September 26th, 2019 — English, Бягучыя навіны
Тюрьма
September 26th, 2019 — Бягучыя навіны, Палітыка, Прачытана
«Если ты маменькин сынок или неженка исполкомовская, конечно, тебе будет тяжело. На твои капризы и предыдущий статус никто не будет обращать внимание, про это лучше вообще не заикаться»
«Общество деградировало так, что начали анонимки писать даже внутри зоны, внутри этого ада, что раньше было уму непостижимо. В анонимках пишут, что у кого-то койка лучше. Или несколько человек скинулись, купили порошок (стиральный) — приходит анонимка, мол, разберитесь, — это уже перебор»
Вообще Беларусь, конечно, уникальная страна — полицейское государство с относительно свободными (по сравнению с другими авторитаризмами) масс-медиа и блогосферой. Добавьте сюда неимоверное количество сидящих и их родственников. Силовики — главный нюьсмейкер. Это создаёт сюрреалистическую ситуацию, когда суды, зоны, срока, приговоры, условия в тюряжке и истории бывших зэков и бывших ментов превращаются в один из крупнейших, и востребованнейших секторов инфополя. Да посмотрите сами ленту любого СМИ. Что ни день, то задержание или приговор. На этом строится повестка дня.
Очень интересная статья о том как сейчас живут заключенные в ИК-3 “Витьба” — зоне для бывших сотрудников и разного рода особенных зэков. В разное время там сидели кандидаты в президенты Санников Козулин, анархист Игорь Алиневич и британский бизнесмен Алан Смит. Памятное место, в общем.
Free_polienko
September 25th, 2019 — Аналітыка, Відэа
Наведаў суд па справе Паліенка. Уражанні ў агульным пазітыўныя: налічыў больш за 40 чалавек, якія прыйшлі падтрымаць. Заўжды прыемна бачыць такую салідарнасць.
У 5-хвілінным відэа тлумачу, з чаго раптам суддзя вырашыў захварэць менавіта сёння і чаму працэс вырашылі зрабіць закрытым.
А тут мой рэпартаж на Новым Часе (шмат фотак і каментар іншага анархіста).
Анархисты подполья
September 25th, 2019 — Палітыка
Ровно 100 лет назад в Москве анархисты провели вооруженную акцию, взорвав Московский комитет ВКП(б). В окно здания на Леонтьевском переулке, где в это время проходило заседание большевиков, была брошена бомба. В результате взрыва погибло 12 человек – цвет большевистской партии Москвы. Среди раненых был Бухарин. Ленин чудом остался жив – он просто не приехал, хотя его ждали.
Ответственность за теракт взяла на себя группа “Всероссийский повстанческий комитет революционных партизан”. Акция была возмездием за многочисленные расстрелы анархистов по всей стране, разгром анархистского движения Москвы, закрытие анархистских газет и предательство большевиками народной революции. Через два дня анархисты выпустили “Извещение”, в котором взяли на себя ответственность за взрыв. А 29 сентября 1919 г. в первом номере подпольной газеты “Анархия” уже звучала угроза новых покушений.
Губернская власть объявила в Москве военное положение, анархисты подполья отказывались сдаваться – их, в основном, убивали при задержании. На станции Красково семеро анархистов, поняв что окружены чекистами, совершили самоподрыв.
Подробней об анархистах попдолья.
Тым часам мусарское дзярмо не пакідае спробаў запужаць незалежных блогераў
September 24th, 2019 — Бягучыя навіны
Заўтра ў Андрэя Павука суд. Такая вось СМСКа з філіпінскага нумару (!) яму прыйшла. Уласна кажучы, ніхто і не сумняваўся, што ператрус і крымінальная справа былі “папярэджаннем” Павуку за смеласць, словы праўды і за заклікі да супраціву. Аднак гэтая СМСка гэта проста цудоўны доказ, выдатнейшая ілюстрацыя таго, хто надзелены ўладай у гэтай краіне. Скаты, баязліўцы, нікчымнасці, якія пад відам “служэння закону” займаюцца запужваннем іншадумцаў.
