Entries Tagged 'Палітыка' ↓

Школа экстрэмізма!

У гэтым выпуску высвятляем з Андрэем Павуком, адкуль узялася дзяржава, што ў ёй добрага і чаму больш за ўсё любіць караць.
 

Tekoşîna Anarşîst

Turkish armed group “Tekoşîna Anarşîst” (Anarchist atruggle) came back from Deir-Ez-Zour, Syria.
______________
Турэцкі атрад “Tekoşîna Anarşîst” (Анархісцкая барацьба) вярнуўся з “камандыроўкі” ў Дэйр-Эз-Зор, Сірыя.
 
На дадзены момант у Сірыйскім Курдыстане (Ражава) дзейнічае тры анархісцкіх атрады: турэцкі, грэцкі і адзін інтэрнацыянальны. Асноўны напрамак: барацьба з ІДІЛ.

Заметки с вчерашнего суда: Игорь Богачек против МВД

В 2017-м, когда шла массовая облава на анархистов, во время обыска у Игоря забрали 70 единиц печатной продукции (книги, журналы, листовки и т.п) на предмет проверить их на “экстремизм”. Экстремизма не нашли. Зато 70 единиц печатной продукции участковый просто уничтожил. После жалоб участкового лишили премии. Но никакой компенсации, естественно, не дали. Игорь подал в суд, вчера было первое заседание, которое я и посетил.

Так вот, заметки.

Мусора очень любят словосочетания “литература, пропагандирующая экстремизм” или “литература, пропагандирующая анархизм”. Чувствуете коннотацию?

Хотя никто не называет Уголовный кодекс “литературой, пропагандирующей законность”, а журнал “Беларуская думка” – “литературой, пропагандирующей государственность”.

Дискурсивная власть даже здесь.

Креативчик от милиции

Вот это история! Коротко: девушка сидела в анархистском чате, где незнакомец попросил ее скинуть рецепт взрывчатки. Она скинула. Вскоре к ней пришли, увезли в РОВД, где она добровольно (!) показала ментам свой акк в инстаграме и телеграме, и рассказала что и кому скидывала.
Итог: административка по 17.14 КоАП.
Незнакомец, естественно, был подставным мусором.

Какие выводы можно сделать?
– Никогда не давайте мусорам доступ к своим аккаунтам и не показывайте ничего на своем телефоне
– Если ты анархист и тебя репрессируют, сообщай об этом СРАЗУ ЖЕ, а не через месяц. Благо у анархистов есть своя правозащитная орагнизация (abc-belarus.org)
– Как видим, милиция может узнать ваш номер в ТГ. Так что используйте более защищенные каналы: Jabber, riot.im.
– Я бы посоветовал вообще меньше сидеть, и тем более писать в стремных телеграм-чатиках, которые админят непонятные анонимы. Как видим, это лишь рассадник проблем и провокаций для самих же анархистов.

 

Анархія – проста

Са здзіўленнем вынайшаў, што вялікая колькасць падпісчыкаў маіх старонак, ды і проста людзей, што спачуваюць анархістам, маюць вельмі цьмянае ўяўленне аб тым, што ж такое анархізм.

Але ж без разумення гэтага не зразумець сутнасць анархісцкага руху, ды і ўвогуле сучаснай беларускай палітыкі, у якой анархісты занялі трывалае месца.

Тры pdf-кі ніжэй – ваш пропуск у свет анархісцкай тэорыі. Коратка, ясна, максімальна даступна аб тым, хто мы такія і чаго хочам.

Калі засталіся пытанні, праходзьце сюды: https://pramen.io/ru/hto-my-takiya-i-chago-my-hocham/ (уваход праз Tor i VPN) – там тэорыя і практыка анархізма пададзеныя больш разгорнута ў грунтоўных тэматычных працах.

Чытаем-адукоўваемся!

http://bit.ly/kto-ukral
http://bit.ly/chto-taoke-a
http://bit.ly/chego-hotyat-a

Лянота чытаць шмат, ці засталіся яшчэ пытанні? Хвалюе, ці будуць пры анархізме аднаполыя шлюбы? Як будзе працаваць хлебазавод на вул. Слясарнай у анархічным Мінску? Ці сапраўды ў Сірыйскім Курдыстане пабудавалі анархізм? Шліце пытанні мне на мыла mikola@riseup.net

Абяцаю адказаць усім: коратка, хутка і па справе!

