Ууупс, так што ж гэта атрымліваецца, зараз двух дзяўчын, што напісалі на Ассанджа заяву, будуць судзіць за ілжывы данос? Не ведаю нават чаму, але мне здаецца, што не будуць.

Дарэчы, напісалі на Асанджа заяву ў згвалтаванні дамы (адна з якіх – вядомая феміністка) за тое што ён… выкарыстаў дзіравы прэзерватыў. І, нібыта, зрабіў гэта наўмысна. Аказваецца, у Швецыі гэтага дастаткова каб прысесці ў турму на 6 год.

https://news.tut.by/world/543921.html

… дакладней таго, што аб ім пішуць і кажуць некаторыя.

Пачытаў два артыкулы (на Партызане і Навінах) аб тым, як добрая палова нашых апазіцыйных партый адмаўляецца ад удзелу ў маршы. Божа мой, якія толькі нагоды не выдумляюць! І “людзей пад штрафы падставіць” хоча Статкевіч (а калі самі 5-7-10 гадоў таму падстаўлялі людзей не пад штрафы а пад дубінкі і суткі – было ок?), і “няма адпаведнага плану” (як быццам там захоп улады плануецца і ўсе павінна быць распісана па хвілінах, калі штурмаваць тэлефон, тэлеграф, пошту) і, гэта ўвогуле шэдэўр: “не вычарпаныя мірныя і законныя метады!”.

Апошняя фраза належыць не камусці а лідару “Гавары Праўду” Андрэю Дзмітрыеву.

Перш за ўсе ў мяне вызывае абурэнне, як ахвотна нашыя апазіцыйныя СМІ бяруць інтэрвью у чалавека, які АДКРЫТА СУПРАЦОЎНІЧАЕ З КДБ, і ў 2010 годзе здаў, зліў, падставіў, дэ-факта самалічна адправіў у турму шэраг людзей, ахвотна даючы паказанні на сваіх былых паплечнікаў. У яго, як ні ў чым не бывала, працягваюць браць каментары, кагосці дагэтуль цікавіць, што ён думае з той ці іншай нагоды. Хаця ў нармальным грамадстве людзям такога кшталту, здраднікі і падлецы, ім простам не ціснуць руку, не тое не размаўляюць. Імя яму і такім як ён – нечысць. НЕЧЫСЦЬ, яшчэ раз паўтараю.

Дык вось гэты чалавек, які быў завербаваны яшчэ ў 2010 годзе (калі не раней), і нават не скрывае свае сяброўства з карнікамі з КДБ, як толькі замаячыла перспектыва РЭАЛЬНАГА народнага пратэсту, фоткаецца з Качанавай і кажа на ўсе лады аб бесперспектыўнасці Маршу. Бачыце лагічны ланцужок? Ён настолькі кароткі, што зразумець, адкуль ногі растуць, гэта як скласці 2 і 2. Да, канструктыўная апазіцыя – яна такая. А вы якую хацелі? На ўсе лады гэты персанаж рэкламуе звароты ў суд, і напісанне лістоў прэзідэнту (!). Больш за тое, выказвае спачуванне тым, хто можа пацярпець: “У людей и так денег нет, они не знают, как заплатить эти 200 долларов. А тут организаторы хотят, чтобы они заплатили еще 500 за участие в такой акции.” Ах, як кранальна! А дзе ты быў са сваім спачуваннем ўсе папярэднія годы? І чаму не казаў аб бесперспектыўнасці акцый кшталту “Праспект нацыянальнага сцягу” альбо “Узгадаем рэферэндум стопіцотгадовай даўніны”? То бок гэтыя акцыі – актуальнейшыя чым рабаўніцкія паборы з 450 тысяч беларусаў? Дзмітрыеў нават прадказвае, колькі людзей прыйдуць: “На Марш рассеженных белорусов выйдет примерно 200 человек – и власти будут иметь яркое свидетельство, что проблемы с налогом нет.”, тым самым падштурходвае не хадзіць тых, хто яшчэ не вызначыўся. Запускае чуткі, маўляў: вось-вось, зараз дэкрэт адменяць! Трэба толькі больш зваротаў! (http://naviny.by/article/20170216/1487256797-administraciya-prezidenta-opustela-chinovniki-uspokaivayut-rasserzhennyh)

Калі нашая ўлада баялася зваротаў? Што за смех? Можна было б падумаць, што гэта піша чэл з іншай планеты, калі б не ведаў, што гэта пішацца з цынічным і цвярозым разлікам: раскалоць праціўнікаў улады, пасеяць неўпэўненасць у тых, хто збіраўся ісці.

