200 тысячаў беларусаў, якія выйшлі на Стэлу, 200 тысячаў штурмавікоў. Зразумела, што хочацца ўсяго і адразу, але тут прыходзіцца абіраць: або з гвалтам, але хутка, або без яго – але марудна. Беларусы на дадзены момант свой выбар зрабілі. А да мэты мы абавязкова прыйдзем, не сумнявайцеся.
Этот подкаст я записал ещё за несколько дней до выборов. По расписанию он должен был выйти 10 августа, но не вышел по понятным причинам.
Ещё некоторое время я его не выкладывал — всё время казалось что на фоне творящегося ада, новостей о пытках и убийствах сейчас это будет неактуально, неуместно, не в тему. Возможно, и сейчас кому-то так покажется. Но всё же предоставляю его на ваш суд. Мой 10-минутный монолог о свободе, справедливости и праве на восстание.
