Entries Tagged 'Аб усім' ↓

Начальник отдела внутренних дел жабинковского районного исполнительного комитета подполковник милиции Лагота Андрей Евгеньевич просит начальника главного управления идеологической работы брестского облисполкома предоставить сведения о наличии о кридитации!”

Via Марыя Харытонава

Интересно, ему предоставят сведения о болие лимение о кридитованых? Или врятли?

 

Крамлёўскія шлюхі дабраліся да маей фрэндстужкі ў выглядзе платнай рэкламы. Гавораць ад імя “падаўляюшчага бальшынства”. Шуруйце ў Расію, пад абаронай Пуціна ніякія палякі з амерыканскімі базамі будуць не страшныя.
 

Вось такія рарытэты ў мяне есць

“Новы Свет” 18-гадовай даўніны. Па гэтым выданні я рабіўся анархістам. Калі ў 2003-м годзе ў мяне з’явіўся інтэрнэт, гэта была адзіная анарха-газета, архіў якой быў выкладзены анлайн. Я яго выпампаваў цалкам і чытаў.
“Чорная зорка” 14-гадовай даўніны. Выдавалася тысячнымі тыражамі ў свой час і актыўна распаўсюджвалася сярод працоўных у Маскве.
“Контрольный выстрел” гэта асобная песня. Выданне расейскага Авангарда Красной Молодежі (АКМ, стрёмныя сталинисты). 12 год таму ячэйка гэтай арганізацыі была нават у Мінску (ім і газеты гэтыя сюды падганялі з Масквы). Рэальнай актыўнасці не вялі. Але я з імі кантачыў, звеў іх лідара з мінскай антыфой, ён пачаў з імі забухіваць і арганізацыя спыніла свае існаванне 🙂

Наведаў прэзентацыю дакладу аб тым, як зрабіць Беларусь альтэрнатыўнаэнергетычнай краінай.

 
Вынік трывіяльны: гэта даўно можна было б зрабіць, калі б не дзяржава.
 

 

Шось Пуцін і Лукашэнка ледзь не ў адзін голас заклікаюць нас дзеля кагосьці памерці. Адзін – у попеле ядзернай вайне, другі “дзеля жанчыны”. Аднак самі жывей усіх жывых і нядрэнна сябе адчуваюць.

Давайце рабяты, вы першыя. Падайце прыклад.

ЕГУ так старана змагаецца з унутранымі праблемамі, што нават мая штомесячная стыпендыя была ўрэзаная на… 10 еўра!

Спадзяюся, гэтая рашучая антыкрызісная мера дазволіць універсітэту вылезці з цяжкага матэрыяльнага становішча і атрымаць, урэшце, акрэдытацыю ў Мінадукацыі Літвы. #ЕГУ_жыві

Активизм за поощрение

Уфффф, что-то я подустал видеть на разных страницах одну и ту же копипасту о “титанических усилиях” по изготовлению некоего феминистского зина. Так устал встречать этот текст во всех щелях, что решил прокомментировать.
 
“Кому-то кажется, что выпустить зин – это очень просто. Не то что там книжку напечатать, журнал сделать или митинг организовать. Вот это серьезные и настоящие задачи. А что феминистский зин? Подумаешь, надо просто всем написать, собрать тексты и потом напечатать?!
 
Чтобы подготовить 40-страничный зин, нужно (перечислю только небольшую часть работы) составить open-call, на который откликнется 1,5 человека, если вы, конечно, не всемирно известный журналист, написать всем подругам и друзьям, которые могли бы принять участие, с каждым автором и авторкой обсудить тему, сроки, дать комментарии по черновику, отобрать тексты, отредактировать их, заняться корректурой, регулярно напоминать прислать тексты тем, кто занят другим вещами, и которые приносят деньги, регулярно напоминать еще раз, найти того, кто будет верстать, сверстать, напечатать зины, скрепить, разрезать, склеить, скрепить, упаковать, отвезти, привезти, раздавать, упасть без сил. Потом еще винить себя в своей неэффективности и в том, что все это дело как-то затянулось. Это я молчу про работу по распространению готового продукта труда.”
 