Канешне, Дзмітрыеву падатак на дармаедства не пагражае. Атрымліваючы заробак адначасова ў выглядзе грантаў з ЕС і заробку ў КДБ, можна ўвогуле не думаць пра нейкія там 20 базавых. І, у прынцыпе, было б пляваць на ягоныя словы, калі б яны з такім пастаянствам не рэтрансляваліся ў публічнай прасторы. У Гавары Праўду ж есць нейкія актывісты, якія працуюць за ідэю, раздаюць нейкія ўлёткі, ездзяць, штосці робяць, вераць, што робяць гэта да лепшага. І падпарадкоўваюцца таму, хто пры першым жа патрабаванні – і ён гэта даказаў – салье іх карнікам. Ён жыве за ваш кошт, хіба не разумееце?

Дарэчы, Дзмітрыеў не адзін такі палітык. Тут варта ўзгадаць і іншых – але не хочацца падымаць гэтую тэму. Калі будзе бурліць народны вір, калі людзі пачнуць штурмаваць адміністратыўныя будынкі, і, урэшце, дзесяткі тысяч адчуюць сябе вольнымі, а не беспраўным скатом, яны пачнуць: “Не трэба крыві! Мы супраць гвалту! Мы адзін народ! Трэба дамаўляцца! Давайце сядаць за стол перамоваў!” І сядуць – за вашымі спінамі. І будуць угаворваць нас “Не паддавацца на правакацыі”, бо “шчэ не вычарпаныя легальныя метады”. І будуць заклікаць да дыялогу з уладамі. Дыялогу, з якога атрымаюць профіт толькі яны. У якім вашыя лёсы будуць вырашаныя загадзя.

Не верце палітыкам, вось што. Паглядзіце гісторыю любой рэвалюцыі, ад Вялікай французскай да Майдана. Яны ўсе здраджваюць, яны ўсе зацікаўленныя не ў пераменах а ў тым, каб прыйсці да ўлады. І ўсе яны, канешне, пераважалі б, каб улада перайшла да іх мірна, каб не варта было рызыкаваць. Але так не заўсёды атрымліваецца, і таму мы патрэбныя ім як інструмент. Ніколі не забывайцеся аб гэтым і разлічвайце не на лідараў а на саміх сябе і сваіх сяброў. А лепей – самі рабіцеся лідарамі. А такіх як Дзмітрыеў ганіце сцанымі анучамі. Адусюль.

Good note. Armed people is free people.

“Perhaps the issue of the right to arms and the right to establish armed militias most rigidly divides anarchists and leftists.

For anarchists, the ideas like the right to arms is necessary and human being and society have the right to defend themselves are natural. Although among the anarchists there are some pacifist groups, the most famous libertarian movements from Spanish anarchists, to Kronstadt and Makhnovshchina were armed (this does not mean, of course, that anarchists everywhere and always in favor of armed rebellion or the use of firearms as the main way of solving problems).

Leftists (especially USA leftists) want to take away weapon from society to pass security entirely in the hands of big government.”

https://www.facebook.com/groups/1122729071178770/permalink/1168460609938949/

http://hvylya.net/analytics/politics/kak-lukashenko-pyitaetsya-sformirovat-belaruskuyu-identichnost.html

“Режим проводит формирование идентичности, а не беларусизацию в представлении национально-ориентированной демократической интеллигенции. Эти два процесса, как говорят в Одессе, таки две большие разницы. Никто во властных кабинетах не связывает «умеренный национализм» режима с демократией. Скорее наоборот — это способ удержания власти. А примеров авторитаризма, щедро замешанного на национальной идее в недавней истории (и современности) хоть отбавляй – вопрос лишь в выборе пропорции «национальных добавок» для удержания власти.”

Новы трэнд: сярод апазыці расце і квітнее пакаленне стукачоў. Усё больш вылазіць гісторый аб тым як чарговы дзеяч нечага там дабіўся, закідаўшы скаргамі ўсе магчымыя інстанцыі.

І ладна б яны дабіваліся чаго добрага. Не. Звычайна яны дабіваюцца забаронаў і пасадак. Тых жа рускамірцаў пасадзілі, як мінімум, зрабіўшы нагодай данос апазіцыйнага актывіста.