Набярэцца шмат пытанняў – зраблю відос! 🙂

Міліцэйскія трэнды і што нам рабіць

Ужо некалькі год назіраю за змяшчэннем фокуса ўвагі карных ворганаў у плане палітычных рэпрэсій. Доўгі час слова “экстрэмізм” карысталася рэдка, і не мела выразнага прававога статусу. У цэнтры увагі былі апазіцыйныя партыі і іхняя “маладзёжка”. ЗУБРы, БУНТы, МФ, Моладзь БНФ, “За свабоду” і іншыя. Зараз сітуацыя змянілася кардынальна. Па дзяржСМІ і ад міліцыі толькі і чуваць “экстрэмісты, экстрэмісты, экстрэмісты!” Цэлае ўпраўленне ГУБАЗіК і адчувальная частка КДБ працуе на барацьбу з нефармальнымі моладзевымі рухамі\групоўкамі (анархісты найперш, несістэмныя нацыяналісты, футбольныя фанаты, маргінальныя неанацысты, язычнікі). З чым гэта звязана? Я выдзяляю два галоўных аспекты:

1. Аслабленне апазіцыі. Перш за ўсе з-за міжнароднай кан’юнктуры і рэзкага зніжэння фінансавання. Перастаюць спансаваць нават такіх монстраў як Хартыя-97, то аб чым ужо казаць. Паколькі бОльшая частка сістэмнай апазіцыі прадстаўляе будзь-якую пагрозу толькі пры наяўнасці шчодрага фінансавання, то няма фінансавання – няма пагрозы.
Акрамя таго за 25 год дыктатуры апазіцыя выдатна ўбудавалася ў Сістэму, абстаўленая чырвонымі флажкамі і, збольшага, камфортна ў іх існуе. Інстытуцыяналізавалася ў тых рамках, што есць, і не імкнецца змяніць правілы гульні.

2. Майдан. Вялізную ролю ў ім адыгралі футбольныя фанаты і, увогуле, самаарганізаваныя НЕпалітычныя супольнасці. Аналітыкі з КДБ і ААЦ адразу ж экстрапалявалі сітуацыю на Беларусь. А тут і анархісты з кактэйлем молатава, і сотні фанатаў з накачанымі біцухамі, якім толькі дай нешта штурмануць. І пачалі душыць.

Прааналізаваўшы адкрытыя крыніцы, зараз дакладна магу сцвярджаць: пачынаючы прыкладна з 2015-га году пачалася сістэмная праца па барацьбе з «экстрэмізмам». Праца ідзе па загадзя загатоўленаму плану. Асноўныя высілкі – на моладзь. Гэта і неаднаразовае ўзмацненне “Закона аб супрацьдзеянні экстрэмізму”, і правядзенне профільных семінараў для педагогаў, і развешванне па інтэрнатах пужалак для студэнтаў. Сайт амаль кожнай навучальнай установы зараз мае старонку, прысвечаную “супрацьдзеянню экстрэмізму”. Некаторыя адпальваюць па поўнай. Напрыклад, на сайце 11-й школы г.Бабруйска да экстрэмізма аднесенае  “публичное ложное обвинение лиц, занимающих государственные должности”. Дзяржаўныя “даследчыкі” пішуць цэлыя манаграфіі  аб прычынах “моладзевага экстрэмізма” .

Яшчэ была такая смешная «даследчыца» Алла Веруш. Магла б быць нармальнай шэранькай мышкай, але вырашыла напісаць артыкул аб злых беларускіх анархістах (асноўны пасыл: МУС недастаткова нас прасуе) і стала знакамітасцю. Анархісты вырашылі зрабіць расследаванне пра яе, і зараз пры пошуку ў Гугле гэта першае, што аб ёй вылазіць. Пачытайце, вельмі цікава: (спойлер – дачка барацьбіткі з экстрэмізмам посціла свастыкі і жарты пра спаленых габрэяў на сваёй старонцы).

З навуковага пункту гледжання ўсе іхнія даследванні вельмі пасрэдныя і нецікавыя. Навізны – ноль. Што таго, што робіць міліцыя і Мінадукацыі ў навучальных установах, то моладдзю гэта будзе ўспрымацца як яшчэ адна сумная абязалаўка, якую трэба выслухаць і распісацца. Сухая бюракратычная фігня, ніхто такое нават чытаць па сваёй волі не будзе.
Аднак тут важны сам факт таго, што такая праца вядзецца. Бо ёсць і трывожныя званочкі. Напрыклад выпадак у Магілеве, калі ў рамках прафілактычных мерапрыемстваў супраць экстрэмізму вучняў спрабавалі абавязаць  даць логіны і паролі ад сваіх старонак ВК.

Ва ўсім гэтым бачны, вядома, вялікі закос пад Расію. Бо там рэпрэсіўная база ўжо адпрацаваная, трэба толькі пераняць фармулёўкі, адаптаваць пад нашыя рэаліі і можна працаваць.