Да, переписываться с парой человек, сидя за компьютером у себя дома, равно как и скрепить-разрезать несколько десятков брошюрок это конечно стахановского размаха деяние, практически подвижниечество. Стоит того чтобы посвятить ему целый абзац. Такого еще никто не делал. Вы первые.
 
Но вообще меня конкретно бесит тенденция последних лет, когда активизм превращают в совревнование “кому в этой жизни сложнее” (еще очень популярный спор в активистских группах: кто больше угнетен “структурным угнетением” и больше страдает, но это отдельная тема). Энергия активистов уходит не на изменение окружающего а на доказывание всем вокруг что он(а) бедный-несчастный. Что его(ее) нужно пожалеть.
Читаю вот объяву о выпуске нового зина, и 80% ее занимает нарратив “Посмотрите, как тяжко мы трудились” (между строк идет: а вы, бесчувственные, не цените!) Ребята, кого вы обманываете? Все то, чем вы занимаетесь, вы занимаетесь в первую очередь для себя. Не для угнетённых женщин мира, а ради того чтобы удовлетворить свои собственные потребности: в самореализации, в активности, в восстановлении справедливости.
 
Если кого-то вам и удастатся шокировать рассказами то том вы сами (!) “упаковали, отвезли, привезли, раздавали” свой зин, то точно не меня. Эмоциональный шантаж о вашей тяжкой доле, оставьте например для западных фем-проектов. Там такое любят, поплачутся вместе с вами, может денег подкинут.
 
Это все к чему. Если вы взялись менять этот мир, делайте это, а не выпрашивайте поощрения. Всем трудно, не только вам.

У Мінску адна з верніц заявіла, што хацела пабачыць патрыярха Кірыла, бо ён “намеснік Бога на зямлі”.

Цікава, калі гэта ў іх намеснік Бога, то хто тады Бог? Дзяржынскі? Ці Пуцін?

Пракаментаваў для “Палітвязні” апошнюю інфармацыю па Міхаілу Жамчужнаму.

Начальніка ПК-9 у Горках, Лапаціна, знялі з пасады: верагодна дзякуючы скаргам і зваротам Жамчужнага. Гэта яшчэ адно пацверджанне што барацьбу: ад пратэсту да асвятлення ў СМІ, не варта кідаць нават калі здаецца што плёну няма.

Veterano

[ENLGISH FOLLOWS]

Рэстаран “Ветерано” ў Кіеве. Заснаваны ўдзельнікам АТО, дае магчымасць працаваць і сацыялізавацца былым удзельнікам баявых дзеянняў. Каля 70% супрацоўнікаў прайшлі вайну. Праца сярод паплечнікаў дазваляе ім не згубіць сябе ў мірным жыцці і не скончыць так, як сканчае вялікая колькасць былых удзельнікаў вайны: на зоне, у псіхіятрычнай лякарні альбо ў пятлі.

Адна са сценаў унутры цалкам пакрыта шэўронамі дабраахвотніцкіх батальёнаў і розных падраздзяленняў УС Украіны. Парадавала наяўнасць шэўронаў чачэнскіх, грузінскіх і беларускіх – антыімперыялістычны інтэрнацыянал! Дзеля праўды, неанацыская сімволіка таксама прысутнічала.

__________

“Veterano” restaurant in Kyiv. It is founded by former participant of anti-terrorist operation in Donbass, and helps other former fighters to socialize and find a workplace. Around 70% of employees are former fighters also. Working in friendly environment of brothers-in-arms helps them not to finish their life in a way it often happens for veterans: in prison, psycho ward or a gibbet.

One of the walls inside is covered with chevrons of armed forces of Ukrainian army, volunteer and nationalist troops. I was happy to see also chevrons of Chechen, Georgian and Belarusian volunteer forces – antiimperialist International 🙂 Honestly, neonazi chevrons also were here.