Вариантов, как могли сдеанонить участников чата “Армия с народом”, несколько.
Первый: мусора могли применить одну из описанных здесь [1] технологий.
Второй: социальная инженерия. Анализируется, что человек пишет про себя на протяжении некоторого времени, его стиль, поведение и всё сказанное в других чатиках. Порой достаточно загуглить его никнейм – и вуаля.
Третий: вполне возможно многие просто забыли скрыть телефонный номер. Или, когда им писали в личку, нажимали “поделиться телефонным номером”. Считай, дело в шляпе.
И, наконец, четвёртый. По словам моего источника, порядок назначения модераторов в чатике был следующий: когда канал\чат создавался, у него был один создатель. Но потом стало ясно, что чату нужны модераторы. И тут внимание: чтобы получить модераторство нужно было выслать свои паспортные данные или владельцу (на ранних этапах) или другому модератору (!!!). Позже в ответ на требования показать свои данные модеру, юзеры стали запрашивать данные модераторов в ответ. И, надо понимать, те высылали.
Это было бы смешно, если бы не закончилось так грустно.
В общем, думаю не нужно объяснять, что при минимальной сноровке и хитрости получить данные модера\владельца не составляло проблемы. А там – дело техники.
В связи с этим напоминаю: друзья, Телеграм НЕ ЯВЛЯЕТСЯ анонимным мессенджером. Сама привязка к номеру телефона в большинстве случаев исключает анонимность. Телеграм – приватный, а не анонимный, и не надо путать эти две вещи! Да, историю ваших сообщений ментам не выдадут (по крайней мере мы не знаем таких случаев в отношении политактивистов). Но это не значит, что вас там нельзя сдеанонить. Если вы соблюдаете правила безопасности (скрываете номер, не пишете лишнего) сдеанонить вас становится крайне сложно. Но как только расслабляетесь, а уж тем более высылаете паспортные данные, это становится простейшей задачей даже для самого тупого опера.
Что даёт настоящую безопасность так это протокол Jabber с плагином OTR[2]. Это реально надежная вещь, используемая серъезными нарушителями закона (от наркокартелей до кардеров) по всему миру. Но чтобы установить её и начать пользоваться недостаточно тыкнуть два раза в Google Play, нужно сесть, разобраться и научиться, потратить целых двадцать, а то и тридцать минут. Поэтому я даже не мечтаю, что сейчас все активисты возьмут и перейдут на Jabber, тем более там не создашь большие чаты и не перешлёшь файлы.
Но пока уголовных дел не стало больше, давайте уже уясним: Телеграм – это для распространения инфы и открытой координации больших масс людей. Но для обсуждения серьезно наказуемых деяний он не подходит.
p.s. А вообще, следует понимать, что революционное дело это такая же специальность, как, например, мореходство или космонавтика. Революционное дело это научно-практическая область на стыке психологии, коммуникаций, политтехнологии, боевых искусств, айти, менеджмента и ещё черт знает чего.
А это значит что в ней, как и везде, нужен профессионализм и системное обучение. Тем более что отличие от других специальностей тут очень существенное: цена плохо выученных уроков тут – не двойка в аттестате а “двойка” в приговоре. И это в лучшем случае.
Сегодняшняя провокация в Гродно это просто верх мусорской наглости
Женщина-провокаторша (надеюсь её скоро опознают) говорит: “я задала вопрос человеку и хочу получить ответ!”, после чего мусора хватают Тихановского под руки и начинают винтить. Браво! Вот бы сотрудники карательных служб с таким же рвением удовлетворяли все вопросы любопытных граждан!
Обращет на себя внимание что операция была спланирована заранее:
1. В Гродно на задержании – бус с минскими номерами.
2. Сюжет БТ появился уже через час после проишествия (очень несвойственная им оперативность).
3. Ровно в момент провокации положили ддос-атакой TUT.BY
В общем, подготовились по всем фронтам. И это только июнь.
п.с. немного обидно было наблюдать, как 2\3 присутствоваших на пикете вместо того чтобы отбивать товарищей, снимали на мобильники то, как их винтят. Люди, не надо так.
upd. Тутбай написал, что у них был собственный сбой. Своевременность сбоя удивляет.
Внезапное освобождение Тихановского показывает, что главной целью задержания было не дать ему зарегистрироваться в качестве кандидата. В принципе, ему можно было и не дать это сделать тысячей разных способов, но власти выбрали такой, как наиболее «элегантный» и внешне соответствующий закону.
