Entries Tagged 'Аб усім' ↓

Завялі новую адміністратыўку, на гэты раз за “размещение экстремистских материалов в социальной сети Вконтакте”.

 

Разлік на тое што СМІ надакучыць аб гэтым пісаць і на сістэматычны пераслед перастануць звяртаць увагу.

 

Калі суд, пакуль невядома, падрабязнасці пазней.

У Беларусі ўжо наспявае цэлы жанр журналістыкі: пісаць аб людзях у турме. Склаў для kyky.org свой асабісты топ кніжак, прачытаных у тыя гады, калі вольны час не было куды дзяваць.

Учора позна ўвечары знялі з аўтобусу Вільня-Мінск

Калі на пагранічным пасту супрацоўніца пачала занадта доўга вярцець мой пашпарт, я зразумеў да чаго ўсе ідзе. Пазваніла па ўнутранаму тэлефону, сказаўшы што па мне ЕСТЬ ВОПРОСЫ. Вызвалі старэйшага змены, ён адвеў у пакой, паабяцаў што “яны не зверы”, пастараюцца мяне хутка праверыць і адпусціць. Рабіў выгляд, што не ведае, што адбываецца: “И часто вас так останававливают на границе”? “А в связи с чем?” і гэтак далей. На пытанне хто даў распараджэнні, не адказаў, ухіліўся.

Непасрэдна шмон рабіў мытнік. Глядзець у мяне асабліва не было што (маленькі заплечнік), таму адзінае што прыцягнула ягоную ўвагу гэта кніга “Моби Дик или Белый Кит” Германа Мелвіла. Вельмі доўга яе гартаў і разглядаў у пошуках экстрэмізму.

Усе заняло каля двух гадзін, за якія мой аўтобус, вядома, з’ехаў. Праўда, пасадзілі на наступны, але ў Мінску быў толькі пад гадзіну ночы.

Гэта ўжо мінімум трэці такі выпадак з анарха-актывістамі за апошні месяц. Бачна, што усіх нас ізноў паставілі ў спісы на кантроль. Што цікава, ніякай практычнай карысці гэтыя дагляды не нясуць – ніхто не будзе нешта падазронае цягаць праз мяжу, ды і я забыўся калі ў кагосць з анархістаў апошні раз нешта канфіскоўвалі. У чыстым выглядзе дэманстрацыя працы “ворганамі” і псіхалагічны ціск. Бо каму ж прыемна па дзве гадзіны бадзяцца на памежным пасту і свае рэчы перад мытнікам выварочваць?

Карацей, выбары хутка. У іх ужо гатоўнасць нумар адзін. У нас мусіць быць гэтаксама.

Сеймур Мамедгусейнаў на свабодзе!

Ура! Ура! Ура! Гэта – перамога журналістаў і праваабаронцаў, але перш за ўсе – перамога самога Сеймура. 10 месяцаў зняволення – алё ён адваяваў сваё права быць чалавекам, а не ГУБАЗаўскім інфараматарам. З такіх трэба браць прыклад.

 

На палях апошней сечы аб капіталізме, наёмнай працы і прыватнай уласнасці на маёй старонцы ў ФБ

На палях апошней сечы аб капіталізме, наёмнай працы і прыватнай уласнасці
 
Нажаль працягваю бачыць вялізную палітычную непісьменнасць нават у палітызваных людзей. Людзі працягваюць думаць што анархізм – гэта забарона грошай, забарона мець нешта сваё, забарона быць багатым. Не разумеюць розніцу між ПРЫВАТНАЙ УЛАСНАСЦЮ (якой не будзе месца ў анархісцкім грамадстве) і АСАБІСТАЙ УЛАСНАСЦЮ (якая есць неабходнай умовай чалавечага жыцця). Прыходзіцца тлумачыць, што анархізм – гэта не пра “забарону” чагосці, што нам падаецца несправядлівым, гэта пра змену тыпу адносінаў між людзьмі. Гэта не знайсці таго, хто наймае людзей\мае прыватную ўласнасць і расстраляць яго, а зрабіць так, каб у людзей НЕ БЫЛО ПАТРЭБЫ прадаваць сваю працу (лічы, самога сябе) іншаму чалавеку за грошы. Аднак некаторыя замест гэтага працягваюць бачыць анархістаў з наганамі якія будуць хадзіць і вышукваць у буржуяў лішнюю пару шкарпэтак.
 
