Забарона “Дотыка”

У Беларусі ЛГБТ-людзей прасуюць не за нейкую міфічную “прапаганду” ці “навязванне” гейства, а за сам факт таго, што яны існуюць. АМАП і чыноўнікі нахабна лезуць у іх асабістае жыццё і спрабуюць ганьбіць публічна. Можна як заўгодна ставіцца да ідэялогіі і пасылу ЛГБТ-руху, але забарона на ідэнтычнасць гэта недапушчальна.

 

Заявление в поддержку квир-фестиваля «Дотык»

Визит в ГБ (итоги)/ Visit to a State security office.

[ENGLISH FOLLOWS]

 

Сходил-таки туда, куда меня вчера вызывали. Разговор вели два улыбчивых и супер-дружелюбных сотрудника (один потом ушел), уверявшие меня что они это “не то что КГБ”, а совсем другое. Разговор длился достаточно долго – два часа. От чая и кофе отказался. Коротко, вот что их интересовало:

1. Моя биография
2. Мои поездки за границу, кто и как организовывает презентации книги
3. Мои знакомства и круг общения в Литве.
4. Мои источники дохода
5. Не завербован ли я КГБ (естественно, прямо не спрашивали, но подъезжали с разных сторон).

Было очень много вопросов про других (родителей, жену, друзей-одногрупников, соратников), которые я мягко, но настойчиво отсекал. Придерживался принципа: о себе рассказывал все что они спрашивали, о родных – анкетные данные, о всех остальных – ничего. Один раз мне пытались намекнуть, мол, “от вашей откровенности зависит решение вопроса о виде на жительства” но я дал понять, что могут решать что хотят, но о других я говорит не буду ничего, даже имена и места работы.

Анархистское движение их интересовало мало. Вербовать не пытались.

Под конец сотрудник посоветовал не распространяться об этом разговоре, т.к. он может заинтересовать КГБшников. А вот тут, пожалуй, он совершенно прав. Ну что, ставим ставки – дёрнут меня по приезду наши чекисты или нет 🙂?

П.с. лишний раз убедился что без особых причин ходить на такие беседы вообще не надо, каким бы спецом-психологом ты себя не считал. Вытягивать информацию они умеют очень хорошо, и будь я хоть чуть-чуть менее подкован или сдержан – обязательно сболтнул бы им лишнего.

______________________

Finally I have visited a place where I have been called yesterday. The talk was conducted by two smiling ans super-friendly operatives, one of which have lately leaved. Both of them tried to ensure me that they are “not like KGB” at all. The talk was pretty long – 2 hour. I rejected an offer of tea and coffee. That what interested them, briefly:

1. My biography.
2. My travels abroad, and who and how organizes the presentations of the book (The Colors of the Parallel World)
3. My acquaintances and encirclement in Lithuania.
4. My sources of income.
5. Was I recruited by KGB or not (of cause they were not asking this directly)

There were a lot of questions regarding other people (parents, wife, friends and groupmates) which I rejected politely but persistently. I was standing on a principle: told the everything they want about myself, biographic data – about relatives, and noting about the rest. Once an operative gave me a hint that “it’s up to your sincerity will you get Temporary residence permit or not”, but I let him know that they can make any decision but I will not tell anything about others, including names and places of work.

Anarchist movement did not interested them much. Also they did not try to recruit me.

In the end an operative adviced me not to expatiate upon this talk, as it may draw an interest of KGB in Minsk. And that’s pure truth. So let’s stake, will I be called by Belarusian chekists when go back home or not:)

p.s. I have asertained one more time that you should never visit such a talks without heavy reason. Even if you consider yourself super-pshychologist. They are very good in mining informations, and if I was just a little bit less skilled I would tell them something I should not.

Нарушений не выявлено

Я вось думаю, што калі правесці сацыяльны эксперымент. Кожнага мусара, суддзю, пракурора, карацей, любога, хто распараджаецца чалавечымі жыццямі перад назначэннем на пасаду ў прымусовым парадку адпраўляць на 2 тыдні ў турму, у камерную сістэму. Кшталту як стажыроўка. І хай яна ідзе ў лік рабочага часу, з аплатай па стаўке, усё як мае быць.

І пасля паглядзець, як бы змянілася колькасць такіх адпісак.

 

Покушение на Скрипаля

Такие случаи – большущий фейл для западных держав, показывающий что враги России пока нигде в Европе не могут чувствовать себя в безопасности. Литвиненко, Березовский, сейчас вот и Скрипаль. А кремлёвские палачи упиваются своей безнаказанностью.
 
п.с. не то чтобы мне было очень жалко олигархов и чекистов, но раз уж вы кричите о противостоянии “мировому злу”, извольте хотя бы диссидентов спасти от расправы.

