За спробу падаць скаргу ў КДБ затрымана [1] болей 50 (!) чалавек. З іх дзесяць — журналісты. Абсалютна ірацыянальнае дзеянне без будзь якога палітычнага сэнсу. Ані рэальнай, ані патэнцыяльнай пагрозы гэтая акцыя не несла. Наадварот, былі ўсе мажлівасці прадэманстраваць, што чарга-та вось — зусім невялічкая. Так адкуль такая неадэкватная рэакцыя? Лічу, што прычына ў тым, што ўлада, а ў першую чаргу, самі чэкісты, успрымаюць будынак КДБ як нейкае сакральнае месца. А значыць, адчуваюць першабытны жах ад таго, што хтосьці з нас, простых смяротных, можа вось так узяць і з’явіцца туды без санкцыі звыш. Прыходзіць туды нам, плебсу, можна толькі калі выклікаюць абветскай, ну, ці калі вязуць пад канвоем. Інакш ніяк.
Такое псіхапатычнае стаўленне да сваёй святыні чэкісты праяўляюць ужо не ўпершыню. Прыклад: у траўні 2011 у Бабруйску судзілі [2] анархістаў, якія закідалі мясцовы будынак КДБ кактэйлямі Молатава. Негледзячы на мізэрную шкоду (крыху копаці на ганку, пажарныя проста затапналі агонь нагамі), усе трое атрымалі па семь гадоў узмоцненнага рэжыму. У тым жа годзе, у снежні, актывістак украінскай FEMEN, якія правялі эксцэнтрычны флэшмоб [3] перад будынкам КДБ у Менску схапілі [4] проста на вакзале і запхалі ў мікрааўтобус. Звязалі, увезлі ў лес, білі, астрыглі валасы, аблілі зялёнкай і пагражалі забойствам.
І там, і там меў месца замах на святыню. Таму такая скоцкая жорсткасць у адказ.
Вось і зараз — цалкам неадэкватная рэакцыя ашалелых псіхапатаў на абсалютна легальную, ва ўсіх сэнсах законную спробу проста падаць чалабітную.
А потым здзіўляюцца, з чаго гэта знянацку грамадзяне ўсё часцей пачынаюць ужываць гвалт супраць сілавікоў [5]. Чэкісцкае жрэцтва, што зарвалося ў сваёй элітарнасці, пачало забываць: калі людзі перастаюць ісці ў суды, бо там немагчыма дамагчыся праўды, калі перастаюць ісці са скаргамі ў кабінеты, бо за гэта іх валакуць у аўтазак, то ім — людзям — становіцца няма чаго губляць. А роспач прыгнечаных вядзе да жорсткага і неразборлівага гвалту супраць прыгнятальнікаў. І менавіта да гэтага талкаюць беларусаў тыя, хто аддаў загад затрымаць 50 чалавек пры спробе падаць скаргу. Адсутнасць прававой сістэмы абароны сваіх інтарэсаў, ды й яшчэ на фоне адноснай свабоды інфармацыі — смяротны кактэйль для любой дыктатуры. І камусьці, пэўна, карціць гэтага кактэйля хлебнуць вусатым рылам.
Во время пандемии львиная доля средств и усилий государств Запада была кинута на спасение крупного бизнеса. Наилучший пример – США, где обычным людям выплатили мизерные 1,2$ долларов (и то их получили не все) а в бизнес были влиты сотни миллиардов (всего в экономику было вкинуто 2,25 трлн).
То же самое имеем и на законодательном уровне. Практически везде в странах победившего неолиберализма государство топило за то, чтобы граждане как можно скорей возвращались на рабочие места. Кое-где это даже вызывало забастовки рабочих.
И вот итог: за два месяца пандемии суммарное богатство американских миллиардеров увеличилось на 15%, т.е. приблизительно на 434 млрд долларов.
Пазл вообще легко складывается если вспомнить, что почти весь госаппарат в том же США состоит из лоббистов тех или иных бизнес-корпораций.
Бизнес продвигает своих людей во власть => власть принимает нужные бизнесу законы, особенно во время кризиса => доходы бизнеса растут => появляется ещё больше возможностей скупать политиков.
Чым далей, тым болей людзі падумваюць аб тым, як скараціць сваю залежнасць ад бюракратычнага паразіта — дзяржавы.
Вышэй я ўжо пісаў аб тым, як перастаць спансаваць дзяржпрапагандыстаў. А цяпер зацаніце пераклад амерыканскага артыкула на тэму таго, як дэмантаваць палітычныя і эканамічныя іерархіі ў паўсядзённым жыцці.
Некаторыя метады падыходзяць толькі для ЗША, але ўвогуле там паўсюль выдатная нагода для развагаў. Пры дастатковым масавым прымяненні, лічу, што гэтыя рэцэпты могуць не толькі істотна паслабіць уплыў дзяржавы на нашае штодзённае жыццё, але і стварыць сапраўднае паралельнае грамадства: гарызантальнае, вольнае, раўнапраўнае.
За падгон артыкула дзякуй падпісанту.
ОМОН ТРЕНИРУЕТСЯ ПРИМЕНЯТЬ БОЕВОЕ ОРУЖИЕ ПО ДЕМОНСТРАНТАМ!!!
