Месяц назад у Беларусі катавалі і згвалцілі некалькі сотняў чалавек. Каля дзесяці былі забітыя. Здавалася б, вось яна – праца для Генпракурора! Душы прыслухаўшы ён павінен весці расследванні, раздаваць указанні і секчы карным мячом закона голавы вінаватым: направа і налева.
Але ў Андрэя Шведа ёсць справы важнейшыя. Прыкладам, блогеры, якія пішуць штосьці сваімі клавіятурамі. Або грамадзяне, якія ходзяць па вуліцах без паперкі ад Мінгарвыканкама. Вось менавіта іх ён будзе чакаць і прыцягваць да адказнасці, як самых небяспечных злачынцаў. З усім імпэтам і руплівасцю, раздаючы мімаходам пагражальныя каментары СМІ. А ўсё таму, што не Генпракурор ён зусім. Гэта звычайны вартаўнік, які сцеражэ накрадзенае бабло мафіёзнай сямейкі. Вартавы сабака, калі хочаце. І то, што на гэтага сабаку напялілі форменае адзенне і навучылі выказвацца псеўдаюрыдычнай мовай, нікога не мусіць блытаць. Звычайны злачынца пад прыкрыццём дзяржаўных рэгалій. Калі заўтра на злодзея ў законе апрануць форму Міністра ўнутраных спраў, ён жа не стане для вас паважаным чалавекам і прадстаўніком легітымнай улады? Вось тое самае стаўленне павінна быць і да Андрэя Шведа.
Нагадаю, “знайсці і перасаджаць” усіх і кожнага мусары гразяцца як мінімум з ліпеня. Аб нікчэмнасці падобных заяваў я ўжо пісаў [1] i [2].
[1] – https://vk.com/mikola_dziadok?w=wall-136549508_3865
[2] – https://t.me/MikolaDziadok/3693
