Entries from March 2018 ↓

Активизм в домашних условиях

Хорошее пособие для тех, кто сидит дома и не знает чем заняться. Чтобы помогать освободительному движению, необязательно быть боевиком-терминатором. Занятие найдется каждому: по вкусу и способностям.

https://goo.gl/URCbK1

Як не стаць Святаславам Барановічам?

Альбо некалькі словаў аб тым, як рэалізаваць сваё права на самаабарону.

Працэс над Святаславам Барановічам, які атрымаў тры гады калоніі за тое, што дапамагаў анархістам адбівацца ад шунявак, стаў унікальным у сваім родзе. Гэта – дэманстратыўны і выразны месендж ад улады ўсім, хто спрабуе паставіць сябе нараўне з ёй. І месендж гэты быў – для тых, хто не зразумеў – яшчэ раз выказаны Шуневічам: «Усе, хто будзе кідацца бараніць, будуць і надалей атрымліваць». Такім чынам, суд над Барановічам гэта дэманстратыўны і паказальны суд над мужнасцю, смеласцю, сумленнем. Прысуд Барановічу – прысуд самой ідэі аб тым, што ў дзяржаве людзі могуць быць роўныя перад законам.

Аналізаваць гэтую справу, зрэшты, няма чаго. Можна было б паўтарыць банальнасці аб тым, што дзяржава сцвярджае сваю манаполію на гвалт, адбірае ў людзей правы распараджацца сваімі жыццямі і бяспекай і гэтак далей. Але ўсе гэта інтуітыўна ведае кожны, хто жыве ў Беларусі.

Я хацеў бы сканцэнтравацца на іншым: што трэба рабіць для таго, каб не быць асуджаным як Барановіч?

Зразумела, перад чалавекам, які бачыць гвалт, заўсёды стаіць дылема – паспрабаваць спыніць яго, абараніць нявінных, альбо прайсці міма, зрабіць выгляд, што твая хата с краю. Барановіч абраў першае і, нягледзячы на тое, што прызнанне віны і пакаянне трохі змазала ўражанне ад яго мужнага ўчынку, ён усе роўна застаецца прыкладам сумлення і здаровага радыкалізму. Аднак відавочна, што тры гады – занадта высокі кошт за пару плюх міліцэйскаму гопніку. І разуменне таго, што табе прыйдзецца на такі працяглы тэрмін расстацца з сям’ёй, сябрамі і звычным укладам жыцця можа многіх спыніць ад такіх праяваў мужнасці – зрэшты, на гэта і разлічвае ўлада.

Дык што ж рабіць? Ісці на кампраміс з сумленнем і годнасцю? Дазваляць мярзотнікам збіваць сябе і астатніх? Я думаю, гэта горшае выйсце з усіх магчымых. Адпор можна і трэба даваць, але рабіць гэта варта так, каб максімальна знізіць свае шансы трапіць пад рэпрэсіўны каток.

Не буду зараз разбіраць менавіта выпадак у тралейбусе (варта падкрэсліць што анархісты, у адрозненні ад ліберальнай апазіцыі, не лічаць, што самаабараняцца можна толькі ад ментоў у цывільным; мы не думаем, што нашэнне формы дае права мусару збіваць нас) – прывяду канкрэтныя метады, правераныя часам, таго, як можна даваць адпор уладзе і пры гэтым знізіць верагоднасць пакарання:

1. Скрываць твар. Адкрываючы твар ты шматкроць спрашчаеш працу мусарам па тваёй ідэнтыфікацыі. Невядома, ці была б увогуле «справа Барановіча», калі б сам Святаслаў, як анархісты, якіх ён бараніў, меў на твары маску. Твар адкрыты, кругом відэакамеры – чаму б не апазнаць самага смелага «байца» і не ўчыніць над ім дэманстратыўны суд?