Чем ближе к 9 августа, тем больше панических сообщений самого разного рода. Это и “инсайды” на крупных телеграм-каналах, и осторожные сливы в независимых СМИ и маразматические сообщения о тотальном чтении КГБ всех переписок (именно с понедельника. Почему не со вторника?). Нарративы разные, цель одна: создать у нас чувство апатии, безысходности, тотального превосходства государства. Им надо, чтобы мы почувствовали: мы – никто и огромная могучая госмашина нас раздавит при первом же неподчинении.
Что ж, госпропагандисты и силовики действоительно преуспели в нагнетании страха. Но только мы – умнее и смелее. Смотрите моё видео с разбором технологии тревожности. Также советую заглянуть в комментарии: там высказали много ценных мыслей.
Продолжительность: 10 минут.
Comments Off on С ПОНЕДЕЛЬНИКА КГБ МАССОВО ЧИТАЕТ СОЦСЕТИ И ВСЕ ПЕРЕПИСКИ! ПЕРЕШЛИ ДРУЗЬЯМ!!!!!
Пачынаем зусім хутка! Разбіраем спробы прапагандыстаў і спецслужб рэагаваць на поспехі грамадзянскай супольнасці і разглядаем альтэрнатывы інтэрнэціку ў выпадку блэкаўту.
Оказывается каждый из нас спонсирует БТ. В наших жировках есть пункты “ТВ-программы”. И независимо от того, смотрим мы их или нет, с нас снимают 8,58 рублей в месяц. Из этих денег платят людям, которые нам рассказывают про 900к $ у Тихановского, про то что демонстрации приводят к войнам а альтернативы дряхлому психопату в нашей стране нет.
Внезапно, перестать платить паразитам очень просто. Нужно сделать всего две вещи:
1. Собственнику квартиры или доверенному лицу с паспортом (или довереностью) и жировкой нужно приехать в МТИС на Энгельса, 14 (график работы: ПН – ПТ с 10:00 до 19:00, работают без обеда).
2. Написать и подать заявление с просьбой отключить ТВ-программы в квартире такой-то.
Тое же самое можно сделать по е-мэйлу. Пять составляющих:
1. Заявление в вольной форме: “Я, ФИО, прошу отключить ТВ-программы из списка коммунальных услуг в квартире такой-то. Телефон, дата, подпись”.
2. Скан или фото двух последних страничек паспорта собственникак вартиры.
Прапанова Ярмошынай зрабіць платнымі прэзідэнцкія выбары для кандыдатаў – гэта ў чыстым выглядзе вяртанне да маёмаснага цэнзу.
Нагадаю, што да другой паловы 19 стагоддзя большасць працоўных і сялянаў у краінах Еўропы (то бок добрыя 90% насельніцтва) не мела права галасаваць на выбарах праз маёмасны цэнз. То бок ім наўпрост гаварылі: вы людзі другога сорта, бо вы не маеце дастатковай колькасці бабла. Таму вашае актыўнае выбарчае права будзе абмежавана. У некаторых акругах Англіі даходзіла да таго, што выбарчым правам валодаў толькі адзін чалавек – мясцовы лорд. Які з году ў год спраўна галасаваў сам за сябе.
Дзесяцігоддзямі барацьбы: забастоўкамі, дэманстрацыямі, барыкадамі і тэрорам — працоўныя дамагліся ўсеагульнага выбарчага права. Добры прыклад — гісторыя чартыстскага руху.
І вось сёння, намагаючыся абмежаваць ужо пасіўнае выбарчае права (права быць абраным), Ярмошына гаворыць нам фактычна тое самае, што гаварылі 200 гадоў таму паны сваім працоўным: вы ніхто, бо бабла ў вас няма. “Дэкласаваныя элементы вы”.
Тут з іміджавага пункту гледжання цікава, што лукашэнкаўскі рэжым заўжды выстаўляў сябе абаронцай працоўных і прыкідваўся псеўда-сацыялістычным фасадам (узгадайце фразу пра “пузатых буржуяў”, крыкі “імем рэвалюцыі” і т.п.). А тут, урэшце, сапраўдная хара вылезла. Нічога дзіўнага. Мы ж памятаем, хто самы багаты чалавек у краіне.
Важнае тут тое, што, як я ўжо пісаў, рэжым і яго топы захраслі ў мінулым, зарыліся ў ім і акапаліся, схаваўшы галаву ў зямлю. У сённяшнім дынамічным свеце гэта раўнаважна самагубству. Танк гісторыі праедзе па іхняму ўтульнаму акопчыку, пахаваўшы назаўсёды. А за стырном гэтага танка будзем мы.
Интересно, что люди начали воспринимать государство как жестокую враждебную силу далеко не вчера. В Украине в 16 ст. возникла Запорожская сечь — край крепостных, прятавшихся от своих хозяев. В Бразилии в 17 ст. — Палмарис, страна более чем 20 тысяч беглых рабов.
Антрополог Дзеймс Скотт даже ввёл понятие «Зомия» – огромная область в юго-восточной азии, где люди столетиями скрывались от практик государственного строительства, и связанных с ним грабежей и насилия.
Тем не менее вся история, которую мы изучаем в школе и университетах — это история государств. Справедливо ли это? Почитайте интересную статью на эту тему.
