Яна, канешне, не кажа ні аб якім рэальным аб’яднаннем і ёсць лагічны працяг “очковтирательства” Пуціну, якое цягнулася апошнія гады. Гэта па-першае.
Па-другое: вы можаце папракаць мяне ў залішнім аптымізме, але Лукашэнка не дасць Расіі далучыць Беларусіь мірным шляхам (хіба яго напояць гарбатай з палоніем). А калі Расія вырашыць далучыць нас немірна, супраць гэтага падымецца, у тым ліку са зброяй, вялікая колькасць беларусаў, якія да сённяшняга дню былі апалітычныя ці нават ставіліся да Расіі станоўча.
Любое революционное движение, если хочет чего-то добиться, должно учиться. В первую очередь – на истории аналогичных движений и событий последних лет.
Беларусам, точнее, сторонникам перемен в Беларуси есть с чего поучиться. У нас был 2006 год, был 2010-й, когда события развивались примерно по одинаковому сценарию: призыв лидеров, мобилизация, радикализация масс, раскол и предательство лидеров протеста (или их части) с последующим «добиванием» тех, кто еще пытался поднять голову.
Когда был 2006-й год, я только-только входил в политический активизм, но уже успел там-сям принять посильное участие. В 2010-м я сидел, однако подробнейшим образом изучал произошедшее, в т.ч. беседуя с участниками на воле и в неволе. И я понял, что предательство тогда было повсюду: в такие ключевые моменты власть активизирует свою агентуру, и все они, хоть и разными способами, начинают действовать в одном направлении: слив протестной энергии, раскол, провокация, внесение сумятицы, «утихомиривание», убаюкивание, попытки свести бунт к диалогу. В 2010-м году особо отличились СМИ, массово называя отчаявшихся людей, шедших на штурм Дома правительства, провокаторами. Добавьте сюда тех, кто лил воду на эту мельницу не по заданию оперов, а по собственной трусости и малодушию — и получите факт: в критические моменты внутри протестного движения будет разгораться жестокая жестокая борьба между умеренными и радикалами, предателями и героями. И от исхода этой борьбы будет зависеть в том числе исход поединка с властью.
У меня присутствует сильное ощущение, что гражданское общество Беларуси, в целом, не вынесло должных уроков из 2006 и 2010 года. И сегодня у милиции, помимо дубинок и водомётов, есть Говори Правду и Наша Нива, Ежедневник и Алёна Красовская-Касперович, и еще многие, кто еще проявит себя в момент «икс». Они развернутся на полную как только в Минске восстанет Плошча или появятся баррикады.
Что делать в связи с этим? Учиться, думать, анализировать, развивать в себе критическое мышление и смелость, а также способствовать появлению новых отважных лидеров из народа. Чем больше их будет, чем децентрализованней будет протест, тем менее вероятность, что его обуздают политиканы всех мастей.
В 2011-м в России, благодаря переобувшимся негодяям и провластной агентуре успешно не произошла революция. Светов снял об этом хорошее видео. А мы посмотрим и сделаем выводы.
Літаральна пару дзён таму я пісаў, як кітайская прапаганда пужае пратэстоўцаў у Ганконгу старажытным закляццем «ХатитеКакВУкраине». Не паспеў я аб гэтым пажартаваць, як пратэстоўцы займелі свой гімн.
Ведаеце як ён называецца? «Слава Ганконгу»!
Кіселёў і Салаўёў ужо набралі паветра ў свае свінячыя лёгкія.
Журналісты мінулых год: ездзяць у гарачыя кропкі, змагаюцца з мафіей, цэнзурай і карупцыяй, публікуцюць гучныя расследванні.
Журналісты 2019-га: разрыў сэрца ад анекдота.
(не хачу нікога пакрыўдзіць, калегі, але спробы ставіць пад забарону цэлыя пласты гумара ў аўтарытарнай краіне, дзе кантролю і цэнзуры і так звыш меры, выглядаюць дзіўна. Як і спробы касплеіць Huffington Post у беларускіх рэаліях).
Саўковае пакаленне ва ўладзе карёжыць і выварочвае адтаго што нешта на свеце можа адбывацца без іх кантролю. Адзіны спосаб рэакцыі на з’явы навакольнага свету: забараніць, пакараць, растаптаць.
На днях у Беларусі адбылося надзвычайнае здарэнне: суд па справе Дзмітрыя Серады[прызнаў супрацоўнікаў міліцыі вінаватымі і пастанавіў ім выплаціць грашовую кампенсацыю за іхнія дзеянні (спасылка ў первым каментары).
Нагадаю, у 2016 годзе кватэру лекара Дзмітрыя Серады ўзяў штурмам АМАП, бо незадоўга да гэтага нейкая жанчына ткнула ў яго пальцам і сказала што ён «дэманстраваў ёй палавыя органы». АМАПаўцы ўламіліся адначасова праз вокны (з дапамогай альпінісцкага рыштунку) і дзверы, разламалі кватэру, самога Дзмітрыя паклалі на падлогу і збілі на вачах у жонкі і трохгадовага дзіцяці, адвезлі ў РУУС, яшчэ раз збілі.
А потым сказалі «упс, памыліліся» і адпусцілі.
Пасля трох год судовых мытарстваў, цёгання па розных інстанцыях, спыненняў-пачынанняў праверак, суд усё ж такі пастанавіў выплаціць Серадзе 3000 рублёў.
As I was stressing numerous times, all statements of both Russian military and Trump about the defeat of ISIS is nothing but lies and propaganda. Until the social preconditions of the ISIS insurgency will not be eliminated, the ISIS guerilla activity will increase. It is enough to know that the Islamic state alone (not considering other Jihadist groups) has as many as 30 000 fighters in Iraq and Syria by now. Read the short report regarding the topic.
Comments Off on «ISIS’s insurgency will grow because areas it has lost in Iraq and Syria are still neither stable nor secure»
Калісь я чытаў пра беларускую рысь у нейкім заалагічным даведніку. Яна, канешне, заўсёды была чырвонакніжнай. У даведніку пісалася, што рысей у Беларусі засталося не болей за некалькі дзесяткаў.
І зараз дзеля дзяржаўных прыбыткаў яе хочуць выключыць з Чырвонай кнігі. У такім выпадку жывёлу будуць забіваць дзеля забавы багацеяў (таму што толькі вельмі багатаму чалавеку гэта будзе даступна. Дапрыкладу, ліцэнзія на кабана каштуе ад 625 руб, на лася – ад 2875 руб).
Але яшчэ ёсць шанец гэта спыніць. Хоць я і крытычны да петыцыяў, але экалагічная сфера гэта якраз тая вобласць дзе яны працуюць найбольш. Таму падпісаў петыцыю сам і заклікаю да гэтага вас.
Comments Off on Рысь хочуць выключыць з Чырвонай кнігі
Хто тыя людзі, якія робяць наш горад лепей? Хто вечна незадаволены дзеяннямі ўладаў, хто бачыць несправядлівасць там, дзе мы да яе прывыклі, каму ёсць справа да ўсяго наўкол: ад зменаў клімату да праблемаў людзей з інваліднасцю?
У гэтым выпуску Radio Radix Ксюша Малюкова: актывістка, івент-менеджерка, валанцёрка, аніматарка і проста чалавек-энэрджайзер. Яна шчыра расказала пра сябе: як дакацілася да такога жыцця, як пазбягае актывісцкага выгарання, ці хоча з’ехаць з Беларусі і прочая і прочая – а вам засталося толькі гэта паслухаць!