2. Непрыкметна апранацца. Не дарма анархісты ўсяго свету сфарміравалі тактыку «Чорнага блоку» – калі ўсе апранаюцца ў чорнае, пажадана як мага больш аднолькавае. Калі ўсе апранутыя як адзін, ідэнтыфікацыя вельмі ускладняецца, прыцягнуць да адказнасці сябра групы робіцца складаней. У беларускіх умовах, канешне, гэта працуе не так добра: у нас шуняўкі апазнаюць анархістаў у масках «па вачах» і «па сілуэце», ды і колькасць чорнага блока – 20-30 чалавек не параўнаць з такой у еўрапейскіх краінах – ад некалькіх соцень да некалькіх тысяч. Тым не менш, аднолькавая, ці, прынамсі, непрыкметная вопратка па-ранейшаму ўскладняе ідэнтыфікацыю. А скінуць верхняе, ці вывернуць куртку другім колерам наверх пасля таго як пакінеш «месца баявых дзеянняў» – яшчэ лепш. Пераглядзіце відэа. Анархісты – адна чорная пляма, а чырвоную масцерку BOXING BELARUS немагчыма не заўважыць.

3. Дзейнічаць у групе. Гэтае правіла лагічна выцякае з папярэдніх двух. Чым больш людзей – тым больш складаная і менш верагодная ідэнтыфікацыя. Узгадаем Плошчу-2010. Тыя хто быў там пацвердзяць: біліся з мянтамі вельмі многія, але далёка не ўсе былі прыцягнутыя за гэта да адказнасці. Рэсурс карнай машыны вычарпальны, і яе магчымасці не бязмежныя – хоць яны і і спрабуюць з суровым тварам зрабіць выгляд, што «знойдуць усіх» і «пакаранне непазбежнае». Гэта не так.

4. Своечасова прыцягваць грамадскасць і журналістаў. У любым выпадку рызыка быць пакараным заўсёды застаецца. І ацаніць яе трэба цвяроза. Пажадана – яшчэ перад тым, як ісці на любы смелы ўчынак. Супраціву без рэпрэсій не бывае, як не бывае прыліву без адліву і дажджу без аблокаў. Родныя і сябры таго, хто пацярпеў, павінны зразумець, што чым раней да справы будзе прыцягнутая грамадскасць, тым у большай бяспецы будзе чалавек. На ўсялякі выпадак, раю перачытаць вось гэта:

1. https://avtonom.org/news/lera-hotina-podrugam-zaklyuchennyh-anarhistov

2. https://pramen.io/ru/2017/04/psihologiya-doprosa/

3. https://pramen.io/ru/2017/07/analiz-dela-minskih-antifashistov/

4. https://mikola.noblogs.org/?p=1332

перад тым як у краіне пад назвай Беларусь увогуле выходзіць на якія-небудзь палітычныя мерапрыемствы.

Фактычна, усе гэтыя парады заснаваныя на доўгім досведзе барацьбы рэвалюцыйных рухаў (і ў прыватнасці анархісцкага руху Беларусі) і зводзяцца да таго, каб кожнаму, хто выходзіць дзейнічаць больш асэнсавана, падрыхтавана і прафесійна. Кожны дэманстрант ці пратэстовец мусіць стаць бліжэй у сваіх звычках і дзеянні да прафесійнага актывіста – і тым самым зрабіць свой лёс больш бяспечным. Рэальна ацэненая рызыка, пільная падрыхтоўка, разуменне таго што ты робіш, падтрымка сяброў, паплечнікаў і грамадзянскай супольнасці – вось зброя супраць дэманстратыўнага хамства і бязмежжа ўлады. Бараніць сваіх можна і трэба. Калі сёння перастанем гэта рабіць, заўтра за нашэнне масак будзе не адміністрацыйная а крымінальная адказнасць, а такім як Барановіч будуць даваць не тры гады, а дзесяць. Годнасць і сумленне можна адстаяць толькі праз супраціў. Альтэрнатывы няма.

Многие ахают и охают по поводу происходящего на сегодняшних выборах в РФ. Друзья, в рашке еще каких-то 150 лет назад людей покупали и продавали как скот. Так что чего вы удивляетесь, в самом деле?

Нарушений не выявлено

Я вось думаю, што калі правесці сацыяльны эксперымент. Кожнага мусара, суддзю, пракурора, карацей, любога, хто распараджаецца чалавечымі жыццямі перад назначэннем на пасаду ў прымусовым парадку адпраўляць на 2 тыдні ў турму, у камерную сістэму. Кшталту як стажыроўка. І хай яна ідзе ў лік рабочага часу, з аплатай па стаўке, усё як мае быць.

І пасля паглядзець, як бы змянілася колькасць такіх адпісак.

