Перамога

СМІ пішуць, што аўтар ідэі аб выбачэнні перад гарадавым, начальнік упраўлення інфармацыі і грамадскіх сувязяў МУС Георгій Яўчар, звольнены за “іміджавы правал”.
У справе дэманстрацыі службовага імпэту заўседы ходзіш па лязу брытвы. Недастараўся – звольнілі. Перастараўся – таксама звольнілі. Трэба вылізваць начальству, але так, каб не перагнуць. Гэта няпроста, ой няпроста!

А калі сур’езна, гэты факт – маркер таго, што міліцыя, хто б што не казаў, парыцца аб сваім іміджы. Бо ім вельмі хочацца выглядаць не бандай а законнай уладай.

Калі ва Украіне першым знеслі Дзяржынскага, то ў нас, я так адчуваю, першым будзе гарадавы.

Памятаеце я казаў, што папулярнасць гэтага анты-помніка будзе толькі нарастаць? Так і адбываецца.

ГУБАЗіК крэатывіць

Ужо і фэйкавыя аккі ў ВК ад імя анархістаў стваралі. І лагер у Крупках накрывалі, і ў каментах срачі развадзілі. Зараз пайшлі яшчэ далей. Наста Лойка сабралася са сваімі знаёмымі з антыфа папіць гарбаты – а ім праз афіцыянта такі аркушык падкінулі. Бедункевіч, пэўна, разлічвае, што Мікалай Мікалаевіч зацэніць ягоны крэатыў в і выпіша прэмію 🙂

Дарэчы, “ананісты” гэта фірмовы жарт аднаго з мусароў якія мяне адводзілі ў лес “паразмаўляць” падчас накрыцця лагеру ў Крупках. Карацей у іх там, відаць, зусім невялічкая туса інтэлектуалаў з 3-га ўпраўлення.

Піша Наста Лойка

“Ня ведаю, пра што канкрэтна гэты пост. Спачатку было вельмі сьмешна, а потым стала сумна і нават трошкі трывожна.
Магчыма пра тое, як “эфэктыўна”(?) ці крэатыўна (?) працуюць нашыя дзяржаўныя ворганы? Ну я думаю, вы самі ведаеце.
Магчыма, пра цяжкасьці праваабарончай дзейнасьці ў Беларусі.
Магчыма, пра ціск на праваабронцаў.
Карацей.
Я ўжо 10 гадоў займаюся правамі чалавека. І так атрымалася, што я дапамагаю ці ўлажу ў дапамогу розным уражлівым групам. Спачатку гэта былі актывісты_кі (розныя), потым – замежнікі_цы, часам кансультую людзей з ЛГБТК+ супольнасьці, упісваюся ў жаночыя антыдыскрымінацыйныя рухі і г.д. Мяне нават намінавалі на прэмію Беларускі Нацыянальны Моладзевы Савет – РАДА у намінацыі “Вечны рухавік” (ня першы год кудысьці намінуюць і нічога не даюць потым хіхі).
Дык вось працягваю. Але вы напэўна ведаеце, што за любымі праактыўнымі людзьмі сочаць, кантроляць, калі трэба – бьюць па ручках і г.д. Ну і за праваабаронцамі звычайна сочыць спэцыяльны аддзел КДБ, які інфу зьбірае, але самі моцна не праяўляюцца, мо толькі на вобшуках якіх.

А тут я стала актыўна кансультаваць яшчэ адну ўражлівую групу – анархістаў_к і антыфашыстаў_к. І цікавіцца, што там у нас з экстрэмізмам. Мы нават з рабяткамі зрабілі старонку з тэматычнай інфой, там можна папрасіць кансультацыю, пачытаць даклад і парады ў тг-канале (http://pdby.tilda.ws/).
Я, канешне, лічу, што я нічога кепскага не раблю. Больш за тое, Дэклярацыя аб праваабаронцах мне гэта ўсё легальна дазваляе (беларускія законы не заўжды адпавядаюць, але я ведаю пра прыярытэт).

Але канкрэтна гэтую групу кантроліць прыўкрасны ворган – ГУБАЗіК – Галоўнае ўпраўленьне барацьбы з арганізаванай злачыннасьцю і карупцыяй. Яны знакамітыя сваімі па-за праўнымі мэтадамі працы і
татальнай беспакаранасьцю.

І што адбываецца: спачатку ўпершыню ў мяне ў жыцьці нам сарвалі прэзэнтацыю дакладу тэматычнага. А сёньня вось сустрэлася сачку папіць і пагаварыць пра тэндэнцыі – і нам падкінулі такую вось паперку праз афіцыянта ў кавярні.

Краткія высновы: 1) з пунктуацыяй у іх так сабе; 2) заняцца ім яўна няма больш чым (няма, відаць, сапраўдных злачынцаў); 3) ёсьць што яшчэ павесіць на сьцену над ложкам.
Візытоўкі я даклала, канешне, нам толькі паперку з тэкстам падкінулі.

