Entries from May 2017 ↓

Вызваленне

На днях выходзіць мой аповед “Вызваленне”(які, дарэчы, нідзе раней не публікаваўся) – пра тое, як я пакідаў муры папраўчай калоніі №9.
 
Каму цікава прачытаць – у суботу зранку загляніце ў шапікі “Белсаюздруку” і запытайцеся там “Новы Час” 🙂

Анархист Алексей Сутуга вышел на свободу. Три года и один месяц – сбольшего по штрафным изоляторам и ПКТ. Держался стойко. Мужик.

https://ovdinfo.org/news/2017/05/04/antifashist-aleksey-sutuga-vyshel-na-svobodu-iz-kolonii-v-angarske

У працяг тэалагічнай тэмы

Ніколя Рэмі – французскі суддзя, магістрат, аўтар кнігі “Daemonolatrea” (“Аб пакланенні дэманам”), выданай у 1595 годзе.

У 1582 годзе ягоны любимы сын памёр, пасля таго як быў пракляты бяздомным, якому Рэмі адмовіўся даць грошы. Менавіта гэта, як пішуць, і стала пачаткам ягонай кар’еры ў якасці паляўнічага на ведзьмаў.

За 10 год асудзіў працы на пасту суддзі асудзіў на смерць 900 чалавек за “пакланенне сатане”, “вядзьмарства” і г.д. .

900 чалавек за 10 год. Гэта 2,4 чалавекі ў дзень.
Скажаце: цёмныя часы, сярэднявечча? Ды сярод нас такіх больш чым хапае, толькі дай волю.

На фотках – сам Рэмі і ягоная Daemonolateria.

Прачытаў грунтоўную гістарычную працу П.Крапоткіна “Вялікая французская рэвалюцыя 1789-1794”, аб той самай падзеі, якая заклала падмурак сённяшняга еўрапейскага палітычнага парадку.

Нечаканыя факты, якія я даведаўся:

– Нацыянальны сход не быў смелым і рашучым прадвеснікам новага часу, наадварот – да самага апошняга часу прасмыкаўся перад Людовікам XVI, складаў на ягоны адрас вернападданыя петыцыі, а ўсе больш-менш прагрэсіўныя рухі рабіў выключна пад ціскам рэвалюцыйных парыжскіх мас.

– Тэрор якабінцаў быў накіраваны супраць пра-анархічных рухаў (“эбертысты”, “шалёныя”) ледзь не ў большай ступені, чым супраць раялістаў\жырандзістаў.

– Чатыры гады (!) спатрэбілася рэвалюцыі, каб адмяніць прыгоннае права

– Рабесп’ер быў сябрам ордэна ілюмінатаў

У кнізе шмат добрых выказванняў, якія варта б было працытаваць, але спынюсь на адным:

“Всякая реформа неизбежно является компромиссом с прошлым, тогда как всякий програсс, совершенный революционным путём, непременно содержит в себе задатки для будущего”