Толькі ўдумайцеся: нейкі вырадак пры пагонах (так, ён даваў прысягу, абяцаўшы служыць народу…) спачатку зарэгістраваў левы нумар, потым напружваў свой мікраскапічны мозг, думаючы, што б такое напісаць, каб пастрашней было. А потым сваімі тлустымі сальнымі пальчыкамі, высунуўшы язык, набіраў абразы і пагрозы на адрас чалавека, які прыносіць карысці грамадству ў 100 разоў болей чым гэтая жывёла ў шэрай форме.
І ўсё гэта: ад філіпінскага нумару да мабільнага інтэрнэту і мусарскога ксяомі – было аплачана з нашых падаткаў.
Чытаць гэта агідна, але ў той жа момант вельмі радасна: бо асэнсоўваеш, да якой жа ступені гэтыя вылюдкі спужаліся.
p.s. хто не ведае, 20 сакавіка у Андрэя Павука дома прайшоў вобшук: адабралі тэхніку. Аднаго з топавых беларускіх блогераў абвінавацілі што з ягонага айпі паступіла паведамленне аб “мініраванні райвыканкама”.
Вядома, ніякага мінёра не знайшлі, справу закрылі, аднак як наконт кампенсацыі за вобшук? Менавіта яе Андрэй Павук будзе выбіваць заўтра ў судзе.
September 24th, 2019 — Аб усім, Бягучыя навіны, Гумар
Той момант калі ў душы табе 18, а для кантэкстнай рэкламы ВК ты ўжо “Мужчина 30+”…
Наш анархізм
September 23rd, 2019 — Аналітыка, Палітыка
Паглядзеў відэалекцыю пра Гішпанскую рэвалюцыю і ў чарговы раз зразумеў да чаго важная рэч адукацыя і прасоўванне сваіх каштоўнасцяў. Не проста важная, а вырашальная, ключавая.
Усе сапраўдныя рэвалюцыі пачынаюцца задоўга да таго як запалаюць палацы, і будуць пабудаваныя барыкады. Гішпанскія анархісты перад тым як выступіць у 1936-м, семдзесят год (!!!) вялі прапагандысцкую і адукацыйную працу ў народзе. Па ўсёй Гішпаніі былі анархісцкія бібліятэкі, анархісцкія тэатры, анархісцкія школы, анархісцкае ўсё-на-свеце. Дастаткова сказаць, што гішпанскія сяляне вучыліся грамаце па “Хлебу і Волі” Крапоткіна.
Гэта яшчэ раз падкрэслівае: любая рэвалюцыйная група, якая лічыць, што вось зараз яна ўчыніць хаос, пераб’е ўсіх прыгнятальнікаў, і на хвалі гэтага хаосу ўсталюецца нешта больш справядлівае, чым ёсць зараз – альбо нечаеўцы, альбо дурні. Альбо і тое, і другое разам. Эгалітарны лад – вынік доўгай працы па змене каштоўнасцяў людзей. Фізічнае скіданне кіраўнікоў, скасаванне закону і экспрапрыяцыя маёмасці ў кіруючага класу – гэта толькі фінальная рысачка на карціне. Без якой, аднак, карціна не можа быць поўнай.
Наш анархізм – гэта дрэва, якое мы расцім з маленькага саджанца цягам многіх год. Каб яно не зачахла, яго трэба рэгулярна паліваць і ўгнаяць дзейнасцю, актывізмам, і абараняць ад шкоднікаў – рэакцыянераў і ворагаў. Прапусціш, перастанеш паліваць і ўгнаяць: яно спыніць рост, ці ўвогуле зачахне. Будзеш рабіць гэта старана, цярпліва і аддана, урэшце рэшт, раней ці пазней яно абавязкова дасць плады: самакіраванне, федэрацыю, калектывізацыю маёмасці, роўныя правы і магчымасці ўсім людзям. Але гэтыя плады перш за ўсё прарастаюць у свядомасці людзей. І толькі потым – у жыцці. У належны час гэтыя плады трэба будзе з сілай абтрэсці – учыніць сацыяльную рэвалюцыю.