*Зараз пытаньні ў залю*:
1. Ці падкідвалі вам ворганы што такое? Можаце падзяліцца? Выставу замуцім. Фоткі можна ў камэнты;
2. Патлумачце, што азначае “нармальная праца”, а тое я рэальна туплю.

З.Ы. Забылася. спачатку думалі напсіаць атветачку і падкінуць на Рэвалюцыйную 3, але пост у фб неяк больш цывілізавана)))”



Теперь понятно, почему Шуневич так переживает

“Ночь с 27-го на 28-е число носила до известной степени решающий характер для судеб революции. В эту ночь, как передавали, происходило повсеместное избиение полицейских. Один из них был убит под нашими окнами.

Из 7000 городовых, числящихся в Петрограде, за дни революции убито было около половины.

Трупы городовых и по сие время плавают в Обводном канале, куда их бросали. Особенно много избито полицейских в ночь с 27-го на 28-е февраля. В эту ночь была устроена “экспедиция” для борьбы со сторонниками старой власти, и он сам участвовал в этой экспедиции. Она тронулась на автомобилях из двора дома № 5 по Знаменской улице. Оттуда одних пулеметов вывезли не менее 100.

[…]

Брадобрей, услуживавший мне, мальчик лет 16-17, с веселой словоохотливостью поведал во время работы, что он ездил на одном из революционных автомобилей, когда избивали полицейских. Главный бой произошел на Гончарной улице. На их автомобиле было убито человек 13, тогда как они убили стражников человек 50.

[…]

«Те зверства, – свидетельствовал генерал К.И. Глобачев, – которые совершались взбунтовавшейся чернью в февральские дни по отношению к чинам полиции, корпуса жандармов и даже строевых офицеров, не поддаются описанию. Они нисколько не уступают тому, что впоследствии проделывали над своими жертвами большевики в своих чрезвычайках. Я говорю только о Петрограде, не упоминая уже о том, что, как всем уже теперь известно, творилось в Кронштадте».
«Этим зверям, – подтверждал полковник Ф.В. Винберг, – петербургское население в массах своих деятельно помогало: мальчишки, остервенелые революционные мегеры, разные буржуазного вида молодые люди, бежали вприпрыжку вокруг каждой охотящейся группы убийц и, подлаживаясь под “господ товарищей”, указывали им, где и в каком направлении следует искать последних скрывающихся полицейских”.

Из воспоминаний Булгакова.”

И правильно.

Пачакайце-пачакайце, вы што сур’ёзна?

То бок калі маладога хлопца на камеру прынізіла быдла ў форме, прымусіўшы выбачацца перад бронзавым істуканам, калі яны паказалі гэта на ўсю краіну з падтэкстам: “ДА, МЫ МОЖАМ І НАМ ЗА ГЭТА НІЧОГА НЕ БУДЗЕ”, вы замест таго каб выходзіць на мітынг ля МУС, прыехаць да гэтага помніку з пад’ёмным кранам і знесці яго нахер, ці на крайняк падысці і даць яму поўху, засняць публічна і выкласці ў сябе, вы запускаеце іранічны флэшмобік #простипамятник дзе тыпу просіце прабачэння ў іншых помнікаў, як быццам гэта вельмі смешна?

То бок калі трэба ірваць, гневацца, пратэставаць і прымусіць дрыжаць вылюдкаў у форме, вы хіхікаеце і посціце ў сябе смешныя фотачкі, пераводзіце ўсе ў жарт?

Скажыце мне людзі, вы дэбілы? ВЫ ДЭБІЛЫ? Без жартаў, тыя хто гэта робіць, вы заслугоўваеце не аднаго, а 10 Шуневічаў у сябе на шыі а звыш таго – барскі бот у сябе на твары.

В беларуской милиции работает озверевшее от собственной безнаказанности быдло

Меня всегда интересовало, если вы такие герои, какого же черта пропихиваете закон, запрещающий вас фотографировать? Нечем гордиться, а? Если вы считаете свое ремесло достойным, почему же одеваетесь в штатское во время задержаний? А не в свои почетные мундиры? Если вы – защитники общества, чего же прячетесь от этого общества, как крысы? Почему отключаете комментарии к своим видео на Ютубе)?

Ответов у вас нет, и быть не может. Вы просто сборище ничтожеств, наделенных властью.

Малодушные извиняются за символические жесты вроде плюхи вашему бронзовому идолу, на который вы во главе с Шуневичем молитесь. Типа “неуважение к милиции”. Ну когда уже до вас дойдет, что вас, нечистей, не за что уважать?

https://euroradio.fm/milicyyanty-prymusili-minchuka-prasic-prabachennya-u-skulptury-garadavoga-videa

Гэтыя мразі не спыняцца пакуль не будзе забаронена ўвогуле ўсе. Вось рэальна такое адчуванне што сядзіць старая камуністычная срака ў пінжаке, у сябе ў МУС ці ў Палаце прадстаўнікоў і думае: “таааакс это мы есчо не запретілі, надо запретіть, Александр Грігорьевіч должен быть доволен да экстремістов надо бы пріжать, ішь поднялі голову”…
 
І няма чаго спадзявацца на Захад, пакуль самі не падымемся, нічога не будзе.
 