Дэкрыміналайз

Навіну пра жаданне мусароў дэкрыміналізваць частку артыкула 328 я ўспрыняў са здзіўленнем. Нечакана! Стала цікава, каму гэта можа быць патрэбна. Ніжэй чытайце мой артыкул у Новым Часе на гэтую тэму. Коратка: у дэкрыміналізацыі могуць быць зацікаўленыя некалькі палітычных\эканамічных актараў у Беларусі, але яўна не МУС.

http://novychas.by/hramadstva/dekryminalajz-jak-srodak-papounic-kaznu

Здзекі з Жамчужнага працягваюцца

 
“Каардынатарка форума «Свабоду палітвязням Беларусі» Ганна Шапуцька паведаміла, што 23 і 24 лютага атрыманы адказы на зварот, падпісаныя начальнікам упраўлення ДВП МУС па Магілеўскай вобласці Таўкачовым Ю.У. і першым намеснікам ДВП МУС І.Б. Мысліцкім.” Новы Час.
 
Таўкачоў, што падпісаўся пад гэтым адказам, быў намеснікам начальніка па аператыўнай і рэжымнай працы (па-зэкаўскі: “зампорором”) ў пятнашцы (ПК-15), дзе я быў пачынаў свой доўгі 5-гадовы шлях. Дарэчы, там ён быў адным з самых нармальных легавых. Зараз вось, бачыце, на павышэнні. Што яшчэ раз кажа – нармальных ТАМ не бывае.

«Я могу прострелить тебе колено и мне за это ничего не будет»

А вось вам і абмен досьведам між сілавікамі Беларусі і Расеі. “Дурасць аднаго мусара” – запытаеце вы? Не, скажу я: Сістэма і паранаідальны страх перад непадкантрольнымі маладзёнамі.

 

goo.gl/WMU4x8

Закрытыя інстытуцыі – ганьба і крыніца гвалту

На спецПТВ былыя мусара збіваюць выхаванцаў. У школах-інтэрнатах гвалтуюць. У псіхіятрычных лякарнях здзекваюцца і закалываюць псіхатропаміі. Што адбываецца ў турмах увогуле маўчу. І так будзе надалей пакуль у нас будуць існаваць інстытуцыі, закрытыя ад усіх, пакуль дзяржава будзе вырашаць, каму і ў якім напрамку можна фізічна перасоўвацца жыхарам тэрыторыі пад назвай “Беларусь”.
 
Адзіным метадам барацьбы з гэтым я бачу бунты жыхароў такіх устаноў пры моцнай падтрымцы звонку. Гугліце #prisonstrike – з амерыканскіх зэкаў у гэтым плане можна браць прыклад.
 
п.с. а за спасылку на Спутнік Партызану вялікі дызлайк.
 

Сетевые фантазии чекистов

Вы, конечно, уже читали о том как в России ФСБ разоблачило якобы вооруженную группировку анархистов под названием “Сеть”, которая готовила свержение строя, взрывы администрации, разжигание Майдана, убийство Путина и изнасилование Ленина прямо в Мавозлее. Сейчас под стражей в России 8 человек (Пенза и Санкт-Петербург), всех их зверски пытали для получения признательных показаний. Самая мякотка в том, что в одном из пресс-релизов ФСБ сообщили, что “отделение Сети есть и в Беларуси”. Наши журналисты уже поспешили обратиться за комментарием к КГБ, мол, ну что там, а у нас анархо-террористы есть? И если есть, то кто? “Когда уже кого-нибудь арестуете?!” – читалось между строк.

Continue reading →

Начныя званкі

Сення у 5.12 ранку у маей кватэры ў Мінску раздаецца званок. Устаю з ложку, бяру слухаўку. Маўчанне. Алё! – кажу. Маўчанне. Потым на тым канцы кідаюць слухаўку.
 
Праз хвіліну тое ж самае ізноў. Пагрозы і наезды на адрас званільшыка не дапамагаюць. Маўчаць. І так тры разы, апошні раз пазванілі ў 5.58.
 
Удзень пачаў прабіваць нумары, з якіх званілі. Апынулася, іх было два. 822-60-30 і 328-46-90. Абодва нумары – мінскія гарадскія (!). Перазваніваю па першым нумары, мне кажа “неправильно набран номер”. Па другім – ніхто не бярэ, але гудкі ідуць нейкія дзіўныя. То доўгія то кароткія, не такія як звычайна звоніш.
 
Тэлефануем у Белтэлекам. Пытаемся наконт першага нумару. Аператарка сказала што зараз адыдзе і адсутнічала ВЕЛЬМІ ДОЎГА. Потым прыйшла і сказала, што гэта – номар юрыдычнай арганізацыі (!?). Наконт другога нумару сказала, што хутчэй за ўсе таксі.
 
Прабівон па гугле вынікаў не даў.
 
Хіба чэкісты вырашылі кравяны ціск падняць, прымусіць нервавацца? Версію “фулюганаў” нават не разглядаю. У каго было падобнае?