 

Как формируются fake news

Вижу на одном развлекательном канале пикрилейтед. Не поленился, зашел на этот panorama.pub. Ну, по характеру тамошних новостей все ясно. “Граждан Латвии будут штрафовать за русскоязычные посты в Facebook”. “В Швеции предложили новый вариант государственного флага с полумесяцем и звездой”. “В США арестовали крокодила за гомофобию”.

От крокодилов-гомофобов перешел к Стивену Хокингу. Ага, вот и новость: еще от 8 января этого года, т.е. написана до смерти Хокинга со ссылкой на Fox News.

“Стивенсон написала объёмный пост в Facebook, в котором заявила, что Хокинг пытался к ней приставать, когда она публично потребовала от него пожертвовать не менее $500 тысяч на защиту прав ЛГБТ-сообщества и национальных меньшинств.

«Этот человек, возомнивший себя учёным, ответил мне в личной переписке. Он написал, что изучение чёрных дыр ему кажется более перспективной темой, чем решение социальных вопросов, которыми и так в США занимается множество людей. Я думаю, никому не надо объяснять, что это белое дерьмо имело в виду под изучением «чёрной дыры», — заявила она.

По словам Стивенсон, когда она устроила демонстрацию возле дома Хокинга, учёный «несколько раз оскорбительно и грязно смотрел на неё из окна». Теперь против Хокинга поданы иски по обвинению в публичных проявлениях расизма и гомофобии, ему также инкриминируются сексуальные домогательства и нарушение свободы личности. Большинство американцев в соцсетях поддерживают позицию активистки.

«Страшно подумать, что человек, который должен быть примером для окружающих, позволяет себе такое отвратительное поведение. Если у Хокинга есть какие-то заслуги в космонавтике, это не даёт ему права так себя вести», — пишет пользователь Facebook Кристи Оулдсен.

«Америка — страна для всех, а не для такого расистского белого отребья, как Хокинг. Надеюсь, он и его сторонники сгорят в аду», — отмечает координатор Black lives matter в Нью-Джерси Харди Льюис.

«То, что происходит — это террор со стороны белых при попустительстве президента Дональда Трампа. Он такой же угнетатель, как и Хокинг», — сказала конгрессмен от Демократической партии Ненси Ким.”

Аляповатый стиль написания и генитальный юмор с головой выдают кремлевских деятелей. Естественно, в посте ни гиперссылки на новость у Фокс Ньюс, ни скринов из фейсбука “чернокожей активистки”.

Прошел на Fox News: поиск по фразам Stephen Hawking BLM, Stephen Hawking Black Lies Matter, Stephen Hawking harassment ничего не дал. В период с 1 до 8 января 2018 новостей про Хокинга нет вообще.

А ведь сейчас ватное быдло разрепостит по всему интернету и будет изрыгать желчь в комментариях.

Well, such an interesting video for culturologists, illustrating how westernization comes to Middle East societies, even to those who claim to fight it and stand for “traditional values” and conservative Islam. Watch it.
For anyone who follows Syrian conflict, it will also be interesting.

Мой абяцаны артыкул аб сучасным фемінізме ўжо тут!

Коратка: у фемінізма трэцяй хвалі есць пазітыўныя дасягненні, але есць і вельмі дрэнныя тэндэнцыі. У Беларусі свой гістарычны кантэкст, і дамагчыся чагосці жанчынам атрымаецца толькі ў рамках шырокага руху за грамадзянскія правы.

http://novychas.by/hramadstva/kali-nas-nakrye-trecjaj-hvaljaj-feminizmu

В боях за Африн убит анархист из Исландии

Вечная память героям. Как всегда, в такие исторические моменты погибают лучшие.

https://goo.gl/HX2iR3

 

 

Покушение на Скрипаля

Такие случаи – большущий фейл для западных держав, показывающий что враги России пока нигде в Европе не могут чувствовать себя в безопасности. Литвиненко, Березовский, сейчас вот и Скрипаль. А кремлёвские палачи упиваются своей безнаказанностью.
 
п.с. не то чтобы мне было очень жалко олигархов и чекистов, но раз уж вы кричите о противостоянии “мировому злу”, извольте хотя бы диссидентов спасти от расправы.

Gender pride wold wide!

 
У бліжэйшым нумары Новага Часу, які з’явіцца ў шапіках у суботу 9 сакавіка, чытайце мой артыкул пра фемінізм трэцей хвалі. А дакладней, пра яго моцныя і слабыя бакі. Упэўнены, вам будзе цікава! 🙂