Чакаць жа, што дрэва дасць плады толькі ад таго, што ты будзеш хістаць яго, выпучыўшы вочы – як мінімум, неразумна. Як неразумна і заліваць маладзенькае дрэва цыстэрнамі вады, чакаючы, што ад гэтага яно дасць плады праз гадзіну.
Вядома, могуць здарыцца любыя форс-мажоры. Нашыя плады можа пабіць град – рэпрэсіі. Самое дрэва можа быць папросту вырвана з каранём ўраганам: імперыялістычнай вайной ці фашысцкай дыктатурай. Ад гэтага ніхто не застрахаваны. Што ж, прыйдуць новыя людзі і пасадзяць новае дрэва. Нашая справа – не лазіць па чужых садах, збіраючы паданкі, і не падганяць час, што неразумныя дзеці, а рупліва працаваць.
І хай нашае дрэва ў гэтай краіне – усяго толькі саджанец, пакуль жывыя, мы не дамо вырваць яго з каранём. Нікому.
Бьютіфул, найс, фэнтэстік!
September 23rd, 2019 — Аб усім, Відэа, Палітыка
Усё ж такі высілкі Лукашэнкі па адмыванню іміджа Беларусі даюць свой плён. Паглядзеў відэа амерыканскага блогера Пітэра Сантанэлла, які наведаў Мінск у верасні. На працягу 18 хвілін толькі і чуваць, які ў нас выдатны горад, выдатныя жыхары, выдатная краіна, усё прыгожае, усе шчаслівыя і радуюцца, а за прыгожую архітэктуру і паркі мы мусім быць удзячныя Савецкаму саюзу. Эпітэты – выключна «бьютіфул, найс, інкредібл» і гэтак далей. Гідам Пітэра выступала нейкая дзяўчына Вольга, якая расказала што ў Беларусі парадак таму што «зэ копс а вері стронг».
А ў каментах – проста нейкі парад застабілаў і лукаботаў.
Не, я не лічу, вядома, што прыезджы блогер мусіць бегаць з чырвона-чорным сцягам і ўсё відэа расказваць пра гаротных беларусаў і злачынны рэжым. Тым больш што Мінск сапраўды не самы кепскі горад. Аднак калі ты прыехаў у адзіную краіну Еўропы, дзе ўжываецца смяротнае пакаранне, краіну пад санкцыямі і краіну, якой кіруе 25 год адзін і той жа чалавек – элементарная аб’ектыўнасць і сумленне дыктуюць хаця б прыгадаць аб гэтым, не? Аднак амерыканец вырашыў паўтарыць штампы афіцыйнай прапаганды і расказаць аб Беларусі іншаземцам роўна тое ж, што беларусам аб Беларусі расказвае БТ.
Я зайшоў у каменты і ўставіў свае пяць капеек. Калі гэтага не рабіць, глядзіш, хутка турысты з Захаду будуць нам жа расказваць, у якой класнай краіне мы жывём, а хто незадаволены той дурань.
Ютубный каминг-аут
September 22nd, 2019 — Аб усім, Відэа
Давненько была мысль поделиться со своими читателями списком своих подписок на ютубе. Сейчас, наконец, дошли руки.
Вообще я очень редко смотрю видосы дома и онлайн. Потому что тогда, чтобы посмотреть всё интересующее, придется отказаться от всех других дел. Однако открыв для себя такую штуку как СМАРТФОН (да-да, не удивляйтесь, я начал его юзать только около полугода назад) решил что хорошим решением будет скачивать видосы на него и смотреть\слушать в транспорте. Чем сейчас и занимаюсь.