Барацьбу за моладзь яны прайгралі. Выйграў жа яе інтэрнэт, у якім Мы – экстрэмісты і барацьбіты за свабоду, прадстаўленыя куды лепей, чым сілы рэакцыі. Яны гэта выдатна разумеюць, і адтаго – спробы навярстаць страчанае. Тым не меней, разнявольвацца рана. Наперадзе ў нас вялікая бітва за свабоду слова. Я так думаю.

#яэкстрэміст
#яэкстремист

Злачынцы на “ахове правапарадку”

https://pramen.io/ru/2019/02/polkovnika-sluzhby-sobstvennoj-bezopasnosti-zaderzhali-za-debosh-v-magazine/ – вось такія прыколы адбываюцца.

А я б яшчэ задаўся пытаннем, якое маральнае права указваць нам як жыць і навязваць нейкія законы маюць тыя, хто барыжыць наркатой і напіваецца ў грамадскім месцы?

Заўважым, у абедзьвух выпадках гаворка ідзе аб афіцэрах. Старлей і палкоўнік. То бок гэта не шараговыя патрульныя. Да агульнай карціны пасуюць ГУБАЗавец Денісевіч, які крышэваў бізнес Вілюгі па продажы спайсаў, і супрацоўнік ГУБАЗіК, што скраў са служэбнага сейфа 200 тыс баксаў і зваліў у Еўропу…

Ізноў, гэтыя людзі надзеленыя ўладай караць і саджаць, вось што самае страшнае.

Рыба гніе з галавы, а беларуская міліцыя даўно згніла, як бы не імкнулася выставіць сябе дысцыплінаванай і эфектыўнай структурай. Адзінае з чым яна адносна нядрэнна спраўляецца – гэта барацьба з іншадумцамі. І тое, дзякуючы таму што іншадумцаў гэтых кот наплакаў.

Солидарность

Перед Новым Годом выслал в Пензу открытки политзаключенным – узникам по “Делу Сети”.
И вот недавно радостная весть – проделав 1,4 тысячи километров, преодолев кордоны милицейской цензуры, открытки дошли до товарищей! Как минимум – до Ильи Шакурского.
 
Напомню, Дело Сети – это сфальсифицированное чекистами дело против политически активной молодежи. Парни тусовались вместе, играли в страйкбол и учились навыкам выживания, а еще – были анархистами. Теперь их обвиняют в создании террористического сообщества. Всех обвиняемых зверски пытали, в основном динамо-машиной (подключая электроды к пальцам на ногах) и электрошокером.
 
После тяжелейших психологических и физических трамв, в условиях неволи и изоляции каждая весточка для узников – как бальзам на душу. Пишите письма политзаключенным!

А читали, Владислав Сурков статью выпустил?

Все очень обсуждают (http://bit.ly/2Dx1Lyt)

“Иллюзия выбора является важнейшей из иллюзий, коронным трюком западного образа жизни вообще и западной демократии в частности”.

“С тех пор как после провальных 90-х наша страна отказалась от идеологических займов, начала сама производить смыслы и перешла в информационное контрнаступление на Запад, европейские и американские эксперты стали все чаще ошибаться в прогнозах.”

Интеллектуально топчет Запад, высокоумно признается в преданности Путину, рассуждает о “глубинном государстве”, даёт изящные оправдания полицейскому государству. Так филигранно звучит, аж хочется попросить “врежьте мне дубинкой, товарищ майор”. Евразийским интеллектуалам, думаю, замечательно зашло, прям со свистом.

А вообще, конечно, это просто шедевр политического лицемерия и элитарной имперскости. Он грамотный демагог, этого не отнять. И, скажу я вам, один такой Сурков, да еще при деньгах и должностях, опаснее для абстрактных свободы и прогресса, чем 500 ОМОНовцев.

 

Назіранне за судом па Справе БелТА

Суд над Золатавай і Тутбаем – сапраўдны цырк. БелТА, якая прасіла закрыць судовае паседжанне з-за “сакрэтнай інфармацыі” рассылала паролі факсам, акрамя таго, не забараняла перадаваць іх трэцім асобам. Золатава не прызнае віну – рэспект.

170 чалавек у судзе – добры вынік. Нават на “Справе прафсаюзаў” столькі не было. Гэта паказчык таго, што грамадзянская супольнасць, хай і дыхае на ладан, але жывая.

Адна толькі фраза ў інтэрвью Марыны Золатавай рэзанула вока: “я настроеная на лепшае”. Лепшае гораше зараз мала залежыць ад яе, а залежыць найперш ад палітычнай волі кіраўніка рэпрэсіўнага апарату. Разлічваць на ягоную літасць\здаровы сэнс – вельмі недальнабачна. Калі трапляеш пад жорнавы рэпрэсіўнай машыны – трэба заўседы настройвацца на горшае. Інакш турма стане маральнай катастрофай. Калі ж настроіўся на горшае – цябе нічым не зламаць.