 

Забарона здымкаў на вуліцы – не нагода для панікі

Так, ні для каго не сакрэт, што наш урад – ашалелы прынтар, які ў панічных спробах апраўдаць свае існаванне істэрычна шукае, што б яшчэ забараніць. Аднак я рэальна стаміўся ад таго, якім чынам гэты закон асвятляюць нашыя вядучыя СМІ\блогеры\тэлеграм-каналы.
 
Оруэл ужо тут!
Усім усе забароняць!
Будзе як у Паўночнай Карэі!
А як жа сэлфі на вуліцах!
Караул! Трэба заводзіць трактар!
 
… і гэтак далей. Ну што за глупства! Які яшчэ Оруэл? Якая Карэя? Пачытайце, што кажуць аўтары законапраекту, паглядзіце на тендэнцыі незалежных СМІ апошніх год.
 
Закон прымаецца з адной-адзінай мэтай: абараніць мусароў ад несанкцыянаванай фота і відэа-здымкі на вуліцах. Давайце паглядзім, якія сацыяльныя відэа ў трэндзе ў Беларусі ў апошнія гады. Гэта заснятае дэбільства патрульных і ДАІшнікаў (асабліва ДАІшнікаў), гэта відэа з дэманстрацый, дзе мусара збіваюць людзей. Такія відосы набіраюць дзясяткі і сотні тысяч праглядаў. Сацсеткі літаральна выбухаюць, мянтоў, зразумела, чэхвосцяць на чым свет стаіць. А яны ж усе гэта бачаць. І ім гэта непрыемна. А яшчэ ж есць адмысловыя сайты, дзе адснятых на вуліцы шунявак ідэнтэфікуюць… Хутчэй за ўсе, Шунік проста прыйшоў да Лукашэнкі, кажа “Аляксанр Грыгоравіч тут вот эта пятая калона в інтэрнэце саздаёт негатіўны імідж сатруднікаў міліцыі. аскарбляюць, абзываюць. Экстрэмізм пладзят. Автаріцет органав падает, Аляксандр Грыгорьевіч”. А той яму: “Харашо, падпішу, неабязацельна была ка мне ў кабінет на лыжах прыхадзіць”.
 
Вось і ўсе.
 
Але у чыюсьці нясветлую галаву (магчыма, таго ж Шуневіча) прыйшла думка, што каб гэты закон не выглядаў ужо да такой ступені адкрыта пра-МУСаўскім і рэпрэсіўным, трэба агарнуць яго ў абалонку “турботы аб прыватным жыцці грамадзян” (рогат у зале). Да таго ж у такім выглядзе яго лягчэй будзе апраўдаць перад Захадам (“У вас тожэ такія ж законы есць! Мы жа с вас прымер бяром!”) і абалваніць грамадзян не зусім палітычна пісьменных.
 
Не турбуйцеся вы за сэлфі, відэарэгістратары і іншае. Закон будзе ўжывацца кропкава: супраць карэспандэнтаў СМІ (мусара змогуць спыніць любыя здымкі на вуліцы), супраць блогераў і звычайных людзей якія фіксуюць мусарское бязмежжа. Ім проста быў патрэбны легальны інструмент каб гэта рабіць. Каб не атрымліваць дыскамфорта ад таго што ўсе іхнія лычы зараз вісяць у інтэрнэце, што іх усе ад школьнікаў да пенсіянераў паліваюць брудам.
 
Канешне, калі б мянтоў у Беларусі перыядычна білі і палілі кактэйлямі молатава (як ва ўсіх развітых краінах), і ўвогуле выказвалі б незадаволенасць іхней працай больш радыкальнымі метадамі, то іх бы не турбавала такая дробязь як тое, што іх здымаюць на відэа а потым выкладываюць у інтэрнэт. Але пакуль кі фізічны супраціў ім, нажаль, не чыніцца, і ўвогуле яны што хочуць то і робяць, то ў іх застаецца час, рэсурс, імпэт душыць апошнія крыніцы выражэння незадаволенасці.
 
Так што як у Паўночнай Карэі не будзе. Будзе як у Беларусі. А панікаваць ня трэба – трэба закупляцца патаемнымі відэадэвайсамі. Аліэкспрэс вам у дапамогу.

Мусара есць мусара

Нападаць на анархістаў, апрануўшы маскі – гэта яны смелыя.

А як узяць на сябе адказнасць за зробленае – ніхто не хоча. Чаго баіцеся, “праваахраніцелі”?

Пікча – ПЦ “Вясна”

Вось так неабачліва выкладзі суворую фотку ў фэйсбуку))