Entries Tagged 'Палітыка' ↓

Well-known effect: in an era of social media people tend not to listen each other and much less capable for dialog. It is really a great paradox that in the times of mass communication we have less communication skill then ever.

The same is applicable for political communication and habits. There is a great podcast describing this issue. Strongly recommend.

https://youtu.be/4cUDiUTntGo

Выдатны разбор справы Камара-Емельянава, з пункту гледжання актывісцкай бяспекі, паводзінаў на судзе і следстве.

Сістэме можна і трэба супрацьстаяць, у тым ліку ў радыкальным ключы. Аднак рабіць гэта трэба, будучы гатовым да наступстваў.

Калі спасылка не адкрываецца, выкарыстоўвайце Tor ці VPN.

Моё видео про лживость праздника 9 мая, как и ожидалось, открыло портал в ад. Примерно половину хейтерских комментов ютуб не пропустил сам по своим фильтрам. Но и оставшейся половины хватает, чтобы потерять веру в человечество.

Вельмі цікавая практычная інструкцыя па супрацьстаянні з сілавікамі падчас масавых акцый. Аўтар з досьведам, адразу бачна. Частка пра футбольных фанатаў – фігня поўная, у астатнім вельмі цікава. Раю да прагляду.

https://youtu.be/gAZRohgX358

“Люди выиграют однозначно. С позиции обыкновенного человека, любая история, объединяющая и облегчающая жизнь с точки зрения переездов, единых норм и правил, использования инфраструктуры и так далее — однозначно «за». И это необходимо понимать. Мне кажется, став частью России, большинство из них скажет радостно «наконец-то!». Скажут, поверьте!”

https://naviny.by/article/20200212/1581485459-glava-belgazprombanka-ya-ne-veryu-v-dobrovolnye-izmeneniya-v-nashey

Не, гэта я не да таго, што ён пераможа на выбарах і здасць нас Расіі. Ні на якіх выбарах ён не пераможа. Я пра страшэнна нізкі ўзровень палітычнай свядомасці здавалася б дарослых і адукаваных людзей з сярэдняга класу, якія масава запісваюцца ў ягоную ініцыятыўную групу. Людзі, якія яшчэ ўчора тапілі супраць інтэграцыі з РФ, сёння ўжо гатовыя падтрымаць кандыдата з яўна прарасійскімі сантыментамі.

Карацей, для мяне гэтыя выбары канчаткова агалілі той факт, што ніякая змена прэзідэнта (а яна раней ці пазней адбудзецца) не прынясе Беларусі свабоду і дэмакратыю. Для гэтага патрэбны іншы шлях і гэты шлях у любым выпадку будзе доўгім. Думаю, бліжэйшы стрым будзе цалкам прысвечаны гэтай тэме.

Чудесный разбор образов, которые пиарщики создавали В.В. Путину. Есть чему поучиться, чтобы не стать жертвой манипуляторов. Очень советую посмотреть.

Ужо два чалавекі з маёй фрэндстужкі ў фэйсбуку, якія мне падаваліся адэкватнымі, здаровымі і разумнымі, рэпосцяць Бабарыка і ў адкрытую ім захапляюцца. Заклікаюць уступаць у ініцыятыўную групу.

На мае пытанне: ці яны сапраўды лічаць што зараз яны за яго прагаласуюць і нешта зменіцца, адзін сказаў што “ведае кой-што”, а другая сказала што “лепей дзейнічаць чым крытыкаваць”.

Гэта што такая форма масавага памяшальніцтва? Чаму людзі гатовыя з такой радасцю свядома падманвацца і займацца сізіфавай працай? Чаму не хочуць раскрыць вочы? Праўда пра гэтыя і любыя іншыя выбары пры Лукашэнке ляжыць на паверхні, не трэба быць аналітыкам каб зразумець што гэта спектакль для ідыётаў.

І ладна б гэта былі 15-гадовыя дзеці, якія не бачылі ні адных выбараў у Беларусі, ці людзі з драмучых калгасаў без інтэрнэту. А тут дарослыя адукаваныя людзі. Проста трэш, у мяне няма словаў.

Ему отказали в регистрации под формальным предлогом. Власть решила не рисковать и сделатьв ыборы даже более стерильными, чем я думал (решили что хватит недовольным и Цепкало). Заодно отказали “кандидатам протеста” Статкевича. Не хочется злорадствовать, но когда садишься играть за стол с шулером, какой ещё стоит ждать результат? Единственным адекватным выходом в ситуации может быть только отказ от того, чтобы за этот стол садиться.

У нас же многие оппозиционно настроенные граждане продожают обманываться и питать смешные надежды, записываться к Цепкало и Бабарико, тем самым полностью исполняя желание власти: придать выборам видимость адекватности и легитимности. Я считаю что сейчас тем более адекватной реакцией гражданского общества может быть только бойкот выборов. Бойкот массовый, не просто игнор, а бойкот-действие, сопряженный с агитацией и мобилизацией.

Бойкот преследует три главных цели:

1. Делегитимизацию президента. У народа по результатам выборов, незваисимо от объявленных Ермошиной цифр, должно сложиться стойкое впечатление что “его никто не выбирал”.
2. Мобилизацию зависимых категорий граждан на локальные акции неподчинения. Для студентов и многих бюджетников (а это сотни тысяч человек) не пойти на выборы – акт гражданского мужества. Их нужно вдохновить на этот акт и поддержать. Это будет для них “революционной гимнастикой”.
3. Делегитимизация самого института выборов. Быть может, до людей начнет доходить, что хорошую жизнь им не принесут ни Лукашенко, ни Статкевич, ни Тихановский, а только систематические усилия по взятию власти в свои руки.

Можете, кстати, посмотреть сегодняшнее позорище из ЦИКа:

Варыянты два. Альбо ён гулец ад улады (што наўрацці). Альбо ўлада не разглядае яго як рэальна небяспечнага суперніка і ўжо мае гатовы план нейтралізацыі ў выпадку, калі ён выйдзе за дазволеныя рамкі.

У рэжыма складаная сітуацыя. Навідавоку крызіс, прытым адразу ў некалькіх сферах. Абсалютна нішто не замінае Лукашэнке адмовіць у рэгістрацыі непажаданым, і тым самым знізіць рызыкі (пакінуць самых кіраваных: Дзмітрыева, Цапкала і ім падобных). Не робіць гэтага – значыцца па ранейшаму лічыць, што складнікі сітуацыі – пад кантролем.

Зрэшты, адсеў можа адбыцца і на этапе праверкі подпісаў. Таму паглядзім.

З выбарамі адышла на другі план ціхая штодзённая праца валанцёрскага руху па дапамозе медыкам і неабароненым слаям насельніцтва. За першы час ужо ёсць кой-якія вынікі. Лібчы ўражваюць: самаарганізаваная грамадзянская супольнасць аказалася ў многіх аспектах эфектыўней, чым дзяржава.

Напрыклад, вы ведалі, што 50% медыкаў заявілі, што атрымлівалі дапамогу ад валанцёрскіх ініцыятываў? Пачытайце, шмат цікавага.