Вывад амерыканскіх войскаў з Сірыі – не проста чарговып папулісцкі ход Трампа. Гэта драматычны крок, які цалкам зменіць сітуацыю на Бліжнім усходзе. А яшчэ гэта ўрок для нас, беларусаў. Напісаў аб гэтым артыкул.

Гибкие и упорные

Интересно и познавательно. Статья Александра Коренькова о том, как десятилетиями не только выживать, но и усиливать военный напор в противостоянии с сильнейшей военной машиной мира.
 
Один аспект успеха Талибана, правда, в статье не отражен: он стал возможен во многом благодаря тому, что группировка находится на крайне хлебном месте. Оседлав рынок героина, который приносил и будет приносить стабильный и высокий доход всем, кто его контролирует, она получила огромную фору.
Само собой, не у всех повстанческих группировок есть такое географическое преимущество, потому и не все так успешны.
 
 

Падчас нападу заведама больш моцнага праціўніка ўвесці ў сваёй краіне ваеннае становішча – гэта крок слабага. Можна падумаць, Расіі ад гэтага ваеннага становішча штосьці будзе. Не, пацерпяць толькі ўкраінцы.
Адсутнасць _адэкватных_ (гэта значыцца хуткіх і жорсткіх) мер вайсковага характару з боку Украіны будзе заахвочваць Расію на далейшую агрэсію, правакацыі і напады. Ну сапраўды, чаму б не абстрэльваць судны непрыяцеля, калі табе за гэта нічога не будзе?
Нават санкцыі ад Захаду прылятаюць з аццяжкай у паўгады-год, што ў многім нівелюе іхні эфект (нават за Солсберы рашцы, здаецца, яшчэ не прыляцела ў поўным аб’ёме). У такой абстаноўцы чаму б не беспределіть далей.
(страшна нават уявіць што зараз робіцца па расійскаму тэлебачанню).

Калі трэба было абараняць краіну ад агрэсара – першымі на гэта пайшлі дабраахвотнікі, бо людзі, абавязаныя рабіць гэта дзяржавай, імпэту не праявілі. Калі трэба было утрымліваць армію – першымі гэта рабілі дабраахвотнікі, бо армія была раскрадзеная служкамі дзяржавы. Калі стала неабходна дапамагаць ахвярам вайны – першымі гэта зрабілі дабраахвотнікі, бо дзяржаве было не да гэтага.

Здаецца, можна задацца пытаннем – а навошта тады дзяржава патрэбная? Бо яна выглядае проста вялізным сховішчам рэсурсаў, якія альбо скрадаюцца альбо выкарыстоўваюцца неэфектыўна. Лічу, што магчымасці грамадзянскай супольнасці ва Украіне, да і ўвогуле на пост-савецкай прасторы моцна недаацэненыя. Энтузіазм людзей і іх жаданне жыць у нармальным грамадстве – куды больш трывалая і стабільная рэч, чым бюракратычныя механізмы. І будучыня – за гарызантальнымі формамі арганізацыі людзей. Аб гэтым, у тым ліку, – наш з Валерам Таміліным матэрыял.

 

Агрэсія, інкарпарацыя ці нічога?

Рабіць прагнозы – адна з самых рызыкоўных рэчаў у палітычнай навуцы. Але пра магчымую анексію Беларусі Расіяй розныя аналітыкі і “аналітыкі” навыказваліся ў апошні час ужо столькі, што я не змог прамаўчаць. У новым артыкуле паразважаў не толькі аб тым, аб чым звычайна разважаюць: дык ці захопіць нас Расія; але і аб тым, дык што ж будзе, калі ўсе ж такі захопіць?

 

Veterano

[ENLGISH FOLLOWS]

Рэстаран “Ветерано” ў Кіеве. Заснаваны ўдзельнікам АТО, дае магчымасць працаваць і сацыялізавацца былым удзельнікам баявых дзеянняў. Каля 70% супрацоўнікаў прайшлі вайну. Праца сярод паплечнікаў дазваляе ім не згубіць сябе ў мірным жыцці і не скончыць так, як сканчае вялікая колькасць былых удзельнікаў вайны: на зоне, у псіхіятрычнай лякарні альбо ў пятлі.