Почему Тихановского не оставили досиживать 45 суток (с ещё семью протоколами количество суток могло вырасти до 180)? Думаю, чтобы не героизировать его и не повышать авторитет. Так сложилось, что в беларуской политике длительная отсидка способствует массовому признанию и сочувствию. Чем больше ты отсидел — тем больше тебе респекта. Зная это, власти решили не создавать Тихановскому ореол мученика.
Однако отправить его досиживать могут в любой момент — сутки-то ещё висят. Будут смотреть на дальнейшее поведение и на активность. Пока что это просто знак в его адрес. Но если присмотреться внимательней то становится видно — власти готовы мириться даже с самой массовой интернет-поддержкой, но готовы действовать крайне жестко, когда эта поддержка выливается в реал.
Буквально только что стало известно, что в качестве кандидата зарегистрировали супругу блогера. Что из этого выйдет — посмотрим, прогнозы строить пока рано.
В любом случае, поздравляю Сергея Тихановского с освобождением и желаю ему продуктивной работы.
«Человеческими жертвоприношениями руководили лидеры или священнослужители, в то время как жертвы выбирались среди более низких социальных классов, например, рабов или пленников».
Колькі ўжо начытаўся усялякай жэсці пра рэпрэсіі, дзяржаўны тэрор і дыскрымінацыю, што, падавалася б, мне нельга здзівіць. Аказалася што можна
У нейкі момант злавіў сябе на тым, што свядома пазбягаю артыкулаў пра тое што адбываецца ў кітайскім Сіньцзяне. Потым зразумеў — гэта псіхіка так абараняецца. Не хочацца бачыць і чуць. Свядомасць адмаўляецца ўспрымаць такія аб’ёмы гвалту і такую яго нечалавечую форму.
А што самае страшнае — ты разумееш сваю поўную бездапаможнасць у гэтай сітуацыі. Ты не можаш нічога зрабіць. Зусім нічога. Паўтары міліёны чалавек загнаныя ў лагеры і турмы проста па факту іх этнічнай і рэлігійнай прыналежнасці. Зняволеныя сядзяць свой тэрмін у літаральным сэнсе — іх прымушаюць праводзіць па 12 гадзін на стуле, не рухаючыся. Іх падвяргаюць хімічнай кастрацыі, падмешваючы прэпараты ў ежу. Б’юць, забіваюць, гвалцяць. Часам пазбаўляюць жыцця каб разабраць на ворганы. Застаўшымся на «свабодзе» усталёўваюць пагалоўна відэакамеры ў кватэрах (!), якія ўмеюць распазнаваць іхнія «падазроныя паводзіны». Ты абавязаны мець смартфон. Які кантралюе ўсе твае перасоўванні і перапіскі. У горадзе кожныя 300 метраў — чэкпоінты, на якіх цябе абшукваюць, правяраюць смартфон і скануюць вока. Гэта Оруэл у кубе, і гэта рэальнасць ужо сёння для многіх міліёнаў чалавек.
І ведаеце што? Усім пофіг. Увесь свет працягвае весці справы з Кітаем. Сраныя «абаронцы мусульман» кшталту Кадырава і іранскіх крыкуноў як вады ў рот набралі.
Пасля прачытання гэтага матэрыялу у вас могуць застацца вельмі цяжкія адчуванні, але я ўсё роўна лічу, што такое трэба чытаць нават супраць сваёй волі. Праўду неабходна ведаць, якой бы страшнай яна не была.
Я думаю, мала ў каго ўжо выклікае сумнеў, што асноўнай мішэнню рэпрэсій на выбары-2020 стануць не афіцыйныя «кандыдаты ў прэзідэнты», а перш за ўсё незалежныя СМІ і блогеры.
З апошнімі ў улады ўвогуле бяда. Рэгістрацыю ў іх не адымеш (таму што яе няма), пагрозаў яны не баяцца (таму што ўжо пужаныя), з працы іх не звольніш (таму што блогінг і ёсць іхняя праца), любыя спробы ачарніць іх праз дзяржСМІ прывядуць толькі да росту папулярнасці.
Вось і прыходзіцца вынаходзіць альтэрнатыўныя метады. Пастараўся прыкінуць, як карнікі будуць спрабаваць нейтралізаваць блогераў зараз і панзей:
а) Адміністрацыйныя арышты. Гэты інструмент ужо прымяняецца. Карыстаючы КААП па адпрацаванай схеме блогера можна ізаляваць, тэарэтычна, на тэрмін да 4 месяцаў (калі верхняй мяжой браць выпадак Шэрага Ката). Ёсць аднак і недахопы: гэта толькі прыплюсуе блогеру падпісчыкаў, а таксама ставіць пытанне аб прызнанні яго палітвязнем. То бок карысць толькі ў кароткатэрміновай перспектыве, у доўгатэрміновай пераважаюць мінусы.