Еще у меня, как на ютубе, так и в соцсетях и в телеграме есть принцип не подписываться на то, что я не читаю или не смотрю. Если подписался — значит приходят уведомления и как минимум, прочитаю заголовок. Поэтому мои сегодняшние подписки в ютубе – полное отражение моих сегодняшних интересов и вкусов. Так что считайте, впускаю вас к себе домой и даю поваляться на своей кроватке 🙂
Люди PRO — в прошлом кардер (отсидел 10 лет), а сейчас бизнесмен и блогер Сергей Павлович. Сам беларус, живет в Москве. На канале море интересных интервью.
SVTV — Михаил Светов, российский либертарианец.
Gurov Digital — российский журналист Павел Гуров интересно рассказывает о соцсетях и мессенджерах.
Paul Joseph Watson — британский консерватор и немного конспиролог Пол Жозеф Уотсон
PragerU — рупор американской консервативной пропаганды: Prager University. Специализируются на пятиминутных анимированых видео и гостях, толкающих консервативные ценности.
Страна для жизни — канал Сергея Тихановского. Беларуская политика и социалка.
Рудабельская показуха — без комментариев 🙂
Виталий Манько — блогер из Калинкович, которому дали 4 года якобы за «финансовую пирамиду» (которую никто не замечал пока он не стал критиковать местные власти). Сейчас канал ведёт его сын Матвей.
Выход Есть — канал Василия Садонина, молодого экономиста с классной критикой капитализма и российских реалий. Одна проблема, автор коммунист.
Kawaii Fox – косплейщица Саша из Краснодара ))))
Хочу Миллион Просмотров – канал с годными советами для ютуберов.
Taras Schv – обзоры последних мемов.
Самакруткін – блог Алеся Круткина: концентрированное змагарство.
daroha – самодельные мульты о беларуской политике от одного из журналистов Белсата. Канал явно недооценен беларуской аудиторией.
TWICE – Южнокорейская K-pop группа.
МВД Республики Беларусь – служим закону, народу, отчизне!
stimulator – канал американских анархистов «Submedia»
Nexta – топовый беларуский ютуб и телеграм-блогер. Жаль, видосы не выходят уже 3 месяца.
Political Juice – подкасты и видео об американской политике от анонимного консерватора. Стиль подачи очень самобытный.
M Asif – все суры Корана с транскрипцией и озвучкой.
Спортивный мужик – крутой канал по калестенике (тренировки собственным весом).
Learn Arabic With Maha – простые и понятные видеоуроки арабского с милой девушкой в главной роли.
AnarchoChristian – канал американских христиан-анархистов
AYAT – еще один канал с сурами Корана вслух.
Варим и сливаем – канал Андрея Барабанова, бывшего узника болотки, сейчас политэмигранта в Чехии. Кулинарно-политическое шоу, очень интересный формат.
Григорий – походно-туристические лайфхаки. Как открыть консервную банку голыми руками, как сушить мясо, обзоры на снарягу и т.п.
PALCHYS — канал Эдуарда Пальчиса.
VIZINE – беларуский видео-журнал о панк-роке и хардкоре.
Усы Лукашенко – канал сети пабликов «Мая Краіна Беларусь».Забавные видосы про беларускую политику и интересные опросы в городе.
Інтэграцыя 160 год таму
September 22nd, 2019 — Аб усім, Палітыка, Прачытана
Інформпрастора поўніцца размовамі аб чарговым вітку інтэграцыі Расіі і Беларусі. Таму вельмі карысна пачытаць, як праходзіла гэтая «інтэграцыя» 160 год таму. Каб не забываць урокі гісторыі.
Упэўнены, мая аўдыторыя і так добра ведае пра паўстанне 1863 года, але ніколі не шкодна асвяжыць у памяці гэтыя веды. Да таго ж у гэтым цудоўным артыкуле Уладзіміра Арлова хапае і малавядомых фактаў.