Адна са сценаў унутры цалкам пакрыта шэўронамі дабраахвотніцкіх батальёнаў і розных падраздзяленняў УС Украіны. Парадавала наяўнасць шэўронаў чачэнскіх, грузінскіх і беларускіх – антыімперыялістычны інтэрнацыянал! Дзеля праўды, неанацыская сімволіка таксама прысутнічала.

__________

“Veterano” restaurant in Kyiv. It is founded by former participant of anti-terrorist operation in Donbass, and helps other former fighters to socialize and find a workplace. Around 70% of employees are former fighters also. Working in friendly environment of brothers-in-arms helps them not to finish their life in a way it often happens for veterans: in prison, psycho ward or a gibbet.

One of the walls inside is covered with chevrons of armed forces of Ukrainian army, volunteer and nationalist troops. I was happy to see also chevrons of Chechen, Georgian and Belarusian volunteer forces – antiimperialist International 🙂 Honestly, neonazi chevrons also were here.

Тым часам у СІрыі ляснуўся чаргова расійскі самалёт, на борце якога было 14 чалавек. Увага: ён быў збіты супрацьпаветранай абаронай Асадітаў, якія спрабавалі адбіцца ад ізраільскага авіяналёта.

Добрага ранку!

 

Казалось бы, причем тут Украина

Читаю регулярно разные украинские политические сообщества и прихожу к выводу, что многие украинцы нехило угорели в шовинистическом чаду. Постят вот картинки с недавних протестов против пенсионной реформы, а большинство комментариев к ним в духе: “Кацапы по природе не могут быть свободными”, “терпилы”, “это они за колбасу вышли, а не против войны в Украине”. А еще бесконечные язвы: то бунтуют неправильно, то ментов коктейлями молотова не жгут, то баррикады у них не такие, и вообще москали, что с них взять. И главное обоснованием этого является все чаще некое “прирожденное рабство” москалей.

Знаете, трудно найти более антироссийски настроенного человека, чем я, но увиденное оставляет довольно мерзкий осадок.

Во-первых, нельзя сравнивать рашку и Украину. Украинцы даже в худшие времена при Януковиче не жили при таком махровом авторитаризме, как сейчас в рашке. Следовательно, для выражения гражданской позиции там требуется куда большее мужества. Разница контекстов (сила репрессий, мощь пропагандистского аппарата, кол-во ментов на душу населения, не говоря уже об историческом бэкграунде) колоссальная.

Во-вторых, когда в Украине (уже при Порошенко) заблочили целые соцсети и ввели штрафы за пользование VPN, что-то я не наблюдал толп бунтующих украинцев на улицах. И Янукович много лет крал (и все это знали), и наступал на горло людям, прежде чем – так сошлись обстоятельства – против него развернулся Майдан. Поэтому не стоит себя переоценивать тоже.

В-третьих, неужели тяжело понять что любая нестабильность, и тем более массовый протест в России – на пользу Украине? Чем скорей в РФ начнут закипать свои проблемы, тем меньше у нее будет оставаться ресурсов на Крым, Донбасс и любые другие агрессивные действия против соседей. Любой протестующий в России, будь он хоть сто раз ватник – ОБЪЕКТИВНО союзник украинцев. Сознательное население страны-агрессора – первый друг жителей угнетённых ею стран. А такой издевательской реакцией вы лишь отталкиваете от себя реальных и потенциальных сочувствующих, усложняя жизнь – нет, не русским – а себе и своей стране.

п.с. уверен, что в моей ленте таких нет, просто размышления вслух.

Яраслаў Раманчук прапанаваў дванаццаць мер для супрацьстаяння ціску Крамля

Гэта вельмі шмат. Насамрэч сапраўдны эфектыўныя толькі дзве:

1. Узбройвацца
2. Размаўляць беларускай

Прыклад Чачні кажа сам за сябе.

https://novychas.by/ekanomika/ramanczuk-12-mer-dlja-procidzejannja-cisku-kramlj

Боснийская артиллерия

Уже давно подвис на балканских военных песнях. Слушал сербские, хорватские, теперь добрался до боснийских. Поразило одно: сходство их языков. Выучить десятка три слов и будет понятно о чем поют. А поют они, на почти идентичных языках, о том как будут друг друга выпиливать.