б) Штрафы. У вялікіх колькасцях можа быць эфектыўна, бо гаманцы ў тых, хто гатовы дапамагаць не бяздонныя. Да таго ж гэта спусташае рэсурсы грамадзянскай супольнасці, якія маглі б быць патрачаныя на іншае.
в) Фэйкавыя крымінальныя справы. Ужо дзве такія здарыліся як пад капірку: «мініраванні» дзяржустановаў спачатку Андрэем Павуком, потым Сяргеем Ціханоўскім. Завядзенне такіх справаў не мае на ўвазе пасадзіць чалавека, а толькі патрапаць яму нервы і даць легальную нагоду для вобшукаў (у Андрэя Павука, напрыклад, надоўга забралі тэхніку, амаль 100% у ёй рыліся КДБшнікі ў пошуках важнай інфы, таму не забывайцеся шыфраваць свае прылады і захоўваць важную інфармацыю толькі ў кантэйнерах VeraCrypt).
г) Удар па фінансавай незалежнасці. Тут можа быць адразу некалькі варыянтаў. Па-першае, вылічыць і пачаць кашмарыць асобных данацераў. Зрабіць гэтыя справы паказальнымі, каб усе бачылі і баяліся ахвяраваць. Па-другое, пачаць прыцягваць блогераў па лініі падатковай, штрафуючы за нясплату падаткаў (калі заканадаўства гэта не дазваляе, змяніць яго – раз плюнуць). Яшчэ грубей і прасцей – проста заблочыць сэрвісы кшталту DonationAlerts на тэрыторыі Беларусі. Пэўнаму адсотку данацераў будзе лянота карыстаць інструменты абыходу блакіровак, тым самым прыбыткі ў блогераў троху знізяцца.
У крытычныя для сябе моманты карныя службы гатовыя працаваць на папярэдджанне. Тое ж самае можа рабіць і грамадзянская супольнасць – пры наяўнасці якаснай аналітыкі. Прыняць прэвентыўныя меры (засвоіць кампутарную бяспеку, завесці Bitcoin-гаманец, навучыцца правілах паводзінаў пры допытах) можна ўжо зараз. Тым больш што потым будзе позна.
Шкада, у відэа не ўвайшлі мае разважанні аб эфектыўнасці акцыі для анархісцкага руху. Таму паўтаруся: цалкам падтрымліваючы матывацыю і погляды Мікіты Емельянава, лічу што такіх і падобных акцый трэба максімальна пазбягаць, так як карысць ад іх несуразмерная з той шкодай, якую яны прыносяць самім жа анархістам.
Comments Off on Зняўся ў дакументалцы «Прававой ініцыятывы», прысвечанай справе Камара-Емельянава
Независимо от того, нравится нам это или нет, произойдёт традиционное усиление репрессий. Если вы когда-то засветились на акциях, получали штрафы и сутки, или просто ваши данные были где-то переписаны, то с огромной вероятностью за несколько дней до выборов вам начнут присылать повестки, домой будут ломиться менты, под подъездом с утра будет дежурить синий бусик. Если вы молоды или имеете материальные проблемы – вас могут счесть “перспективными” для вербовки и однажды по месту работы\учёбы и к вам наведается человек в штатском, который, комбинируя лесть, сочувствие и угрозы, предложит вам подписать несколько “ничего не обязывающих” бумажек.
Этого не нужно бояться. К этому нужно быть готовым. Практика долгих лет борьбы показывает, что вред от репрессий можно многократно снизить, если придерживаться определённых правил, действовать по алгоритмам и соблюдать четкие моральные принципы.
Более того, почти все дикие случаи: посадки, неожиданные маски-шоу и позорные вербовки, происходили из-за того, что этими принципами пренебрегали.
Пожалуйста, ознакомьтесь с этими видео и поделитесь ими с теми, кто находится в зоне риска. Покажите их неполитическим активистам, своим друзьям и родным (на них тоже может начаться давление). Научитесь противостоять репрессиям сейчас, не откладывайте на потом. Промедление и нерадивость в изучении правил безопасности может стоить слишком дорого.
(в описании к видео множество полезной инфы, изучите её внимательно).
Неяк задумаўся, чаму ў беларускіх уладаў няма сваёй фабрыкі троляў і настолькі слаба працуе дзяржпрапаганда. Так, ёсць у нас і лукаботы і БТ, аднак усё гэта выглядае зусім слаба і квёла, не толькі на фоне кіселёўшчыны, аднак нават і на фоне недзяржаўных СМІ.