Цікава і тое, як людзі, якія спакойна глядзяць на тое, як сотні тысяч паміраюць ад вылечных хваробаў (бо лекі стояць задорага), як міліёны жывуць на вуліцы, як тысячы гінуць на вытворчасці, каб зарабіць сабе на паесці, пазбаўляюцца рук, ног, вачэй у пагоні за ЧУЖЫМ прыбыткам, гэтыя ж самыя людзі дэманструюць каласальныя здольнасці вынайсці гіпатэтычную сітуацыю, калі ў анархісцкім грамадстве можа адбыцца нейкая дробная несправядлівасць. І носяцца з гэтай уяўнай сітуацыяй, як з пісанай торбай: “А! Глядзі! Вось ён твой анархізм!”
 
А яшчэ вельмі смешна, што пераважная большасць людзей, якія з пенай у рота адстойваюць прыватную ўласнасць і права людзей эксплуатаваць людзей, самі ніколі не мелі і не будуць мець прыватнай уласнасці, і ніколі не былі ў ролі эксплуататараў – толькі эксплуатаваных наёмных рабоў. Стакгольмскі сіндром? Падспуднае жаданне стаць самому панам?
 
Я веру і ўпэўнены, што вытворчасць і рэсурсы грамадства мусяць служыць не мэце атрымання прыбыткаў нямногімі, а мэце задавальнення патрэбаў усіх. Спачатку – базавых патрэбаў. Потым – усіх астатніх. Прыхільнікі капіталізма вераць, што калі адзін ездзіць на Бэнтлі а другі гадамі абірае ў супермаркеце самую танную ежу – гэта норм. І знаходзяць тысячу і адно апраўданне такой несправядлівасці, звычайна ў ключы “сам вінаваты” (кепска працаваў, лайдак, тупы, не прыстасаваўся, і г.д.) Дык вось, спяшаюсь вам паведаміць – гэта не норм. Так быць не мусіць, і кропка. Іншы свет магчымы.

Класіфікацыя палітычных ідэалогій па праф.Шуневічу

Поддержите Кирилла Кузьминкина

В ноябре 2018 года в Москве был задержан 14-ти летний Кирилл Кузьминкин. ФСБ обвиняет его в изготовлении СВУ. Кирилл отрицает вину.

Кириллу очень нужна поддержка с воли. Ему можно написать письмо или открытку, поздравить с новым годом, подписать на газеты или журналы.

Очень важно: не писать ничего связанного с насилием, протестами и прочими моментами, которые могут ухудшить ситуацию парня. Такого рода письма к тому же может не пропустить цензура.

Лучше всего писать, что о Кирилле вы узнали из СМИ или из инета. Это важно для сохранения линии защиты. Пишите слова поддержки, расспросите, что он читает, что делает, о чём хотел бы узнавать с воли, как его кормят.

Письма и открытки отправляйте по адресу:

Кузьминкин Кирилл Игоревич, 2004 г.р.
Москва, Выборгская ул., 20, ФКУ СИЗО-5
125130

#radixbel

Відэа “Міліцыя і нацызм”, у якім я падрабязна абгрунтоўваю чаму МУС РБ з’яўляецца класічнай арганізацыяй фашысцкага кшталту, зашло нядрэнна: 4,5 тыс праглядаў за тыдзень на ўсіх платформах.

Сябры, хто глядзеў яго ў сацсетках: лепш зайдзіце і падпішыцеся лепш на мой канал на Ютубе. Цісніце “Падпісацца” і званочак побач. Стужка можа не паказаць вам відос, а так паведамленне прыйдзе прама на мыла.

Паглядзеў “Паліцэйскую акадэмію” – адну з культавых камедый дзяцінства дзяцінства

Дасведчаным вокам чытача англамоўных фэйсбукаў раглядзеў у фільме: сексізм, гамафобію, расізм, слатшэймінг, аб’ектывацыю жанчын, мізагінію, фэтфобію, культурную апрапрыяцыю. Дзіўна яшчэ як у ЗША фільм не забаранілі пад ціскам “прагрэсіўнай грамадскасці” ))

А раней жа глядзелі і не парыліся…

Народная любоў, яна такая…

Прыслана падпісчыкам