А фішка ў тым, што структура кожнага аўтарытарызму моцна залежыць ад ягоных эканамічных магутнасцяў. Беларусь – адносна бедны аўтарытарызм. У распараджэнні Лукашэнка няма нафтавых радовішчаў ці звышсучаснай эканомікі. Таму для падтрымання кантролю прыходзіцца шукаць больш танныя спосабы. Якія?
Вядома, рэпрэсіі.
1. Для прапагандысцкай працы патрэбныя адукаваныя людзі. Нават самая прымітыўная прапаганда патрабуе пэўных інвестыцый у інтэлект. Для тэлебачання гэта рэпарцёры, вядучыя, аператары, сцэнарысты і г.д. Для інтэрнэту: СММшчыкі, капірайтэры, журналісты, маркетолагі і г.д. Вялікую частку з гэтых людзей трэба адпаведна адукоўваць, а яшчэ потым пераадукоўваць, бо інтэрнэт-сфера развіваецца з шалёнай хуткасцю. На гэта патрэбныя грошы. Карніка з дубінкай адукоўваць амаль што не трэба. Дастаткова паказаць, як махаць дубінкай і можна выпускаць на плошчу.
2. Тэхнічнае забеспячэнне карнікаў не вымагае столькі грошаў, колькі ў прапагандыстаў. Вадамёт купіў адзін раз – ён ездзіць. Шалом, шчыт, дручок – будуць працаваць і праз 20 год. Файным прапагандыстам патрэбны хуткасны інтэрнэт, студыі, рэгулярная рэклама, паслугі спадарожнікаў, а таксама і тэхніка, якая будзе састараваць кожныя 2-3 гады. Гэта гіганцкія кошты.
Асобныя групы карнікаў, канешне, забяспечваюцца высокаякаснай тэхнікай. Аднак тыя хто працуе «на зямлі» (АМАП, участковыя, інспектары) – пераважна не. У гэтую сферу робяцца нямалыя грашовыя ўкладанні (звычайна пад уплывам канкрэтных пагроз: так было ў 2006 і ў 2017), аднак жа для якаснай працы прапагандыстаў патрэбна было б куды больш. Рызыкну выказаць здагадку, што вялізарныя траты бюджэту на сілавікоў абумоўленыя перш за ўсё вялікай іх колькасцю а не дарагавізной тэхнікі.
3. Для якаснай прапаганды патрэбная ідэя. Беларускі аўтарытарызм не мае сваёй ідэалогіі. Расія – мае. Імперскі шавінізм гэта ідэалогія з доўгай гісторыяй, сваімі каштоўнасцямі і пантэонам герояў. Яна здольная мабілізаваць людзей. Каго можа мабілізаваць «идеология беолрусского государства», якой, да таго ж, фактычна няма? Дакладней, фактычна ідэалогія беларускай дзяржавы гэта максімальна абстрактны кансерватызм, цэнтраваны на адным чалавеку – Лукашэнка.
Сярод рускіх ёсць тыя, хто гатовы памерці за ідэалы рускага імперыялізму. Такіх хапае. А хто гатовы памерці за пасяўную, вусы рыгорыча і «стабільнасць»? Не ведаю такіх. Адпаведна, без наяўнасці выразнай і пераканаўчай ідэі немагчымая пераканаўчая прапаганда. У такім выпадку, зноў жа, прасцей біць нязгодных, чым спрабаваць пераканаць іх, чаму яны мусяць быць згодныя.
Тое ж самае адносіцца да іншых аўтарытарызмаў, якія маюць свае прапагандысцкія машыны: Турцыя, Іран і інш. Усе яны маюць моцную мабілізацыйную ідэю.
З пункту гледжання эканомікі і фінансаў што танней атрымоўваецца што? Перафармаціраваць свядомасць чалавека, прывіўшы яму пэўныя каштоўнасці? Ці запужаць прамым гвалтам? Вядома, другое. Вось і карыстаюцца яны гэтым спосабам бо ён дае хуткі і бачны эфект. Аднак у даўгатэрміновай перспектыве гэты шлях прыносіць мноства пабочных эфектаў: недавер грамадства да дзяржавы, рост талерантнасці да гвалту, патаемная нянавісць да сістэмы, палярызацыя ў насельніцтве і г.д. Гэта часам можа прывесці і да калапсу рэжыму. Таму для ўладаў гэтыя пабочныя эфекты – страшная небяспека. Для нас жа – грамадзянскай супольнасці і экстрэмістаў – вакно магчымасцяў.
Коратка ў тэкставым выглядзе аб тым, што адбылося сёння ноччу. Для тых, хто любіць чытаць. Але ўсё ж самае цікавае – у відэа (https://youtu.be/mPWv5UVAfNE). Дзякуй Вясне і ўсім СМІ, якія падтрымалі!
